χωρις πλακα,αυτα τα παικταρας ,οεοεοε κλπ,μου θυμιζουν τις αναλογες στιγμες αποθεωσης και δοξας που χε ζησει ο Ντιογκο(απο ολους μας)στις πρωτες σελιδες του θρεντ του.Για το τι ακολουθησε βεβαια,ολοι ξερουμε...Δεν συγκρινω βεβαια το ταλεντο Μιραλλας-Ντιογο(γιατι πιστευω πως δνε τιθεται θεμα καθως κι εγω δηλωνω φαν του Κεβιν)ουτε βεβαια ελπιζω η πιστευω πως θα εχει την παρομοια πορεια η καριερα(και κατ επεκτασιν και το θρεντ του).Απλως αναφερω σημειολογικα τη βιασυνη μας πολλες φορες να υπεραποθεωσουμε η να καταβαραθρωσουμε παικτες.Παντως ,και περα απο αυτο,πιστευω σε αυτον πολυ.
Bookmarks