!!!anderson
... ;;;;
;
( ...
!!!
... ;;;;;;
( ...
1925
!!!... ;;;;
( ...
!!!
. . . . .
... love is in the air...
!!!
1925
... love is in the air...
. . . . .
Μια μεγαλη ιστορια δεν εχει μονο χαρές. Δεν θα ήταν μεγάλη αλλιώς.
;
;
, .........
Φιλε μου ποιος μπορει να διαφωνησει μαζι σου ? πραγματι το ποδοσφαιρο όπως εξοχα αναφερες εδινε (και σπανιως δινει και τωρα) την ευκαιρια αρχες και αξιες να ξεπηδουν σε ανυποπτα σημεια ενός αγωνα, ναι το φιλοτιμο , η τιμη ,η αξιοπρεπεια, η μαχητικοτητα ,η αλληλεγγυη αλλα και η ΕΝΩΣΗ αυτή η παραξενη θεικη ουσια με τα τοσα πανανθρωπινα χαρακτηριστικα, η ενωση του ΠΑΙΚΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ ΤΟΥ αλλα και η ενωση των ΠΑΙΚΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ και ακομη περισσοτερο η ΕΝΩΣΗ εστω και στιγμιαια (με μια αυθορμητη αγκαλια του διπλανου- με μια ρετσινα μετα με τους αγνωστους φιλους) ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ μια πραγματικη ισοπεδωση κάθε κοινωνικης , κομματικης και θρησκευτικης διαφορας μιας αδολης ταυτισης δυο ανθρωπων ειτε σε υπερτατη στιγμη χαρας ειτε σε λυπης ..γιατι και εκει μας ενωνε το ποδοσφαιρο ....
Δεν θα συμφωνησω τοσο στο ότι φταει ο καπιταλισμος (αλλωστε η βιομηχανια παραγωγης μαζικων υπεραθλητων ξεκινησε από τα πρωην σοσιαλιστικα καθεστωτα γιαυτο και κανεις σχεδον πρωταθλητης τους δεν εζησε πανω από τα 40) αλλα ΟΙ ΑΡΧΕΣ , ΤΑ ΗΘΗ των ανθρωπων ,και η ΠΑΙΔΕΙΑ τους φταινε μαλλον παρα το χρημα… (όλα αυτά φυσικα συνεπικουρουνται από το χρημα αλλα προεχουν του χρηματος..) όμως θα συμφωνησω και θα ενωσω στεντορεια την φωνη μου μαζι σου με το αθλιο αυτό δημοσιογραφικο κατεστημενο ΠΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ευθυνεται ΚΥΡΙΩΣ για τον χουλιγκανισμο που υπαρχει σημερα και ευχομαι καποτε καποιος από τους κρατουντες να το κοψει με κοφτερο μαχαιρι..
Και παληα ειχαμε δημοσιογραφους ,όπως πχ ο Διακογιαννης ,που ολοι ξεραμε ότι ητανε κρυφοβαζελος αλλα ποτε δεν μας εδωσε αφορμη να τον βρισουμε όπως δινουν σημερα κατι καλοπαιδια τυπου χελακη, σακελαροπουλου,πανουτσου κλπ , φτασαμε να ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ ΕΥΘΕΩΣ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ μια ευπαθη και αδυναμη ταξη, αυτή της νεολαιας (ευπαθη διοτι βραζει το αιμα της και αδυναμη επειδη ακομη δεν εχει αναπτυξει την ικανοτητα της αυτοπειθαρχιας..) και να μας οδηγουν στα γνωστα αποτελεσματα φτηνης αλητειας… όλα και ολοι φταινε ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΣ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ οι κάθε αυτου ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ , ΟΙ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ‘ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ’..
Κλεινω μοιραζοντας με ολους σας τις λαμπρες στιγμες που ολοι αναλογα της ηλικιας μας ζησαμε παντα ντυμενες με τα αρυθρολευκα χρωματα που μας ενωνουν και μας συστρατευουν μεχρι τον θανατο μας στην κοινη ΙΔΕΑ μας τον ΘΡΥΛΟ που ενσαρκωνει την λεβεντια την περηφανεια αλλα και το ανυποτακτο που ολοι μας εχουμε μεσα μας…
Ισως αυτά που εγραψα εδώ να επρεπε να μπουν κατω από άλλη ενοτητα αλλα επειδη η παρεα φτειαχτηκε εδώ θα ηταν μαλλον αβολο και απρεπες να πω ελατε να σας απαντησω αλλου…
Ευχομαι να γινουν ολες οι σωστες κινησεις από τη προεδρια για ενισχυση της ομαδος μας ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΩΤΟΣ σαν γνησιος Ολυμπιακος να παραδεχτω ότι αδικησα τον σωκρατη, πιστεψτε με δεν θα μου είναι καθολου δυσκολο , αλλωστε μονο οι βλακες δεν κανουν λαθη….και οι φιλαθλοι ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ κανουν λαθη και ο καθενας πρεπει αντρικια και ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ να το παραδεχεται…είναι κομματι της ιστοριας μας , είναι κομματι δικο μας..
...
NIKOLAS_7 (10-03-08)
PIRATE. - - .
, .
, , , .
, , , , ., .
, , , .
. , . – -.
---------------------
NIKOLAS_7 (20-02-08)
... ...
1925
, ,
---------------------
, ;
, : 19 1948 , , , ...
, , , : , .
' ' , , , , , .
- . , , ' , ( - ).
(. 318, . ) : ... ' , , ' , ; ' , : " . . , ' ". .
'
* - : ' '22. : , , , .
* , , ' .
** , , - ' '42, , ܻ - 4-0 - 4-0.
' - 5-2, 1943, , , , ..
* , . 5 , , ( ), 7 , - ' .
, ( ) ' , .
** , , , , , , , , , , .
* , . , 1949, ( , , ) , .
** , - , , , ... : .
* . , : , , , , - .
, . , , , - ' ...
* ' . , , , . , , , .
- 19/05/2002
off topic .
, ...
Νομίζω πως είσαι στο κατάλληλο θέμα φίλε μου...
1925
Ποιά είναι τα όρια στ΄αλήθεια στα οποία περιλαμβάνεται η έννοια «Ολυμπιακός»;
Τι να σημαίνει άραγε για τους περισσότερους αυτή η αέναη σκέψη, που γίνεται έμμονη ιδέα μερικές φορές;
Είναι ψυχολογικό φαινόμενο εκφυλισμένης πνευματικής λειτουργίας, είναι κάλυψη αναγκών και ανεκπλήρωτων επιθυμιών ή τελικά αποτέλεσμα μειωμένης πρόσβασης σε ευρύτερες κοινωνικές δραστηριότητες;
Ποιό κομμάτι πραγματικά της ζωής μας αξίζει να καλύπτει ο Ολυμπιακός και μήπως του δίνουμε περισσότερο από όσο πρέπει;
Μήπως σε κάποια στροφή της ζωής μας χάσαμε το τρένο της επιτυχίας και Αυτός καλύπτοντας τα όλα πλέον αποτελεί την αιχμή του δόρατος, τη χαρά που μας δίνει μέσα από τις νίκες του αναπληρώνοντας όλα τα χαμένα των αποτυχιών μας;
Μήπως είναι το συμπλήρωμα της ευτυχίας, αυτό το κάτι που δεν πετύχαμε ερωτικά, επαγγελματικά, οικογενειακά, κοινωνικά;
Μήπως είναι η απογοήτευση από τη σύγχρονη ζωή, από την έλλειψη ιδανικών και αξιών και αποτελεί το υποκατάστατο τους;
Μήπως αποτελεί τον μοχλό εκτόνωσης από τα αδιέξοδα που μοιραία δημιουργούν αδιαπέραστα τείχη;
Μήπως είναι η αναγνώριση ενός φορέα αληθινής και άδολης συντροφικότητας και αλληλεγγύης;
Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει όρια. Είτε είναι ένα φαινόμενο ομαδικής παράκρουσης, ένα ναρκωτικό μή ανιχνεύσιμο που εν γνώσει μας χρησιμοποιούμε, είτε είναι η αναπλήρωση της χαμένης μας ταυτότητας και η κάλυψη αυτών που εξαφανίζονται καθημερινά και μας λείπουν αβάσταχτα, είναι συνεπής και αμετακίνητος στο να καλύπτει Ο,ΤΙ μας λείπει.
Είναι ο ΙΔΙΟΣ Ολυμπιακός του’25, του ’65, του ΄73 και του 21ου αιώνα. Είναι ο ίδιος Ολυμπιακός του Βάζου και του Συμεωνίδη, του Ζαντέρογλου και του Πολυχρονίου, του Σιδέρη και του Σούλη, του Αναστόπουλου και του Καραπιάλη.
Είναι ο ΙΔΙΟΣ Ολυμπιακός του ποδηλατοδρομίου, των Λεμονάδικων, της Αλιμπράντη. Ο Ολυμπιακός του Γόδα και του Μπέση του Δαρίβα και του Μουράτη, που ένωσε αριστερούς, δεξιούς και κεντρώους. Ο Ολυμπιακός της Ανθρωπιάς του Σάββα Θεοδωρίδη που μοίραζε ότι έπαιρνε στους φτωχούς του συμπαίχτες ή του Αχιλλέα Γραμματικόπουλου, που δεν πληρώθηκε ποτε σαν ποδοσφαιριστής.
Αυτός είναι ο Ολυμπιακός μας, η αρρώστια μας η μεγάλη περισσότερο, παρά η αγάπη μας η μεγάλη, αξεπέραστος από την καθημερινότητα έρωτας, ο ανεξήγητος καυμός, η αϋπνία μετά την ήττα ή τη νίκη...
---------------------
NIKOLAS_7 (20-02-08)
Πολλοί άπειροι και αμάθητοι Ολυμπιακοί, νεότεροι και οπωσδήποτε χρήζοντες εκπαίδευσης, την οποία θα πάρουν αυτόματα με το πέρασμα του χρόνου και χωρίς να το καταλάβουνε, όπως και οι παλιότεροι εξ΄άλλου, νομίζουνε ότι μεταξύ του διαλόγου δύο ή περισσότέρων Φιλάθλων της Ομάδος μας μπορούν να μπούν κλισέ και όρια.
‘Εγκλημα σε βαθμό κακουργήματος.
Οι Φίλαθλοι του Θρύλου έχουν ένα Κοινό σημείο που αρκεί για να τους κρατήσει σε επίπεδο ισσοροπιών. Επίσης έχουν τη μοναδική πολυτέλεια ελεύθερα και αβίαστα να περιπλανώνται από θέμα σε θέμα χωρίς το κορδόνι να κόβεται από το πάσσαλο του κέντρου του κύκλου. Το κυριότερο δε και αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι είναι ότι σε πολλά πράγματα της ζωής μας έχει τρυπώσει ο Ολυμπιακός και τα έχει στιγματίσει.
Παραδείγματα των ανωτέρω για να γίνω πιο σαφής και να μην κατηγορηθώ για Πολυδωρισμό:
Ο Μιχαήλ Μανούσκος, βιομήχανος της πόλης, ο Νότης Καμπέρος, ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, διευθυντής του Ταχυδρομείου, ο Νίκος Ανδρόνικος, έμπορος, ο Δημήτρης Σκλιάς, αξιωματικός του Στρατού, ο Νικόλαος Ζαχαρίας, δικηγόρος, ο Αθανάσιος Μέρμηγκας, συμβολαιογράφος, ο Ιωάννης Κεκκές, χρηματομεσίτης και ασφαλώς η οικογένεια των εμπόρων Ανδριανόπουλων.
Από την άλλη Ο Στέλιος Αναματερός και ο Νίκος Γόδας ο Μουράτης και ο Δαρίβας, ο Αριστείδης Παπάζογλου και ο Ηλίας Ρωσσίδης, ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Διαφορετικοί άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους.
Από πολύ νωρίς φαίνονται οι διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους των διοικήσεων του σωματείου και στις χιλιάδες των φιλάθλων του. Οι διοικούντες είναι πρόσωπα από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα του Πειραιά, εμποροβιομήχανοι, ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι. Από την άλλη πλευρά, οι οπαδοί ανήκουν σαφώς στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Από αυτές άλλωστε προέρχονται και οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στα γήπεδα. Κι όμως συνυπάρχουν!
Οι αθλητές και πιο πολύ οι ποδοσφαιριστές γίνονται τα ινδάλματα των φιλάθλων. Είναι αυτοί που μάχονται στα γήπεδα. Για να τιμήσουν την ερυθρόλευκη φανέλα, όπως απαιτεί ο κόσμος, ή με τη προσδοκία μιας κάποιας, μικρής έστω, χρηματικής αποβολής; Η απάντηση έχει ελάχιστη σημασία. Αγωνιζόμενοι για τον Ολυμπιακό κατακτούν εύκολα το χειροκρότημα, την αποθέωση και ασφαλώς τη δημοσιότητα. Ο κόσμος άλλωστε έχει συνείδηση ότι όλοι σχεδόν οι ποδοσφαιριστές προέρχονται από τη "δική" του κοινωνική οικογένεια. Αυτό παίζει σημαίνοντα ρόλο στην ανάδειξη των λαϊκών ηρώων του ποδοσφαίρου. Είναι δεδομένο ότι μόνο οι ποδοσφαιριστές μπορούν να εγγραφούν στη φίλαθλη συνείδηση με το στεφάνι του δοξασμένου νικητή. Αντίθετα οι παράγοντες της διοίκησης δεν μπορούν να εξασφαλίσουν παρά ελάχιστο μερίδιο της λατρευτικής στάσης του κόσμου, γι' αυτό και μένουν στο περιθώριο της φίλαθλης συνείδησης.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού ενωμένος με αξιοζήλευτη συνοχή, μοναδική θα έλεγα ακόμα και στο πέρασμα της Ελληνικής Ιστορίας από την απελευθέρωση!!!
Μιλούν για όλα, ανταλλάσουν απόψεις διαφορετικές, είναι ένας μεγάλος όγκος ανθρώπων που συνυπάρχει 80+ χρόνια. Τσακώνονται αλλά τα βρίσκουν, βρίζονται και αλληλοκατηγορούνται αλλά λές και από κάποιο αόρατο μηχανισμό φιλιώνουν ως δια μαγείας. Αυτή η διαφορετικότητα τους στα άλλα εκτονώνεται και αμβλύνεται μέσα από ένα κυρίαρχο συναίσθημα, αναλοίωτο και αμετάβλητο στο χρόνο. Την κοινή αγάπη για το Θρύλο που για όσους το έχουνε ψάξει λιγάκι είναι Υπέρτερη όλων...
---------------------
NIKOLAS_7 (20-02-08)
Συγχαρητήρια στην Διοίκηση του Άρη Θεσσαλονίκης για τη χειρονομία της στο ημίχρονο του αγώνα με το ΑΠΟΕΛ να τιμήσει τους Ήρωες Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού.
---------------------
.
.
21
.
Στις αρχες της δεκαετίας του 70, στην ποδοσφαιρική Ευρώπη κυριαρχούσαν οι "ιπτάμενοι Ολλανδοί" του Άγιαξ με τον Γιόχαν Κρόιφ να ... σέρνει το χορό. Στην Ελλάδα το επιθετικό ποδόσφαιρο έλαβε σάρκα και οστά από μια πελώρια ομαδα, τον Ολυμπιακό του Λάκη Πετρόπουλου και του Γουλανδρή. Την περίοδο 1972-73 μπήκαν οι βάσεις. Το δεύτερο σερί πρωτάθλημα δεν ήταν τίποτα μπροστά στην πανδαισία των 102 γκολ! Ο Ολυμπιακός είχε κατα μέσο όρο τρία γκολ ανά αγώνα. Στις 3 Μαρτίου του 1974 δημιούργησε το σκορ ρεκόρ 11-0 επί του Φωστήρα στο Καραϊσκάκη. Ο Απόλλωνας δέχθηκε 8 γκολ, ο Πανσερραϊκός και το Αιγάλεω από έξι. Φανταστείτε που θα έφτανε αυτή η ομάδα αν σκόραρε σε όλα τα παιγνίδια, αφού σε 4 έμεινε "άκαπνη". Τον σταμάτησαν με λευκές ισοπαλίες στην έδρα τους η ΑΕΚ , ο Ηρακλής και ο Πανιώνιος και τον νίκησε ο ΠΑΟΚ στην κόλαση της Τούμπας με 1-0.
Ο θρυλικός Υβ είχε σκοράρει 23 φορές, ο Κρητικόπουλος 19 και ο Λοσάντα 10. Συνολικά 16 παίκτες του θρύλου βρήκαν δίχτυα εκείνη τη χρονιά. Κανένας άλλος σύλλογος ποτέ δεν απείλησε αυτό το επίτευγμα...
;
Ο Θρύλος του Πετρόπουλου όμως δεν είχε χάρισμα μόνο στην επίθεση αλλά και στην άμυνα. Τη διετία 1972-74 οι ερυθρόλευκοι μάζεψαν τη μπαλα από τα δίχτυα τους 27 φορές, επίδοση που παραπέμπει σε μία σαιζον. Ειδικά τα 13 γκολ της περιόδου 1972-73 είναι τα λιγότερα που έχει δεχθεί ποτέ ομάδα. Σχεδόν ένα γκολ ανα τρεις αγώνες. Την ισοφάριση του ρεκόρ την άγγιξε ο ίδιος ο Ολυμπιακός την επόμενη χρονιά, αλλά τελικά δέχθηκε ένα γκολ περισσότερο.
Επίσης τη σαιζόν 1996-97 η γρανιτένια άμυνα των ερυθρολεύκων προδόθηκε στην 33η αγωνιστική. Ως τότε είχαν δεχθεί 11 τέρματα και κράταγαν στα χέρια τους ενα πελώριο ρεκόρ. Όμως δέχθηκαν 3 γκολ από την Ξάνθη στην ακριτική πόλη και το κοντέρ έγραψε τελικά 14 γκολ...
;
-
Bookmarks