Αν συνεχίσουμε να παίρνουμε παίκτες της ποιότητας των δυο τελευταίων χρόνων, πρωτάθλημα δύσκολα θα δούμε (όχι γιατί οι άλλοι έχουν καλύτερους παίκτες, αλλά γιατί εμείς πρέπει να παίζουμε πολύ καλύτερα από τους αντιπάλους μας, καθότι μας την έχουν στημένη) όσο για την Ευρώπη, καλύτερα να την ξεχάσουμε. Εδώ το επίπεδο είναι γενικά γαλαξιακό στο ΤΛ (για τα δικά μας δεδομένα) και στο ΕΛ πλανητικό και βάλε. Δυο χρόνια και μόνο ΕΝΑΣ εγνωσμένης αξίας παίκτης, ο Ποτένσε, ήρθε στην ομάδα. Και αυτός και σακάτης συχνά είναι και ασταθής στην απόδοσή του. Καλό που βγήκαν τα στοιχήματα από την Αργεντινή (Έσε και Ορτέγκα). Εδώ ήμασταν τυχεροί ή, για μια φορά, το σκάουτινγκ έκανε τη δουλειά του. Στο ρόστερ, αυτή τη στιγμή έχουμε μια τετράδα Ισπανών (αν τους μέτρησα καλά) για πέταμα σέντερ μπακ για το θάνατο και λίγο παραπέρα, ανύπαρκτα εξτρέμ (αυτός ο Σολμπάκεν, παίζει να είναι ο χειρότερος παίκτης που έχω δει με την ερυθρόλευκη) και επιθετικούς μέτριους.

Αν με τέτοια ομάδα θέλεις Ευρώπη, πρέπει να σε δει γιατρός πριν σε διαβάσει ο παπάς στο γήπεδο.

Επιθετικός είναι ο Ελάγκα (παίζει και ως εξωτερικός επιθετικός και ως εξτρέμ) ο Αβονίγι (στοιχείο της φύσης είναι δαύτος) αμυντικός είναι ο Μαγκαλά κλπ. Αυτοί οι παίκτες από τη Νότιγχαμ (που έχει καλή ομάδα αλλά πρέπει να μαζευτεί στα κυβικά της όσο αφορά τον τρόπο που παίζει) θα έκαναν τη διαφορά στον Ολυμπιακό. Εξαιρετικό μπακ είναι και ο Ντανίλο. Δυο φορές ο Ροντινέι και βάλε. Έτσι γίνονται ομάδες και όχι με πιτσιρίκια, ελεύθερους και κοψωχρονιά μεταγραφές.