BRAZIL WORLD CUP 2014

[sk12072]

και ολυμπιαδα και παγκοσμιο κυπελλο;

[differance]

Nαι Στάθη. Τα πήραν πακέτο

[sk12072]

πακέτο θα φάνε οι πολίτες κοσμά.

[pirateeeeeee]

Εχουν γίνει τρομερά σκάνδαλα. Ούτε ο Λαλιώτης να ήταν υπεύθυνος.
Το ένα το γήπεδο το έφτιαξαν με χώματα και άλλα οικοδομικά υλικά από άλλη ήπειρο. Τα φόρτωσαν σε ένα καράβι από κάποιο λιμάνι της Πορτογαλίας ήρθε Βραζιλία και έτσι κατασκεύασαν το γήπεδο...

Εντάξει τα έχουμε ξαναπεί. Είναι το 1% που κυβερνάει, το 15% που τους προστατεύει και το υπόλοιπο 84% οι αναλώσιμοι σκλάβοι που υπάρχουν σε αυτές τις χώρες (όπως και σε εμάς)

[sirkostas]

Aν δεν πάρει διοργανώσεις η Βραζιλία με τόσο μεγάλο πληθυσμό και τέτοια ανερχόμενη οικονομία, ποιος θα πάρει? Η Αλβανία?

Εντάξει, υπάρχουν ανισότητες και σημαντικό μέρος του πληθυσμού υποφέρει από τη φτώχεια. Αλλά αυτές οι διοργανώσεις θα αφήσουν υποδομές στις βραζιλιάνικες πόλεις και θα ανοίξουν ένα σωρό δουλειές.

[sk12072]

Aν δεν πάρει διοργανώσεις η Βραζιλία με τόσο μεγάλο πληθυσμό και τέτοια ανερχόμενη οικονομία, ποιος θα πάρει? Η Αλβανία?

Εντάξει, υπάρχουν ανισότητες και σημαντικό μέρος του πληθυσμού υποφέρει από τη φτώχεια. Αλλά αυτές οι διοργανώσεις θα αφήσουν υποδομές στις βραζιλιάνικες πόλεις και θα ανοίξουν ένα σωρό δουλειές.

γιατι να μην πάρει η αλβανία κώστα;ψώρα έχει;

[sirkostas]

Δεν έχει ψώρα, πληθυσμό μεγάλο και οικονομία δεν έχει. Μόνο εμείς κάναμε τέτοια μαλακία και πήραμε μεγάλη διοργάνωση χωρίς να διαθέτουμε αυτά τα δύο απαραίτητα συστατικά.

[differance]

Το λάθος δεν ήταν που πήραμε τους Ολυμπιακούς. Το λάθος ήταν η διαχείριση και ο σχεδιασμός τους. Γιατί με την ευκαιρία έγιναν υποδομές που ούτε τον 22ο αιώνα θα γίνονταν (μετρό, αεροδρόμιο Σπάτων, Αττική οδός, γέφυρα Ρίου-Αντίρριου, στάδιο Γ. Καραϊσκάκης κλπ). Αλλά βρε παιδιά δεν ήταν ανάγκη να γίνουν ένα σκασμό κλειστά και ανοιχτά γήπεδα και μετά να παραδοθούν στην εγκατάλειψη. Έπρεπε αυτά να είναι λυόμενα και να διαλυθούν μετά το πέρας των αγώνων - όπως ακριβώς έγινε στο Λονδίνο, και ας αφορούσε πολύ μεγαλύτερη πόλη και χώρα.

Και φυσικά εμάς μας κατέστρεψαν οι μίζες, οι λαμογιές, οι αρπαχτές, οι υπερτιμολογήσεις, τα διαπλεκόμενα κ.α.

[sirkostas]

Kαι πριν και μετά την ανάθεση των Ολυμπιακών στην Ελλάδα πίστευα κι εξακολουθώ να πιστεύω πως ήταν ένα τεράστιο καρπούζι για τη δική μας μασχάλη.

Ολυμπιακοί και Μουντιάλ είναι για χώρες με τη δυναμική και τον πληθυσμό της Βραζιλίας, των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ιαπωνίας κλπ.

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Προβληματισμός Μπλάτερ για το Μουντιάλ της Βραζιλίας


Ο "ισχυρός άνδρας" απέφυγε τις διπλωματικές δηλώσεις κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου στους Βραζιλιάνους λίγους μήνες πριν από την διεξαγωγή του Μουντιάλ.
Οι διοργανωτές δεν έχουν ολοκληρώσει σημαντικά έργα γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Μπλάτερ.


"Καμία διοργανώτρια χώρα δεν βρέθηκε τόσο πίσω στις προετοιμασίες της από τότε που βρίσκομαι στη FIFA.
Παρότι είναι οι μόνοι οι οποίοι ήξεραν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ότι θα φιλοξενήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο, δεν έχουν καταφέρει να ανταποκριθούν", τόνισε χαρακτηριστικά ο έμπειρους αξιωματούχος.
Πλέον, μετά και από αυτές τις εξελίξεις η FIFA έδωσε νέα παράταση στους Βραζιλιάνους μέχρι τις 15 Απριλίου.

[VALVERDES_7]

H Bραζιλία είναι η 6η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου και ανήκει στην κατηγορία των αναδυόμενων οικονομιών. Για χρόνια υπήρξε κάτω από την μέγγενη του ΔΝΤ και τώρα έχει φτάσει στο σημείο να είναι από τους χρηματοδότες που παρέχουν κονδύλια σε χώρες όπως η Ελλάδα, Πορτογαλία κτλ.

Παρά το μέγεθος της οικονομίας της το παράδοξο είναι ότι η φτώχεια, η ανισότητα, η διαφθορά και η βία καλπάζουν σε απίστευτο βαθμό. Η χώρα πρόσφατα είχε κατορθώσει να τρέχει με σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης χωρίς όμως αυτό να έχει κανένα θετικό αντίκτυπο στους πολίτες της. Ισα-ίσα..
Που πάνε αυτά τα πλεονάσματα? Μα φυσικά στην εξυπηρέτηση του υψηλού δημοσίου χρέους που σήμερα αγγίζει το 80%.

Με την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων και του Μουντιάλ το κόστος που θα μεταβιβαστεί στους πολίτες της θα είναι τεράστιο. Με τέτοιο χρέος δεν είσαι σε θέση να διοργανώνεις Ολυμπιακούς Αγώνες και Μουντιάλ. Παρά το κύμα επενδύσεων και τις υποδομές που αναμένεται να λάβουν χώρα, και την προσωρινή αύξηση της απασχόλησης.

[8PYLOS]

Εγώ ήθελα Ολυμπιακούς στην Αθήνα και πραγματικά όπως ήταν η Αθήνα στους Ολυμπιακούς δεν την έχω ξαναδεί ποτέ!

ΑΛΛΑ: Πιστεύω ότι το σωστό μοντέλο είναι να γίνονται τόσο μεγάλες διοργανώσεις σε αθλητικούς χώρους που είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ κατασκευές και όχι μόνιμες που θέλουν τρομερή συντήρηση. Ό,τι έκανε το Λονδίνο δλδ!

Τώρα τρέχουν κι οι Βραζιλιάνοι. Γνωστό το "κόλπο": τα αφήνουμε όλα τελευταία στιγμή για να εκτιναχθεί το κόστος, υπό την πίεση ασφυκτικών προθεσμιών. Ένα κόστος που προφανώς θα πληρώσουν οι πολίτες!!

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Γκαρίντσα - "Η ντρίμπλα του Θεού"


Ο "Γκαρίντσα" (από ένα είδος μικρού πουλιού, τον τρυποφράκτη), ήταν από εκείνους που απέδειξαν ότι το ποδόσφαιρο είναι τέχνη. Από αυτούς, που κάνουν τις εξέδρες να γεμίζουν και τους θεατές να παραληρούν βλέποντας τις περίτεχνες ενέργειες.
Απρόβλεπτος, μαγικός, άπιαστος, εκρηκτικός είναι ορισμένα από τα επίθετα που συνόδευσαν τον Μανουέλ Φραντσίσκο Ντος Σάντος, όπως ήταν το πλήρες του όνομα, στην καριέρα του.


Κέρδισε με τη Βραζιλία δύο Μουντιάλ (1958, 1962) και θεωρείται, μαζί με τον Πελέ, οι καλύτεροι παίκτες στην ιστορία του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. "Ο Γκαρίντσα ήταν παίκτης φαινόμενο. Χωρίς αυτόν δίπλα μου δεν θα είχα κερδίσει ποτέ τρία Παγκόσμια Κύπελλα", είχε δηλώσει ο Πελέ.
Συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη 11αδα του 20υ αιώνα όπως αυτή δημιουργήθηκε από δημοσιογράφους και συγγραφείς. Επίσης, ψηφίστηκε ο 7ος καλύτερος παίκτης του αιώνα από την ΦΙΦΑ και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη 11αδα των Μουντιάλ όλων των εποχών.
Ο "Μανέ" ζούσε για να παίζει μπάλα και να ντριμπλάρει τους αντιπάλους. "Μόνο δύο άνθρωποι στην ιστορία κατάφεραν να κατακτήσουν ένα Παγκόσμιο Κύπελλο μόνοι τους: Ο Μαραντόνα το 1986 και ο Γκαρίντσα το 1962", έλεγε ένας Βραζιλιάνος δημοσιογράφος.
Διέθετε εκπληκτική τεχνική κατάρτιση, κοφτή ντρίμπλα, φαντασία, φινέτσα και ταχύτητα στο παιχνίδι του. Δεν συνήθιζε να σκοράρει, του άρεσε να δίνει τις ασίστ. Η προσωπική του ζωή ήταν άστατη και προβληματική. Ζωή σαν παραμύθι ή εφιάλτης;


Προβλήματα εκ γενετής
Στα παιδικά του χρόνια ο Γκαρίντσα αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες μέχρι να ακολουθήσει καριέρα ποδοσφαιριστή. Γεννήθηκε το 1933 στην πόλη Πάου Γκράντε του Ρίο Ντε Τζανέιρο.
Μεγάλωσε με ένα ελάττωμα. Η σπονδυλική του στήλη ήταν παραμορφωμένη εκ γενετής και το αριστερό του πόδι ήταν κοντύτερο έξι πόντους από το δεξί, που λύγιζε ελαφρά προς τα έξω. Αρχικά, οι πιθανότητες να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο ήταν ελάχιστες.
Χρειάστηκε να κάνει πολλές εγχειρίσεις για να μπορέσει να περπατήσει. Με το πέρασμα των χρόνων αδιαφόρησε για τις υποδείξεις των γιατρών και αποφάσισε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Χάρις στην επιμονή του μετέτρεψε το μειονέκτημα του σε χάρισμα και έγινε παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο ντριμπλέρ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και ήταν ανίκητος στο ένας με έναν. Οι απρόβλεπτοι ελιγμοί του οφείλονταν σε αυτή την σωματική ατέλεια.
Το ξεκίνημα του, ωστόσο, δεν ήταν εύκολο αφού αρκετές ομάδες τον απέρριψαν λόγω του προβλήματος που αντιμετώπιζε. Το 1953 η διοίκηση της Μποταφόγκο πείστηκε να τον εντάξει στο δυναμικό της.
Γρήγορα, άρχισε να ξεδιπλώνει τις τεχνικές του αρετές με την εκπληκτική ντρίμπλα που διέθετε. Οι κινήσεις του με τα πόδια μπέρδευαν τους αντιπάλους. Τους περνούσε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.


Οι Βραζιλιάνοι λάτρεψαν το στυλ του που μπορούσε να ξεγελάσει ακόμα και τους καλύτερους αμυντικούς του κόσμου. Ήταν η εποχή που του κόλλησαν το παρατσούκλι "Ο Τσάπλιν του ποδοσφαίρου".
Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην εθνική Βραζιλίας στις 18 Σεπτεμβρίου 1955 απέναντι στην Χιλή. Συμπλήρωσε 50 συμμετοχές στην "σελεσάο" έχοντας 12 γκολ στο ενεργητικό του.
Υπήρξε βασικό μέλος της Βραζιλίας όταν κατέκτησε το Μουντιάλ στην Σουηδία το 1958. Συμπλήρωσε με την παρουσία του μία πλειάδα αστέρων της Βραζιλίας εκείνης της εποχής όπως οι Ντίντι, Ζαγκάλο, Βαβά και ο 17χρονος Πελέ.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, μετά το πρώτο τρόπαιο της Βραζιλίας σε Μουντιάλ, ο Γκαρίντσα γνώρισε την παγκόσμια αναγνώριση. Εξαιτίας του τραυματισμού του Πελέ, στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, το βάρος έπεσε σε αυτόν.
Ανταποκρίθηκε με επιτυχία και οδήγησε την Βραζιλία στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου για δεύτερη φορά στην ιστορία της. Με τέσσερα γκολ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης και ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης του Μουντιάλ.


"Από ποιον πλανήτη κατάγεται ο Γκαρίντσα", αναρωτιόνταν η εφημερίδα της Χιλής "El Mercurio" μετά τον αποκλεισμό της διοργανώτριας χώρας από την Βραζιλία στα ημιτελικά, χάρις στα δύο γκολ του Γκαρίντσα.
Η φήμη του εξαπλώθηκε τόσο στην χώρα του όσο και στο εξωτερικό και αναγνωρίστηκε ως ισάξιος του Πελέ! Ποτέ η Βραζιλία δεν ηττήθηκε με τον Γκαρίντσα και τον Πελέ στην 11αδα!
Η τελευταία του παράσταση σε Μουντιάλ δόθηκε το 1966 στα γήπεδα της Αγγλίας. Οι καλές εμφανίσεις του μετριάστηκαν από τον πρόωρο αποκλεισμό της Βραζιλίας στον πρώτο γύρο. Σκόραρε ένα γκολ. Στην καριέρα του σε 12 αγώνες Μουντιάλ έβαλε πέντε γκολ!
Σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε 12 χρόνια στην Μποταφόγκο. Κέρδισε τρία πρωταθλήματα Καριόκα στο Ρίο (1957, 1961, 1962) και δύο πρωταθλήματα Ρίο/Σάο Πάουλο (1962, 1964). Σε 579 αγώνες σημείωσε 249 γκολ.
Συνέχισε την καριέρα του στην Κορίνθιας κατακτώντας ένα ακόμα πρωτάθλημα Ρίο/Σάο Πάουλο. Έπαιξε στην Ατλέτικο Τζούνιορ της Κολομβίας, την Φλαμένγκο για ένα χρόνο. Ολοκλήρωσε την σπουδαία καριέρα του το 1973 στην άσημη Ολαρία. Σε όλες τις ομάδες, πλην της Μποταφόγκο, είχε ελάχιστες συμμετοχές.


Η άστατη ζωή και το τέλος
Στην προσωπική του ζωή αποδείχτηκε αυτοκαταστροφικός. O "Aγγελος με τα λυγισμένα πόδια" δεν κατάφερε να βάλει "φρένο" στις καταχρήσεις. Ήταν αλκοολικός και συχνά μπλέκονταν σε καυγάδες.
Ανάγνωση και γραφή δεν ήξερε. Τα λεφτά του τα μοίραζε στις γειτονιές και στις ερωμένες του. Σε ηλικία 19 ετών παντρεύτηκε την Ναιμ Μάρκες. Μαζί έκαναν οκτώ παιδιά! Με τις υπόλοιπες γυναίκες στην ζωή του είχε θυελλώδεις σχέσεις.
Δεν έδειξε αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του όπως αντιμετώπισε τις δυσμορφίες στο σώμα του. Κινδύνευσε να χάσει την ζωή του σε τροχαία ατυχήματα και σε ένα από αυτά έχασε την πεθερά του.
Η υγεία του είχε κλονιστεί και τα σημάδια κόπωσης ήταν εμφανή προς το τέλος της καριέρας του. Βυθίστηκε σε μια κατάσταση μελαγχολίας από την οποία δεν ανέκαμψε ποτέ. Υποφέροντας από κίρρωση του ήπατος ο βιρτουόζος Βραζιλιάνος απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 1983 σε ηλικία 49 ετών. Η προτομή του βρίσκεται στο στάδιο Μαρακανά και το όνομα του έχει δοθεί στο εθνικό στάδιο "Mane Garrincha" της Μπραζίλια.
Ο Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Εντουάρντο Γκαλεάνο, είχε πει για τον Γκαρίντσα: "Στην ιστορία του ποδοσφαίρου κανείς δεν έκανε περισσότερο κόσμο ευτυχισμένο".

[BrazHlias]

η μη υπαρξη πολλων ντοκουμεντων κανει τα κατορθωματα του ακομα μεγαλυτερα.

σιγουρα ο πελε σαν ποδοσφαιριστης ηταν ανωτερος, αλλα αν καποιος απο τους δυο χαρακτηριζει περισσοτερο το βραζιλιανικο ποδοσφαιρο, αυτος ειναι ο γκαριντσα. την αθωωτητα, την μη υπαρξη ρεαλισμου και την αγνοια περι αποτελεσματικου ποδοσφαιρου που εχουν οι βραζιλιανοι μπορουμε να τα δουμε ολα αυτα σε μια κινηση του γκαριντσα οπου περασε τους παντες, και αντι να σκοραρει περιμενε τον αμυντικο να ξαναερθει, τον ξαναπερασε και μετα σκοραρε. Πληρης ελλειψη επαγγελματισμου.

Ο Γκαρίντσα και τα τρία καλύτερα λεπτά στην ιστορία του ποδοσφαίρου




Λίγες μέρες πριν ξεκινήσει το Μουντιάλ του 1958 στην Σουηδία η εθνική ομάδα της Βραζιλίας, ένα τσούρμο προβληματικών ανθρώπων σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, ταξίδεψε στην Ιταλία για να δώσει ένα φιλικό προετοιμασίας. Αντίπαλος της ήταν η Φιορεντίνα, η οποία την εποχή εκείνη πρωταγωνιστούσε στο Ιταλικό πρωτάθλημα, έχοντας στη σύνθεση της και έξι Ιταλούς διεθνείς.

Δεκά πέντε λεπτά πριν τη λήξη του φιλικού, και ενώ το σκορ ήταν ήδη 0-3 για τους φιλοξενούμενους, ένας Βραζιλιάνος με σπονδυλική στήλη σαν σίγμα τελικό πήρε τη μπάλα στη δεξιά πλευρά της επίθεσης, προσπέρασε τρεις αμυντικούς και τον τερματοφύλακα με χαρακτηριστική άνεση, μπροστά στο άδειο τέρμα περίμενε έναν εκ των αμυντικών να επιστρέψει, με μια τέλεια προσποίηση τον εξουδετέρωσε ξανά, στέλνοντας τον να πέσει κάτω για δεύτερη φορά και αφού συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε κάποιος άλλος τρόπος για να διασκεδάσει κι άλλο, περπάτησε με τη μπάλα μέσα στην εστία, την άφησε να περάσει τη γραμμή για τέταρτη φορά και στη συνέχεια την πήρε στα χέρια και ψύχραιμα έκανε μεταβολή για να πάει να την τοποθετήσει στο κέντρο για τη σέντρα. Ήταν η πρώτη φορά που άνθρωποι εκτός Βραζιλίας γινόταν μάρτυρες του φαινομένου “Γκαρίντσα” σε μια από τις πιο γνωστές και χαρακτηριστικές παραστάσεις του.

Σε πλήρη αντίθεση με τους άναυδους Ιταλούς που δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν οι άνθρωποι της εθνικής Βραζιλίας δεν μπορούσαν να αποδεχθούν μια τέτοια ερασιτεχνική και παιδική συμπεριφορά την οποία κάλλιστα θα μπορούσε να επαναλάβει ο Γκαρίντσα στα παιχνίδια του Μουντιάλ. Κι έτσι ο παίκτης με τα στραβά και ανομοιόμορφα πόδια (το αριστερό του ήταν έξι εκατοστά κοντύτερο) που έπασχε εκ γενετής από πολιομυελίτιδα είδε τα πρώτα δυο ματς της διοργάνωσης από τον πάγκο. Μέχρι που έφτασε η ώρα των Ρώσων.

Σε μια εποχή που ένα μεγάλο μέρος της ενημέρωσης αποτελούταν από φήμες που κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα οι Ρώσοι ήταν φόβητρο για κάθε αντίπαλο. Με τον Λεβ Γιασίν στην εστία και παίκτες οι οποίοι χάρη σε σύγχρονες, για την εποχή, μεθόδους προπόνησης φημολογούνταν πως μπορούσαν να τρέχουν ασταμάτητα για 180 λεπτά, αποτελούσαν ένα μεγαθήριο που πήγε στη Σουηδία με ξεκάθαρο στόχο να κατακτήσει το Κύπελλο, έχοντας κερδίσει ήδη δυο χρόνια πριν το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης. Οι αισθητά κατώτεροι σωματικά αλλά και στον τομέα της φυσικής κατάστασης Βραζιλιάνοι πίστευαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή απ” το να προσπαθήσουν να αιφνιδιάσουν τους αντιπάλους. Και για να το πετύχουν αυτό χρειαζόταν και τον Γκαρίντσα.

Το απόγευμα της 15ης Ιουνίου του 1958 η Βραζιλία έκανε σέντρα έχοντας στην ενδεκάδα της για πρώτη φορά τον 25χρονο τότε Γκαρίντσα και τον 18χρονο ανερχόμενο αστέρα Πελέ και η ιστορία του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου αλλά και του ποδοσφαίρου γενικότερα απέκτησε ένα νέο ορόσημο. Τα επόμενα 180 δευτερόλεπτα χαρακτηρίστηκαν από τον ευυπόληπτο Γάλλο δημοσιογράφο Gabriel Honnot ως «τα τρία καλύτερα λεπτά στην ιστορία του ποδοσφαίρου». Στη διάρκεια αυτών οι Βραζιλιάνοι πρόλαβαν και είχαν δυο δοκάρια, ένα με τον Γκαρίντσα κι ένα με τον Πελέ ενώ σκόραραν και μια φορά με τον Βαβά ύστερα από ασίστ του Πελέ. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στο ίδιο διάστημα ο Γκαρίντσα προσπέρασε τον προσωπικό του αντίπαλο Κουτνέτζοφ τέσσερις φορές ξεσηκώνοντας τους Σουηδούς στην κερκίδα που δεν ήξεραν αν έπρεπε να αποθεώσουν τον Βραζιλιάνο ή να γελάσουν με τους δύσμοιρους Ρώσους. Ένας από τους μεγαλύτερους Βραζιλιάνους συγγραφείς, ο Νέλσον Ροντρίγκεζ περιέγραψε τις στιγμές εκείνες με προτάσεις που τα λένε όλα:

Πιστέψτε με φίλοι μου: ο αγώνας Βραζιλία-Ρωσία κρίθηκε μετά από μόλις τρία λεπτά. Και σημειώστε ότι η Βραζιλία ήθελε απλά μια ισοπαλία. Αλλά ο Γκαρίντσα δεν πιστεύει στην ισοπαλία. Εκτόξευσε τον εαυτό του στον αντίπαλο σαν σφαίρα που φεύγει από όπλο. Ντρίπλαρε έναν, ντρίπλαρε κι άλλον, ντρίπλαρε ακόμα και το μούσι του Ρασπούτιν.

Φίλοι μου, η αποσύνθεση της Ρωσικής άμυνας ξεκίνησε ακριβώς τη στιγμή που ο Γκαρίντσα ακούμπησε για πρώτη φορά τη μπάλα. Φαντάζομαι την τεράστια έκπληξη των Ρώσων μπροστά σ” αυτό το αγόρι με τα κυκλικά πόδια που πήγε για να ανατρέψει όλες τις αντιλήψεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Πως να μαρκάρεις αυτόν που δεν μαρκάρεται; Πως να νιώσεις το ανεπαίσθητο; Σε μια στιγμή αγανάκτησης ο αντίπαλος του κοίταξε τον Γκαρίντσα, τα στραβά πόδια του Γκαρίντσα και κατέληξε: «Δεν υπάρχει».

Το τέλος του αγώνα βρήκε τους Βραζιλιάνους νικητές μόνο με 2-0, παρ” ότι καταγράφηκαν περισσότερες από 30 φάσεις στην εστία του Γιασίν ο οποίος κατάφερε και κράτησε το σκορ σε λογικά επίπεδα.

Μετά το παιχνίδι ρώτησαν τον Γκαρίντσα κάτι για τον προσωπικό του αντίπαλο. Δεν είχε ιδέα ποιος ήταν, όπως γενικότερα δεν είχε ιδέα για πολλά πράγματα. Ήταν ο μεγαλύτερος ερασιτέχνης που έπαιξε ποτέ επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ήταν αγράμματος, ψυχολογικά ασταθής, άρρωστα μέθυσος όπως ο πατέρας του, δεν μπορούσε να διαβάσει τα συμβόλαια που υπέγραφε, δεν είχε την ικανότητα να διαχειριστεί τα λεφτά που έβγαζε, τις περισσότερες φορές δεν γνώριζε ποια ομάδα αντιμετώπιζε, δεν τον απασχολούσαν καν βασικές λεπτομέρειες του ποδοσφαίρου. Όταν η Βραζιλία νίκησε στον τελικό εκείνης της διοργάνωσης τη Σουηδία, κατακτώντας το πρώτο της τρόπαιο, ο Γκαρίντσα απορούσε προς τι όλος ο χαμός, πιστεύοντας ότι το σύστημα διεξαγωγής ήταν σαν το Βραζιλιάνικο πρωτάθλημα και ότι έπρεπε να αντιμετωπίσουν όλες τις ομάδες και δεύτερη φορά. Παρ” όλα αυτά τα… μικρο-θεματάκια του, όσοι πρόλαβαν να τον θαυμάσουν να παίζει συμφωνούν στο ότι δεν έχει υπάρξει άλλος ποδοσφαιριστής που να προκαλεί τόση ανόθευτη χαρά στους ανθρώπους, ανεξαρτήτως ομάδας και εθνικότητας.

Από εκείνη τη μέρα του Ιουνίου του 1958 μέχρι το καλοκαίρι του 1966 που αποσύρθηκε από την εθνική έπαιξε 50 παιχνίδια με τη φανέλα της Βραζιλίας στα οποία η Σελεσάο έχασε μόνο μια φορά, από την εθνική Ουγγαρίας στο Μουντιάλ της Αγγλίας, σ” ένα παιχνίδι στο οποίο αγωνίστηκε παρ” ότι ήταν τραυματίας και το οποίο έμελλε να είναι και το τελευταίο του! Όσες φορές συνυπήρξε με τον Πελέ στην ενδεκάδα η Βραζιλία δεν ηττήθηκε ποτέ.

Μια μέρα σαν τη σημερινή, στις 20 Ιανουαρίου του 1983 ο δεύτερος μεγαλύτερος θρύλος που έβγαλε ποτέ η πιο προικισμένη ποδοσφαιρικά χώρα του πλανήτη πέθανε στο Ρίο από κίρρωση του ήπατος, ζώντας τα τελευταία του χρόνια ολομόναχος, σε μια κατάσταση μόνιμης μέθης, πάμφτωχος και κατεστραμμένος σωματικά και ψυχολογικά. Στην ταφόπλακα του είναι χαραγμένη η επιγραφή «Εδώ αναπαύεται εν ειρήνη αυτός που ήταν η χαρά των ανθρώπων – ο Μανέ Γκαρίντσα». Σ” ένα τοίχο εκεί κοντά κάποιος έχει γράψει με σπρέι «Σ” ευχαριστούμε Γκαρίντσα που έζησες».



- See more at: [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[The Dude]

Κάτι τέτοιοι τίτλοι πως μου τη βαράνε... "τα τρία καλύτερα λεπτά του ποδοσφαίρου" σώπα ρε μόρτη, με ψάρωσες... Αστε μας μωρέ με τη μαλακία που ταϊζετε τον κόσμο. Πιόνια.

[differance]

Τραυματίστηκε ο Φαλκάο, πιθανόν πολύ σοβαρά. Φόβοι ακόμα να χάσει και το Μουντιάλ.

[8PYLOS]

Fair-play των Κολομβιανών, επειδή θα λείψει κι ο Σιόβας...

(Κρίμα, αν ισχύει. Ο Ρανταμέλ θα έφτανε ψηλά στο Μπραζίλ. Παιχτούρα!)

[VALVERDES_7]

Kρίμα να λείπει ένας τέτοιος παικταράς από το Μουντιάλ.

[differance]

Τραυματίστηκε λέει σε αγώνα της Μονακό με ομάδα 4ης εθνικής κατηγορίας. Μεγάλη γκαντεμιά.

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

εδω το γιδι ο αμυντικος πηγε να του κοψει την μπαλα
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]