ΝΒΑ: Ι love this game

[DaRkSaGa79]

O μαγικός κόσμος του ΝΒΑ.

[vasilis-thrylos7]

Ε, αφου το πηρε η ομαδα μου, ας κανω το πρωτο comment
Ρισπεκτ στον γεροντοκαβλιαρη Ποποβιτς για την ομαδαρα που εχει φτιαξει. Δε θυμαμαι toso δουλεμενη και πληρη ομαδα σαν τη φετινη. Καλυτεροι και απο της περιοδου 02-07, και απο τους back2back lakers και heat.
Λεοναρντ εξελισσεται σε τοπ παιχταρα, Ντανκαν, ο,τι και να πουμε πολυ λιγο

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

LEBRON JAMES: THE DECISION II


Ηταν 8 Ιουλίου του 2010, όταν το ESPN φιλοξένησε σε μια έκτακτη εκπομπή τον LeBron James, ώστε αυτός να ανακοινώσει την επόμενη ομάδα της καριέρας του. "Θα πάρω τα ταλέντα μου στη South Beach" είχε πει και κάπως έτσι αποχαιρέτησε το Ohio, τους Cleveland Cavaliers και τις ήττες. Μετακόμισε στο Miami, κατέκτησε δυο πρωταθλήματα σε τέσσερις συμμετοχές σε Τελικούς, κέρδισε τους Thunder και τους Spurs, έχασε από τους Mavericks και την ομάδα του San Antonio πριν από μερικές μέρες.

Πλέον, ήρθε η ώρα για να σκεφτεί το μέλλον του και το τελευταίο πιθανότατα μεγάλο συμβόλαιο της φαντασμαγορικής του καριέρας.

"The Decision" ονομάστηκε η προ τετραετίας έκτακτη εκπομπή του ESPN. Αυτή τη φορά, η απόφαση δεν θα έχει ανάλογη λάμψη. Ετσι φαίνεται τουλάχιστον. Ο 29χρονος σούπερ σταρ του ΝΒΑ θα κάνει χρήση της option που υπάρχει στη συμφωνία του με τους Heat και θα μείνει ελεύθερος. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα αποχωρήσει από το Miami. Κάθε άλλο μάλιστα. Θέλει να συνεχίσει στους Heat, είναι ανοιχτός στο ενδεχόμενο να δεχθεί μείωση, αρκεί ο Pat Riley να "γεμίσει" το ρόστερ με παίκτες πρώτης γραμμής που θα τον βοηθήσουν να κατακτήσει ακόμη περισσότερους τίτλους.

"Αυτή τη φορά αισθάνομαι πιο άνετα. Το 2010 ήταν όλα εκτός ελέγχου" σχολίασε ο LeBron και πρόσθεσε: "Ηταν το πιο τρελό καλοκαίρι της ζωής μου. Πλέον βρίσκομαι σε καλύτερη θέση. Θα συναντηθώ με τον Dwyane Wade και τον Chris Bosh και θα συζητήσουμε για τα σχέδιά μας, θα συναντηθώ και με τον Πρόεδρο Riley. Αν και η αλήθεια είναι πως γνωρίζω τι μπορεί να ρίξει στο τραπέζι αυτή η ομάδα".

Προς το παρόν, ο James φεύγει. Για καλοκαιρινές διακοπές με την οικογένειά του. Θα πρέπει να ενημερώσει τους παράγοντες των Heat για τις διαθέσεις του μέχρι τις 29/6, αν και είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα "σπάσει" το συμβόλαιό του.

Ποιοι τον έχουν στο στόχαστρό τους; Καταρχήν οι Cavaliers, οι οποίοι περιμένουν το Draft, αλλά και εκείνον πριν προσλάβουν τον επόμενο προπονητή τους. Με την πρώτη επιλογή, τον Kyrie Irving και τους Waiters, Thompson, Varejao, Bennett, η ομάδα του Cleveland έχει μια σπουδαία πρώτη ύλη για να τον πείσει να επιστρέψει στο σπίτι του. Αρκεί κι αυτός να συμβιβαστεί με τους "κρύους χειμώνες", τους οποίους είχε δηλώσει πριν από μερικούς μήνες ότι δεν θέλει να ζήσει ποτέ ξανά.

Από εκεί και πέρα, οι Bulls, οι Knicks, οι Rockets και οι Mavericks θα προσπαθήσουν καταρχήν να έρθουν σε επαφή μαζί του. Ξέρουν ότι δεν έχουν πολλές πιθανότητες, αλλά και τίποτα να χάσουν. Για τον LeBron James μιλάμε, άλλωστε, όχι για οποιονδήποτε παίκτη του NBA.

Οπως κι αν έχει, οι Heat παραμένουν το φαβορί και θα είναι λογικά το σπίτι του για τα επόμενα χρόνια. "Ο Riley και ο Spoelstra θα προσπαθήσουν να βρουν τους τύπους που θα μας κάνουν καλύτερους. Κάθε ομάδα στο ΝΒΑ βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο, οπότε θα πρέπει και στο Miami θα πρέπει να γίνει μια παρόμοια προσπάθεια. Υπάρχουν τρύπες στο ρόστερ που πρέπει να κλείσουν" είπε χαρακτηριστικά. Θα ήθελε τον Carmelo Anthony στο πλευρό του, για να περιοριστεί σε έναν πιο all around ρόλο, όμως αυτό μόνο με θαύμα θα συμβεί.

To σίγουρο είναι πως παραμένει ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας στον πλανήτη και δεν θα έχει κανένα, μα κανένα πρόβλημα να βρει τη μεγαλύτερη δυνατή συμφωνία. Είναι επίσης σίγουρο πως δεν τον ενδιαφέρει το max συμβόλαιο, αλλά οι τίτλοι, τα "παράσημα", οι νίκες στα playoffs. Γι' αυτό και θα επιλέξει την ομάδα που θα του προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για να επιστρέψει τη σεζόν 2014-2015 στην κορυφή του κόσμου.

[Geo 5]

Για πάντα στο Miami!!!


Sent from my iPhone 5S using Tapatalk

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Ντέιβιντ Μπλατ: Από τον Άρη στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ

  Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:  

Ντέιβιντ Μπλατ ήρθε σε συμφωνία με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, καθώς υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον σύλλογο με συνολικές απολαβές που θα φτάσουν τα 20 εκατομμύρια δολάρια! Ο Μπλατ τη σεζόν που ολοκληρώθηκε μεταξύ άλλων κατέκτησε και την Euroleague με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ που επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης μετά το 2005.
Ο Μπλατ έχει κοουτσάρει αρκετές ομάδες, έχοντας μάλιστα περάσει και από τον Άρη. Το Sport24.gr σας θυμίζει το πέρασμα του από τον σύλλογο της Θεσσαλονίκης. Τα 15 παιχνίδια που έδωσε, την έβδομη θέση της κανονικής περιόδου και τα ματς στα πλέι οφ με τον Ολυμπιακό.
Στις 15 Ιανουαρίου του 2010 ο Ντέιβιντ Μπλατ έφτασε στην Ελλάδα και προχώρησε στις πρώτες του δηλώσεις ως τεχνικός του Άρη, τονίζοντας μεταξύ άλλων πώς είναι τιμή η παρουσία του στην ομάδα, ενώ είχε προσθέσει ότι το υλικό της ομάδας ήταν ιδιαίτερα ποιοτικό. "Για πρώτη φορά στην καριέρα μου πηγαίνω σε ομάδα στη μέση της χρονιάς. Είναι μία διαφορετική και ασυνήθιστη κατάσταση για μένα.
Μετά το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, δεν είχα κάποια πρόταση που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου και είχα την εντύπωση ότι τη σεζόν 2009-2010 δεν θα ήμουν σε καμία ομάδα, αλλά ο Αρης μου δίνει τις καλύτερες συνθήκες κι αυτό ακριβώς που θα ήθελα. Για μένα είναι σημαντικό που βρήκα μία πολύ σημαντική ομάδα, με μεγάλη παράδοση και πολλές φιλοδοξίες να φτάσει ψηλά. Αισθάνομαι άνετα που είμαι εδώ", είχε δηλώσει.


Με τον Μπλατ στον πάγκο, ο Άρης ηττήθηκε από το Μαρούσι (75-67), αλλά και τον Ολυμπιακό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (82-77). Ακολούθησε το θετικό αποτέλεσμα στο ντέρμπι με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ (69-59), ενώ ήρθε στη συνέχεια η ήττα από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με 90-56. Στις 17 Φεβρουαρίου ο Άρης, νίκησε με 97-83 του Ηλυσιακού και ακολούθησε η ήττα από τα Τρίκαλα στις 27 του ίδιου μήνα με 87-85.
Στις 6 Μαρτίου ο Άρης πέρασε από τη Λάρισα, επικρατώντας της Ολύμπια με 82-79 και στη συνέχεια ηττήθηκε στην Αθήνα από το Περιστέρι με 69-63. Στα ματς που ακολούθησαν ο Άρης δεν μπορούσε να σταθεροποιήσει την απόδοση του, με τον "Θεό του πολέμου" να τερματίζει τελικά στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος της Basket League ΟΠΑΠ.
Αντίπαλος του Άρη στα πλέι οφ ήταν ο Ολυμπιακός που επικράτησε και στα δύο παιχνίδια της ομάδας του Ντέιβιντ Μπλατ (75-63 στο ΣΕΦ και 85-75 στο Αλεξάνδρειο).
Αναλυτικά τα παιχνίδια:
Μαρούσι - Άρης 75-67
Ολυμπιακός - Άρης 82-77
Άρης - ΠΑΟΚ 69-59
Παναθηναϊκός - Άρης 90-56
Άρης - Ηλυσιακος 97-83
Τρίκαλα - Άρης 87-85
Ολύμπια Λάρισας - Άρης 79-82
Περιστέρι - Άρης 69-63
Άρης - ΑΕΚ 79-76
Αρης - Ολύμπια Λάρισας 81-55
Πανελλήνιος - Άρης 65-73
Καβάλα - Άρης 86-81
Άρης - Μαρούσι 76-84
πλέι οφ
Ολυμπιακός - Άρης 75-63
Άρης - Ολυμπιακός 75-85
Αμέσως μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, ο Ντέιβιντ Μπλατ αποχώρησε από την ομάδα, με την ΚΑΕ Άρης να βγάζει ανακοίνωση μέσω της οποίας γνωστοποίησε ότι βρίσκεται σε αναζήτηση προπονητή. Συγκεκριμένα έγραφε: "Ο προπονητής της ομάδας, Ντέιβιντ Μπλατ σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε σήμερα (Παρασκευή, 11/06) το πρωί με τον Πρόεδρο του Άρη, Γιάννη Δαμιανίδη ανακοίνωσε την απόφαση του να συνεχίσει την καριέρα του στην ομάδα που τον ανέδειξε, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, κάνοντας χρήση του όρου που είχε στο συμβόλαιο του.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ μετέφερε στον κ. Δαμιανίδη ότι η παρουσία του στον πάγκο του Άρη αποτέλεσε μεγάλη τιμή για τον ίδιο καθώς και ότι η συνεργασία του με την ομάδα ήταν άψογη.
Η Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ εύχεται στον κ. Μπλατ καλή επιτυχία και καλή σταδιοδρομία στη συνέχεια της καριέρας του".
Επόμενος σταθμός της καριέρας του Ντέιβιντ Μπλατ ήταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ, με την οποία τη σεζόν που τελείωσε κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση της Euroleague, επικρατώντας στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι ομάδες από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ έστρεψαν την προσοχή τους επάνω τους, με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς τελικά να είναι η ομάδα που κατάφερε να αποσπάσει την υπογραφή του, υπογράφοντας συμβόλαιο διάρκειας τεσσάρων ετών με τον σύλλογο.

[nikolios]

Ελευθερος ο Λεμπρον

[AIIZ]

Ελευθερος ο Λεμπρον

έτοιμος να φορέσει τα ερυθρόλευκα δλδ

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

να δουμε τι θα επιλεξει τελικα...αν του φερουν μεγαλο ονομα θα μεινει στους heat....ολα ανοικτα για το που θα παει αν φυγει Houston,Lakers,Bulls αλλα και Mavericks πιθανοι προορισμοι

[BrazHlias]

ελα στους μπουλς ρε μαλακα λε μπρον μαζι με τον καρμελο και τον ροουζ να τα γαμησουμε ολα.

[SOLID]

ελα στους μπουλς ρε μαλακα λε μπρον μαζι με τον καρμελο και τον ροουζ να τα γαμησουμε ολα.

Μαζι σου αλλα πιθανοτατα θα πρεπει να χρεωκοπησει το Σικαγο σαν πολιτεια για να τους αποκτησει.

Το πιθανοτερο ντεμαραζ ακουγεται οτι θα ειναι των Lakers που απο περυσι εχουν το μειωσει στο μισο το NBA Financial League
με τις αποχωρησεις.

Λιγες ομαδες μπορουν να εκμεταλευτουν αυτο το ...διπλο οpt-out

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

αμα ριξει και λιγο τις απαιτησεις του ο κομπε ισως να τους δουμε μαζι στους λεικερς.Ωραιο θα ηταν να πανε στους μπουλς και ο καρμελο και ο τζειμς αλλα πιο πιθανο το βλεπω να φευγει ο μπος απο το μιαμι και να πηγαινει εκει ο μελο και να παραμενει ο τζειμς μιαμι απο το να γινει το κονε με τους μπουλς

[AIIZ]

ελα στους μπουλς ρε μαλακα λε μπρον μαζι με τον καρμελο και τον ροουζ να τα γαμησουμε ολα.

εγώ όποτε έχω δει μπουλς με ρόουζ ο τύπος θα κάνει 80 σουτ σε κάθε ματς με εντελώς άναρχη λογική, βάζει τα 5-8 καλάθια και μετά μου βγαίνει παικταράς. τι να το κάνεις έτσι, το θέμα είναι να βγαίνει καλή η ομάδα με αυτόν και όχι να γαμιέται η ομάδα για αυτόν. δε συγκρίνεται ο λεμπρόν με τον κάθε παρτάλη

[BrazHlias]

εγώ όποτε έχω δει μπουλς με ρόουζ ο τύπος θα κάνει 80 σουτ σε κάθε ματς με εντελώς άναρχη λογική, βάζει τα 5-8 καλάθια και μετά μου βγαίνει παικταράς. τι να το κάνεις έτσι, το θέμα είναι να βγαίνει καλή η ομάδα με αυτόν και όχι να γαμιέται η ομάδα για αυτόν. δε συγκρίνεται ο λεμπρόν με τον κάθε παρτάλη

καλα εννοειται πως ο λεμπρον ειναι σε αλλο επιπεδο.

[Geo 5]

O LeBron δεν πάει πουθενά! Miami!

[vasilis-thrylos7]

Να έρθει στους Σπερς να πάρουμε αλλα 5 σερί
Πάντως δύσκολα τον βλέπω με Καρμελο μαζί.

[vasilis-thrylos7]

Θα γούσταρα να τον δω μαζί με Ράσελ, θα είχε ενδιαφέρον τέτοιο ζευγάρι. Φυσικά χωρίς Ντουραντ.

[Geo 5]

Δεν πάει πουθενά! Με τους Miami μπορεί να κατακτήσει πολλούς τίτλους και χωρίς να έχει "οικονομικά" προβλήματα, όπως άλλες ομάδες!

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Ο Μάικλ Τζόρνταν, ανήμερα της γιορτής του πατέρα, κατακτά το πρωτάθλημα. Στα αποδυτήρια θρηνεί τον δολοφονημένο πατέρα του


Οι Chicago Bulls έχουν μόλις κερδίσει το πρωτάθλημα του NBA και ο Μάικλ Τζόρνταν πήρε για τέταρτη φορά το βραβείο MVP, για τον πιο πολύτιμο παίχτη. Μετά τους πανηγυρισμούς στο γήπεδο, ο Τζόρνταν κατέρρευσε στα αποδυτήρια. Κρατούσε την μπάλα που τους χάρισε τη νίκη και έκλαιγε με λυγμούς. Ήταν η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, η μέρα του πατέρα. Ήταν, επίσης, η πρώτη μεγάλη νίκη του Τζόρνταν μετά το θάνατο του πατέρα του, Τζέιμς, το 1993.

Η δολοφονία του Τζέιμς Τζόρνταν
Στις 23 Ιουλίου του 1993, ο Τζέιμς Τζόρνταν επέστρεφε από μια κηδεία και σταμάτησε για ένα διάλειμμα στην άκρη του δρόμου. Πλησίασαν το αυτοκίνητο δύο νεαροί, ο Ντάνιελ Γκριν και ο Λάρι Ντέμερι, για να τον ληστέψουν. Είχαν όπλο και σκόπευαν μόνο να τον απειλήσουν, αλλά ο Γκριν πυροβόλησε χωρίς λόγο. Η σφαίρα τον σκότωσε ακαριαία. Έριξαν το πτώμα του σε ένα βάλτο στη Νότια Καρολίνα και εξαφανίστηκαν. Για δέκα μέρες, ο Τζέιμς Τζόρνταν αγνοούνταν. Στις 3 Αυγούστου, βρήκαν το πτώμα του και στις 13 Αυγούστου, έγινε η ταυτοποίηση.
Οι δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε ισόβια φυλάκιση. Στις 6 Οκτωβρίου του 1993, ο Μάικλ Τζόρνταν ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει το μπάσκετ. Σκόπευε να ασχοληθεί με το μπέιζμπολ, για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του πατέρα του που πίστευε ότι ο Μάικλ θα γινόταν φοβερός παίχτης του μπέιζμπολ.
Στις 18 Οκτωβρίου του 1995, ο Τζόρνταν επέστρεψε σε αυτό που έκανε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Το μπάσκετ. Η δήλωση στις εφημερίδες ήταν εξαιρετικά λιτή: «Είμαι πίσω». Ένα χρόνο μετά, σήκωσε το κύπελλο του πρωταθλητή. Ήταν η μέρα του πατέρα και ο Μάικλ ήξερε ότι ο δικός του, μπορούσε να τον δει μόνο από ψηλά.

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

ΑΚΟΜΑ ΨΗΛΩΝΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ!

  Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:  

Οταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πήγε στις ΗΠΑ, η πρόγνωση των γιατρών των Bucks ήταν θα συνεχίσει να ψηλώνει, έχοντας καλή πιθανότητα να φτάσει μέχρι και τα 2,13μ. Με το ρυθμό που έχει πάντως ο νεαρός φόργουορντ, αυτό μάλλον θα έχει συμβεί μέχρι την έναρξη της νέας σεζόν!


Σύμφωνα με τον John Hammond, general manager των Bucks, ο Γιάννης είναι πια σχεδόν 6-11 (2,11μ.), έχοντας παράλληλα αυξήσει το σωματικό του βάρος από τα 86 κιλά (όταν πήγε στο Milwaukee) στα 98 μέσα σε λιγότερο από 10 μήνες! “Νομίζω ότι ο Γιάννης θα μπορεί να παίξει σε πολλές θέσεις κάποια μέρα. Θα παίξει αρκετά ως σμολ φόργουορντ αλλά και ως πάουερ φόργουορντ κάποια μέρα” τόνισε ο Hammond στην 15λεπτη συζήτηση που είχε σήμερα με τους δημοσιογράφους του Milwaukee.


“Θεωρώ πολύ σημαντικό να επιλέγουμε παίκτες όπως ο Γιάννης. Εκανε σπουδαία αρχή, έκανε πολύ καλή σεζόν και υπάρχουν πολλές, υψηλές προσδοκίες για αυτόν. Εάν είχατε μία ευκαιρία να τον παρακολουθήσετε όταν γυμνάζεται, θα διαπιστώνατε ότι κυριολεκτικά ζει στο γυμναστήριο. Εχει την ευκαιρία να γίνει πολύ ιδιαίτερος παίκτης” συνέχισε ο Hammond.


Στο μεταξύ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για να δει από κοντά το φετινό draft (ξημερώματα Παρασκευής στις 02:00) και να βρεθεί φυσικά στο πλευρό του αδερφού του Θανάση. Ο πρεσβύτερος εκ των Αντετοκούνμπο αναμένεται να επιλεγεί στον 2ο γύρο, αν και υπάρχουν φήμες που τον στέλνουν ακόμα και στο Νο. 30 και στους πρωταθλητές Spurs.

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

και ο αδερφος του γιαννη στο nba λογικα απο την νεα σεζον.
TO DRAFT ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ

  Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:  

Κάποια στιγμή τα ξημερώματα της Παρασκευής ο κομισάριος Adam Silver ή o Mark Tatum (αναπληρωτής κομισάριος) θα εκφωνήσει το όνομα “Thanasis Antetokounmpo”. Όποτε και να γίνει αυτό, ένα είναι σίγουρο: η επιλογή του πρεσβύτερου εκ των αδερφών Αντετοκούνμπο θα αποτελέσει από μόνη της ένα αξιοσημείωτο, ου μην και ιστορικό γεγονός για το ΝΒΑ. Δεν επιλέγονται συνέχεια αδέρφια στο draft. Οχι τουλάχιστον από κάποιο μέρος του κόσμου τόσο μακριά από τις ΗΠΑ.


Στο άκουσμα του ονόματος του Θανάση, οι δύο Αντετοκούνμπο θα γίνουν αυτομάτως τα δεύτερα αδέρφια εκτός ΗΠΑ που θα έχουν επιλεγεί στο draft, μετά τους Pau και Marc Gasol! Συνολικά, βέβαια, ο αριθμός των αδερφών που έχουν ακούσει το όνομα τους τη βραδιά του draft είναι πάρα πολλά: 43 για την ακρίβεια! Από τους αδερφούς McGuire (1949 και 1951) μέχρι τους Zeller (2012 και 2013), το ΝΒΑ Greece βρήκε όλες τις περιπτώσεις, ξεχώρισε τις πιο σημαντικές, τις πιο αξιομνημόνευτες, και σας τις παρουσιάζει ευθύς αμέσως...

Τα πρώτα αδέρφια στο draft

Dick McGuire (Νο. 7 το 1949) + Alfred McGuire (Νο. 55 το 1951)


O Dick και ο Alfred McGuire δεν είναι μόνο τα πρώτα αδέρφια που επιλέχθηκαν στο draft και αγωνίστηκαν στο ΝΒΑ. Είναι επίσης και τα μόνα αδέρφια που έχουν εισαχθεί στο Hall Of Fame! Ο Dick ήταν στην εποχή του (50s) ένας από τους κορυφαίους πόιντ γκαρντ, διανύοντας το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στους Knicks (εξ ου και το “Dick the Knick”, το παρατσούκλι του). Ο Al McGuire δεν είχε ανάλογη καριέρα ως παίκτης (επίσης στους Knicks). Αγωνίστηκε μόνο τέσσερα χρόνια στο ΝΒΑ και αργότερα έγινε προπονητής (στο Marquette) και μάλιστα επιτυχημένος.

Αδέρφια με “ελληνικό χρώμα”

Sylvester Norris (Νο. 63 το 1979) + Audie Norris (Νο. 37 το 1982)


Οι παλαιότεροι αποκλείεται να μην θυμούνται τον Audie Norris. Αρχικά από τις μεγάλες μάχες της Μπαρτσελόνα με τον Αρη στα 80s και αργότερα από το πέρασμα που έκανε από την Ελλάδα τη σεζόν 1993-94, για να φορέσει τη φανέλα του Περιστερίου. Στο ΝΒΑ δεν έμεινε πολύ (επιλέχθηκε στο νούμερο 37 του draft το 1982 από τους Blazers και έπαιξε μόνο τρία χρόνια), στην Ευρώπη όμως ήταν ένας από τους καλύτερους ξένους. O Audie δεν ήταν όμως ο μόνος από την οικογένεια που επιλέχθηκε στο draft. Τρία χρόνια νωρίτερα (1979) οι Spurs είχαν ανακαλύψει τον μεγαλύτερο αδερφό του Sylvester, ο οποίος όμως έπαιξε μόνο μία χρονιά δίχως επιτυχία.


Jay Vincent (Νο. 24 το 1981) + Sam Vincent (Νο. 20 το 1985)


Ξέρετε πολλούς που να έπαιξαν στο ΝΒΑ και στην Α1, έχοντας κοουτσάρει παράλληλα και στα δύο πρωταθλήματα; Μάλλον όχι... Μία τέτοια περίπτωση είναι ο Sam Vincent, ο οποίος πριν έρθει στον Αρη τη σεζόν 1993-94 άφησε πίσω του μία αξιόλογη καριέρα στο ΝΒΑ. Και πολύ πριν κοουτσάρει τους Bobcats (2007-0 είχε κάτσει και στον πάγκο της ΑΕΛ (1999-2000). Ο Sam έχει και έναν αδερφό, τον Jay, που ήταν συμπαίκτης με τον Magic Johnson στο Michigan State και έκανε μάλιστα καλύτερη καριέρα από τον Sam στο ΝΒΑ, παίζοντας κυρίως στο Dallas.




Dominique Wilkins (Νο. 3 το 1982) + Gerald Wilkins (Νο. 47 το 1985)


O Dominique Wilkins έμεινε στην Ιστορία ως ο σπουδαιότερος NBAer που έπαιξε ποτέ επί ελληνικού εδάφους, κατακτώντας την Ευρωλίγκα με τον Παναθηναϊκό το 1996. Επαιξε 15 χρόνια στο ΝΒΑ, ήταν 9 φορές All Star και μία ο πρώτος σκόρερ της κανονικής περιόδου (1985-86). Στη σκιά του έκανε παράλληλα καριέρα και ο μικρότερος αδερφός του, ο Gerald Wilkins. Τον ξετρύπωσαν οι Knicks στο νούμερο 47 του draft το 1985, ωστόσο έκανε αξιόλογη καριέρα, δημιούργησε καλό όνομα ως αμυντικός (τον αποκαλούσαν και “Jordan stopper”, όσο... αδύνατο κι αν φαντάζει) και στα 13 χρόνια που έπαιξε στο ΝΒΑ είχε 13 πόντους μ.ό., ως επί τω πλείστον στη Νέα Υόρκη.


Tom Scheffler (Νο. 117 το 1977) + Steve Scheffler (Νο. 39 το 1990)


Τον Tom Scheffler ελάχιστοι θα τον γνωρίζουν. Πιθανότατα μόνο όσοι είναι πάνω από 40 ετών. Πέρασε από την Ελλάδα το 1986 για να παίξει στον Αρη, δεν έμεινε όμως πολύ. Ούτε και στο ΝΒΑ έμεινε πολύ, αφού έπαιξε μόνο μία σεζόν (1984-85) και εν συνεχεία έκανε... περιοδεία στην Ευρώπη. Ο κατά 13 χρόνια μικρότερος αδερφός του Steve έπαιξε 8 χρόνια στο ΝΒΑ, χωρίς πάντως να τα πάει πολύ καλύτερα. Αυτοί οι δύο είναι τα αδέρφια που έχουν επιλεγεί στο draft με τη μεγαλύτερη απόκλιση ο ένας από τον άλλον (13 χρόνια).


Willie Anderson (Νο. 10 το 198 + Shandon Anderson (Νο. 54 το 1996)


Ο Willie Anderson ήρθε στην Ελλάδα κουβαλώντας μαζί του ένα καλό όνομα, 8ετή καριέρα στο ΝΒΑ (κυρίως στο San Antonio) με διψήφιο αριθμό πόντων και έπαιξε σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Ηταν επίσης στην ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ το 1988, οπότε μόνο τυχαία περίπτωση παίκτη δεν υπήρξε. Επιλέχθηκε στο νούμερο 10 του draft το 1988 και είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του Shandon Anderson (Νο. 54 το 1996 από τη Utah), ο οποίος στέριωσε επί μία δεκαετία στο ΝΒΑ, παίζοντας σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες.


Ed O’Bannon (Νο. 9 το 1995) + Charles O’Bannon (Νο. 31 το 1997)


O Ed O'Bannon είναι η κλασική περίπτωση του κολεγιακού σταρ που δεν “έπιασε” ποτέ στο ΝΒΑ (έπαιξε μόνο δύο χρόνια). Είναι επίσης και ο ίδιος O'Bannon που έπαιξε έναν αγώνα όλο κι όλο τη σεζόν 1999-2000 στο Ηράκλειο. Ο αδερφός του Charles είχε ανάλογη μοίρα -εκτός του ότι δεν ήρθε ποτέ από τα μέρη μας. Επαιξε στο ίδιο κολέγιο (UCLA), κατέκτησε τον τίτλο το 1995 (μαζί με τον Ed), επιλέχθηκε δύο χρόνια αργότερα στο draft αλλά έμεινε μόνο δύο χρόνια στο ΝΒΑ και εν συνεχεία ακολούθησε τα βήματα του αδερφού του, στην Ευρώπη.

Αδέρφια made in Europe

Pau Gasol (Νο. 3 το 2001) + Marc Gasol (Νο. 48 το 2007)


Πριν από τα αδέρφια Αντετοκούνμπο, ήταν τα αδέρφια Gasol. Αυτοί οι δύο είναι τα μόνα αδέρφια από την Ευρώπη που έχουν επιλεγεί στο draft και αγωνίζονται στο ΝΒΑ. Διόρθωση. Δεν αγωνίζονται απλά. Πρωταγωνιστούν. O Pau έχει 18,3 πόντους και 9,2 ριμπάουντ κατά μέσο όρο στα 13 χρόνια που βρίσκεται στο ΝΒΑ, όπου έχει κατακτήσει δύο τίτλους και ήταν τέσσερις φορές All Star. Ο μικρότερος Marc δεν πάει κι αυτός πίσω. Εχει 13,5 πόντους, 7,9 ριμπάουντ μ.ό. σε αυτά τα έξι χρόνια, μία παρουσία σε All Star Game και ένα βραβείο καλύτερου αμυντικού.

Οι... σταρ και τα αδέρφια τους

Bernard King (Νο. 7 το 1977) + Albert King (Νο. 10 το 1981)


Ο Bernard King υπήρξε ένας από τους σπουδαίους σκόρερ στα 70s και στα 80s (είχε 22,5 πόντους μ.ό. καριέρας), ο άνθρωπος που στ λεξιλόγιο του μπάσκετ έχει τοθετήσει το όνομα του δίπλα στον ορισμό της θέσης “σμολ φόργουορντ”. Για λίγα χρόνια το ίδιο μονοπάτι έδειξε ότι ακολουθεί και ο μικρότερος αδερφός του Albert, όχι όμως για πολύ. Δεν έκανε πάντως κακή καριέρα στα 9 χρόνια που έπαιξε στο ΝΒΑ (είχε 12,1 πόντους μ.ό.). Ηταν πάντως σταθερά στη σκιά του αδερφού του.


Jim Paxson (Νο. 12 το 1979) + John Paxson (Νο. 19 το 1983)


O John είναι ο πιο γνωστός εκ των δύο, λόγω των τριών τίτλων που κατέκτησε με τους Bulls το 1991, το 1992 και το 1993. O... σταρ της οικογένειας όμως ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός του. Ο Jim Paxson έπαιξε σε δύο All Star Games και όταν έφυγε από το Portland (το 198 ήταν μέχρι τότε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας.


George Gervin (Νο. 40 το 1974) + Derrick Gervin (Νο. 90 το 1985)


Κανείς από τα αδέρφια Gervin δεν επιλέχθηκε ψηλά στο draft. Ο “Iceman” εξελίχθηκε όμως σε έναν από τους καλύτερους σκόρερ που πέρασαν ποτέ από το ΝΒΑ (12 φορές All Star), σε έναν από τους παίκτες που σημάδεψαν τα 70s. Ο μικρότερος αδερφός του, δε, έπαιξε συνολικά σε 77 αγώνες στο ΝΒΑ, όλους στους Nets.


Horace Grant (Νο. 10 το 1987) + Harvey Grant (Νο. 12 το 198


O “Οράτιος” δεν υπήρξε ακριβώς σταρ, θα ήταν όμως εάν δεν έπαιζε στους Bulls, κάτι που φαίνεται και από το ότι έγινε All Star μετά την πρώτη απόσυρση του Jordan. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παίκτη που θυσίασε τα στατιστικά του για την ομάδα, ο Horace Grant ήταν σημείο αναφοράς στους μεγάλους Bulls των 90s. Ταλαντούχος ήταν και ο δίδυμος αδερφός του Harvey, αλλά δεν έκανε ποτέ ανάλογη καριέρα.


Mark Price (Νο. 25 το 1986) + Brent Price (Νο. 32 το 1992)


Οταν γίνεται κουβέντα για τους μεγαλύτερους σουτέρ που έπαιξαν ποτέ μπάσκετ το όνομα του Mark Price συχνά... ξεχνιέται. Κακώς! Ο βραχύσωμος γκαρντ δεν ήταν τυχαία 4 φορές All Star, ούτε τυχαία έχει 90,4% μέσο όρο καριέρας στις βολές, 40,2% στα τρίποντα, συν 15,2 πόντους και 6,7 ασίστ. Ο μικρότερος αδερφός του Brent, πάντως, δεν έχει πολλά να επιδείξει από τα 9 χρόνια που έπαιξε στο ΝΒΑ.


Υπάρχουν και αυτοί: Bill Melchionni (Νο. 19 το 1966) + Gary Melchionni (Νο. 33 το 1973), Gus Williams (Νο. 20 το 1975) + Ray Williams (Νο. 10 το 1977), Gene Short (Νο. 9 το 1975) + Purvis Short (Νο. 5 το 197, Calvin Natt (Νο. 8 το 1979) + Kenny Natt (Νο. 30 το 1980), Chuck Person (Νο. 4 το 1986) + Wesley Person (Νο. 23 το 1994), Jeff Teague (Νο. 19 το 2009) + Marquis Teague (Νο. 29 το 2012).

Αδέρφια στο ίδιο draft

Dick Van Arsdale (Νο. 10 το 1965) + Tom Van Arsdale (Νο. 11 το 1965)


Τα αδέρφια Van Arsdale υπήρξαν πρωτοπόρα σε πολλαπλά επίπεδα. Κατ' αρχάς, είναι οι πρώτοι δίδυμοι που επιλέχθηκαν στο draft. Είναι επίσης τα πρώτα αδέρφια που επιλέχθηκαν στο ΙΔΙΟ draft, με διαφορά μάλιστα μιας θέσης (Νο. 10 ο Dick και Νο. 11 ο Tom)! Εξίσου απίστευτο είναι ότι έπαιξαν ακριβώς τις ίδιες σεζόν (από το 1965 έως το 1977), έχοντας μάλιστα παραπλήσια στατιστικά (16,4 πόντους, 4,1 ριμπάουντ, 3,3 ασίστ ο Dick, 15,3 πόντους, 4,2 ριμπάουντ και 2,2 ασίστ ο Tom).


Jason Collins (Νο. 18 το 2001) + Jarron Collins (Νο. 52 το 2001)


Μέχρι να ανακοινώσει -το Μάιο του 2013- ότι είναι ομοφυλόφιλος, ο Jason Collins δεν ήταν διάσημος. Δεν ήταν παρά ένας χαμάλης περιορισμένων δυνατοτήτων που έβρισκε δουλειές ως ένας σκληροτράχηλος αμυντικός ψηλός και ένας από τους καλύτερους σκρίνερ του ΝΒΑ. Κάτι ανάλογο ήταν και ο δίδυμος αδερφός του Jarron στα 10 χρόνια που έπαιξε στο ΝΒΑ. Δύο παίκτες χωρίς ταλέντο, που θυσίαζαν όμως το κορμί τους για την ομάδα. Ο Jason το κάνει ακόμα, πάντως, αφού δεν το έχει πάρει ακόμα απόφαση να αποσυρθεί. Αλλωστε, μετά το 10ήμερο συμβόλαιο που υπέγραψε φέτος στο Brooklyn, η φανέλα του με το νούμερο 98 ανέβηκε αμέσως στην κορυφή της σχετικής λίστας πωλήσεων του NBA Store.


Brook Lopez (Νο. 10 το 200 + Robin Lopez (Νο. 15 το 200


Είναι ίδιοι οπτικά, πολύ διαφορετικοί όμως ως παίκτες. Ο Brook επιλέχθηκε στο νούμερο 10 από τους Nets και έγινε γρήγορα ένας από τους πιο αποτελεσματικούς σκόρερ στο low post (αν όχι ο καλύτερος). Ο Robin δεν έχει το ίδιο ταλέντο με τον αδερφό του (το δείχνουν και οι αριθμοί του), χρόνο με το χρόνο όμως βελτιώνεται και είναι επίσης καλύτερος αμυντικός, αλλά και πιο σκληρός. Αν και πανομοιότυποι δίδυμοι (με εξαίρεση το μαλλί), το παιχνίδι τους είναι πολύ διαφορετικό...


Blake Griffin (Νο. 1 το 2009) + Taylor Griffin (Νο. 48 το 2009)


Λίγα αδέρφια είχαν τόσο... αντίθετους βίους στο ΝΒΑ, όσο οι δύο Griffin. Ο ένας, ο Blake, ήταν ο καλύτερος παίκτης στο draft του 2009, το αναμφισβήτητο νούμερο ένα εκείνης της χρονιάς. Ο άλλος ήταν... απλά ο μεγαλύτερος αδερφός του. Ο ένας είναι εδώ και τέσσερα χρόνια All Star και συγκαταλέγεται πια μεταξύ των καλύτερων παικτών του πρωταθλήματος. Ο άλλος πρόλαβε να παίξει 32 λεπτά όλα κι όλα στο ΝΒΑ.


Marcus Morris (Νο. 14 το 2011) + Markieff Morris (Νο. 13 το 2011)


Περίπτωση ανάλογη με των Van Arsdale. Δίδυμοι, που πήγαν στο ίδιο κολέγιο (Kansas) και επιλέχθηκαν στο ίδιο draft με διαφορά μιας θέσης! Ο Markieff επιλέχθηκε στο νούμερο 13 από τους Suns, ο Marcus στο 14 από τους Rockets και όσο κι αν μοιάζει το παιχνίδι τους μέσα στο γήπεδο, ο Markieff είναι συνήθως ένα βήμα πιο μπροστά. Εχει λίγο καλύτερα νούμερα και πιο σταθερή θέση στο rotation της ομάδας τους (Suns). Λες και έχει... προβάδισμα ως “μεγαλύτερος”. Ο “Keef” γεννήθηκε επτά λεπτά πριν από τον Marcus και επιλέχθηκε στο draft πέντε λεπτά πριν από αυτόν...


Υπάρχουν και αυτοί: Rodney McCray (Νο. 3 το 1983) + Scooter McCray (Νο. 36 το 1983).

Τα δύο αδέρφια... δεν είναι αρκετά

Wil Jones (Νο. 69 το 1969) + Caldwell Jones (Νο. 32 το 1973) + Major Jones (Νο. 20 το 1976) + Charles Jones (Νο. 165 το 1979)


Η οικογένεια του Caldwell Jones sr. έχει το 4ο συνηθέστερο επίθετο στις ΗΠΑ (πίσω από τους Smith, Johnson, Williams), αλλά και ένα μοναδικό ρεκόρ. Είναι η μόνη οικογένεια που έχει δει τέσσερα (από τα οκτώ συνολικά) τέκνα της να επιλέγονται στο draft του ΝΒΑ! Ολοι αγωνίστηκαν στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, όλοι τους περισσότερα από 6 χρόνια. Ο πιο γνωστός εξ αυτών είναι βέβαια ο Caldwell Jones, που επιλέχθηκε στο Νο. 32 το 1973 από τους 76ers και έπαιξε 14 χρόνια στο ΝΒΑ και άλλα τρία στο ΑΒΑ σε 8 διαφορετικές ομάδες.


Jon Barry (Νο. 21 το 1992) + Brent Barry (Νο. 15 το 1995) + Drew Barry (Νο. 57 το 1996)


Σαφώς πιο γνωστή είναι η περίπτωση των αδερφών Barry. Ο λόγος φυσικά για τον Brent, τον Jon και τον Drew. O πρώτος κατέκτησε δύο τίτλους με τους Spurs και έκανε την πιο αξιόλογη καριέρα από τους τρεις. Ακόμα περισσότερα χρόνια στο ΝΒΑ (14) διήνυσε ο Jon, χωρίς να έχει όμως ανάλογα καλά νούμερα. Στον αντίποδα, πέρασε και δεν ακούμπησε ο βενιαμίν της οικογένειας, ο Drew, ο οποίος έπαιξε τρία χρόνια χωρίς ιδιαίτερη παρουσία.


Υπάρχουν και αυτοί: Frank Russell (Νο. 35 το 1972) + Campy Russell (Νο. 8 το 1974) + Walker Russell (Νο. 78 το 1982).

Τα... ιδιαίτερα αδέρφια

Glen Gondrezick (Νο. 26 το 1977) + Grant Gondrezick (Νο. 77 το 1986)


Ο Glen Gondrezick ήταν 8 χρόνια μεγαλύτερος από τον Grant και επιλέχθηκε στο draft 9 χρόνια νωρίτερα από αυτόν. Ο λόγος που αναφέρονται εδώ δεν είναι πάντως η (μικρή) καριέρα τους, αλλά η τραγική χροιά που είχε η ζωή τους. Ο Glen τραυματίστηκε σοβαρά στο στήθος το 1987 όταν αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει (με όπλο) έπειτα από καυγά με τη σύζυγο του. Απεβίωσε 23 χρόνια αργότερα από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 53 ετών. Ο Grant, από τη μεριά του, το ίδιο έτος που ο αδερφός του αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, συνελήφθη για υπόθεση ναρκωτικών, διέκοψε την καριέρα του λόγω χρήσης κοκαΐνης και το 2009 καταδικάστηκε σε φυλάκιση λόγω εμπλοκής του σε απάτη με οικόπεδα.


Bud Ogden (Νο. 13 το 1969) + Ralph Ogden (Νο. 53 το 1970)


Ελάχιστοι τους έχουν ακούσει, καθώς ο Bud έπαιξε δύο χρόνια στο ΝΒΑ και ο Ralph ένα. Για διαφορετικό λόγο ο καθένας, πάντως, έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Ο μεν Bud επειδή είναι ένας από τους παίκτες που έχουν επιλεγεί δύο φορές στο draft (Νο. 162 το 1968 και Νο. 13 το 1969), ο δε Ralph επειδή θεωρείται ο πρώτος παίκτης που άφησε το ΝΒΑ για να παίξει στην Ευρώπη! Ηταν το μακρινό 1972, όταν έπαιξε μπάσκετ στη Φινλανδία.


Duane Washington (Νο. 36 το 1987) + Derek Fisher (Νο. 24 το 1996)


Αυτοί οι δύο είναι τα μόνα αδέρφια που έχουν επιλεγεί στο draft, έπαιξαν στο ΝΒΑ αλλά δεν μοιράζονται το ίδιο επίθετο. Κι αυτό διότι ο 50χρονος Duane Washington είναι ετεροθαλής αδερφός του Derek Fisher, καθώς έχουν την ίδια μητέρα αλλά διαφορετικό πατέρα. Ο Duane ήταν και αυτός που “έσπρωξε” τον Fisher στο μπάσκετ, μόνο που ο ίδιος έμπλεξε από νωρίς με τα ναρκωτικά (κοκαΐνη). Μάλιστα, βρέθηκε θετικός σε ντόπινγκ κοντρόλ το 1988 και έπαιξε ελάχιστα στο ΝΒΑ. Συν τοις άλλοις, ο Washington έκανε και φυλακή το περασμένο έτος (6 μήνες), όταν χτύπησε με το αυτοκίνητο του μία 70χρονη γυναίκα και την εγκατέλειψε.

Τα υπόλοιπα αδέρφια που επιλέχθηκαν στο draft

Kenny Rollins (Νο. 47 το 194 + Phil Rollins (Νο. 54 το 1956)
Sam Stith (Νο. 56 το 1960) + Tom Stith (Νο. 2 το 1961)
John Trapp (Νο. 15 το 196 + George Trapp (Νο. 5 το 1971)
Mike Price (Νο. 17 το 1970) + Jim Price (Νο. 16 το 1972)
Willie Sojourner (Νο. 20 το 1971) + Mike Sojourner (Νο. 10 το 1974)
Russ Lee (Νο. 6 το 1972) + Ron Lee (Νο. 10 το 1976)
Mickey Davis (Νο. 113 το 1972) + Brad Davis (Νο. 15 το 1977)
Leon Douglas (Νο. 4 το 1976) + John Douglas (Νο. 118 το 197
Dudley Bradley (Νο. 13 το 1979) + Charles Bradley (Νο. 23 το 1981)
Michael Wiley (Νο. 39 το 1980) + Morlon Wiley (Νο. 46 το 198
Kareem Rush (Νο. 20 το 2002) + Brandon Rush (Νο. 13 το 200
Tyler Zeller (Νο. 17 το 2012) + Cody Zeller (No. 4 το 2013)


Εκτός απ' όλα αυτά τα αδέρφια που αναφέραμε πιο πάνω, υπάρχουν και άλλες δύο διαφορετικές περιπτώσεις.

* Υπάρχουν 11 αδέρφια που έχουν παίξει στο ΝΒΑ, από τα οποία όμως ο ένας ΔΕΝ επιλέχθηκε στο draft. Αυτοί είναι οι Don Otten (Νο. 26 το 1949), Mac Otten (δεν επιλέχθηκε), οι Mychel Thompson (δεν επιλέχθηκε), Klay Thompson (Νο. 11 το 2011), οι Marcus Landry (δεν επιλέχθηκε), Carl Landry (Νο. 31 το 2007), οι Ken Corley (δεν επιλέχθηκε), Ray Corley (Νο. 33 το 1949), οι Stephen Graham (δεν επιλέχθηκε), Joey Graham (Νο. 16 το 2005), οι Eric Johnson (δεν επιλέχθηκε), Vinnie Johnson (Νο. 7 το 1979), οι Ben Hansbrough (δεν επιλέχθηκε), Tyler Hansbrough (Νο. 13 το 2009), οι Al Guokas (δεν επιλέχθηκε), Matt Guokas Sr. (Νο. 9 το 1966), οι Ed Mikan (Νο. 5 το 194, George Mikan (δεν επιλέχθηκε), οι Nick Jones (Νο. 31 το 1967), Steve Jones (δεν επιλέχθηκε) και οι Tyler Zeller (Νο. 17 το 2012), Cody Zeller (No. 4 το 2013), Luke Zeller (δεν επιλέχθηκε).

* Υπάρχουν επίσης 5 περιπτώσεις αδερφών που έπαιξαν στο ΝΒΑ, δίχως να έχουν επιλεγεί και οι δύο στο draft. Αυτοί είναι οι George Pearcy και Henry Pearcy, Bob Fitzgerald και Dick Fitzgerald, Carl Thomas και Charles Thomas, Connie Simmons και Johnny Simmons, Jeremy Pargo και Jannero Pargo.