Θα σας αφηγηθω και εγώ μια ιστορία,εκτος συναγωνισμού βεβαια.ΔΑΣΚΑΛΟΣ παραμένει ο ΣΑΚΗΣ,και τον ευγνωμονώ που μου διδάσκει τα μυστικά της λογοτεχνικής γραφής(επί πληρωμής βεβαια,οι καιροί είναι δύσκολοι)



....
Αργησα να ξυπνησω σημερα, κυριολεκτικα πεταχτηκα απο το κρεβατι, επρεπε να τρεξω για να προλάβω να πάω για δουλειά και δεν προλαβα να πιω καφέ στο σπιτι.
Ετσι γυρω στις 7:00 το πρωι βγηκα απο το σπιτι και μιας και θα επερνα το μετρο ειπα να παρω καφε απο τα everest που ειναι πανω στην πλατεια.
Εφτασα μπροστα στον παγκο με τους καφεδες.
Μπροστα μου μονον ενας παχουλος κυριος με γκρίζα μαλλιά και χοντρά φρύδια εδειχνε να περιμενει να τον σερβιρουν και τραγουδουσε ενα τραγουδι που ελεγε: "Η παλια μας γειτονια, ποσο εχει αλλαξει".
Η υπαλληλος λες και τον αγνοουσε με ρωτησε τι θα ηθελα.
"Ειναι ο κυριος πρωτα" απαντησα.
"Παρακαλω?" μου αποκριθηκε εκεινη.
"Μα τι στο καλο, δεν τον βλεπει?" σκεφτηκα.
Πηρα τον καφε μου και βγηκα εξω.
Εξω βγηκε και ο περιεργος κυριος χωρις να παρει τιποτε τελικα.
Περασα απεναντι, ενω εκεινος ακολουθούσε σε σχετικά μικρή απόσταση τραγουδουσε συνεχεια... "Η παλιά μας γειτονιά ποσο έχει αλλάξει.ΠΑΡΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ,ΠΑΡΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!!"
Μην περιμενετε να γραψω οτι οταν γυρισα να κοιταξω δεν υπηρχε εκει.
Ηταν κοντά μου, σιγοτραγουδουσε απο οσο μπορουσα να καταλαβω, εκεινο που μου εκανε απλα εντυπωση ηταν πως εμοιαζε οι γυρω του να αγνοουν την υπαρξη του.
Η λογικη απαντηση που μπορω να δωσω ειναι οτι ειναι καποιος που "δεν στεκει" και που για αυτο τον αγνοουν, επειδη τον ξερουν.
Δεν εμοιαζε αστεγος, καθε αλλο
ηταν καλοντυμενος, το μονο περιεργο ειναι πως με κοιτουσε συνεχεια και πως φορουσε χοντρο πουλοβερ, λιγο βαρυ για αυτην την εποχη και γυαλια χοντρα με πολυ παλιο σκελετο.Το τραγούδι αυτού του κυριου με έχει στοιχειώσει,το ακούω παντού... "Η παλιά μας γειτονιά,ποσο έχει αλλάξει.ΠΑΡΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ,ΠΑΡΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ."Τι μου συμβαίνει?Μου έρχεται στο μυαλό ο απόκοσμος αυτός γερος και ανατριχιάζω.Σας παρακαλώ βοηθήστε με.Κινδυνεύω?

Bookmarks