Αρθρο αντιπαθέστατου (λόγω συλλογικής προτίμησης) δημοσιογράφου, για την απόδοση των παιχτών μας χθες. Οσοι από χθες τα χώνετε αβέρτα, ας κάνετε ένα κόπο να το διαβάσετε να μου πείτε που ακριβώς διαφωνείτε.
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Ο Δημήτρης Κριτής καταγράφει τους "αριθμούς" του αρνητικού Σαλπιγγίδη, του τακτικά του απείθαρχου Χολέμπας, του κάθε άλλο παρά περιπατητή Κατσουράνη και των άλλων παιδιών της Εθνικής Ελλάδας στο 3-0 από την Κολομβία, αποτέλεσμα που δεν συνιστά ήττα με κάτω τα χέρια.
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Προσοχή: το σχόλιο που ακολουθεί μπορεί να βλάψει σοβαρά την ψυχική υγεία όσων είδαν περιπατητή τον δεύτερο παίκτη σε χιλιόμετρα στο χορτάρι, αυτών που θεωρούν ότι η εθνική οφείλει να περάσει στην επόμενη φάση και εκείνων που πιστεύουν ότι το να κρατήσεις την παραγωγικότερη, σε τελικές προσπάθειες, ομάδα της Λατινικής Αμερικής στο 60% του μέσου όρου της (και μάλιστα τις περισσότερες εξ αυτών με κόντρα επίθεση σε προχωρημένο χρόνο υποχρεωτικής ανάληψης ρίσκου), συνιστά ήττα με κάτω τα χέρια. Πλασματικό σκορ
Ήττα στις λεπτομέρειες, από εκείνες όμως που κάνουν τη διαφορά και κάποτε οδηγούν και σε πλασματικά σκορ, υπέστη η εθνική μας στην πρεμιέρα του 20ού παγκοσμίου κυπέλλου, από την -κατά τεκμήριο- καλύτερη ομάδα του ομίλου, την Κολομβία.
Σ' ένα παιχνίδι που η στατιστική περιγράφει ως ισορροπημένο σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες, οι Κολομβιανοί κατάφεραν να πετύχουν ένα γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα και η εθνική μας να δεχθεί άλλα δύο με αντιδράσεις-παραδείγματα προς αποφυγήν. Ή αλλιώς, η εθνική μας κατάφερε να μην σκοράρει σε κενή εστία και απέφευγε τις επαφές με τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, παρά τα εξαιρετικά χαμηλά γεμίσματα του Τοροσίδη, ενώ οι Κολομβιανοί ήταν πάντα εκεί που έπρεπε, όταν χρειάστηκε μία επαφή για να πάει η μπάλα στα δίχτυα.
Η εθνική μας δεν είχε ελεύθερο παίκτη σε επιτελικό ρόλο για -να δοκιμάσει έστω- να περάσει τις κάθετες πάσες στην επιθετική τριάδα, με αποτέλεσμα να επωμισθεί ΚΑΙ τη συγκεκριμένη δουλειά, ο μοναδικός -βάσει συστήματος- ανασταλτικός μέσος και όχι οι εσωτερικοί μέσοι που επέλεγαν συνήθως την κοντινή πτέρυγα.
Οι Κολομβιανοί είχαν τον -υπερφίαλο συχνά, φαφλατά έστω- Χάμες Ροντρίγκες μέσα σε όλες τις φάσεις και τον καμάρωσαν με το βραβείο του MVP της αναμέτρησης, μ' ένα γκολ και μια ασίστ.
Η εθνική μας είχε σε αρνητική ημέρα τον Σαλπιγγίδη, σε διαρκή τακτική απειθαρχία τον Χολέμπας, σε παρατεταμένη γκίνια-αφλογιστία (αλλά και με ελάχιστη τροφοδότηση) τον Γκέκα και εξαιρετικά φλύαρο τον Σαμαρά. Έτσι, οι Κολομβιανοί που δεν είχαν ανοικτή ψαλίδα σε ατομική απόδοση, δεν πλήρωσαν τα προβλήματά τους στο ανασταλτικό κομμάτι.
Καλύτερος παίκτης της εθνικής, μακράν ο Τοροσίδης. Τα περισσότερα χιλιόμετρα (10,666), αλλά χωρίς ρίσκο στην κυκλοφορία της μπάλας και στις μεταβιβάσεις (για εσωτερικός μέσος) ο Μανιάτης που 1 στις 3 φορές επέλεξε να τη δώσει δίπλα του στον Τοροσίδη. Θετικός ο Μανωλάς, αν είχε και καλύτερη αντίδραση στο πρώτο γκολ... Δεν ήταν "περιπατητής" ο Κατσουράνης
Ο κατά τα άλλα "περιπατητής" Κατσουράνης ήταν ο δεύτερος σε αποστάσεις (10,618 χλμ), με διαφορά ο πρώτος σε ολοκληρωμένες πάσες (60 στις 77) και μακρινές αλλαγές παιχνιδιού και κάθετες πάσες (11 στις 16). Δεν θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο δημιουργικά, πρώτον διότι ήταν στενά μαρκαρισμένος για να μην δεχθεί ξεκούραστα τη μπάλα και δεύτερον διότι ως μοναδικός αμυντικός μέσος όφειλε απλά να την μεταφέρει με ασφάλεια στους εσωτερικούς μέσους Μανιάτη και Κονέ. Και όταν το παιχνίδι να πάρει τη μπάλα ο Κατσουράνης για να τη δώσει στον Μανιάτη, που θα τη δώσει στον Τοροσίδη δεν “τσούλαγε”, αναγκάστηκε να ψάξει με μακρινές μπαλιές κυρίως τον Σαμαρά και ΄λιγότερο τον Χολέμπας στα αριστερά ή απευθείας τον Τοροσίδη στα δεξιά και είχε ελάχιστες αστοχίες.
Ο Κονέ είχε τα δύο καλύτερα σουτ της εθνικής όταν πήρε τα μέτρα που απαιτούσε η θέση του εσωτερικού μέσου, αλλά δημιουργικά δεν ανταποκρίθηκε στον ρόλο, παρ' ότι προσπάθησε φιλότιμα. Υστέρησε στα επιτελικά καθήκοντα του μέσου, φάνηκε όποτε προσπάθησε να λειτουργήσει ο δεύτερος επιθετικός.
Το επόμενο παιχνίδι κόντρα στους Ιάπωνες, απαιτεί δίδυμο αμυντικών μέσων (Σάμαρης;) και ελεύθερο τον Κατσουράνη ή Μανιάτη αμυντικό μέσο και Κατσουράνη, Κονέ προωθημένους εσωτερικούς μέσους και προσφέρεται για Φετφατζίδη στα δεξιά και Σαλπιγγίδη στην κορυφή. Ίσως και αλλαγή αριστερού μπακ... Υ.Γ.: Και μερικά στατιστικά, τροφή για σκέψη:
Σπυρόπουλος έχει περάσει σε άλλη σφαίρα πλέον. Πίσω ζώνη, εσωτερικοί μέσοι, μεταφορά μπάλας. Τί μαλακίες ειν'αυτές. Κι αυτός ο Σουνιγά από Αγρίνιο είναι και τονε προφέρει έτσι;
1ον Η στατιστικη παιζει ρολο αλλα δεν αποτυπωνει τον αγωνα. Η μονη μεγαλη φαση της Ελλαδας ηταν το δοκαρι του Γκεκα
και τιποτε αλλο. Δεν εδειξαν ιχνος επιθετικοτητας και αυτο δεν μπορει να το δειξει μια στατιστικη με...7 σουτ στον στοχο.
2ον Ο Κατσουρανης ετρεξε 11χμ οπως γραφει ο δημοσιογραφος ευλογα στο αρθρο του,αλλα δεν βλεπω να γραφει καπου
οτι ο προσωπικος του αντιπαλος ετρεξε 2χμ παραπανω ενω συμμετειχε ενεργα και σε 2 απο τα 3 γκολ. Ουτε βλεπω να γραφει
το ποσοστο του Κατσουρανη στις πασες απο την μεση και μπροστα. Οποτε ειναι ενα επιχειρημα που καλυτερα να μασας
παρα να γραφεις.
3ον Τα ματς του Μουντιαλ απο στατιστικης πλευρας κρινονται στις λεπτομεριες. Η Ισπανια προχτες στο πρωτο ημιχρονο
εκανε 8 τελικες και η Ολλανδια σκοραρε στην πρωτη της. Το αποτελεσμα? 3 τελικες παραπανω στα 90` η Ολλανδια και
1-5. Δεν μπορεις να εμφανιζεις ΤΟΣΟ κακη ομαδα σε τελικη φαση διοργανωσης. Αυτο ειναι αποτελεσμα μη-ανανεωσης
κοπωσης και κορεσμου.
2 πολυ μεγαλες ευκαιριες ειχαμε σε ολο το ματς το σουτ του κονε και το δοκαρι του γκεκα.Του τοροσιδη ουτε καν κεφαλια δεν ηταν και του σαμαρα ηταν σουτ προπονησης ξεψυχισμενο
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Διαβάζοντας τα στατιστικά των κολομβιανών, βλέπω οτι ΚΑΝΕΝΑΣ τους δεν έτρεξε 2 χιλιόμετρα περισσότερο απ' τον Κατσουράνη. Πρώτος ήταν ο Ροντρίγκεζ με 10.982 και μετά ο Σάντσες με 10.606!
2 πολυ μεγαλες ευκαιριες ειχαμε σε ολο το ματς το σουτ του κονε και το δοκαρι του γκεκα.Του τοροσιδη ουτε καν κεφαλια δεν ηταν και του σαμαρα ηταν σουτ προπονησης ξεψυχισμενο
Α ναι είναι και του Κονέ το πλασέ από μακριά! Και τι σημασία έχει αν ήταν ξεψυχισμένα ή όχι; Πολύ μεγάλες ευκαιρίες ήταν που αν η μπάλα πήγαινε 1 μέτρο πιο δεξιά θα έγραφε γκολ...
Βλέποντας το πρώτο ημίωρο ως τώρα, αυτό που διαπιστώνω ότι ο Σαλπιγγίδης είναι ο πιο πεσμένος σε σχέση με το παρελθόν. Τα τρεξίματα και η μαχητικότητα που τον διέκρινε είναι ανάμνηση. Μαζί με τη θέση του αριστερού μπακ είναι αυτές οι δύο που απαιτούν άμεση εύρεση λύσεων.
Βλέποντας το πρώτο ημίωρο ως τώρα, αυτό που διαπιστώνω ότι ο Σαλπιγγίδης είναι ο πιο πεσμένος σε σχέση με το παρελθόν. Τα τρεξίματα και η μαχητικότητα που τον διέκρινε είναι ανάμνηση. Μαζί με τη θέση του αριστερού μπακ είναι αυτές οι δύο που απαιτούν άμεση εύρεση λύσεων.
Τζαβέλλα/Βύντρα ή Τόρο και δεξιά Μανιάτη αριστερά, κι ο Γίδης πούλο να μπει ο Γιαννάκης, μια χαρά τα πήγε χθες...
Bookmarks