ILIAS-KORLEONE <<JESUS>> (16-05-14)
Χωρίς να παίρνω θέση, να αναφέρω απ' τη συνέντευξη του Βαγγέλα στον Real FM ότι είπε πως οι καθηγητές ζήτησαν καπέλα για τα παιδιά λόγω του πολύ ήλιου που είχε και τους ήταν αυτά πρόχειρα. Τώρα, κατά πόσο ικανοποιεί η απάντηση είναι άλλο θέμα...
ILIAS-KORLEONE <<JESUS>> (16-05-14)
To λιμανι ειναι ολη η υποθεση φανταζομαι οσον αφορα την εμπλοκη του στο Δημο.
Ολοι οι υποψηφιοι για την κονομα η το ψωνιο κατεβαινουν ,
ο συγκεκριμενος το δευτερο δεν το εχει αναγκη , ενω στο λιμανι με τα νεα δεδομενα της μαυρης περιοδου που διανυουμε, εχει πολυ ζουμι....
Καλη τυχη μΠροεδρα....
BrazHlias (16-05-14)
Μπουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ Ρε Πανο ειλικρινά με έκανες και γέλασα ......και φυσικά δεν γέλασα με σένα αδελφέ μου ....... ρε μαλακα κλαίω λέμε απο τα γέλια ......Ζήτησαν καπέλα και βρεθήκαν ,όλος τυχαίος, 300 κάπελα με το σύνθημα του ψηφοδελτίου του Μωραλη LLLLLOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOLLLLLLLLLLLLLLL
sirkostas (17-05-14)
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
celticfrost (16-05-14), voskos_7 (17-05-14)
BrazHlias (16-05-14), celticfrost (16-05-14)
panahs7 (16-05-14)
<<Αν ο Χίτλερ και ο Μουσολινι αγωνιζοντανε πραγματικα για την ιδεολογια που υψοσανε για σημαια , επρεπε να υποστηριζουν παντου την Ελλαδα με ολη τους την δυναμη>>
<<Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί , εμείς θα γινωμεν δούλοι των. Αν υπερισχύσουν οι Αγγλόι , θα γινωμεν δούλοι αυτών>>
Πηγή : ημερολόγιο Μεταξά.
<<Η Ελληνική κυβέρνηση δεν είχε κάνει κανενους είδους προετοιμασία στην Ήπειρο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση >>
Αγγλος στρατάρχης Μετλαντ Ουιλσον
<<Την απροκλητον Ιταλική επίθεση της 28ης Οκτωβρίου υπέστη η Ελλάς ούσα σχεδόν ανεπιστρατευτος >>
Αλεξανδρος Παπαγος (άλλο τομάρι αυτό , αλλά δεν είναι της παρούσης)
<< η ηγεσία δεν πιστευεν εις την νικην , αλλά ήθελε να ριψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμή των όπλων>>
Υποστρατηγος Πετρουτσοπουλος , διευθυντής του γραφείου επιχειρήσεων της 8ης μεραρχίας Ηπείρου .
Πηγή : Ακρόπολης , 28-10-1959
<<Εσχηματισα τότε την εντύπωσιν οτι ο πόλεμος που διεξηγετο εις την Αλβανιαν ητο πόλεμος του λαού>>
Στρατάρχης Ουιλσον
[QUOTE=celticfrost;1086302]<<Αν ο Χίτλερ και ο Μουσολινι αγωνιζοντανε πραγματικα για την ιδεολογια που υψοσανε για σημαια , επρεπε να υποστηριζουν παντου την Ελλαδα με ολη τους την δυναμη>> Ιδεολογικά μπορεί να συμφωνούσε με τα φασιστικά κινήματα της εποχής εκείνης ο Μεταξάς, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη συνθηκολόγηση.
<<Αν υπερισχύσουν οι Γερμανοί , εμείς θα γινωμεν δούλοι των. Αν υπερισχύσουν οι Αγγλόι , θα γινωμεν δούλοι αυτών>> Μια παροιμία λέει "στον λάκκο που τσακώνονται τα βουβάλια, τη πληρώνουν τα βατράχια". Αυτό είναι το νόημα της φράσης που αναφέρεις. Οποιος νικούσε στον πόλεμο θα μας έβαζε στο άρμα του. Επίσης, καμία νύξη για συνθηκολόγηση.
Πηγή : ημερολόγιο Μεταξά.
<<Η Ελληνική κυβέρνηση δεν είχε κάνει κανενους είδους προετοιμασία στην Ήπειρο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτή την επίθεση >>
Αγγλος στρατάρχης Μετλαντ Ουιλσον Το ξέρουμε αυτό. Πολύ λογικά, το βάρος δόθηκε στο Ρούπελ αφού οι εδαφικές αξιώσεις της Βουλγαρίας εις βάρος της Ελλάδος ήταν γνωστές από αιώνες. Αντιθέτως δεν υπήρχε κανείς απολύτως λόγος για οχύρωση της δυτικής Ελλάδας, αφού με τους ιταλούς δεν είχαμε έρθει ποτέ αντιμέτωποι απ' την εποχή του Μάρκου Αντώνιου.
<<Την απροκλητον Ιταλική επίθεση της 28ης Οκτωβρίου υπέστη η Ελλάς ούσα σχεδόν ανεπιστρατευτος >>
Αλεξανδρος Παπαγος (άλλο τομάρι αυτό , αλλά δεν είναι της παρούσης) Ναι, το ξέρουν κι οι πέτρες αυτό. Είχε η Ελλάδα οικονομική δυνατότητα να επιστρατεύσει εκατοντάδες χιλιάδες άντρες και να τους ταΐζει περιμένοντας την επίθεση? Μέσα σε λίγες βδομάδες θα κυρήσσαμε πτώχευση.
<< η ηγεσία δεν πιστευεν εις την νικην , αλλά ήθελε να ριψωμεν μερικούς πυροβολισμούς δια την τιμή των όπλων>>
Υποστρατηγος Πετρουτσοπουλος , διευθυντής του γραφείου επιχειρήσεων της 8ης μεραρχίας Ηπείρου .
Πηγή : Ακρόπολης , 28-10-1959 Πίπες. Ποτέ στην ιστορία (μα ποτέ, ξαναλέω) δεν κερδήθηκε πόλεμος χωρίς να πιστεύει το Επιτελείο στη νίκη.
<<Εσχηματισα τότε την εντύπωσιν οτι ο πόλεμος που διεξηγετο εις την Αλβανιαν ητο πόλεμος του λαού>>
Στρατάρχης Ουιλσον Υπάρχουν και πόλεμοι που δεν είναι των λαών? Στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν αγωνίστηκαν οι λαοί?
Η απαγωγή και η δολοφονία ενός βρέφους 20 μηνών που συγκλόνισε την Αμερική. Ακόμη και ο φυλακισμένος Αλ Καπόνε προσφέρθηκε να πληρώσει λύτρα.
Από τον Μάρτιο του 1932 έως τον Απρίλιο του 1936 η Νέα Υόρκη παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην υπόθεση του μικρού Λίντμπεργκ.
Το σενάριο είχε τα πάντα: απαγωγή, φόνο, πλούσιους και διάσημους πρωταγωνιστές, κραχ, απάτες, μαφία, πολιτική, αυτοκτονίες υπόπτων και πάνω από όλα, την τραγωδία του θανάτου ενός βρέφους 20 μηνών που έμενε ατιμώρητη.
Το είδωλο του διάσημου αεροπόρου γκρεμίστηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν έγινε θαυμαστής του Χίτλερ
Στις 21 Μαίου 1927, ο Κάρολος Λίντμπεργκ προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Μπουρζέ στο Παρίσι, μετά από 33 ώρες πτήση στον Ατλαντικό χωρίς στάση. Στον «ιπτάμενο τρελό» δεν άρεσε όμως η διασημότητα. Εργαζόταν ως σύμβουλος δύο αεροπορικών εταιρειών και είχε παντρευτεί μία πάμπλουτη γυναίκα, την Άννα Μόροου, η μητέρα της οποίας ζούσε σε ένα σπίτι στο Ίνγκλγουντ με 32 υπηρέτες.
Το βράδυ της 1ης Μαρτίου 1932, ο Λίντμπεργκ επέστρεψε στη βίλα του στο Χόπγουελ γιατί ο μικρός ήταν άρρωστος και δεν είχαν πάει στο σπίτι της γιαγιάς. Μετά από ένα σύντομο δείπνο, η σύζυγος αποσύρθηκε να ξεκουραστεί γιατί ήταν έγκυος και ο Λίντμπεργκ κάθισε μπροστά από το τζάκι. Κάποια στιγμή άκουσε έναν κρότο, αλλά δεν έδωσε σημασία. Κατά τις 10 η τροφός ανέβηκε να πλύνει το μωρό, το οποίο όμως δεν ήταν στην κούνια.
Ο αεροπόρος ανέβηκε τρέχοντας τη σκάλα βρήκε πάνω στο καλοριφέρ ένα σημείωμα στο οποίο ο απαγωγέας του ζητούσε 50.000 δολάρια σε συγκεκριμένα χαρτονομίσματα και αντί για υπογραφή, υπήρχε ένα σχήμα με δύο κόκκινους κύκλους και τρία μπλε τετράγωνα. Είκοσι μέτρα μακριά βρισκόταν μια σπαστή σκάλα με ένα σκαλοπάτι σπασμένο, ενώ δύο μάρτυρες κατέθεσαν πως είδαν μια πράσινη Ντοτζ και μέσα στο αυτοκίνητο υπήρχε μία σκάλα.
Η πάμπλουτη Άννα Μόροου Λίντμπεργκ, κρατάει αγκαλιά τον γιο της
Το έγκλημα προκαλεί την αντίδραση ακόμη και του φυλακισμένου Αλ Καπόνε
Η άσχημη είδηση έσκασε σαν βόμβα! Την αγανάκτησή του για το κακό που βρήκε τον εθνικό ήρωα εξέφρασε ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χέρμπερτ Χούβερ, ενώ ο έγκλειστος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε προσέφερε 10.000 δολάρια αμοιβή στους απαγωγείς με τον όρο να αποφυλακισθεί και ο ίδιος. Η προσφορά του γκάνγκστερ παρέσυρε τον Λίντεμπεργκ να ζητήσει βοήθεια από τον υπόκοσμο, αλλά οι επαφές του δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Αντίθετα, ένας συνταξιούχος καθηγητής από το Μπρονξ, ο Τζων Φράνσις Κόντον δήλωσε με αγγελία σε εφημερίδα ότι είναι πρόθυμος να προσφέρει τις οικονομίες του και να αναλάβει τον ρόλο του μεσολαβητή.
Λίγες μέρες αργότερα έλαβε αναπάντεχα μια επιστολή που έφερε τη γνωστή υπογραφή με τους κύκλους και τα γράμματα. Το βράδυ της 2ας Απριλίου, συνάντησε τελικά τον άνδρα που ονομαζόταν Τζον, στο νεκροταφείο του Μπρονξ. Του έδωσε τα χρήματα και ο άγνωστος με τη γερμανική προφορά έδωσε στον καθηγητή ένα σημείωμα που έγραφε ότι το παιδί ήταν σε μια θαλαμηγό. Το σκάφος δεν βρέθηκε ποτέ και στις 40 μέρες που ακολούθησαν, εμφανίζονταν διάφοροι επιτήδειοι που έλεγαν στην οικογένεια ότι γνωρίζουν που βρίσκεται ο μικρός Λίντμπεργκ, με σκοπό να αποσπάσουν χρήματα.
Ο Τζον Κόντον ήταν αξιοσέβαστο πρόσωπο στη συνοικία του Μπρονξ και αρθρογραφούσε συχνά σε εφημερίδες
Ο επίμονος επιθεωρητής, ο σχολαστικός ξυλουργός και το «new deal»!
Στις 12 Μαίου, 72 μέρες μετά την απαγωγή ένας νέγρος αυτοκινητιστής βρήκε το άψυχο σώμα του μωρού σε ένα δασάκι στο Χόπγουελ, κοντά στο σπίτι του αεροπόρου. Το κρανίο του παιδιού ήταν σπασμένο και το πιθανότερο σενάριο ήταν ότι σκοτώθηκε πέφτοντας από τη σκάλα τη νύχτα της απαγωγής.
Ο Τύπος εξαπολύει μύδρους εναντίον του αστυνομικού διευθυντή των εγκληματολογικών ερευνών, Τζον Λαμπ, ο οποίος έχει εστιάσει τις υποψίες του σε μια καμαριέρα που είχε πέσει σε αντιφάσεις κατά την ανάκριση.
Η Βάιολετ Σαρπ εκλήθη για πολλοστή φορά για ανάκριση, αλλά δεν πήγε ποτέ. Είχε καταπιεί υδροκυάνιο.
Όλοι θεωρούσαν χαμένη την υπόθεση εκτός από τον υπαστυνόμο Τζέημς Φινν, έναν λεπτό πενηντάρη με ψύχραιμη φωνή.
Γνώριζε μόνο την περιγραφή του ανδρός που είχε κάνει ο καθηγητής και έτσι αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο του χρήματος.
Κρέμασε στον τοίχο του γραφείου του ένα χάρτη της Νέας Υόρκης και κάθε φορά που βρισκόταν ένα χαρτονόμισμα από τα λύτρα, καρφίτσωνε το σημείο!
Στις 5 Απριλίου 1933, ο νέος πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ απαγόρευσε τη μετατρεψιμότητα του δολαρίου στο πλαίσιο του «new deal» και την ίδια μέρα, 2.980 δολάρια των λύτρων εξαργυρώθηκαν στην τράπεζα Φέντεραλ Ριζερβ, με μία πράξη.
Όταν εμφανίστηκε πάλι προσημειωμένο χαρτονόμισμα, ο Φινν είχε χαρτογραφήσει πλέον τις κινήσεις του υπόπτου στη γερμανική συνοικία Γιόρκβιλλ του Μανχάταν.
Παράλληλα, ο εμπειρογνώμονας της Δασικής Υπηρεσίας Άρθουρ Κόλερ, «ξεσκόνιζε» τη σκάλα που είχε βρεθεί στον τόπο της απαγωγής.
Εξέτασε ένα προς ένα και τα 1.598 πριονιστήρια που υπήρχαν από την Αλαμπάμα προς τη Νέα Υόρκη και κατέληξε ότι μόνο 25 από αυτά χρησιμοποιούσαν τον συγκεκριμένο τύπο μηχανικής πλάνης.
Και μόνο ένα από αυτά άφηνε στο ξύλο τα ίδια χαρακτηριστικά σημάδια εξαιτίας ελαττώματος στη λεπίδα!
Πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες η καταδίκη του Γερμανοαμερικανού
Η σύλληψή, η δίκη και η εκτέλεση του απαγωγέα που δεν ομολόγησε ποτέ
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1934, ο ιδιοκτήτης μιας μπλε Ντοτζ έβαλε βενζίνη σε ένα πρατήριο του Μανχάταν και πλήρωσε με ένα χαρτονόμισμα από τα λύτρα που δόθηκαν για το βρέφος.
Ο πρατηριούχος παρατήρησε ότι είχε γερμανική προφορά. Μετά από μία εβδομάδα 12 αστυνομικοί συνέλαβαν στον Μπρούνο Χάουπμαν.
Ο πολυβολητής κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο είχε καταδικασθεί για κλοπές στη Σαξωνία.
Δραπέτευσε και μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες κατάφερε να αποβιβασθεί το 1923 στη Νέα Υόρκη, όπου βρήκε δουλειά ως ξυλουργός στο αναπτυσσόμενο λιμάνι.
Ο μετανάστης ανακάλυψε τη Γουώλ Στρητ, αλλά μετά το κραχ υπέστη οικονομική ζημιά. Ξαφνικά όμως το1932 σταμάτησε να δουλεύει, γιατί είχε βαρεθεί να κάνει τον μαραγκό και του έφτανε το Χρηματιστήριο.
Στη δίκη που άρχισε στις 2 Ιανουαρίου του 1935, ο δημοκρατικός εισαγγελέας Ουίλεντς γνώριζε ότι η κοινή γνώμη ζητούσε τη θανατική καταδίκη του Χάουπμαν, αλλά και ότι ο ασθενής ποινικός κώδικας περιέγραφε με αόριστο τρόπο την απαγωγή.
Έτσι, έπρεπε να αποδειχθεί ότι ο θάνατος του μωρού ήταν συνέπεια της κλοπής.
Το σπίτι των Λίνπμεργκ στο Χοπγουελ. Η σκάλα στο παράθυρο του μωρού
Υπήρχαν τρεις σημαντικές μαρτυρίες: του καθηγητή Κόντον που αναγνώρισε στον Χάουπμαν το πρόσωπο του «Τζον», του Λίντμπεργκ που βεβαίωσε ότι είχε ακούσει τη φωνή του και των υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών, που αναγνώρισαν στα χαρτονομίσματα τα ίχνη που βρέθηκαν στο γκαράζ με τα χρήματα των λύτρων.
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δεν γνώριζε τίποτα για την προέλευση των χρημάτων.
Τότε, έπαιξε καταλυτικό ρόλο η κατάθεση του εμπειρογνώμονα ξυλουργού για τη σκάλα, την οποία το δικαστήριο είχε αποδεχθεί ως αποδεικτικό στοιχείο.
Ο Κόλλερ έδειξε με ένα πείραμα στο δικαστήριο ότι μία από τις σανίδες της σκάλας είχε ξεκαρφωθεί από τη σοφίτα του σπιτιού του κατηγορούμενου.
Η εκτέλεση ορίστηκε για τις 17 Ιανουαρίου 1936, αλλά ο ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ, Χάρολντ Χόφμαν, αμφισβητούσε την ορθότητα της απόφασης και έστειλε στο κελί του θανατοποινίτη έναν διάσημο δικηγόρο να αποσπάσει ομολογία. Μάταια. Ο Χάουπμαν επέμενε ότι είχε πει την αλήθεια.
Πέθανε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 3 Απριλίου, χωρίς να υπάρχουν ατράνταχτες αποδείξεις για την ενοχή του.
Ένας Έλληνας που του έμοιαζε, ο Κωνσταντίνος Μαράτος, είχε επαναπατρισθεί το 1934 με τις οικονομίες του, 43.000 δολάρια.
Αυτοκτόνησε μετά τη σύλληψη του Χάουπμαν και στο τζάκι του σπιτιού, βρέθηκε μισοκαμένος ο πίνακας με τους αριθμούς των χαρτονομισμάτων από τα λύτρα του μικρού Λίντμπεργκ.
Το είδωλο του διάσημου αεροπόρου γκρεμίστηκε λίγα χρόνια αργότερα όταν έγινε θαυμαστής του Χίτλερ.
Με αφορμή αυτή την υπόθεση, η απαγωγή μετατράπηκε σε ομοσπονδιακό αδίκημα. Επίσης, «εξοστρακίσθηκε» το ραδιόφωνο από τις αίθουσες των δικαστηρίων, καθώς οι 700 δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν τη δίκη, είχαν μετατρέψει τη διαδικασία σε τσίρκο.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
voskos_7 (17-05-14)
Οι πιο γελοίοι θάνατοι βασιλιάδων. Πέθαναν από γέλια, από γουρούνι, από πνιγμό σε κρασί
Οι φόνοι και οι σκοτωμοί στις μάχες ήταν καθημερινότητα στον Μεσαίωνα. Υπήρχαν όμως και άρχοντες που γλίτωσαν από τη λεπίδα ενός σπαθιού, αλλά βρήκαν τον θάνατο από απίστευτα αίτια.
Ένας βασιλιάς πέθανε από ακατάσχετο γέλιο και κάποιος άλλος, αυτοκράτορας μάλιστα, σύρθηκε 16 μίλια μέσα από ένα δάσος από ένα ελάφι.
Το 491 ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ζήνων έπεσε αναίσθητος μετά από μεθύσι. Η γυναίκα του, αυτοκράτειρα Αριάδνη τον κήρυξε νεκρό και τον έβαλε σε μια σαρκοφάγο.
Αρνήθηκε όμως να επιτρέψει σε οποιονδήποτε να την ανοίξει όταν ακούστηκαν οι εκκλήσεις του για βοήθεια.
![]()
Φίλιππος, γιος του Λουδοβίκου VI της Γαλλίας, 1131
Ο παράτολμος γιος του βασιλιά της Γαλλίας ίππευε με τους φίλους τους στους δρόμους του Παρισιού όταν πετάχτηκε ένα γουρούνι μπροστά στο άλογο του, με αποτέλεσμα να ανατραπεί. Ο Φίλιππος έπεσε άσχημα στο έδαφος και υπέστη τρομερά κατάγματα με συνέπεια να πεθάνει την επόμενη μέρα.
![]()
Σίγκουρντ Εύστινσον, κόμης τους Όρκνεϋ, Νορβηγία, 892
Μετά τη νίκη και την εξόντωση του Μάελ Μπριγκτ στη μάχη του Τουσκ, ο κόμης Σίγκουρντ έδεσε το κομμένο κεφάλι του στη σέλα του και πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Όμως, ιππεύοντας το άλογο, τα δόντια του Μπριγκτ πλήγωσαν το πόδι του νικητή. Η πληγή μολύνθηκε και ο Σίγκουρντ πέθανε!
![]()
Γκρίφιντ Λουελίν, 1244
Ο γιος του πρίγκιπα της Ουαλίας, Γκρίφιντ κρατούνταν όμηρος στον Πύργο του Λονδίνου. Προσπάθησε να δραπετεύσει δένοντας τον εαυτό του σε ένα σχοινί. Το σκοινί έσπασε και έπεσε από ύψος 30 μέτρων.
![]()
Πάπας Ανδριανός, 1159
Ο Άγγλος Πάπας έπασχε από μια μορφή της αμυγδαλίτιδας που φούσκωνε το στόμα του. Με βάση μια μαρτυρία, ήπιε μια γουλιά κρασί στην οποία είχε βουτήξει μία μύγα. Εξαιτίας του προβλήματος που αντιμετώπιζε, η μύγα έφραξε την αναπνευστική δίοδο στο λαιμό του και πέθανε μέσα σε λίγα λεπτά.
![]()
Ερρίκος Β΄, 1197
Ο ηγέτης της Σταυροφορίας παρακολουθούσε τα στρατεύματά του να συγκεντρώνονται μπροστά στο παλάτι του από ένα παράθυρο. Σύμφωνα με έναν χρονικογράφο, έγειρε στα κάγκελα του παραθύρου τα οποία υποχώρησαν και έπεσε στο έδαφος. Ο νάνος του έπαθε σοκ και πήδηξε και εκείνος από το παράθυρο με αποτέλεσμα να πέσει πάνω του και να επιταχύνει τον θάνατο του Ερρίκου, ο οποίος μπορεί και να γλίτωνε.
![]()
Ερρίκος Α “, βασιλιάς της Αγγλίας
Μετά από μια μέρα του κυνηγιού, ο “Αγγλος βασιλιάς αποφάσισε, ενάντια στις συμβουλές του γιατρού του, να δειπνήσει τρώγοντας σμέρνες. Πέθανε το ίδιο βράδυ, αλλά σαν άξιος βασιλιάς είχε κάνει αυτό που ήθελε!
![]()
Βασίλειος Α “, βυζαντινός αυτοκράτορας, 886
Ο 75χρονος αυτοκράτορας είχε πάει για κυνήγι όταν η ζώνη του πιάστηκε στα κέρατα του ελαφιού, το οποίο τον έσυρε για 16 μίλια μέσα στο δάσος. Τον απελευθέρωσε ένας ακόλουθός του, όμως ο αυτοκράτορας θεώρησε ότι πήγε να τον σκοτώσει και διέταξε να τον εκτελέσουν, προτού υποκύψει και ο ίδιος στα τραύματά του!
![]()
Γεώργος Πλαντάτζενετ, δούκας του Κλάρενς, 1478
Ο αδελφός του βασιλιά Εδουάρδου 14ου κρίθηκε ένοχος για προδοσία και διετάχθη η εκτέλεσή του. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, ζήτησε να πνιγεί σε μια μεγάλη δεξαμενή κρασιού από τη Μονεμβασιά, που ήταν το αγαπημένο του!
![]()
Μαρτίνος ο ανθρωπιστής, βασιλιάς της Αραγωνίας και της Σικελίας, 1410
Ο Μαρτίνος έπασχε από δυσπεψία επειδή είχε φάει μια ολόκληρη χήνα όταν ο γελωτοποιός του μπήκε στο υπνοδωμάτιο. Ο βασιλιάς τον ρώτησε που ήταν και ο γελωτοποιός απάντησε: «Έξω από τον διπλανό αμπελώνα, όπου είδα ένα νεαρό ελάφι να κρέμεται από την ουρά του από ένα δέντρο, σαν να το είχε τιμωρήσει κάποιος επειδή έκλεψε σύκα». Ο βασιλιάς άρχισε να γελάει ακατάπαυστα… μέχρι θανάτου.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Kρίμα τη κοπέλα. Κουράγιο στην οικογένειά της.
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Πολύ καλή αθλήτρια με σημαντικες διεθνείς διακρίσεις σε κορυφαίο επίπεδο. Αλλά είπαμε: Το τόπι να είναι καλά (κι ας μας δίνει ένα παπάρι) και όλα τ' άλλα να παν να μαμηθούν)
Υπάρχει περίπτωση αν οδηγούσε άλλο αυτοκίνητο να την γλίτωνε?
ειναι κωλοαμαξια τα σμαρτ μηδεν ασφαλεια ισως και να μην ειχε τραυματιστει θανασιμα.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Aυτά τα καθάρματα τάιζαν τον κόσμο αλογίσιο κρέας. Πολύ γνωστά ονόματα της ελληνικής κρεατοβιομηχανίας ανάμεσά τους.
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
ILIAS-KORLEONE <<JESUS>> (18-05-14)
Να πεις "ναι"; Όσο είναι πιθανό, τόσο είναι και επιπόλαιο.
(Γιατί ο τρόπος με τον οποίο συγκρούστηκε, δεν είναι και ο πλέον ορθόδοξος, ώστε να είναι κάποιος κατηγορηματικός, το τι θα γινόταν αν είχε ένα Φορντ ΚΑ, ένα Νισσάν Μίκρα, ένα Φιατ 500αρι ή ένα Μίνι Κούπερ...)
Το συγκεκριμένο όχημα έχει σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί την κίνηση του χρήστη στα αστικά κέντρα - εντός του ιστού της πόλης και ούτε καν σε περιφερειακούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ενεργητική και παθητική ασφάλεια που προσφέρει.
Τώρα, φυσικά, δεν είναι δυνατόν, ειδικά στα χρόνια που είμαστε, να ζητάμε από οποιονδήποτε να έχει δύο αυτοκίνητα. Άρα για όποιον κάνει αντίστοιχη επιλογή, ας βάλει ο Θεός το χέρι του, δύο και τρεις φορές...
"Μπάτμαν και μαλακίες..."
Εγώ είμαι το "μικρό επαρχιωτόπουλο" και κατ' άλλους, ο
"λάγνος, ημεδαπός λογιστής".
BrazHlias (18-05-14)
«Ωραία Ελλάς». Το καφενείο που έριχνε κυβερνήσεις και οι υπουργοί έστελναν ακόμη και μπράβους για να ξυλοκοπήσουν τους αντιφρονούντες θαμώνες του
Για περίπου σαράντα χρόνια, το καφενείο «Ωραία Ελλάς» υπήρξε το πολυτελές στέκι των καπετάνιων του 1821, ξένων διπλωματών, περιηγητών, πολιτικών, ποιητών, αλλά και των υπολοίπων Αθηναίων.
Ήταν το σημείο της πόλης όπου συνέρρεαν όλοι για να μάθουν τα νέα της ημέρας.
Το καφενείο βρισκόταν στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Αιόλου, στο ισόγειο της οικίας Βρυζάκη.
Συνδέθηκε κυρίως με την περίοδο του Όθωνα και του Γεωργίου Α΄ και λειτούργησε από το 1839, όταν το πρωτοάνοιξε ο ιταλός Σάνδον.
Τις ημέρες της δόξας όμως, τις γνώρισε όταν πέρασε στα χέρια του Παναγή Βενετσάνου.
Ο χώρος του καφενείου ήταν άνετος. Σε ειδικό χώρο οι θαμώνες κάπνιζαν τους ναργιλέδες ή τα τσιμπούκια τους.
Στην αίθουσα δίπλα από τους θεριακλήδες υπήρχε ένα μπιλιάρδο στο οποίο έπαιζαν κυρίως οι Ευρωπαίοι πελάτες ή ξένοι περιηγητές.
Φυσικά διάβαζαν τις εφημερίδες τους και συζητούσαν για τους βουλευτές .
Οι απόψεις τους ήταν βαρόμετρο για τους πολιτικούς, που συχνά έστελναν εκεί τα τσιράκια τους για να προβάλλουν το έργο τους και να προσελκύσουν ψηφοφόρους.
Σε ατιτλοφόρητο φυλλάδιο του 1863, ο συντάκτης έγραφε ότι το καφενείο, «δύναται να θεωρηθεί ως η κεντρική διεύθυνσις της εκκλησίας του λαού.
Εκεί δικάζονται βασιλείς και υπουργοί, εκεί αποκαλύπτονται επιτηδείως πρόσωπα και ενέργειες, εν αυτώ η νεότης αντιτάσσει την οιστρήλατον ευφυΐαν της εις τας αυστηράς κρίσεις των γερόντων».
Συχνά πολλοί νέοι που περνούσαν από το καφενείο και ήταν αντίθετοι με το καθεστώς της μοναρχίας, κρατούσαν στα χέρια τους την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης και διάβαζαν φωναχτά τους λόγους του Μιραμπό και του Ροβεσπιέρου. Οι συζητήσεις των αντιμοναρχικών νέων συνεχίζονταν συνήθως στα γραφεία του αντιπολιτευόμενου φύλλου «Το μέλλον της Πατρίδας», που θεωρούνταν ως η νοητή επέκταση του πολιτικού καφενείου.
Στην Ωραία Ελλάδα άρχιζαν ή κατέληξαν διάφορες κινητοποιήσεις, όπως για παράδειγμα τα Σκιαδικά που κατέληξαν σε σκληρές συγκρούσεις ανάμεσα σε φοιτητές και την αστυνομία.
Το όνομα του ποιητή Αλέξανδρου Σούτσου συνδέθηκε με την Ωραία Ελλάδα, εξαιτίας της δράσης που είχε αναπτύξει εναντίον του Όθωνα.
Ο Σούτσος είχε δημοσιεύσει τότε το τρίτο φυλλάδιο της «Τρίτης Σεπτεμβρίου», με το οποίο κατηγορούσε για πολλά θέματα τον πρωθυπουργό Ανδρέα Μεταξά και μέλη της κυβέρνησης.
Οι υπουργοί που διάβαζαν τις σκληρές κριτικές του απάντησαν βίαια, στέλνοντας μπράβους να χτυπήσουν τον Σούτσο μέσα στο καφενείο Ωραία Ελλάς.
Ο ποιητής τελικά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση, ενώ οι υποστηρικτές του οργάνωσαν εκδηλώσεις συμπαράστασης μέσα στο χώρο του καφενείου.
Η Αιόλου στην συμβολή με την Ερμού (1905)
Ο κύκλος των ρομαντικών ποιητών
Η Ωραία Ελλάς πάντως υπήρξε και σημείο συνάντησης πολλών ρομαντικών ποιητών της εποχής που δημιούργησαν τον δικό τους κύκλο, όπως οι Παράσχος, Βασιλειάδης, Παπαρρηγόπουλος, Ορφανίδης και άλλοι.
Το 1862, λίγο πριν από την έξωση του Όθωνα, απαγορεύτηκε για μικρό χρονικό διάστημα η λειτουργία του καταστήματος, καθώς το καφενείο σχεδόν είχε εξελιχθεί σε λέσχη καρμπονάρων.
Η αστυνομία θεωρούσε ότι ο χώρος ήταν επικίνδυνος εξαιτίας των ιδεών που διακινούνταν από τους αντιμοναρχικούς πελάτες, οι οποίοι έκαιγαν τα φύλλα της φιλοβασιλικής εφημερίδας «Ελπίς».
Δέκα χρόνια αργότερα, η αίθουσα μπιλιάρδου είχε μετατραπεί σε χρηματιστήριο, όπου με τα Λαυρεωτικά ο κόσμος αγόραζε μετοχές φούσκες και τελικά έχασε τα λεφτά του. Υστερα από λίγο, το ιστορικό καφενείο έπαψε να λειτουργεί.
Το κλείσιμο της Ωραίας Ελλάδας προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, καθώς η εξαφάνισή του από την καθημερινότητα των Αθηναίων, αποτέλεσε για τον τύπο της εποχής «βέβηλη» πράξη.
Στη θέση του άνοιξε το καλοκαίρι του 1879 εμπορικό κατάστημα με μάλλινα είδη κρατώντας όμως την ίδια ονομασία.
![]()
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Σαρωτική νίκη Σύριζα στις εκλογές. Και τα χρυσά αυγά επίσης μπορούν να πανηγυρίζουν. Δε βλέπω πως μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση μετά τη σημερινή ήττα, που θυμίζει τη προχθεσινή της Μπαρτσελόνα στο Μιλάνο.
Bookmarks