Αμαρτίες γονέων ανατρέφουν παιδιά- τραύματα...
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Γράφει ο Σωτήρης Κακίσης
Θέμα πρώτον. Άσκησις πρώτη: Γύριζα κάποτε απ’ το σχολείο, απ’ το δημοτικό. Έλεγα στη μάνα μου: «Με μάλωσε ο δάσκαλος σήμερα».
Μου ’λεγε εκείνη: «Καλά σου ’κανε! Ποιος ξέρει τι αηδία απ’ αυτές που κάνεις και στο σπίτι έκανες και στο σχολείο…» (Κι ήμουνα πολύ καλός μαθητής τότε, πρώτος σχεδόν).
Σήμερα, nowadays που λένε: Λέει η προπονήτρια –του πόλο, ας πούμε– στο παιδάκι: «Αφού έτρωγες πατατάκια κι άργησες, θα κάτσεις σήμερα έξω, μέχρι να σου πω, για να μην το ξανακάνεις». Το παιδάκι τηλεφωνεί αμέσως από το κινητό του στη μητέρα του, της καταγγέλλει το τρομερό για τη ζωή τους γεγονός, και σε χρόνο dt εκείνη μαζί με τον σύζυγό της νούμερο πέντε καταφθάνει μαινόμενη, προπηλακίζει την προπονήτρια, με φράσεις τέτοιες:
«Και ποια είσαι εσύ που θα διώξεις το παιδί μου!; Εσύ ούτε για μπαρ δεν κάνεις!» (Αγνοώντας πως απευθύνεται π.χ. σε μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες πρωταθλήτριες όλων των εποχών, σε ήδη καταξιωμένη προπονήτρια, ήθους μοναδικού).
Άσκησις δεύτερη: Επιστρέφει, πάλι κάποτε, το παιδί απ’ το κολυμβητήριο, και πάλι λέει στον πατέρα του (σ’ άλλον πατέρα, άλλο παιδί):
«Μ’ έδιωξε σήμερα ο προπονητής από την πισίνα». «Ωραία», λέει κι ο άλλος πατέρας τότε. «Κι από σήμερα σου κόβω κι εγώ το χαρτζιλίκι για τα εισιτήρια του τρόλεϊ, κι άμα θες να συνεχίσεις θα πηγαίνεις με τα πόδια!»
(Και το παιδί μια βδομάδα πηγαινοέρχεται από τα Πατήσια στο Ζάππειο με τα πόδια, και συνεχίζει, και γίνεται Πρωταθλητής Ελλάδας στο πρόσθιο, στο πόλο μεγάλος παίκτης).
Άσκησις τρίτη, σήμερα: Πατέρας που έπαιζε στο… Μεσαίωνα κι αυτός μπάσκετ, κατεβαίνει εν ώρα προπόνησης από τις κερκίδες, παραμερίζει την προπονήτρια των πιτσιρικάδων, κι αρχίζει να δείχνει ο ίδιος τις ασκήσεις στα παιδιά.
Και άσκησις τέταρτη, σήμερα πάλι, εδώ γύρω ή αλλού:
Δεν μπορεί ένα παιδί να ’ναι ο καλύτερος μαθητής στο Χάρβαρντ, σ’ ένα μεγάλο πανεπιστήμιο, ας πούμε. Τι κάνει ο νεόπλουτος πατέρας του ανερυθρίαστα;
Χρηματοδοτεί το Πανεπιστήμιο γενναία, επιβάλλει το δικό του νόμο, διώχνει καθηγητές αδέκαστους και φοιτητές καλούς, ώσπου το παιδί του να μοιάζει πρώτο, μονόφθαλμος στους τυφλούς, αλλά το ίδρυμα ολόκληρο περιπίπτει σε παρακμή, γίνεται της σειράς…
Δηλαδή: Κουροσάβα! Δηλαδή: Ραν! Καγκεμούσα! Ο γιος ο πρίγκιπας με το στρατό του στη μάχη, κι ο πατέρας του ο βασιλιάς ξαφνικά από πίσω του, με τις δικές του δυνάμεις στο λόφο τον απέναντι πάντα, να τον σώσει, λέει, άμα κινδυνέψει, να διαλύσει το σύμπαν, να καταστρέψει τον αγώνα, να καταστρέψει το παιδί του ψυχολογικά κι ουσιαστικά.
Τι θέλω να πω;
Και τα παιδιά σήμερα, αντί να μαθαίνουν να παλεύουν μόνα τους, δεν αντιδρούν σε τέτοιες καταστάσεις, τις δέχονται, τις ανέχονται, μια ζωή στα φουστάνια των… γονέων τους κρυμμένα, ανώριμα.
Κι από παιδιά-θαύματα, παιδιά-τραύματα πόσα έχουμε πια, πόσες αμαρτίες γονέων τα παιδεύουν πραγματικά χωρίς να τα εκ-παιδεύουν όπως παλιά, χωρίς να τ’ αφήνουν να αυτονομηθούν, να κερδίσουν με το σπαθί τους τη θέση τους στον κόσμο αυτόν τον σημερινό. Τον δύσκολο, τον τόσο πια δυσκολεμένο...
ενα δικιο το εχει ο τυπος, αλλα το αρθρο ειναι κομματι υπερβολικο. Δεν ειναι οι περισσοτεροι γονεις ετσι.
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
sk12072 (07-09-14)
Δεν μιλάει για τους περισσότερους γονείς γενικά, αλλά για τους γονείς των παιδιών στις αθλητικές ακαδημίες. Εκεί όντως γίνεται της τατάνας με τη συντριπτική πλειοψηφία των πατεράδων που θεωρούν ότι ο Νεϊμάρ ή ο Λεμπρόν θα έπρεπε κανονικά να ζητάνε αυτόγραφο απ' τα καμάρια τους. (Εντάξει, το τρίτο παράδειγμα για το πανεπιστήμιο είναι για τους λίγους που έχουν τα φράγκα να επέμβουν κατ' αυτόν τον τρόπο. Αλλά κι αυτό είναι πραγματικότητα. Παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα.)
Συνεχείς επεμβάσεις στο έργο των προπονητών και πολλές αψιμαχίες (μέχρι και ξύλο) ανάμεσα στους πατεράδες των πιτσιρικάδων.
Κοιταξε σε ακαδημιες μεγαλων ομαδων δεν ξερω τι παιζει, εγω οταν επαιζα στην ομαδα της περιοχης μου απο τα 20-25 παιδια, μονο κανα-δυο πατεραδες λειτουργουσαν ετσι. Απο την αλλη, κυριως διαφωνω με το σκεπτικο οτι "παλια ηταν αλλιως" και γι'αυτο παμε απο το κακο στο χειροτερο.
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Οι ακαδημιες ποδοσφαιρου ειναι ο χωρος ψυχαναλυσης πατεραδων που τους αδικησε η κοινωνια και δεν εγιναν τουλαχιστον μαραντονες παντα ετσι ηταν και εξακολουθουν να'ναι. Πολυ δυσκολο φυσιολογικος πατερας να παει το παιδι του και να το αφησει παραπανω απο χρονο. Μπασκετακι καλυτερα που ειναι πιο καλα τα πραγματα για να μπαινει και το παιδι σε ενα κλιμα αθλητικο
voskos_7 (07-09-14)
"Μπάτμαν και μαλακίες..."
Εγώ είμαι το "μικρό επαρχιωτόπουλο" και κατ' άλλους, ο
"λάγνος, ημεδαπός λογιστής".
Το "παλιά ήταν αλλιώς" πάει κυρίως στο πρώτο σκέλος με τη συμπεριφορά των γονιών που έχει αλλάξει δραματικά απέναντι στις νουθεσίες του δασκάλου. Παλιά, πράγματι αν σε μάλωνε ο δάσκαλος τότε ο γονιός έπαιρνε ασυζητητί το μέρος του κι έτρωγε κι ένα μπερτάκι ο άτακτος πιτσιρικάς μόλις γύριζε σπίτι. Τώρα έχουμε τη καραμέλα των "ψυχολογικών προβλημάτων" που δημιουργούνται και καλά σ' ένα παιδί, άμα το αγριοκοιτάξει ή του φωνάξει η δασκάλα. Κι οι εξαγριωμένοι γονείς τρέχουν στο σχολείο και καμιά φορά και στην Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών και ζητούν τη καρατόμηση της άτιμης που τόλμησε να αποκαλέσει τον Αϊνστάιν τους "στουρνάρι".
voskos_7 (07-09-14)
ΚΛΗΡΩΣΗ Τ.Λ 2014 - 2015 Β Μέρος
Φτάνει η ώρα για τα πρώτα παιχνίδια του ΤΛ και οι προβλέψεις στη Γερμανία μας θέλουν τρίτους με την πρώτη θέση μοιρασμένη ανάμεσα σε Γιούβε και Ατλέτικ με τους Ιταλούς να έχουν ελαφρό προβάδισμα.
Προσπάθησα να μπω στη λογική της πρόβλεψης (πέρα των βαριών ονομάτων των αντιπάλων και της προιστορίας τους στο θεσμό) και να κατανοήσω γιατί (και) φέτος δεν μας δίνουν τύχη για τους 16.
1. Καινούργια ομάδα. Τα ίδια με περύσι. Τίποτα το ιδιαίτερο. Λογικό να θεωρούν πως θα ειμαστε ασύνδετοι και θα γίνουμε εύκολα θύματα.
2. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα:
> Τέρμα άριστο, όπως και πέρυσι.
> Άμυνα χειρότερη εξαιτίας της παραχώρησης Μανωλά και της έλλειψης εναλλακτικών λύσεων. (για τον Μανωλά συμφωνώ)
> Κέντρο ερωτηματικό. Αν ο Σέρβος βγει, έχει καλώς. Διαφορετικά ο Σάμαρης αφήνει κενό. (δεν συμφωνώ πολύ γιατί έχουμε και τον Κασάμι.)
> Αριστερό άκρο. Είμαστε ενισχυμένοι. (Αφελάι) Συμφωνώ.
> Δεξιό άκρο. Υστερούμε σε σχέση με πέρυσι. (ο χρόνος θα δείξει. Πιστεύω πως ο Ντουρμάζ είναι πολύ καλός παίκτης) Διαφωνώ.
> Επίθεση. Ο Μήτρογλου είναι σκιά του περυσινού παίκτη. Συμφωνώ με τα όσα έχω δει. Ο Μπενίτεζ (έχουν γνώμη, αφού κόπηκε εδώ) είναι άπειρος και απείθαρχος. (Αυτό μένει να το δούμε. Άπειρος, λογικά είναι)
Βάζοντας τις παραπάνω προτάσεις σε σειρά, βλέπουμε πως υπάρχουν ερωτηματικά για το πόσο η φετινή ομάδα είναι καλύτερη ή (δυστυχώς) ισάξια με την περυσινή (τρεις Έλληνες διεθνείς μείον, σου λέει ο Γερμανός και ένας αγνώριστος Πιστόλιας.)
Η δική μου γνώμη είναι πως θα πάμε καλά. (αυτό τουλάχιστον θέλω να πιστεύω) Αλλά αυτές οι μεγάλες αλλαγές με τρομάζουν και, όπως φαίνεται, τρομάζουν και τους ξένους στο να μας θεωρήσουν ανταγωνιστική ομάδα.
Απέναντι στις πρωταθλήτριες Ισπανίας και Ιταλίας θα ήταν ουτοπικό να θεωρηθούμε ισότιμοι διεκδικητές των δύο πρώτων θέσεων.
VALVERDES_7 (09-09-14)
Eγώ νομίζω ότι και με την Μάλμε θα αγκομαχήσουμε. Δεν τα πάμε καλά με Σκανδιναβικές ομάδες.
Για το αν γίνει το θαύμα να μπούμε στους 2 πρώτους το κλειδί είναι καθαρά το πρώτο ματς.
Εαν το κερδίσουμε έχουμε αρκετές πιθανότητες, αν χάσουμε το έργο γίνεται εξαιρετικά δύσκολο.
ΜenoumeEuropi τραλαλι λιλαλαλο
3οι και πολυ μας ειναι φετος
ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΝΕΙΣ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΜΟΝΗΣ
Θα κανω και εγω την δικη μου "μελλοντικη προβλεψη"
Ολυμπιακος χαλια εμφανησεις στο τσου λου και θα ειμαστε τυχεροι αν τερματησουμε τουλαχιστο 3η.
Ελπιζω να βγω λανθασμενος! -7-
ΑΠ'ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΟΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!!
ΘΥΡΑ 7 ΛΕΜΕΣΟΥ est 2005 ! !
Μέσα-έξω κιόλας?
Οπως την πέρασε με το σπαθί η Σάλτσμπουργκ με το πολλαπλάσιο μπάτζετ?
Εγώ προτείνω να μη παίξουμε. Να συναντηθούν ο Μαρινάκης και οι άλλοι 3 πρόεδροι των ομάδων του ομίλου και να βάλουν κάτω τα μπάτζετ. "Τόσα λεφτά κοστίζει η δική μου ομάδα, τόσα η δική σου, άρα σε κερδίζω 3-1 στην έδρα μου και φέρνουμε 0-0 στη δική σου με το επόπτη να σου ακυρώνει κανονικό γκολ για οφσάιντ."
Και στο τέλος, πάντα βάσει μπάτζετ, να βγάλουν τους δυο που περνάνε στους 16 του ΤΛ και τον έναν που περνάει στους 32 του ΓΛ.
Ομορφα, ωραία και δίκαια.
Πιστεύω πως αν έπαιζαν άλλες δέκα φορές το Ζαλτσμπουργκ με το Μάλμε, τις 8 θα πέρναγαν οι Αυστριακοί. Είδα τα παιχνίδια και η ομάδα της Αυστρίας ήταν πολύ καλύτερη, όμως ελάχιστα αποτελεσματική στην επίθεση. Δεν το έχουν το γαμημένο το τόπι οι Όσσιδες... (καλά που δεν πήραμε τον επιθετικό τους. Μιλάμε για μέγα χασογκόλη)
ewim7 (13-09-18)
Παιδια, μπαλα ειναι, οχι μαθηματικη εξισωση για να ξερουμε με σιγουρια το αποτελεσμα. Υπαρχουν εκπληξεις στη μπαλα. Οπως μπορει να κανουμε εμεις υπερβαση και να αποκλεισουμε τη μπενφικα μπορουν και αυτοι. Απο την αλλη οπως ηταν αποτυχια για τη μπενφικα ο αποκλεισμος απο εμας, θα ειναι και για εμας αποτυχια ο αποκλεισμος απο τη μαλμε.
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Φίλε, αν παίξουμε τουρνουά 30 αγώνων με αντίπαλους τις Ατλέτικο/Γιουβέντους/Μάλμο στο υπογράφω ότι θα βγούμε τρίτοι. Ούτε πρώτοι, ούτε δεύτεροι, ούτε τέταρτοι. Τρίτοι.
Αλλά σε όμιλο με 6 μόλις αγωνιστικές πολλά μπορούν να γίνουν. Μια κακή μέρα, μια κακή διαιτησία, ένα κουλό γκολ...όλα μπορούν να συντελέσουν ώστε να πάμε προς τα πάνω ή προς τα κάτω.
VALVERDES_7 (09-09-14)
ewim7 (13-09-18)
Bookmarks