- Ρε φίλε, γιατί περπατάς σαν χεσμένος;
- Άσ'τα, μαλάκα, πονάει ο κώλος μου...
- Γιατί, τι παίχτηκε;;;
- Εκεί που περπατούσα, χτες το βράδυ, για να ξεχάσω το χωρισμό μας, με την Μαίρη, σκόνταψα πάνω σε ένα παλιό λυχνάρι και σκάει από μέσα ένα τζίνι και μου λέει "Έχεις μία ευχή!!!".
- Ώπα, ρε παίχτη!!! Και τι είπες;;;
- Του είπα "Γάμησέ μας και εσύ βραδιάτικα..."
το θεωρεις σωστο να με δινεις ετσι στεγνα;
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Bookmarks