
Αρχική Δημοσίευση από
Du3lisT
M' αρέσει αυτό το ποστ, μου δίνει αφορμή να πω και για το μπασκετ.
Αυτή η λογική μου θυμίζει την καταμέτρηση βολών σε κάθε ματς, ωστε να δείξουμε ποιόν ευνόησε η διαιτησία. Δεν είναι το θέμα ένα μούφα πέναλτι στη μπάλλα ή ένα μούφα φάουλ στο μπασκετ, στο τελευταίο λεπτό, ούτε ο αριθμός των βολών. Είναι οτι για ίδιες φάσεις, ο ένας θα πάρει το σφύριγμα ή την κάρτα κι ο άλλος όχι. Ο τρόπος που σου δείχνει ο διαιτητής απ' την αρχή του παιχνιδιού, οτι είσαι χαμένος από χέρι.
Είναι το αμφισβητούμενο οφσαιντ, που στον ένα θα το δώσει και στον άλλο όχι.
Είναι τα απλωμένα χέρια των Βιεϊρίνιων που για τον ένα θα είναι πέναλτι και για τον άλλο όχι.
Είναι οι καρατιές των Μάτος(σε καθε ματς έπρεπε να αποβάλεται), Σάκχοφ, Μαουρίτσιο, Γιαννούλη και Μπίσεσβαρ που σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν απευθείας κόκκινη.
Είναι τα χέρια των Βαρέλα και Κρέσπο μέσα στην περιοχή που δε δίνονται.
Είναι τα μούφα πέναλτι στις βουτιές των Βιεϊρίνια, Μάτος, Βαρέλα, Πρίγιοβιτς, Μαουρίτσιο, Πέλκα και Ελ Καντουρί.
Είναι τα γκολ οφσαιντ του Πρίγιοβιτς και του Πέλκα.
Είναι ο τρόπος που παίζει άμυνα ο 1.93 Λάνγκφορντ στο αντίπαλο 5άρι πχ Λεντέι, που νομίζεις οτι βλέπεις τον Τάισον να δέρνει ένα 15χρονο.
Είναι οι άμυνες του Καλάθη, που αν λεγόταν Γουέμπερ και φορούσε ερυθρόλευκα, θα ήταν εκτός απ' την 1η περίοδο με 4 φάουλ.
Είναι οι άμυνες του Μιλουτίνοφ, που δε σφυρίζονται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα σφυρίζονται απ' το 1ο δευτερόλεπτο ωστε να του κόψουν τον αέρα.
Είναι το non call του Σκούνι Πεν κι άλλα 130 σφυρίγματα στα προηγούμενα 39' του ίδιου αγώνα.
Είναι τα 5 βήματα του Σάρας α λα Τζειμς Χάρντεν, στην μεγάλη "ανατροπή" του 6ασφυριχτρου απ' το -17 στον τελικό του ΟΑΚΑ το 2010.
Είναι τα επιθετικά φάουλ του Μπατιστ που σφυρίζονται αμυντικά.
Και άλλα πολλά φίλε, που διαμορφώνουν την εικόνα του αγώνα, όπως θέλουν αυτοί. Μικρά ή μεγάλα σφυρίγματα, φάουλ, βολές, κάρτες, κόρνερ, άουτ, πλάγια, πέναλτι και τεχνικές ποινές. Δεν είναι μόνο τα ακυρωθέντα γκολ, ή τα πέναλτι στο 90', σφυρίγματα που καθορίζουν έναν αγώνα.
Bookmarks