Μήπως το ξεφτιλίσαμε λιγάκι; :p
- ;anderson
- ... ... ;
;
Μήπως το ξεφτιλίσαμε λιγάκι; :p
Μπα,ποτε δεν το ξεφτιλιζουμε λιγάκι βρε. Μονο τελειως...
;
Ο τυπος με τις χελωνες στην ιταλια για που τις φυγαδευε;Τον τσιμπισανε λεει στο τελωνειο της ναπολι να εχει σε μια βαλιτσα 300 περιπου χελωνες.
"" .......
...
...
.
40 .
, .
......
.
.............
Δυστυχως παιδια ολοι αυτοι οι λαοι εκει εχουν τετοια σαδιστικα ενστικτα...ειτε πανω σε ζωντανα ειτε πανω σε ανθρωπους...και επισης τους χαρακτηριζει η διαστροφη σε μεγαλες ποσοτητες...
It's time to see some punishment.
.... ... ...
.
'' hellraiser, . { ...} ,,,,... '' , , ,,, ,, { } . . .
, 14 GLOBAL " ! ..."
Το πλοίο έσχιζε τα νερά με όλη του την ταχύτητα, όταν ένα κοπάδι από δελφίνια εμφανίστηκε ξαφνικά. Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό. Τα δελφίνια έτρεχαν παράλληλα με το πλοίο και ένα από αυτά βρισκόταν πάντα μπροστά από την πλώρη. Σε λίγο το επικεφαλής δελφίνι αφέθηκε να παρασυρθεί στη μια πλευρά του πλοίου και ένα άλλο πήρε τη θέση του μπροστά από την πλώρη. Κάθε δελφίνι έμενε εκεί για 2 με 3 λεπτά και έπειτα έδινε την θέση του σε άλλο.
Για αιώνες οι ναυτικοί παρακολουθούν τα υπέροχα αυτά θηλαστικά να τους συνοδεύουν στα ταξίδια τους. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά των δελφινιών δεν έχει απόλυτα εξηγηθεί. Πολλοί υποστηρίζουν πως ο σκοπός τους είναι κατά κάποιο τρόπο ωφελιμιστικός. Η κίνηση του καραβιού μέσα στο νερό προσφέρει μια χωρίς προσπάθεια μετακίνηση στα δελφίνια, επιτρέποντας τους να διατηρούν τις δυνάμεις τους.
Ωστόσο τα δελφίνια ποτέ δεν παραμένουν, για πολύ ώρα, μπροστά από την πλώρη των καραβιών, γεγονός που ενισχύει την άποψη πως απλά «παίζουν» και έχουν μεγάλη περιέργεια...κυρίως για τους ανθρώπους. Το δέρμα των δελφινιών είναι πάρα πολύ ευαίσθητο και η κίνηση μέσα στο νερό τους δίνει μια υπέροχη αίσθηση. Ξέρουμε ότι τους αρέσει πολύ η σωματική επαφή και πολύ συχνά κολυμπούν έχοντας το σώμα τους σε άμεση επαφή με την καρίνα του πλοίου.Αλλες φορές τοποθετούνται σε κάθε πλευρά της καρίνας σε τέτοια θέση, σα να προσπαθούν να υποστηρίξουν το πλοίο για να επιπλέει.
Τα «παιχνίδια» των δελφινιών είναι ομαδικά. Όλα τα «μέλη» της κοινότητας αρχίζουν την ίδια στιγμή το παιχνίδι, σαν να έχουν λάβει κάποιο σήμα. Έχουν παρατηρηθεί κοπάδια να πηδούν ξαφνικά, όλα μαζί, με την μία τους πλευρά ή με την ράχη τους.
Τα δελφίνια είναι εξαιρετικά κοινωνικά πλάσματα. Δεν αντέχουν την μοναξιά και όταν αποκλείονται από τη συντροφιά των άλλων δελφινιών, βρίσκονται σε πραγματικά απελπιστική κατάσταση. Όταν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε προσπαθούν να προσκολληθούν σε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε. Έχουν αναφερθεί, όμως, και αρκετές περιπτώσεις δελφινιών που αφήνουν τον εαυτό τους να πεθάνει.
Τα δελφίνια είναι πολύ συναισθηματικά ζώα, ευαίσθητα και ευάλωτα - ίσως περισσότερο από εμάς. Ιστορίες δελφινιών που έχουν βοηθήσει ανθρώπους στη θάλασσα, και τους έχουν σώσει από πνιγμό ή από καρχαρίες είναι γνωστές σε όλους. Αρκετοί επιστήμονες εξηγούν πως η προσπάθεια ενός δελφινιού να κρατήσει έναν άνθρωπο στην επιφάνεια για να μην πνιγεί οφείλεται στην τάση του να σπρώχνει προς τα πάνω κάθε αντικείμενο που επιπλέει, αφαιρώντας, έτσι, την συναισθηματική ή την συγκινησιακή ορμή του δελφινιού. Γιατί, όμως, ένα δελφίνι που όταν ο σύντροφος του - σε συνθήκες αιχμαλωσίας - πέθανε, εκείνο επίμονα κρατούσε το πτώμα του στην επιφάνεια για να μην βυθιστεί, και πως μπορεί να εξηγηθεί η συμπεριφορά ενός άλλου που για πάνω από μια εβδομάδα κρατούσε το πτώμα ενός υγροκαρχαρία, στην επιφάνεια, και αντιστεκόταν σε κάθε προσπάθεια να του το απομακρύνουν, το άφησε τελικά όταν αυτό είχε αρχίσει να αποσυντίθεται;
Τα δελφίνια είναι πολύ περίεργα και συχνά παρακινούνται από την περιέργεια τους για τον άνθρωπο. Συχνά, δύτες έχουν αντικρίσει δελφίνια κατάματα. Το βλέμμα τους δεν έχει την παγερή σταθερότητα που έχει το βλέμμα ενός καρχαρία, είναι ένα βλέμμα με μια απροσδόκητη λάμψη, που όλοι μαγεύονται από αυτό και από την επικοινωνία που αισθάνονται πως έχουν μαζί με τα δελφίνια, λες και αυτά είναι έτοιμα να τους αποκαλύψουν - επιτέλους - το μεγάλο μυστικό για το μυστήριο που τα καλύπτει.
Η αιχμαλωσία αποτελεί φοβερό πλήγμα για ένα δελφίνι, σωματικά και ψυχολογικά. Έχουν αναφερθεί πάρα πολλές περιπτώσεις αιχμαλωτισμένων δελφινιών που μόλις τα έβαλαν σε δεξαμενές, σκοτώθηκαν, κολυμπώντας με όλη τους τη δύναμη και χτυπώντας στους τοίχους της δεξαμενής. Σε κάθε περίπτωση ήταν ακατόρθωτο για τους ανθρώπους να τα συγκρατήσουν και να τα ηρεμήσουν. Υπάρχουν, όμως, και δελφίνια που προσαρμόζονται πιο εύκολα. Όταν, όμως, δεν έχουν συντροφιά, είναι δυστυχισμένα. Πέφτουν σε λήθαργο και παραμένουν αδρανή. Αλλά μόλις βρουν σύντροφο (ένα άλλο δελφίνι ή έναν άνθρωπο), ξαναπηδούν στη ζωή.
Τα δελφίνια, ποτέ, σε καμία περίσταση, δεν έχουν εκδηλώσει την παραμικρή εχθρότητα προς τον άνθρωπο, ακόμα και όταν υποβάλλονται στα πιο φοβερά μαρτύρια, όπως το να περνούν μεταλλικούς γάντζους στο κρανίο τους, χτυπώντας τους με σφυρί. (Πρόκειται για ντοκουμενταρισμένο γεγονός). Στο πείραμα αυτό, που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες, 29 δελφίνια σκοτώθηκαν, κι όμως κανένα τους δεν προσπάθησε να δαγκώσει ή να πληγώσει με οποιοδήποτε τρόπο τους ανθρώπους που τα βασάνιζαν.
-
Bookmarks