estai (02-08-20)
Την έσβησα όταν έκλεισα τα τριάντα.
Δεν είμαι ακόμα αρκετά ώριμος για να την αποδεχτώ.
Ίσως φταίνε κάποια παιδικά τραύματα, όπως τότε, όταν έδωσα ένα λουλούδι στην Κατερινουλα, αυτή το πήρε, όμως στο διάλειμμα τα έφτιαξε με τον Βασιλάκη.
Ή το άλλο, όταν δανεισα μια κασέτα Gameboy σε ένα συμμαθητή μου, αλλά δεν μου την επέστρεψε ποτές.
Ή ίσως τότε που είχα πεσει με το ποδηλατο και έκανα τρία ράμματα.
Δεν έχει σημασία πλεον. Είναι πραγματα χαραγμένα στη μνήμη μου που δύσκολα θα ξεθωριάσουν.
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
estai (02-08-20)
Bookmarks