Πάει ένας βάζελος στο παζάρι να πάρει άλογο.
Βλέπει ένα που του αρέσε.
- Αυτό, του λέει ο πωλητής, άνηκε σε έναν ιερέα και το είχε εκπαιδεύσει. Ξεκινά μόλις πεις "Δόξα τω Θεω" και σταματά μόλις πεις "Κύριε ελέησον".
Το αγοράζει ο βάζελος, ανεβαίνει πάνω, λέει "Δόξα τω Θεω" και το άλογο ξεκινά. Ξεχνάει όμως ο βάζελος πως σταματάει, και έτσι διασχίσουν χωριά και πόλεις, χωρίς να μπορεί να σταματήσει το άλογο.
Περνάνε και άλλη πόλη, προσπαθεί ο βάζελος να θυμηθεί, τίποτε!
Περνάνε ένα δάσος, προσπαθεί να θυμηθεί, τίποτε!
Περνάνε ένα λιβάδι, προσπαθεί να θυμηθεί, τίποτε!
Ανεβαίνουν ένα βουνό, προσπαθεί να θυμηθεί, τίποτε!
Κατεβαίνουν το βουνό, προσπαθεί να θυμηθεί, τίποτε!
Πλησιάζουν έναν γκρεμό, προσπαθεί να θυμηθεί, τίποτε!
Φτάνουν στο χείλος του γκρεμού, και τότε θυμάται ο βάζελος:
- Κύριε ελέησον, κύριε ελέησον!!!
Σταματά το άλογο στο χείλος του γκρεμνού!
Ο βάζελος δεν πιστεύει την τύχη του!
- Παρα τρίχα γλιτώσαμε, λέει. Δόξα τω Θεώ!!!