
Αρχική Δημοσίευση από
The Dude
Θέλω, έχω ακράτεια ανάγκης να γράψω δυο φωνήεντα για όλου και όλα... σόρι για το χαωτικό, διβάζεται ακούγοντας Ντιπ Πέρπλ...
Ξενέρωμα παντού. Πόσο γρήγορα αυτός ο λαός από το 0 (γιατί δεν ήμασταν για παραπάνω) πήγε στο -10, απίστευτα αντανακλαστικά. Ολη μέρα πάνελε, σασμούς, γη της ελιάς και οι ψαγμένοι να βλέπον και ειδήσεις από το ίδιο κανάλι που εκπέμπει σε διαφορετικές συχνότηες το κυβερνητικό νον πέιπερ. Αποχαυνωμένοι, λοβοτομημένοι, ανίσχυροι να σηκώσουν το βάρος της ύπαρξής τους, τύποι, απλώς προχωρούν να σπρώξουν την καθημερινότητα μπας και πεθάνουν και ηρεμήσουν.
Εχουμε μια ξεκάθαρη ιδιότυπη χούντα.
Οχι της νουδου, αυτών που έχουν σήμερα τη νουδού πάνω, αύριο κάτω και ούτω κάθε εξής. Με το κόλπο να περιλαμβάνει όλους τους πιθανούς και απίθανούς αυριανούς πρδηπουργούς. Με τα κανάλια μπουκωμένα να περνάνε το μήνυμα. Με τον κόσμο αμόρφωτο, αποχαυνωμένο και κουρασμένο του κερατά.
Είναι περίεργο που τα μαθήματα στα σχολεία δεν είναι... κατανοητά; Ποιό πιτσιρίκι μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς 85 τύπους να του κάνουν ιδιαίτερα; Τα παιδιά σήμερα είναι ημιμαθή, βλαμένα και με το κινητό κολλημένο στο χέρι. Αυτοί είναι οι αυριανοί ηγέτες; Καήκαμε. Παλαιότερ υπήρχε μιαν ελπίδα που έσβησεστην πράξη, τώρα ολα είναι ρυθμισμένα. Τύποι που χωράνε σε ένα δωματικάκαι 3Χ3 θα μας γαμούσι ασάλιωτα, ανώδυνα και συστηματικά για πάντα. Καλως ήλθατε στο μάτριξ.
Στα πλαίσια αυτά της δυστοπίας έχουμε την προσπάθεια να πλήξουν και το μοναδικό πράγμα που μπορεί να λειτουργεί ως ξυπνητήρι. Την ομάδα μας.
Για μένα, τύποι, και λυπάμαι που το λέω αλλά το νιώθω, ο Ολυμπιακός είναι το μοναδικό νόημα στη ζωή μου. ΕΙΝΑΙ η ζωή μου. Και μου τον στερούν. Μου στερούν την τρέλα του γκολιού, την γκάβλα να σηκωθώ και να βρίσω για το χαμενο τσαφ του μαλάκα που φέραμε από την άλλη άκρη του κόσμου να μας τα κάνει κιμά.... να τρελαθώ με τον φουρτούναρο να τη στέλνει συστημένη.
Και το μπασκέτι καλό είναι και το βόλεί και το τάβλι επί σκάλας αλλά μπαλίδι δεν είναι.
Αναρωτιέμαι, ξέρουν όλοι αυτοί την ψυχολογία του γηπέδου; Τα βάιμπς που αναδύει; Εχουν καταλάβει τί ψυχοθεραπεία είναι για τόσο κόσμο; Προφανώς το ξέρουν. Γι αυτό θέλουν να μας ευνουχίσουν. Να μας συντρίψουν στα θεμέλια καταστρέφοντας μια σχέση έρωτα.
Ο κόσμος μας κουράζεται, το βλέπω κι εδώ... μια ζωή ασπίδα σε όλες τις επιθέσεις από το 96 ως και σήμερα... μια η παράγκα, μια τα στημένα, μια οι δίκες, να έρχονται να προστίθενται (στους πιο παλιούς) σε Κοσκωτάδες, σε Σαλιαρέληδες, σε πέτρινα... δεν είμαστε κακομαθημένοι, δεν είμαστε αχάριστοι. Εϊμαστε Ολυμπιακοί, σφυριλατημένοι μέσα στη μάχη και τη πρωτιά. Εϊμαστε ένα είδος οπαδών που προσπαθούν να μας περάσουν ότι το να είσαι αιώνια πρώτος δεν είναι καλό, και κάποιοι πάνε να το αγοράσουν. Οχι τύπε. Ο Ολυμπιακός είναι ο ΑΙΩΝΙΑ ΠΡΩΤΟΣ, στη συνείδησ όλων ο γαμιάς όλων των άλλων. Εχει φέρει αμετρητα κόμπλεξ αυτό σε όλους τους άλλοι.
Να είσαι νεοέλληνας, να σε γαμάνε στη δουλειά, να σε γαμάει η εφορία, να γυρίζεις σπίτι και να σε γαμάει η γυναίκα με στραπον, να σου ρίχνουν έναν και τα πιτσιρίκια και να είσαι ζελεδένιος. Εϊναι αρρώστεια και μαλακία να είσαι βάζελος σε αυτή την κοινωνία...
Μεγαλύτερη απόδειξη για το τί ερπετα κι ασπόνδυλα είναι τα ζέλια, ο τελευταίος αγώνας. Εκεί ξεβρακώθηκαν. Μας χωρίζουν κόσμοι ολόκληροι. Ο Ολυμπιακός αντιπροσωπεύει τη λεβεντιά ρε, είναι αλάνι ο άλλος είναι ερπετο, σέρνεται, γλοιώδης μια ζωή... ότι δεν μπόρεσε να γίνει Ολυμπιακός, έγινε ζελεδένιος και ψόφησε...
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεχόμαστε τέτοιον πόλεμο και δεν είμαστε συσπειρωμένοι. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν καταλαβαίνουμε. Πίσω από τον Μαρινάκη, πίσω από τους Αγγελόπουλους, πίσω από όλους τους στρατηγούς που βγαίνουν μπροστά.
Ιθμήθξκα το μπασκέτι. Πήγμα πέρσι και σοδομήσαμε τους ζέλιους στους τέταρτο τελικά, τα έκαναν γης μαδιάμ και... δεν άνοιξε ρουθούνι. Και μας μιλάει ο εφευρέτης της αλητείας για δικαιοσύνη και κουραφέξαλα. Αν τί να είναι στο -2 οι ζέλιοι το παίζουν και πρώτοι. Αυτή είναι η χώρα που ζούμε. Του παράλογου, των Τεμπών, των πυρκαγιών, των πλημμυρών, του 112 γιατί χέζομαι, εκκένωση, των ανελέητων εξοπλισών γιατί η τουρκιά θα μας γαμεύσει αλλιώς, του σκύλου στην Αράχωβα που αυτό είναι το πρόβλημά μας... ρε άντε μια βόλτα στην πλατεία Καραίσκάκη να δείτε άστεγους σε κούτες να κοιμούνται δίπλα στις ρόδες των αυτοκινήτων, μας έπιασε η ευαισθησία για τον Ολιβερ... υποκριτές όλοι. Φροντίστε και ανθρώπους και ζώα ρε, έχετε χάσει το τόπι.
Εχω πραγματικά μπει σε κατάσταση σέιφ μόουντ. Δεν ελπίζω τιποτα, δε θέλω τίποτα, ζω και σήμερα.Αλλά τα παιδιά ρε... αυτά τα χαίβάνια τι σας φταίνε να τους γαμήσετε το μέλλον; Καργιόληδες...
Αυτά. Δεν θυμάμαι τίποτα απ ότι είπα... ελπίζω να μη βγήκα ον τόπικ...
Bookmarks