Κανένας Ρανιέρι δεν είναι μεγαλύτερο όνομα από κανέναν Ρεχάγκελ - ούτε σε παράλληλο σύμπαν - παρωδία του παρόντος.
Τα δύο εγχώρια κύπελλα, δεν μπορούν να συγκριθούν με 3 Ευρωπαϊκά (Βέρντερ, Μπάγερν -αυτός απέκλεισε την Μπάρτσα - ο Ρουμενίγκε κέρδισε την Μπορντό εκτός, στον δεύτερο τελικό, μετά το 0-0 του πρώτου- Ελλάδα) και δεν μιλάμε καν για Πρωτάθλημα Γερμανίας με την Καιζερσλάουτερν και όχι με κανένα φαβορί. Να μην αρχίσουμε να αναφέρουμε ξεχωριστά τα άλλα πέντε κύπελλα και πρωταθλήματα με τους υπολοίπους και με την δική του Βέρντερ (η οποία έγινε αυτό που έγινε επί των ημερών του - προηγουμένως, δεν υπήρχε καν στο χάρτη) και την Φορτούνα Ντύσελντορφ.
Ο Ρανιέρι, κάτι αντίστοιχο δεν το έχει καν πλησιάσει και σε ομάδες πολύ ανώτερου στάτους από τις αντίστοιχες του Όθωνα.
Στα το επιθετικός ή μη: "Θέαμα" και "άμυνα", δεν παίζουν στην ίδια καταφατική πρόταση. Αποφασίστε τι θέλετε και αντιληφθείτε ότι μπάλα με τα εγχώρια προϊόντα, δεν πρόκειται να δείτε, ό,τι προπονητή και να σας κουβαλήσει ο Σαρρής, ή ο διάδοχός του.
Θέλετε να τονε πίνουμε αλύγιστο, αλλά να μην κλεινόμαστε; Θεμιτό. Αποτελέσματα πάντως, δεν θα δείτε.
Bookmarks