Μία ξεχασμένη φωτογραφία 80 χρόνων, μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για τη λύση της μυστηριώδους εξαφάνισης της Amelia Earhart.Η φωτογραφία τραβήχτηκε στο Μαϊάμι, ακριβώς τη στιγμή πριν η θρυλική αεροπόρος ξεκινήσει την ολέθρια προσπάθειά της για τον περίπλου της γης. Στη φωτογραφία φαίνεται χαρακτηριστικά ένα κομμάτι αλουμινίου βιδωμένο στη μία πλευρά του αεροπλάνου της, Lockheed Model 10 Electra.
Η μεταλλική πλάκα φαίνεται να ταιριάζει με ένα κομμάτι αλουμινίου που ανακτήθηκε το 1991 σ' ένα απομακρυσμένο νησί στον Ειρηνικό ωκεανό, εγείροντας την πιθανότητα η Earhart να έχασε τη ζωή της ως ναυαγός στο νησί, αφού επιβίωσε από μία τρομακτική προσγείωση – συντριβή με το αεροσκάφος της. Η μεταλλική πλάκα δεν εμφανίζεται σε καμία άλλη φωτογραφία, καθώς οι περισσότεροι φωτογράφοι φωτογράφιζαν την Earhart στο αεροπλάνο από την αριστερή πλευρά, την οποία προτιμούσε η αεροπόρος, ενώ η μεταλλική πλάκα βρισκόταν στη δεξιά πλευρά του αεροπλάνου.
Ο Ric Gillepsie, επιφανής ερευνητής και εκτελεστικός διευθυντής της Διεθνούς Ομάδας Ιστορικών Ανακτήσεων Αεροσκαφών (TIGHAR), πιστεύει ότι η φωτογραφία αποδεικνύει ότι η μεταλλική πλάκα που βρήκε πριν 23 χρόνια στο νησί Gardner ήταν μέρος του αεροσκάφους της Earhart. Η πλάκα βιδώθηκε από την Earhart ή τον συνταξιδιώτη της, Fred Noonan, στη δεξιά πλευρά του αεροπλάνου, προκειμένου να καλύψουν ένα σπασμένο παράθυρο, το οποίο είχαν ειδικά εγκαταστήσει στο πίσω μέρος του αεροπλάνου. O Noonan χρησιμοποιούσε το παράθυρο για την πλοήγηση του αεροσκάφους με βάση τον ήλιο και τα αστέρια.
Το παράθυρο φαίνεται σε όλες τις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στην Καλιφόρνια το Μάιο του 1937, πριν η αεροπόρος ξεκινήσει την προσπάθειά της για τον περίπλου της γης. Ωστόσο, σε φωτογραφία από το ιστορικό αρχείο της εφημερίδας Miami Herald, με χρονολογία 1 Ιουνίου 1937, το παράθυρο φαίνεται να έχει αντικατασταθεί από τη μεταλλική πλάκα.
“Πιστεύω ότι το παράθυρο πρέπει να έσπασε ή να αλλοιώθηκε κατά την ανώμαλη προσγείωση στο Μαϊάμι”, είπε ο Gillepsie και συνέχισε “[το παράθυρο] δεν ήταν κομμάτι του βασικού εξοπλισμού και ανακάλυψαν ότι θα τους έπαιρνε κάποιο χρόνο να το αντικαταστήσουν, κι έτσι, απλώς το έβγαλαν και έκλεισαν το κενό [με την πλάκα]”. Επιπλέον, ο Gillepsie δήλωσε στην εφημερίδα Miami Herald: “Η αντικατάσταση του παραθύρου έπρεπε να γίνει στο Μαϊάμι, σε μία εγκατάσταση της Pan Am, που βοηθούσε την Earhart.”
Ο Gillepsie ξεκίνησε την έρευνά του όταν ανακάλυψε την ιστορία ενός 68χρονου πρώην πεζοναύτη, του Floyd Kilts, ο οποίος σε μια συνέντευξή του το 1960 σε μια εφημερίδα του Σαν Ντιέγκο, μίλησε για την εμπειρία του το 1946 στο νησί Gardner, όπου και βρέθηκε για να αφαιρέσει μία μηχανή πλοήγησης από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Kilts είπε ότι ένας άντρας από τη Μικρονησία, που ζούσε στο μικρό νησί του είπε ότι, όταν ο ίδιος, μαζί με άλλους, έφτασε για πρώτη φορά στο νησί το 1938, βρήκε μέρος ανθρώπινου σκελετού και γυναικεία παπούτσια. Υπήρχε επίσης και ένα κοίλωμα από φωτιά εκεί κοντά, μέσα στο οποίο βρέθηκαν κόκαλα από μικρά πουλιά και ψάρια. Αυτό το γεγονός ενισχύει την άποψη ότι η ομάδα αναζήτησης, που βρήκε ίχνη κατοίκησης στο νησί, το 1937, και υπέθεσαν ότι ανήκαν σε κατοίκους νησιών του Ειρηνικού, έκανε λάθος και ότι κάποιος άλλος άφησε αυτά τα ίχνη.
Ο Gillespie φρόντισε να επισκεφθεί το Gardner και το 1991 ανακάλυψε ένα κομμάτι αργιλίου με 19 ίντσες πλάτος και 23 ίντσες μήκος. Το κομμάτι είναι κατασκευασμένο από μια ουσία που ονομάζεται Alcoa Aluminum, πιο γνωστό ως 24st Alclad - το οποίο χρησιμοποιήθηκε σχεδόν σε όλα τα αμερικανικά αεροπλάνα που κατασκευάστηκαν το 1930, συμπεριλαμβανομένου και του Lockheed Electra.
Ενθουσιασμένος ο Gillespie διακήρυξε ότι το κομμάτι αποτελούσε μέρος του αεροπλάνου της Earhart. Γρήγορα διαψεύστηκε, όμως, όταν αποδείχθηκε ότι τα σχέδια από τα πριτσίνια του μεταλλικού κομματιού δεν ταιριάζουν με το αεροπλάνο της. Ωστόσο, ο Gillespie επέμεινε και όταν διάβασε ότι το παράθυρο πλοήγησης του αεροσκάφους αντικαταστάθηκε πριν απογειωθούν από το Μαϊάμι ξεκίνησε την προσπάθεια να βρει φωτογραφικά ντοκουμέντα. “Εάν μπορέσουμε να ταιριάξουμε τα σχέδια από τα πριτσίνια της πλάκας στη φωτογραφία με τα σχέδια από τα πριτσίνια στα συντρίμμια, νομίζω ότι θα είναι αναμφισβήτητο ότι Noonan και Earhart δεν χάθηκαν στη θάλασσα, αλλά έφτασαν στο νησί", συμπλήρωσε ο Gillepsie.
Ο Gillespie προσκολλήθηκε στην ιδέα ότι η Earhart δεν προσέκρουσε στο νερό, χάνωντας τη ζωή της, αλλά ότι αντίθετα βρέθηκε σε ένα ακατοίκητο νησί. “Το κλειδί αυτής της ανακάλυψης είναι το τελευταίο της μήνυμα, όπου και λέει “γραμμή θέσης 157 παύλα 337”, είπε ο Gillespie στη Miami Herald. “Αυτή είναι μια γραμμή που ο Noonan υπολόγισε από την ανατολή του ηλίου, ενώ πετούσαν 337 μοίρες προς τα βορειοδυτικά και 157 μοίρες προς τα νοτιοανατολικά. Και αν την ακολουθήσετε για αρκετή ώρα, θα βρείτε δύο ερημονήσια, το νησί McKeon και το νησί Gardner”, συνέχισε ο Gillepsie.
Η πλάκα αλουμινίου μας φέρνει πιο κοντά στην επίλυση αυτού του μυστηρίου, που περιελάμβανε ακόμα και θεωρίες συνωμοσίας, με πιο διαδεδομένη αυτή της σύλληψής και του βασανισμού τους μέχρι θανάτου από Ιάπωνες, με το πρόσχημα ότι ήταν κατάσκοποι. Ταυτόχρονα, όμως, αυτή η ανακάλυψη γράφει ένα τραγικό τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία της πιο διάσημης αεροπόρου. Σημαίνει ότι, η Earhart και ο Noonan δεν πέθαναν αμέσως σε αεροπορικό δυστύχημα, αλλά ότι τόσο η ίδια όσο και ο πλοηγός της ναυάγησαν στο νησί Gardner, γνωστό και ως Nikumaroro, υποφέροντας από πείνα και δίψα.
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση: Off Topic
Αρχική Δημοσίευση από The Dude
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Δικαιώματα - Επιλογές
Bookmarks