Απάντηση με παράθεσηΕδώ είναι ο Νέιμαρ με τον μπατζανάκη του;Αρχική Δημοσίευση από captain-cook
Σιγά κι εγώ τα κάνω αυτά και μάλιστα φαγωμένος!
Απάντηση: Off Topic
Έλα μωρέ με το γατάκι τον Νεϊμάρ..!
Απόλαυσε εσύ εδώ:
Απάντηση: Off Topic
Εδώ είναι ο Νέιμαρ με τον μπατζανάκη του;
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Απάντηση: Off Topic
10 πράγματα που αξίζει να κάνεις τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου
Δεν έχεις κάποιες φορές την ανάγκη και την όρεξη να κάνεις κάτι καινούργιο, κάτι έξω από τα συνηθισμένα; Φοβάσαι; Τότε είναι που πρέπει να τολμήσεις. Τουλάχιστον έτσι θα νικήσεις το φόβο σου. Πάρε μερικές ιδέες.
1. Scuba Diving
Η ομορφιά που κρύβει ο βυθός δεν είναι κάτιι που βλέπεις κάθε μέρα. Πρέπει να τολμήσεις να βουτήξεις στα βαθιά της θάλασσας για να τον απολαύσεις. Δοκίμασέ το, θα νιώσεις πιο πλούσιος (σε εμπειρίες).
2. Skydiving
Αν μπορείς να αντέξεις να κολυμπάς ανάμεσα στα ψάρια, σίγουρα δεν θα πεις όχι και σε μια βουτιά στο κενό. Η αδρεναλίνη σου θα χτυπήσει κόκκινο και θα νιώσεις το αίμα σου να κυλάει πιο έντονα από ποτέ.
3. Διεκδίκησε τα δικαιώματά σου
Μην μένεις στην άκρη, περιμένοντας να σε προσέξουν. Διεκδίκησε τη θέση που σου αξίζει σε αυτόν τον κόσμο. Αν το κάνεις μια φορά, θα το ξανακάνεις και στο τέλος θα σου γίνει συνήθεια.
4. Κοιμήσου κάτω από τα αστέρια
Θα νιώσεις ένα παράξενο αίσθημα ελευθερίας και θα κάνεις τον καλύτερο ύπνο ever. Αρκεί να μην έχει κουνούπια!
5. Πιες μια φορά μέχρι να μεθύσεις
Δεν μιλάμε γα υπερβολές. Αλλά μια φορά (τουλάχιστον) πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου να μεθύσει, να βγει από τα όριά του. Φρόντισε μόνο να είσαι μαζί με φίλους σου για να φτάσεις ασφαλής στο σπίτι.
6. Οργάνωσε ένα ταξίδι με αυτοκίνητο με τους φίλους σου
Δεν έχει σημασία πού. Πάρε καλή παρέα, χάραξε τη διαδρομή σου και αν θέλεις μην την ακολουθήσεις πιστά. Κάνε και παρεκκλίσεις.
7. Πήγαινε ένα ταξίδι στην Αφρική
Εδώ ο χρόνος κυλά αργά και η ατμόσφαιρα είναι ζεστή και οικεία. Θα νιώσεις λίγο σαν να πρωταγωνιστείς σε ντοκιμαντέρ ή σαν εξερευνητής και σίγουρα θα έρθεις σε επαφή με μια πλευρά του εαυτού σου που δεν γνώριζες.
8. Πες κάτι στην κάμερα
Ντρέπεσαι και κρύβεσαι κάθε φορά που βλέπεις κάμερα; Άλλαξέ το. Τόλμα, βγες μπροστά και μίλα. Μην φοβάσαι την κριτική. Θα νιώσεις πιο δυνατός.
9. Φάε κάτι παράξενο
Μην τρως συνέχεια τα ίδια και τα ίδια επειδή βαριέσαι ή επειδή δεν θέλεις να δοκιμάσεις καινούργιες γεύσεις. Μην ξεχνάς ότι η διατροφή επιδρά και στην ψυχολογία σου.
10. Ερωτεύσου
Λίγα πράγματα στη ζωή συγκρίνονται με τον έρωτα. Θα νιώσεις ότι πετάς. Και, ναι, μπορεί μετά να προσγειωθείς απότομα, αλλά σίγουρα θα παραδεχτείς ότι άξιζε τον κόπο.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Απάντηση: ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ
Οι τρομακτικές φυλακές του Στάλιν στην Σιβηρία
Πιστεύατε ότι το ολοκαύτωμα ήταν φρικτό; Τότε, ίσως θα πρέπει να μάθετε για την φυλακή Γκούλαγκ, μία από τις χειρότερες φυλακές του σοβιετικού καθεστώτος.
Τα απομεινάρια των κτιρίων μπορείτε να τα συναντήσετε ακόμη και σήμερα στο δάσος Taga, στην ρωσική Σιβηρία. Η τρομακτική φυλακή που ήταν επίσης γνωστή και ως ένα τεράστιο εργοστάσιο θανάτου, λειτουργούσε κατά τη διάρκεια του σταλινικού καθεστώτος.
Ο εκτιμώμενος αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους μόνο σε αυτή τη φυλακή ήταν πάνω από 40 εκατομμύρια, που είναι σχεδόν 7 φορές μεγαλύτερος από το ολοκαύτωμα, όπου φέρεται να πέθαναν περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι.
Οι περισσότεροι από τους κρατούμενους ήταν όσοι εναντιώνονταν στην πολιτική του Στάλιν, ή όσοι εσφαλμένα θεωρούνταν από το καθεστώς αντίπαλοι του Στάλιν.
Η φυλακή Γκούλαγκ σταμάτησε την λειτουργία της το 1953, αμέσως μετά τον θάνατο του Στάλιν.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Απάντηση: Off Topic
Για το ονομα σου,την ιστορια...για την αγαπη μου την μεγαλη, γι'αυτο που δε θα καταλαβουνε οι αλλοι, για τα θρανια μου τα γραμμενα,για τα ειστηρια που κρατησα κομμενα...
Eleni7 (23-03-12)
Απάντηση: ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ
Λες και εσύ cheese πριν βγάλεις φωτογραφία; Η ιστορία πίσω από τη "χαμογελαστή" λέξη
Δεν είμαστε βέβαιοι πότε και πού ένας φωτογράφος ζήτησε για πρώτη φορά από όσους στέκονταν μπροστά από το φακό του να πουν τη φράση cheese, το σίγουρο είναι ότι το χαμόγελο δεν ήταν πάντα το ιδανικό για μια πετυχημένη φωτογραφία.
Ουσιαστικά, η λέξη cheese καταφέρνει να κάνει το πρόσωπό μας να φαίνεται πιο γοητευτικό. Φαίνονται τα δόντια μας, τα μάγουλά μας "σηκώνονται" και οι γωνίες του προσώπου γίνονται πιο έντονες.
Το βαθύτερο ερώτημα όμως είναι το εξής: Πότε καθιερώθηκε η χαμογελαστή έκφραση για κάθε φωτογραφία, με αποτέλεσμα να φτάσουμε να λέμε το θρυλικό cheese; Η Christina Kotchemidova, επίκουρη καθηγήτρια στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας στο Κολλέγιο Spring Hill στην Αλαμπάμα ρίχνει στο τραπέζι μια άκρως ενδιαφέρουσα τοποθέτηση.
Τα τέλεια χαμόγελα δεν ήταν πάντα ο κανόνας, λέει η Kotchemidova. Οι φωτογραφίες του 19ου αιώνα έδειχναν πρόσωπα σκυθρωπά και αυστηρά. Όσοι χαμογελούσαν στις φωτογραφίες ήταν συνήθως παιδιά, αγρότες ή μεθυσμένοι! Η εθιμοτυπία και τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής όριζαν στη φωτογραφία ένα μικρό, κλειστό στόμα.
Μάλιστα, ένα φωτογραφικό στούντιο στο Λονδίνο είχε τη δική του φράση -πρόδρομο του "cheese"- για να πετύχει την έκφραση που ήθελε στα πρόσωπα που φωτογραφίζονταν. Το "prunes" (που στα ελληνικά σημαίνει δαμάσκηνα) έκανε το πρόσωπο να παίρνει ακριβώς την επιθυμητή έκφραση, για μικρό, διακριτικό στόμα (δοκίμασε να το πεις και θα καταλάβεις!).
Σταδιακά, καθώς προχωρούσε ο 20ος αιώνας το χαμόγελο αντικατέστησε τις μουντές εκφράσεις, κυριαρχώντας σχεδόν σε κάθε φωτογραφία. "Η εξέλιξη των φωτογραφικών μηχανών και της οδοντιατρικής περίθαλψης αλλά και τα ελκυστικά πρόσωπα που κυριαρχούσαν στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ήταν μερικοί από τους τεχνολογικούς και πολιτιστικούς παράγοντες που απελευθέρωσαν το μέχρι τότε 'κλειστό' στόμα", αναφέρει η Kotchemidova.
Πριν την εμφάνιση της Κοdak, την πρωτοπόρο αμερικανική εταιρεία στον τομέα της φωτογραφίας, το "άθλημα" αφορούσε μόνο πλούσιους. 'Οταν όμως εμφανίστηκε η πρώτη φωτογραφική μηχανή χειρός, η περίφημη Brownie Camera με κόστος μόλις 1 δολάριο, έγινε προσιτή για τις περισσότερες οικογένειες. Έτσι, οι άνθρωποι ξεκίνησαν να βγάζουν φωτογραφίες στην καθημερινότητά τους με αποτέλεσμα να αφήνουν την αυθορμητικότητά τους -άρα και το χαμόγελό τους- να εκδηλωθεί.
Το σύνθημα της Kodak "Εσείς πατάτε το κουμπί, εμείς κάνουμε τα υπόλοιπα" έκανε τους καταναλωτές να συνειδητοποιούν πώς δε χρειαζόταν ανησυχούν για την εκτύπωση των φωτογραφιών τους, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να είναι ο εαυτός τους, πάντα με χαμόγελο και αισιοδοξία, όπως έγραφαν στις διαφημίσεις τους. Παράλληλα, από στόμα σε στόμα άρχισε να διαδίδεται και η μαγική φράση cheese η οποία καθιερώθηκε πριν το κλικ κάθε φωτογραφίας.
Το σίγουρο είναι πως η Kodak έβαλε το λιθαράκι της στην καθιέρωση του χαμόγελου πριν το κλικ. Πάντως εδώ στην Ελλάδα, είτε λέμε cheese είτε τυρί το σίγουρο είναι ότι συνεχίζουμε να χαμογελάμε. Τουλάχιστον στις φωτογραφίες...
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Απάντηση: Off Topic
Σημερα ειχε υπεροχη μερα στη συμπρωτευουσα και ο καφες στην παραλια ηταν κατι παραπνω απο απολαυστικος.
Ολα καλα με την ανοιξη/καλοκαιρι ,αλλα αυτο το να περπατας 10 λεπτα και να χρειαζεσαι μπανιο μετα εξαιτιας του ιδρωτα ειναι σπασιμο.
Χειμωνας και παλι χειμωνας!
Απάντηση: Off Topic
Ποτέ ξανάαααααααααααααα
ποτέ ξανάαααααααααααααα
Χειμώνα φύγεεεεεεε μακριά!!!!
Μπάνιο και πάλι μπάνιο...Κι ακόμη δεν ήρθαν οι καύσωνες...Τι παραπονιέστε;
Βγήκε ο κόσμος έξω που κοντέψαμε να μουχλιάσουμε....
ILIAS-KORLEONE <<JESUS>> (25-03-12), kouzoulo (25-03-12), sirkostas (24-03-12)
Απάντηση: Off Topic
Θα συμφωνήσω με την Ελεν. Μ' αρέσει ο χειμώνας, αλλά τέτοιο συνεχόμενο σουηδικό χειμώνα που τραβήξαμε φέτος καλό είναι να μη ξαναδούμε. Την επόμενη του ματς Ολυμπιακός-Μέταλιστ που ήταν η πρώτη πραγματικά ηλιόλουστη μέρα μετά από πολύ καιρό, είχα βγει στο μπαλκόνι από τη 1 ως τις 5 τ' απόγευμα και λιαζόμουν σαν σκύλος.΄
Μακάρι να κρατήσει λίγο ακόμα αυτή η λιακάδα. Αρκει να μη πάμε στο άλλο άκρο κι έχουμε κανα γαιδουροκαλόκαιρο και κάνουμε λιτανείες να βρέξει να δροσίσει λιγάκι.
Eleni7 (25-03-12)
Απάντηση: Off Topic
Με δεδομένο τον χειμώνα που κάναμε, και σύμφωνα με αυτά που λένε οι πιο παλιοί, μάλλον θα βλαστημήσω άσχημα με το γαμωκαλόκαιρο που προβλεπεται να κανει.
Βλέπεις εκείνο το βουνό που μοιάζει με κεράσι;
Απάντηση: Off Topic
Καλά έτσι και δω κατσαρίδα ... θα την βουτήξω από το σβέρκο την Ελένη ... λύσσαξες μαρή.
Ρε γαμώτο, τι κάνω λάθος και παίρνω το 100 και βγαίνει ο Σπανούλης;
Απάντηση: Off Topic
Γι 'αυτό θέλω να μετακομίσω σε όροφο. Πουτάνες κατσαρίδες.Καλά έτσι και δω κατσαρίδα ... θα την βουτήξω από το σβέρκο την Ελένη ... λύσσαξες μαρή.
Βάζελε. Εσύ φίλε βάζελε που κρυφά με διαβάζεις. Μην ντρέπεσαι που έχασες. Συμβαίνουν αυτά. Να ντρέπεσαι που υπάρχεις.
Coach (25-03-12)
Απάντηση: Off Topic
Σοκ στο παγκόσμιο βόλεϊ
Μαύρη Κυριακή για το παγκόσμιο βόλεϊ. Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 37 ετών άφησε τα ξημερώματα ο Βίκτορ Μποβολέντα.
Ο Ιταλός βολεϊμπολίστας ένοιωσε αδιαθεσία στη διάρκεια του αγώνα της ομάδας του της Φορλί με τη Ματσεράτα και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή. Σύμφωνα με τους γιατρούς έπαθε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Ο Μποβολέντα γεννήθηκε 30 Μαϊου 1974 με ύψος 2μ.02. Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του σύγχρονου βόλεϊ με χιλιάδες θαυμαστές ανά τον κόσμο αλλά και πολλούς φαν στην Ελλάδα τόσο λόγω των αγώνων του απέναντι στην Εθνική ομάδα όσο και σαν αντίπαλος των ελληνικών ομάδων στα Κύπελλα Ευρώπης.
Σαν βασικός κεντρικός της Εθνικής Ιταλίας αναδείχτηκε πρωταθλητής κόσμου το 1995 στην Ιαπωνία, κατέκτησε το αργυρό ολυμπιακό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (1996) ενώ αναδείχτηκε δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης, το 1995 μπροστά στο ελληνικό κοινό (Πάτρα) και το 1999 στην Ολλανδία (κατέκτησε επίσης το αργυρό στο Πανευρωπαϊκό του 2001 και χάλκινο το 1997).
Είχε επίσης στο παλμαρέ του τέσσερα χρυσά μετάλλια στο World League αλλά και όσους τίτλους μπορεί κανείς να κατακτήσει με έναν σύλλογο: 3 Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ραβένα, Κύπελλο Κυπελλούχων με τη Πιατσέντσα, Κύπελλο Συνομοσπονδίας με Ραβένα και Περούτζια, 2 ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ με τη Ραβέννα, Κύπελλο Κόσμου με τη Ραβέννα, 2 πρωταθλήματα (Ραβένα, Μόντενα) και 1 κύπελλο Ιταλίας.
Απάντηση: ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗΣ
Share67
Πώς το μάτι ξεγελιέται από τα κόλπα του εγκεφάλου
Σύμφωνα με τις αρχές της νευρολογικής επιστήμης, οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε είναι στην πραγματικότητα αποκύημα της φαντασίας μας.
Παρ' όλο που οι αισθήσεις μας πράγματι νιώθουν με ακρίβεια, δεν αναπαράγουν πάντα την υλική....
πραγματικότητα του έξω κόσμου.
Βέβαια, πολλά από τα βιώματα της καθημερινής ζωής, αντικατοπτρίζουν το ερέθισμα που έστειλε τα σήματα στον εγκέφαλο.
Όμως η ίδια νευρολογική μηχανή που ερμηνεύει τις πληροφορίες που λαμβάνουν τα μάτια, τα αυτιά και τα άλλα αισθητήρια όργανα, είναι επίσης υπεύθυνη για τα όνειρα, τις αυταπάτες και τα λάθη της μνήμης.
Με άλλα λόγια, το πραγματικό και το φανταστικό έχουν κοινή προέλευση στον εγκέφαλο.
Όπως έλεγε και ο Σωκράτης, «Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα»...
Ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να κατανοήσουν πώς ο εγκέφαλος δημιουργεί την αίσθηση της πραγματικότητας, είναι η οπτική απάτη.
Πολύ πριν η νευρολογία αρχίσει να μελετάει τις ιδιότητες των νευρώνων, οι καλλιτέχνες και οι ταχυδακτυλουργοί είχαν επινοήσει τεχνικές εξαπάτησης του εγκεφάλου, ώστε να μεταφράζει έναν επίπεδο καμβά σε μια τρισδιάστατη εικόνα.
Η οφθαλμαπάτη αποτελεί το διαχωρισμό ανάμεσα στο πώς αντιλαμβανόμαστε ένα αντικείμενο ή ένα γεγονός και στο πώς είναι στην πραγματικότητα αυτό το αντικείμενο ή γεγονός.
Μπορεί να μας κάνει να βλέπουμε κάτι που δεν υπάρχει ή να μη βλέπουμε αυτό που υπάρχει.
Βάσει αυτής της διάσπασης μεταξύ αντίληψης και πραγματικότητας, οι οφθαλμαπάτες δείχνουν τους τρόπους με τους οποίους ο εγκέφαλος μπορεί να αποτύχει να αναπαραστήσει τον πραγματικό κόσμο. Μελετώντας αυτές τις αποτυχίες, μπορούμε να μάθουμε κάποια πράγματα για τις υπολογιστικές μεθόδους που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος, προκειμένου να ανασυνθέσει αυτά που βλέπει το μάτι.
Το φως, το χρώμα, η σκίαση, η κίνηση του ματιού και άλλοι παράγοντες επηρεάζουν αυτό που «βλέπουμε».
Οι εικόνες σε αυτές τις σελίδες αποτελούν παραδείγματα μερικών βασικών κατηγοριών οφθαλμαπάτης.
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
Σε αυτή την οφθαλμαπάτη, που δημιούργησε ο επιστήμονας Έντουαρντ Άντελσον του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, τα τετράγωνα α και β έχουν την ίδια απόχρωση του γκρίζου (εάν δεν το πιστεύετε, κόψτε τα δύο τετράγωνα και βάλτε τα δίπλα-δίπλα.) Το μάτι ξεγελιέται επειδή ο εγκέφαλος δεν διακρίνει απευθείας τα πραγματικά χρώματα και τη φωτεινότητα των αντικειμένων, αλλά συγκρίνει το χρώμα και τη φωτεινότητα ενός δεδομένου αντικειμένου, με άλλα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά σε αυτό. Για παράδειγμα, το ίδιο γκρι τετράγωνο θα έδειχνε ανοιχτότερο εάν περιβαλλόταν από μαύρο χρώμα, ενώ θα έδειχνε σκουρότερο εάν περιβαλλόταν από λευκό χρώμα.
Ένα άλλο παράδειγμα: όταν διαβάζουμε τυπωμένο κείμενο μέσα στο σπίτι, η ποσότητα του φωτός που αντανακλάται από το λευκό χώρο της σελίδας είναι μικρότερη από αυτή που αντανακλάται από τα μαύρα γράμματα όταν διαβάζουμε σε εξωτερικό χώρο, απευθείας υπό το φως του ήλιου. Ο εγκέφαλος στην ουσία δεν ασχολείται με την ένταση του φωτός κι έτσι ερμηνεύει τα γράμματα σαν μαύρα επειδή είναι σκουρότερα από την υπόλοιπη σελίδα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες φωτισμού. Με άλλα λόγια, κάθε εφημερίδα είναι μια οφθαλμαπάτη!
Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
Κάποια ακίνητα μοτίβα δημιουργούν την ψευδή αντίληψη της κίνησης. Αυτό το φαινόμενο γίνεται εντονότερο εάν μετακινήσετε το βλέμμα σας επάνω στην εικόνα. Σε αυτή την οπτική ψευδαίσθηση που δημιούργησε ο Ακιγιόσι Κιταόκα, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Ritsumeikan της Ιαπωνίας, οι σπείρες μοιάζουν να περιστρέφονται. Στην πραγματικότητα όμως το μόνο που κινείται είναι τα μάτια σας! Εάν εστιάσετε σταθερά το βλέμμα σε μια από τις μαύρες κουκκίδες στο κέντρο κάθε σπείρας, η κίνηση επιβραδύνεται ή σταματάει τελείως. Οι επιστήμονες λένε ότι η οπτική ψευδαίσθηση της κίνησης, διεγείρει στον εγκέφαλο περιοχές παρόμοιες με αυτές που διεγείρονται από την πραγματική κίνηση.
ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
Αυτή την οπτική ψευδαίσθηση, που δημιούργησαν ο Μπο Λότο και ο Ντέιλ Περβς του Πανεπιστημίου Duke, αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα του πώς ο εγκέφαλος μπορεί να αντιληφθεί το ίδιο χρώμα διαφορετικά, όταν το χρώμα προβάλλεται σε διαφορετικό πλαίσιο. Το κεντρικό καφέ τετράγωνο στην επάνω πλευρά του κύβου έχει το ίδιο ακριβώς χρώμα με το κεντρικό πορτοκαλί τετράγωνο στην πλευρά του κύβου που είναι στραμμένη προς τα εμάς. Το δεύτερο αυτό τετράγωνο φαίνεται πορτοκαλί επειδή ο φωτισμός και τα γύρω τετράγωνα το κάνουν να δείχνει πιο ανοιχτόχρωμο στο μάτι του μυαλού.
ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
Αυτό το μπουκέτο βιολέτες παρουσιάζει τα πρόσωπα του Ναπολέων Βοναπάρτη, της Μαρίας Λουίζας της Αυστρίας και του γιου τους. Μπορείτε να τα διακρίνετε ανάμεσα στα λουλούδια; Τα στρατεύματα του Ναπολέοντα τού είχαν δώσει το παρατσούκλι «ο μικρός δεκανέας», ωστόσο η μικροκαμωμένη κοψιά του δεν τον εμπόδισε να κατατροπώσει τέσσερις στρατούς μεγαλύτερους από τον δικό του στην πρώτη του εκστρατεία. Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν εξορίστηκε στη νήσο Έλμπα, είπε στους φίλους του ότι θα επέστρεφε με τις βιολέτες, κερδίζοντας έτσι το παρατσούκλι «ο βιολετής δεκανέας, το μικρό άνθος που επιστέφει την άνοιξη». Όταν ο Βοναπάρτης έσπασε την εξορία του και επέστρεψε στη Γαλλία, οι γυναίκες οπαδοί του άρχισαν να πουλάνε βιολέτες στους δρόμους, ρωτώντας τους περαστικούς: «Σας αρέσουν οι βιολέτες;» Εάν απαντούσαν καταφατικά, σήμαινε ότι ήταν υποστηρικτές του Ναπολέοντα. Οι οπαδοί του στρατηλάτη έφτιαξαν και μοίρασαν αντιγραφές αυτής της γκραβούρας του 1815.
Στις διφορούμενες εικόνες όπως αυτή, ο εγκέφαλος ερμηνεύει το ίδιο πράγμα με δύο διαφορετικούς τρόπους, έναν κάθε φορά. Μπορούμε να δούμε μια από τις δύο εικόνες, αλλά όχι και τις δύο ταυτόχρονα.
Αυτές οι εικόνες αποτελούν σημαντικά εργαλεία για τον διαχωρισμό της υποκειμενικής αντίληψης από την πραγματικότητα. Το υλικό αντικείμενο δεν αλλάζει ποτέ, ωστόσο η αντίληψή μας εναλλάσσεται μεταξύ δύο (ή περισσότερων) πιθανών ερμηνειών. Γι' αυτόν το λόγο οι διφορούμενες εικόνες χρησιμοποιούνται σε πολλά εργαστήρια που πραγματοποιούν έρευνες γύρω από τους νευρολογικούς συσχετισμούς του συνειδητού.
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
Αρκετοί καλλιτέχνες προσπαθούν να μιμηθούν πιστά την πραγματικότητα. Οι ζωγράφοι μάς δημιουργούν την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, του όγκου ή της απόστασης, αξιοποιώντας την προοπτική, τα χρώματα, το φωτισμό και τις σκιές. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, στην εγκυκλοπαίδεια «Φυσική Ιστορία», διηγείται το θρυλικό ανταγωνισμό μεταξύ δύο φημισμένων ζωγράφων της αρχαίας Ελλάδας: του Ζεύξη και του Φαράσιου. Ο καθένας από αυτούς έφερε έναν καλυμμένο πίνακά του στο διαγωνισμό. Όταν ο Ζεύξης ξεσκέπασε τον πίνακα, αποκάλυψε μια εικόνα με σταφύλια, τα οποία είχε ζωγραφίσει τόσο ρεαλιστικά, που τα πουλιά κατέβηκαν από τον ουρανό για να τα τσιμπήσουν. Πεπεισμένος για τη νίκη του, ο Ζεύξης επιχείρησε να ξεσκεπάσει τον πίνακα του Φαρνάσιου. Αυτό σήμανε την ήττα του, διότι το κάλυμμα που προσπάθησε να τραβήξει ήταν αυτό που είχε ζωγραφίσει ο Φαρνάσιος στον καμβά του.
Η τεχνική του φωτογραφικού ρεαλισμού εμφανίστηκε για πρώτη φορά την εποχή της Αναγέννησης και άνθησε τον 17ο αιώνα στην Ολλανδία. Οι εικόνες μοιάζουν απίστευτα ζωντανές, όπως αυτή δεξιά. Ονομάζεται «Τα Σύνεργα του Ζωγράφου» και ζωγραφίστηκε τον 17ο αιώνα από τον Κορνήλιο Γκίζμπρεχτ.
Ο τρούλος του Αγίου Ιγνάτιου της εκκλησίας Λογιόλα στη Ρώμη (αριστερά) αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα του μπαρόκ ιλουζιονισμού. Ο αρχιτέκτονας Οράζιο Γκράσι σχεδίαζε αρχικά να χτίσει έναν τρούλο, αλλά πέθανε πριν ολοκληρωθεί η εκκλησία και τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για άλλο σκοπό. Τριάντα χρόνια αργότερα, το 1685, ζητήθηκε από τον Ιησουίτη καλλιτέχνη Αντρέα Πότσο να ζωγραφίσει έναν ψεύτικο θόλο στο ταβάνι επάνω από την Αγία Τράπεζα. Παρ' όλο που ο Πότσο θεωρούνταν ήδη κορυφαίος στην τέχνη της προοπτικής, το συγκεκριμένο έργο είναι πραγματικά μοναδικό. Ακόμα και σήμερα πολλοί από τους επισκέπτες της εκκλησίας εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι ο θαυμαστός θόλος δεν είναι πραγματικός, αλλά μια ζωγραφισμένη οφθαλμαπάτη. Σύντομα οι αρχιτέκτονες συνειδητοποίησαν ότι θα μπορούσαν να διαμορφώσουν την πραγματικότητα χειριζόμενοι την προοπτική και το βάθος έτσι ώστε να δημιουργήσουν απατηλές κατασκευές που αψηφούν την αντίληψη του ανθρώπου. Θα μπορούσε μια μεγάλη αίθουσα να χωρέσει σε ένα μικρό χώρο; Φυσικά. Ο Φραντσέσκο Μπορομίνι το κατάφερε στο Παλάτσο Σπάντα της Ρώμης (αριστερά). Ο καλλιτέχνης δημιούργησε αυτή τη συγκλονιστική ψευδαίσθηση ενός αψιδωτού διαδρόμου μήκους 36 μέτρων σε ένα χώρο μήκους 8 μέτρων. Όπως μπορείτε να δείτε, στο βάθος υπάρχει ακόμα κι ένα άγαλμα σε φυσικό μέγεθος. Δηλαδή, όχι ακριβώς. Το άγαλμα μοιάζει να είναι σε φυσικό μέγεθος, αλλά στην πραγματικότητα το ύψος του είναι μόνο 60 εκατοστά.
ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ
Το οπτικό παράδοξο αυτής της εικόνας, που είναι γνωστό ως η ψευδαίσθηση του τοίχου, ανακαλύφθηκε στην εξωτερική όψη ενός μικρού εστιατορίου στο Μπρίστολ της Αγγλίας (ο άνθρωπος στη φωτογραφία είναι ο Ρίτσαρντ Γκρέγκορι, διευθυντής εργαστηρίου ψυχολογίας).
Το παράδοξο εδώ είναι ότι οι παράλληλες τσιμεντένιες γραμμές ανάμεσα στα πράσινα και τα άσπρα πλακάκια του τοίχου δείχνουν να γέρνουν, ενώ στην πραγματικότητα είναι ολόισιες.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια απλουστευμένη ασπρόμαυρη εκδοχή του φαινομένου (επάνω κέντρο) για να δείξουν πώς διάφορα αντικείμενα ή μοτίβα μπορεί να μοιάζουν διαφορετικού σχήματος από αυτό που έχουν στην πραγματικότητα. Η ψευδαίσθηση δημιουργείται μόνο όταν άσπρα και μαύρα πλακάκια (διαφορετικά χρώματα) δεν είναι ευθυγραμμισμένα μεταξύ τους και όταν κάθε πλακάκι περιβάλλεται από γκρίζο «τσιμέντο».
Επειδή διαφορετικοί τύποι νευρώνων στον εγκέφαλο αντιδρούν στις σκούρες και τις ανοιχτές αποχρώσεις των πλακακιών, το τσιμέντο δείχνει πιο σκούρο σε κάποια μέρη και πιο ανοιχτόχρωμο σε άλλα μέρη, ενώ ο εγκέφαλος το ερμηνεύει ως κεκλιμένη γραμμή. Όπως συμβαίνει και με τις ψευδαισθήσεις του φωτός και των χρωμάτων, τα φαινόμενα παραμόρφωσης του σχήματος προκαλούνται από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο πραγματικό σχήμα του αντικειμένου και στα σχήματα των διπλανών αντικειμένων. Με άλλα λόγια, η ερμηνεία που δίνει ο εγκέφαλος εξαρτάται από το ευρύτερο πλαίσιο. Σε μια άλλη ψευδαίσθηση, που δημιούργησε ο Κιταόκα, ένα κυκλικό τμήμα του ασπρόμαυρου «δαπέδου» μοιάζει να διογκώνεται, παρ' όλο που η εικόνα αποτελείται αποκλειστικά από ισομεγέθη τετράγωνα (επάνω δεξιά). Αυτή η γεωμετρική οφθαλμαπάτη αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα παραμόρφωσης του σχήματος.
Τα μικρότερα τετράγωνα που έχουν διαφορετικό χρώμα αποτελούν το πλαίσιο που εξαπατά τον εγκέφαλο.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
vasilis-thrylos7 (25-03-12)
Απάντηση: Off Topic
Τι σκατά γίνεται ρε ? Εμφραγμα ο Μουάμπα, μεταμόσχευση ήπατος ο Αμπιντάλ, στο τόπο ο Μποβολέντα. Ολ' αυτά σε λίγες μέρες. Πειραματόζωα τους έχουν κάνει τους αθλητές.
Απάντηση: Off Topic
Σε ποια θυρα ησαστε?Κοιταζα ξανακοιταζα δεν ειδα κανεναν.Καποια στιγμη νομιζα οτι ειδα την Αδαμαντια,αλλα εκανα λαθος.Που φτασατε παλι?Στην 7?
Απάντηση: Off Topic
Πηγαμε στην 12 (νομίζω;;;; ). Σιγα μην κατσουμε ποτέ εκει που πηραμε διαρκείαςΣε ποια θυρα ησαστε?Κοιταζα ξανακοιταζα δεν ειδα κανεναν.Καποια στιγμη νομιζα οτι ειδα την Αδαμαντια,αλλα εκανα λαθος.Που φτασατε παλι?Στην 7?
Βλέπεις εκείνο το βουνό που μοιάζει με κεράσι;
Rena (25-03-12)
Δικαιώματα - Επιλογές
Bookmarks