Αθλέτικ Μπιλμπάο: Η δύναμη μιας ιδέας

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]









Του Ηλία Τομαρά

Κόντρα στο ρεύμα και απέναντι στην παγκοσμιοποίηση σε μια γωνιά της Ευρώπης επιμένουν κι ακόμα τραγουδούν "con cantera y aficion, no hace falta importacion" που σημαίνει
"Mε τις Ακαδημίες και τον κόσμο δεν χρειάζονται εισαγωγές".
Ο ρομαντισμός έχει βέβαια το τίμημα του, όμως έχει και μαγικές στιγμές όπως αυτές που έζησε η Αθλέτικ την Τετάρτη (27/08 ) το βράδυ στο Σαν Μαμές.
Οι Βάσκοι επέστρεψαν στα αστέρια του Champions League και δικαίως νιώθουν πως ο θρίαμβος αυτός είναι διπλός. Πέραν από την αγωνιστική επιτυχία είναι και μια δικαίωση της επιμονής τους να παραμένουν πιστοί στην φιλοσοφία τους ακόμα και αν αυτή τους έφερε δύσκολες χρονιές και περιόδους όπου η ομάδα δεν ήταν ανταγωνιστική.
"Αυτό που έχουμε έρχεται από πολλές γενιές πίσω. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε να πολεμάμε για αυτό. Είναι κάτι δικό μας και είμαστε περήφανοι που το εκπροσωπούμε.
Κάποιοι το θαυμάζουν, κάποιοι το κριτικάρουν είναι όμως η ιστορία μας"
δήλωσε ο πρόεδρος της Αθλέτικ, Γιόσου Ουρούτια και όταν ρωτήθηκε για το αν κάποιοι θα αποχωρήσουν από την ομάδα ήταν ξεκάθαρος: "Αυτός που θέλει να είναι μαζί μας θα είναι. Αν όχι θα φέρουμε κάποιο νέο παιδί ή κάποιον άλλο".
Η Μπιλμπάο συνεχίζει στο δικό της μοναχικό δρόμο και επιμένει να επενδύει στην "Καντέρα" (τμήματα υποδομής).
Την τελευταία δεκαετία έχει δώσει 30 εκατ. ευρώ για να βελτιώσει και να ενισχύσει τις Ακαδημίες της και έχει δικαιωθεί απόλυτα.
Από το 2012 έχει βάλει στα ταμεία της από μεταγραφές 76 εκατ., ποσό που πρόκειται να αυξηθεί σημαντικά μέσα στις επόμενες σεζόν καθώς πολλά από τα ταλέντα της βρίσκονται στο στόχαστρο μεγάλων συλλόγων.
Παράλληλα, δεν κάνει "εκπτώσεις" στην πολιτική των χαμηλών συμβολαίων ακόμα και σε περιπτώσεις όπως του Φερνάνδο Γιορέντε στον οποίο αρνήθηκε να δώσει τα λεφτά που ζητούσε με αποτέλεσμα να τον χάσει με ελεύθερη μεταγραφή.
"Εκπτώσεις" στη φιλοσοφία της κάνει μόνο για περιπτώσεις όπως αυτή του νεαρού Αφρικανού που πήρε πριν από λίγο καιρό στις ακαδημίες της. Ορφανός από μητέρα και πατέρα ο μικρός ζούσε υπό την εποπτεία της Κυβέρνησης της Ναβάρα.
Η Αθλέτικ τον ενέταξε στις ακαδημίες της και του προσέφερε στέγη, φαγητό, εκπαίδευση και μια προοπτική για το μέλλον.
Στο προπονητικό κέντρο της Λεθάμα υπάρχουν και άλλα τέτοια παιδιά και όπως τονίζει ο Ουρούτια είναι λόγος περηφάνιας και όχι σημάδι αλλαγής στην πολιτική του συλλόγου.
"Αυτά τα παιδιά έχουν γεννηθεί ή ζουν στη Χώρα των Βάσκων και δεν μπορεί κανείς να μας ασκήσει κριτική" τονίζει.
Η Αθλέτικ επιστρέφει στα σαλόνια και μπορεί να υπερηφανεύεται ότι το κάνει χωρίς να παρεκκλίνει της φιλοσοφίας της. Μιας φιλοσοφίας που "σκιαγραφείται" ιδανικά στο κείμενο του πρώην προέδρου της, Χοσέ Μαρία Αράτε που για τα 100 χρόνια του συλλόγου είχε γράψει:
«Η Αθλέτικ είναι κάτι παραπάνω από μια ποδοσφαιρική ομάδα, είναι συναίσθημα και ειδικά ο τρόπος με τον οποίο διευθύνεται συχνά ξεφεύγει από τον ορθολογικό τρόπο ανάλυσης. Βλέπουμε τους εαυτούς μας ως μοναδικούς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και αυτό καθορίζει την ταυτότητά μας.
Δεν λέμε ότι είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι από τους άλλους, απλά είμαστε διαφορετικοί.
Ευχόμαστε στα παιδιά της ομάδας να εκπροσωπήσουν τον σύλλογό μας ως μια αθλητική οντότητα και όχι ως μια επιχειρηματική σκέψη. Ευχόμαστε να μετατρέψουμε τους παίκτες μας σε άνδρες, όχι απλά ποδοσφαιριστές, και κάθε φορά που ένας παίκτης από την Καντέρα κάνει το ντεμπούτο του, νιώθουμε σαν να έχουμε πραγματοποιήσει τον στόχο, που εναρμονίζεται με τις ιδεολογίες των ιδρυτών μας και των προπατόρων μας».