Ματιές στο Μέλλον

[The Dude]

Συμφωνώ μέχρι κεραίας που πιάνει και μεσαία στο 5 αρκεί, σεξουαλικέ τύπε, να πάψουν να την βλέπουν σα παιδική χαρά και να γίνει πραγματικά επαγγελαμτική δουλειά. Τα τελευταία χρόνια κάτι πά να γίνει αλλά ακόμα είναι εμβρυικό το στάδιο.

[voskos_7]

Δεν θα έλεγα ότι η όποια ακαδημία, δεν μαθαίνει στα παιδιά κάτι. Το βασικό πρόβλημα, είναι ότι θυμίζει λίγο Ελληνικό Πανεπιστήμιο: Αυτά που μαθαίνουν, δεν τους φτάνουν ούτε για να ξεκινήσουν την καριέρα τους, σε κανονική ομάδα - και όχι μόνο στον Ολυμπιακό.

Έχω την εντύπωση, ότι ο μόνος "πιτσιρικάς" - πλην Φετφατζίδη και Μενδρινού (σε οποιδήποτε επίπεδο) που έχει ακόμα ταυτότητα ποδοσφαιριστή, πρέπει να είναι ο Λυσγάρας...

[dimace]

Έλληνες - ξένοι και το αιώνιο πρόβλημα της αντιπαλότητας

Όταν, πριν από πολλά χρόνια, ήρθα στη Γερμανία και εγκαταστάθηκα στο Βερολίνο, η ομάδα με την οποία, λογικά, συνδέθηκα, ήταν η Χέρτα. Δεν μιλάμε για τίποτα τρομερό (εκτός από τον Ολυμπιακό δεν υποστηρίζω ουσιαστικά καμιά ομάδα) παρά μόνο για κάποιες παρουσίες στο κλαμπ των οπαδών, κάποιους λίγους αγώνες στο Ολυμπιακό στάδιο και μια δυο αγορές ποτήριών από το κατάστημα της ομάδας.

Μερικά χρόνια αργότερα, άρχισα να κάνω διακοπές στο Ρόστοκ, το οποίο είχα γνωρίσει στο γαμήλιο ταξίδι μου... (να και μια όμορφη εμπερια από τον γάμο μου) Νοίκιαζα μια βίλα στο Βαρνεμίντε και έκανα δυο βδομάδες διακοπές. Εκεί, την έχω πει την ιστορία, γνωρίστηκα με αρκετούς παίκτες της Χάνσα. Πιάσαμε κουβέντες, παίξαμε μπάλα στην παραλία (αυτοί έπαιζαν εγώ έκανα τον μαλάκα) φάγαμε τα παγωτά μας κλπ... Αρχηγός τότε ήταν ο Μπέλοφ. (πολύ καλός αμυντικός μέσος, που τώρα παίζει στο Μόναχο) Σε κάποια φάση, δεν θυμάμαι πώς, τους είπα για τις «δραστηριότητες» μου με τη Χάνσα. Τους είδα (ήταν μαζί ο Φέλιξ Κρος, αν θυμάμαι καλά, ο τερματοφύλακάς της και δυο τρεις άλλοι) που κουμπώθηκαν. «Τι τρέχει παιδιά;» τους ρώτησα χαμογελώντας. «Το Βερολίνο και το Κόμπους ΔΕΝ μας αρέσουν» απάντησε ευγενικά αλλά κοφτά ο Μπέλοφ.

Μετά έμαθα, η Χάνσα έπαιζε με πολλούς δανεικούς πάντα, πως ο Μπέλοφ, πριν τα μεγάλα ντέρππυ, Παρασκευή απόγευμα, μάζευε όλους τους παίκτες και τους έκανε μάθημα για τη σημασία και τη σπουδαιότητα αυτών των παιχνιδιών. Τους μιλούσε για την αντιπαλότητα των ομάδων, των πόλεων, της κουλτούρας κλπ... Οι ομιλίες τέλειωναν με φωνές και υψωμένες γροθιές. Οι παίκτες ορκιζόνταν να πεθάνουν στο γήπεδο.

Βλέποντας το παιχνίδι με το Βάζελο, όπου χάσαμε με κάτω τα χέρια, μου ήρθε στο μυαλό η παραπάνω σκηνή. Και σκέφτηκα το λογικό: Είμαστε μια ομάδα με πολλούς ξένους. Πόσο είναι δυνατό και ανθρώπινο, ο Πέρεζ, ο Σαβιόλα, ο Σαλίνο κλπ, να καταλάβουν τι σημαίνει ένα ντέρμπυ με τον ΠΑΟ; Για την ομάδα και, περισσότερο, για τον κόσμο. Οι ξένοι παίκτες είναι καλοί για να σε πάνε μακριά στην Ευρώπη, να σου πάρουν τα περισσότερα παιχνίδια στην Ελλάδα αλλά για τα ντέρμπυ λείπει ο φανατισμός που χρειάζεται. Ο φανατισμός που ΜΟΝΟ ντόπιοι παίκτες μπορούν να έχουν και μάλιστα αυτοί που κατά τον Α ή Β τρόπο αγαπάνε την ομάδα. Γιατί, το ξέρετε άλλωστε, τα ντέρπυ δεν κρίνονται στα συστήματα ή στην παικτική ανωτερότητα αλλά στην καρδιά, στο πάθος και στην επιθυμία για νίκη.

Πρέπει να ξεχάσουμε σκηνές όπως αυτή που ο Άντζας έχει καβαλήσει τον Κυριάκο στη Λεωφόρο. Ή όπως αυτή που ο Γεωργάτος, μαζί με τη μισή ομάδα, δείχνει τη φανέλα στην 13. Τώρα έχουμε μια άλλη κατάσταση. Πιο επαγγελματική, πιο απόμακρη, πιο λάιτ. Και τον Μέσσι να φέρουμε, τις ίδιες και λιγότερες πιθανότητες έχουμε να πάρουμε ντερμπυ με τον λαγό. Σιγά μη βάλει η κάθε πριμαντόντα τα πόδια της στη φωτιά για να κάνει χαρούμενη την κερκίδα. Θα κερδίσεις με το Μέσι τη Μπάγερν και τη Ρεάλ. Αλλά τον βάζελο, δύσκολα. Όαο πιο καλός και ακριβός ο παίκτης, τόσο μεγαλύτερος ο φόβος μη του σπάσουν τα πόδια.

Τα γράφω αυτά, για να ξέρουμε τι θα περιμένουμε στο μέλλον. (και μεθαύριο στη Τούμπα) Αν τα παιχνίδι πάει στη μπάλα, κερδίσαμε. Αν πάει στον τσαμπουκά και στο πάθος, αντίο ζωή. Γι αυτό καλύτερα σε τέτοια ματς να παίζουν Έλληνες παίκτες κι ας μην είναι τόσο καλοί. (αυτό προυποθέτει να έχουμε κάμποσους αξιοπρεπείς) Αυτά τα παιχνίδια τα κερδίζουν τ' αρχίδια και όχι η τεχνική. Θα δούμε (ιστορικά έχω δίκιο) τι θα γίνει στο μέλλον. Αλλά ας είμαστε προετοιμασμένοι για αλλαγή κατεύθυνσης, αφού ούτε Αμανατίδη, ούτε Κούλη έχουμε στην ομάδα και ένας (χύμα) Αβράμης ΔΕΝ πρόκεται να αλλάξει την κατάσταση. (γι αυτό υπάρχουν οι ακαδημίες στις ομάδες. Μακάρι να βγάλουν κάποιον καλό παίκτη και Ολυμπιακό...)

[sirkostas]

Μήτσε κι ο ΠΑΟΚ τίγκα στους ξένους είναι. Οσο θα φανατιστεί ο Σέποβιτς άλλο τόσο θα φανατιστεί κι ο Νάτχο.

Πάντως δε νομίζω ότι στο ποδόσφαιρο οι παίχτες δεν ξέρουν τη σημασία των ντέρμπυ. Δεν είναι μπάσκετ που σπάνια μένει ξένος δεύτερη χρονιά κι απλά βλέπει τη κάθε ομάδα ως έναν ακόμα εργοδότη. Στο ποδόσφαιρο αρκετοί μένουν πολλά χρόνια και ταυτίζονται με την ομάδα. Οπότε ξέρουν πόσο σημαντικά για το γόητρο είναι αυτά τα παιχνίδια.

[sirkostas]

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[dimace]

Όσοι μου κάνετε πλάκα στο ΦΒ, στο Μέιλ, κλπ... (καλή πλάκα) ΜΗΝ χαθείτε στο κύπελλο, σας παρακαλώ. (έχετε μιά τάση...) Ειδικά κάποιοι, που περιέργως, από Μαύρη Θύελλα, Σέρρες κλπ. τώρα μου έγιναν Παοκτσήδες.

Ευχαριστώ.

[dimace]

Παίκτες και ...παίκτες

Με αφορμή τον Βαλντέζ και τον Πέρεζ και το αν ή όχι είναι καλοί παίκτες, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου σχετικά με το θέμα «καλός παίκτης»

Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από την πρώτη δημοτικού στο σχολείο μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Παίζεται στην αλάνα της γειτονιάς, παίζεται και στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Είναι λοιπόν εύκολο στο να παιχθεί για διασκέδαση αλλά πολύ δύσκολο σε υψηλό επίπεδο. Όπως το παιχνίδι έχει επίπεδα, έτσι έχουν και οι παίκτες του. Υπάρχει ο παίκτης του ερασιτεχνικού, υπάρχει ο παίκτης της Β εθνικής κατηγορίας, υπάρχει και ο Μέσι. Το θέμα που τίθεται είναι: Είναι ο πρώτος κακός παίκτης, ο δεύτερος μέτριος και ο Μέσι κορυφαίου επιπέδου; Είναι σωστό να βάλουμε σε αυτούς τους τρεις παίκτες τις ταμπέλες που αναφέρω; Η απάντηση είναι όχι!

Και οι τρεις παίκτες μπορεί να είναι κορυφαίοι στο επίπεδο που παίζουν! Αστέρια στις ομάδες τους και στην κατηγορία τους!

Σας ρωτώ το εξής απλό: Αν εγώ πάω να παίξω μπάλα με εξάχρονοα και επτάχρονα παιδάκια, θα τα πάρω ή όχι παράμαζωμα; Τα καλύτερα και τα πιο ταλαντούχα να είναι; Σίγουρα! Μόνο και μόνο με τη δύναμη του σουτ μου και τις κόντρες που θα τους βάζω, θα τα κερδίσω. Όμως τι δουλειά αλήθεια έχω να παίζω μαζί τους; Τα παιδάκια είναι στην κατηγορία τους και εγώ, ας πούμε, μπορώ να παίζω σε κάποια ομάδα παλαιμάχων. Αν στην τελευταία, μπορώ να βάλω τους αντιπάλους στα δίχτυα (όπως θα έκανα με τα νήπια) είμαι ένας ΑΡΙΣΤΟΣ παλαίμαχος παίκτης και σταρ στην ομάδα και στο πρωτάθλημα που αυτή αγωνίζεται. Όμως, το μόνο που θα καταφέρω με τους παλαμαχους, είναι να παίξω 10 λεπτά τόπι, άντε να φέρω 2 φορές πάνω κάτω το γήπεδο και μετά αν συνεχίσω θα βρεθώ επιβάτης στο ασθενοφόρο και επισκεπτης στο κοντινότερο νοσοκομείο. Τελικά είμαι ή δεν είμαι καλός παίκτης;

Δεν θέλει πολύ σκέψη για να απαντήσει κάποιος πως είμαι για τα μπάζα και χειρότερα, αφού εκεί που ΠΡΕΠΕΙ να παίζω (και είναι αυτό που μετρά) είμαι ανεπαρκής και επικίνδυνος.

Έρχεται λοιπόν ο Βαλντέζ. Ο Παραγουάνος είναι ΑΡΙΣΤΟΣ παίκτης για την Αραβία και για ΟΛΕΣ τις ομάδες της Σούπα Λίγκα. Αν μείνει, του χρόνου, (και δεν τραυματιστεί) θα κάνει είκοσι γκολ. Το θέμα είναι: Εϊναι άριστος και για μια ομάδα που καλείται να αντιμετωπίσει μαγαθήρια όπως η Γιουνάιντεντ, η Άρσεναλ, η Μπάγερν κλπ; Δεν θέλει πολλή σκέψη. Ο παικτης είναι ανεπαρκής και επικίνδυνος! όπως εγώ στην ομάδα παλαιμάχωνμ, αφού ΔΕΝ μπορεί να αγωνιστεί στο επίπεδο που ΠΡΕΠΕΙ αλλά σε ένα άλλο ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ. (όπως εγώ με τα νήπια) Άρα ΔΕΝ έχει θέση στην ομάδα, παρά μόνο για αλλαγή (ή όπως εγώ, αναλογικά, για ένα δεκάλεπτο στους παλαίμαχους) Αλλά στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, και να με συγχωρεί και ο Βαλτνέζ και ο Χολέμπας κλπ., ΔΕΝ υπάρχουν δεκάλεπτα πλάκας. Και δεν θα πάει ο ακατάλληλος παίκτης στο νοσοκομείο, αλλά ΟΛΗ η ομάδα και εκατομμύρια οπαδοί της, όταν θα τα κάνει σκατά.

Από τη στιγμή λοιπόν, που θέλουμε (και όλα δείχνουν πως είμαστε στον σωστό δρόμο) να έχουμε θέση στις καλές ευρωπαικές ομάδες, πρέπει να φέρουμε τους κατάλληλους παίκτες, για το επίπεδο αυτό. Ένας παίκτης με 10 γκολ στην Πρέμιερ είναι αφάνταστα καλύτερος από έναν άλλο με 40 στο πρωτάθλημα της Αυστραλίας. Αφήνω στην άκρη τον ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ παράγοντα, που λογικά λέει πως ο δεύτερος παίκτης θα κλάσει μάντορλες, όταν κληθεί να αντιμετωπίσει μεγαθήρια σε γήπεδα που βράζουν.

Αν λοιπόν στόχος είναι να βάζουμε τα νήπια στα δίχτυα, είμαστε πολύ καλοί και ωραίοι. Όλοι οι παίκτες που έχουμε είναι ΑΡΙΣΤΟΙ!

Αν σκοπός μας είναι να καθιερωθούμε σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη, μετά λόγου γνώσεως σας λέω, πως εκτός από τον Ρομπέρτο, τον Τσόρι (για κανά χρόνο ακόμη, γιατί είναι μεγάλος) και τον Κάμπελ (αν μείνει) ΔΕΝ έχουμε κατάλληλους παίκτες για αυτό το επίπεδο.

Ας σταματήσουμε λοιπόν να βαφτίζουμε ως σύγχρονοι Ιωάννηδες τους παίκτες μας ως κακούς ή καλούς και ας καταλήξουμε επιτέλους πού θέλουμε να αγωνιζόμαστε και σε ποιο επίεδο θέλουμε να διακριθούμε. Αν αυτό γίνει, θα πάρουμε καλούς παίκτες για αυτό το σκοπό και το δίλλημα καλός, μέτριος και κακός, θα απαντηθεί μια και καλή, όχι με ντρίπλες της πλάκας και γκολ της πούτσης αλλά μεγάλες διακρίσεις στο γήπεδο και ευρωπαική καταξίωση.

[SOLID]

Συμφωνω και επ αυξανω την λογικη σου οτι παιχτες ανετοιμοι και "μιζαδοροι" λιδωρουν να παιξουν
μπαλα στα ποδοσφαιρικα χωρια οπως ειναι η Ελλαδα αλλα δεν πιστευω οτι ο Βαλντες ειναι τετοιος.

Ειναι επιλογη του Μιτσελ,μπαλα ξερει,διεθνης με τεραστια καριερα στην Μπουντεσλιγκα.

Εχει "εφεση στα φραγκα"? σαφως και εχει. Μετρημενοι στα δακτυλα και οι λατινοι παιχτες που
δεν εχουν λατρεια στο χρημα.

Αλλα δεν μπορεις Δημητρη μου να εχεις στον Ολυμπιακο της Ελλαδας, 3 πρωτοκλασσατους επιθετικους.

Δεν εχει δειξει ο Ολυμπιακος οτι εχει μπροστα του το καλοκαιρι των "τεραστιων ωρολογιακων βομβων".

Δυσκολα η διοικηση Μαρινακη θα δωσει το πρασινο φως για να βγουνε τα λεφτα απο τα ταμεια και εφοσον
το σκουτινγκ σου θα σου φερνει 1 Μιραλας μεσα σε 99 Γιαταμπαρε τοτε ο Βαλντες και ο Σαβιολα ειναι
πολυτελεια.

[voskos_7]

Για εμένα πιό ουσιαστικό μέσο διάκρισης, μεταξύ των παικτών είναι η καταλληλότητα για την αποστολή.
Αλοίμονό μου, αν κατεβάσω αυτούσια, μία ομάδα πρώτης κατηγορίας, να διεκδικήσει άνοδο από την δεύτερη. Οι παίκτες που κάνουν πρωταθλητισμό στις χαμηλές κατηγορίες, δεν συνηθίζεται να επιδιώκουν μετ'επιτάσσεως να αγωνιστούν στην υψηλότερη, ενώ, το αντίστροφο φαίνεται πιό λογικό. Είναι σχεδόν, άλλο άθλημα.

Την άποψή μου, για την συνύπαρξη Βαλντέζ - Σαβιόλα την έχω γράψει και σε άλλο θέμα: Σίγουρα, μπορεί να σου δώσουν πιό εύκολα πρωτάθλημα στην Ελλάδα, από ότι πχ ο Τσέποβιτς.
Αν, όμως, έχεις κατά νου το μοντέλο "Πόρτο", το να έχεις δύο τέτοιους παίκτες στην ίδια γραμμή, δεν είναι και πολύ σώφρον.

Επιπλέον, τέτοιοι παίκτες, στην κατάσταση που είναι, δεν είναι και ό,τι πιό λογικό να περιμένεις να σε "κουβαλήσουν" στην πλάτη, σε ευρωπαϊκά και ίσως και σε δύσκολα εγχώρια παιχνίδια - μπορεί και να το κάνουν, αλλά, οι πιθανότητες είναι με το μέρος του... αντιπάλου. Δυστυχώς, η θέση τους και το στυλ παιχνιδιού τους, επιβάλλει και ανάλογη φυσική κατάσταση, καθώς το παιχνίδι σου, πρέπει να μην είναι μόνο "εγκεφαλικό" - δεν είσαι τερματοφύλακας, δεκάρι, ή Σεντερ μπάκ.

[dimace]

Σωστά αυτά που λέτε παιδιά αλλά το δικό μου ερώτημα είναι: Όταν έρχεται ένας παίκτης στην ομάδα, ως τι έρχεται. Έρχεται για να βάλει 3 γκολ στον Εργοτέλη ή 2 στην Μάντσεστερ; Τον φέρνουμε για να σηκώσουμε το ΧΧΧ πρωτάθλημα ή για να κάνουμε την υπέρβαση στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο.

[voskos_7]

Σωστά αυτά που λέτε παιδιά αλλά το δικό μου ερώτημα είναι: Όταν έρχεται ένας παίκτης στην ομάδα, ως τι έρχεται. Έρχεται για να βάλει 3 γκολ στον Εργοτέλη ή 2 στην Μάντσεστερ; Τον φέρνουμε για να σηκώσουμε το ΧΧΧ πρωτάθλημα ή για να κάνουμε την υπέρβαση στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο.

Εγώ θα έλεγα, "να μου βάλει γκολ με την Άντερλεχτ και την Μπενφίκα και στη Μάντστεστερ, ας προσπαθήσουν όλοι, λίγο περισσότερο".

Μεταξύ μας, προτιμάω έναν φόρ Ολαϊτάν, να είναι μέσα στις φάσεις, παρά μία σημαδούρα, που "ξέρει την δουλειά": Μου κάνει την ομάδα πιο απρόβλεπτη και ως εκ τούτου, πιο "Ευρωπαϊκή".

[SOLID]

Τα πραγματα ειναι παρα πολυ απλα φιλοι μου.

Η Πορτο λειτουργουσε το 1999 οπως λειτουργουμε εμεις το 2014. Πουλαμε με 5εκ και ψωνιζουμε με 500χιλ.

Εδω και δεκα χρονια η Πορτο εχει 30εκ μπατζετ μεταγραφων + 20εκ μπατζετ scouting καθε χρονο.

Ψωνιζει 2-3 προιοντα σκαουτινγκ καθε χρονο για την 11αδα της καθως και καμια 10αρια πορτογαλο-βραζιλιανους
για τις ακαδημιες.

Εμεις δεν εχουμε καμια τετοια προθεση. Ελευθεροι,δανεικοι,μιζες και μεσα σε ολα αυτα μας τυχαινουν 3 η 4 παιχτες
απο το πανω ραφι που ειτε δεν μπορουμε να τους κρατησουμε ειτε θελουν να φυγουν γρηγορα μονοι τους.

Απεχουμε χρονια μακρια απο το να γινουμε εστω μια Βασιλεια.

[Reds]

Συμφωνώ παιδιά με όλους αλλά δεν ειναι μόνο το αγοράζω 500 χιλ και μετά πουλάω με 5.

Ο Ντα Κόστα πλήρωσε πολλά για να πάρει τον Χούλκ και φυσικά ακομα περισσότερα εισέπραξε,
θέλω να πω ό,τι δεν γίνεται να την βγάζει πάντα με παίχτες τον 500 χιλι, πρέπει να κοιτάξει και για το παραπάνω σε μια ποιο ακριβή αγορά.

[sirkostas]

Kαι για τον Μπελούτσι έδωσε αρκετά κι εισέπραξε πατάτες.

Αλλά για μένα δεν είναι θέμα Ντα Πίντο ή κανενός προέδρου. Η Πόρτο είναι ομάδα χώρας με 4 κατακτήσεις Κυπέλλου Πρωταθλητριών και κάμποσα Ουέφα και Κυπελλούχων. Και κάμποσες φορές ακόμα ομάδες της πήγαν στον τελικό του Πρωταθλητριών και των άλλων διοργανώσεων της Ουέφα.

Κι ως Εθνική έχει να παρουσιάσει εξαιρετικά πλασσαρίσματα κατά καιρούς σε Μουντιάλ και Γιούρο. Κι όχι μια φωτοβολίδα τύπου Γιούρο 2004 κι από κει και μετά το χάος και το έρεβος.

Επίσης έχει αναδείξει κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της ιστορίας του ποδοσφαίρου.

Λέτε όλα τα ανωτέρω να τα χρωστάει σε κάποιον Ντα Πίντο? Η σε κάποιους ικανούς...σκάουτερ? Γελάω και με τη σκέψη ότι κάποιοι τα πιστεύουν.

[voskos_7]

Έχω ξαναπεί, ότι πέρα από το σχετικά, ή απόλυτα πλούσιο εγχώριο ταλέντο, η Πορτογαλία, έχει για Κύπρο, την Βραζιλία, την ώρα που εμείς έχουμε την κανονική - έχει και την Μοζαμβίκη, ή την Αγκόλα, αλλά δεν βολεύει στην συγκεκριμένη επιχειρηματολογία.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι την "εκμεταλλεύεται" και στο έπακρο, καθώς αν ίσχυε κάτι τέτοιο, ο Ρονάλντο, ο Ροναλντίνιο, ο Κακά, ο Ρομπίνιο, ο Όσκαρ, ή ο Λούκας Μόουρα και άλλοι πόσοι, θα είχαν περάσει από την Πορτογαλία. Προφανώς κάτι τέτοιο, δεν συνέβη. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, έχει καταγράψει και ιδιαίτερα αξιόλογες δοσοληψίες και με την Αργεντινή, αλλά εκεί, είναι άλλοι οι λόγοι, σε σχέση με αυτούς που ισχύουν για τις αντίστοιχες με την Βραζιλία.

Γενικά, όμως, στα μεγέθη που θέλει να κινηθεί ο Ολυμπιακός, επιβάλλεται να κάνει αγορές περιορισμένου ύψους, καθώς, την ώρα που οι "αντίστοιχοι" της Πορτογαλίας, πουλάνε στα 40+ εκ. εμείς δεν είμαστε σε θέση να παζαρέψουμε σοβαρά πάνω από τα 10 εκ. Ελπίζουμε, φυσικά, στο μέλλον, αλλά ακόμα, είμαστε μακριά - οι λόγοι που συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι πολλοί και οι όποιες αναφορές, τώρα, μπορεί να ενοχλήσουν και λίγο.

[pirateeeeeee]

Τα περι Βραζιλίας τα θεωρώ αστειότητες και τα έχω σχολιάσει παλαιότερα.

Διαβάζοντας μια οικονομική ανάλυση τώρα τελευταία παρατήρησα τα εξής ενδιαφέροντα: τα έσοδα των ομάδων του εθνικού πρωταθλήματος της Ελλάδας έρχονται σχεδόν μόνο από τα τηλεοπτικά συμβόλαια και τα όποια εισιτήρια. Στην Πορτογαλία ένα μεγάλος μέρος των εσόδων έρχεται και από την καθαρά εμπορική δραστηριότητα προς τους φιλάθλους. Αντίστοιχα, οι ελληνικές ομάδες μο επενδύουν αυτά τα χρήματα κατά 95% στις αγορές ποδοσφαιριστών ενώ οι πορτογαλικές μόνο το 55% και το υπόλοιπο σε εγκαταστάσεις, ακαδημίες και υπόλοιπες επενδύσεις.

Αλλά έτσι και αλλιώς το ελληνικό πρωτάθλημα δεν αποτελεί επιχείρηση αλλά ένα κρατικοδίαιτο ύποπτο μόρφωμα (ξέπλυμα χρήματος σε τεράστιο βαθμό, ε και κατά καιρούς και πεδίο ανάπτυξης πολιτικής στρατηγικής). Οπότε η συζήτηση μας είναι άστοχη...

[voskos_7]

Τα περι Βραζιλίας τα θεωρώ αστειότητες και τα έχω σχολιάσει παλαιότερα.

Διαβάζοντας μια οικονομική ανάλυση τώρα τελευταία παρατήρησα τα εξής ενδιαφέροντα: τα έσοδα των ομάδων του εθνικού πρωταθλήματος της Ελλάδας έρχονται σχεδόν μόνο από τα τηλεοπτικά συμβόλαια και τα όποια εισιτήρια. Στην Πορτογαλία ένα μεγάλος μέρος των εσόδων έρχεται και από την καθαρά εμπορική δραστηριότητα προς τους φιλάθλους. Αντίστοιχα, οι ελληνικές ομάδες μο επενδύουν αυτά τα χρήματα κατά 95% στις αγορές ποδοσφαιριστών ενώ οι πορτογαλικές μόνο το 55% και το υπόλοιπο σε εγκαταστάσεις, ακαδημίες και υπόλοιπες επενδύσεις.

Αλλά έτσι και αλλιώς το ελληνικό πρωτάθλημα δεν αποτελεί επιχείρηση αλλά ένα κρατικοδίαιτο ύποπτο μόρφωμα (ξέπλυμα χρήματος σε τεράστιο βαθμό, ε και κατά καιρούς και πεδίο ανάπτυξης πολιτικής στρατηγικής). Οπότε η συζήτηση μας είναι άστοχη...

Το ένα, είναι αλληλένδετο με το άλλο.
Όταν εσύ έχεις Κωνσταντίνου και ο άλλος έχει Ζαρντέλ, (στα ονόματα μπορείς να βάλεις όποιονδήποτε συνδυασμό - π.χ. Εγκωμίτης - Ντέκο) με τις αντίστοιχες επιτυχίες του καθενός, μην περιμένεις να μπούνε λεφτά στο ταμείο από εμπορική δραστηριότητα: Αντιθέτως, μην εκπλαγείς αν δεις κανέναν στο ελληνικό γήπεδο, σε άσχετο παιχνίδι, να έρθει με την μπλούζα της Πόρτο, της Σπόρτινγκ, ή της Μπενφίκα - το αντίστροφο αποκλείεται.

Μία από αυτές τις αιτίες, είναι αυτό που λέω πιό πάνω, αλλά, όχι η κύρια και μία άλλη είναι αυτή που λες εσύ, αλλά πάλι, ίσως να είναι περισσότερο ο λόγος στον οποίο κατέληξε σε αυτή τη μορφή και όχι η αιτία - ότι κατέληξε κρατικοδίαιτο, γιατί δεν είχε εξ'αρχής υγιείς βάσεις το οικοδόμημα.

[dimace]

Kevin Kampl




Μια και το αυστριακό πρωτάθλημα καλά κρατεί, σας παρουσιάζω τον πρώτο παίκτη από αυτό, που πραγματικά είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ.

Μιλάμε για δεξιό εξτρέμ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ, το οποίο μπορεί να αγωνιστεί και ως μέσος, αν χρειαστεί.

Ο Κέβιν είναι Γερμανοσλοβένος, ψηλός, δυνατός, γρήγορος και κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος παίκτης της Σάλτσμπουργκ. Φέτος έχει βγάλει πάνω από 25 ασίστ για τους Αυστριακούς σε όλες τις διοργανώσεις, και η τιμή του δεν ξερπερνά τα 10 εκ. ευρώ, τιμή ΑΡΙΣΤΗ για έναν παικταρά 23 μόνο ετών.

Τον θέλω στη θέση του Κάμπελ, καθώς μοιράζει καλύτερα και συχνότερα την μπάλα και τον Κοσταρικανό μπροστά φουνταριστό ή να πάει στα αριστερά, όπου είμαστε για τον θάνατο.

Αν έρθει θα μιλάμε για ωραιότατη μεταγραφή (ο παίκτης παίζει συνέχεια καλά, βρέξει χιονίσει και δεν καταλαβαίνει τίποτα) την οποία συνιστώ με ένα 4.5 στα 5.

[sirkostas]

23 χρονών, κοινοτικό διαβατήριο, παίζει σε πλούσια ομάδα.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν πως όνειρό του είναι να αγωνιστεί στην Ελλάδα.

[The Dude]

Kevin Kampl




Μια και το αυστριακό πρωτάθλημα καλά κρατεί, σας παρουσιάζω τον πρώτο παίκτη από αυτό, που πραγματικά είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ.

Μιλάμε για δεξιό εξτρέμ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ, το οποίο μπορεί να αγωνιστεί και ως μέσος, αν χρειαστεί.

Ο Κέβιν είναι Γερμανοσλοβένος, ψηλός, δυνατός, γρήγορος και κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος παίκτης της Σάλτσμπουργκ. Φέτος έχει βγάλει πάνω από 25 ασίστ για τους Αυστριακούς σε όλες τις διοργανώσεις, και η τιμή του δεν ξερπερνά τα 10 εκ. ευρώ, τιμή ΑΡΙΣΤΗ για έναν παικταρά 23 μόνο ετών.

Τον θέλω στη θέση του Κάμπελ, καθώς μοιράζει καλύτερα και συχνότερα την μπάλα και τον Κοσταρικανό μπροστά φουνταριστό ή να πάει στα αριστερά, όπου είμαστε για τον θάνατο.

Αν έρθει θα μιλάμε για ωραιότατη μεταγραφή (ο παίκτης παίζει συνέχεια καλά, βρέξει χιονίσει και δεν καταλαβαίνει τίποτα) την οποία συνιστώ με ένα 4.5 στα 5.

Στη θεωρία καλά το πας, τύπε συνονόματε... στην πράξη το ξέρεις και το ξέρω πως ΠΟΤΕ δεν θα δοθούν αυτά τα χρήματα για παίκτη μας... εκτός αν δοκιμαστεί, δείξει απίστευτα πράγματα και έχει γυναίκα που γουστάρει να μείνει. Τύπου Ρομπέρτο δηλαδή. Από κει και πέρα, όχι.