![[<img src=http://www.red-dna.com/forum/signaturepics/sigpic109_3.gif border=0 alt= />/SIGPIC][SIGPIC]<img src=http://www.red-dna.com/forum/signaturepics/sigpic109_1.gif border=0 alt= />](signaturepics/sigpic109_3.gif)
Κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω την απόλυση Κούμαν Γιάννη... Προφανώς οι άνθρωποι της Μπενφίκα είναι φοβερά ανυπόμονοι και δεν του έδωσαν περιθώριο να φτιάξει την ομάδα όπως ήθελε. Οι "αετοί" ζούν στη σκιά της Πόρτο εδώ και πολλά χρόνια: κάθε ήττα από την Πόρτο, κάθε απώλεια πρωταθλήματος έχει συνέπεια να αλλάξουν προπονητή. Δεν δίνουν το δικαίωμα σε έναν τεχνικό να αφήσει τη σφραγίδα του στην ομάδα: η πρώτη αποτυχία φέρνει τη λύση του συμβολαίου. Φέτος είχαν μια πολύ καλή χρονιά στο Ch.L., αλλά τα πήγαν χάλια στο πρωτάθλημα και δεν το συγχώρησαν στον Ολλανδό... Έχω την εντύπωση ότι οι ενέργειες της Μπενφίκα είναι βούτυρο στο ψωμί της... Πόρτο! Η πρόσληψη Σάντος δεν μου φαίνεται τελικώς και τόσο περίεργη. Στη Λισαβώνα ο Σάντος χαίρει εκτιμήσεως σε αντίθεση με το βορά της Πορτογαλίας που τον θεωρεί κάπως... καρπουζά. Τέλος πάντων...
Σχετικά με τη Λεβερκούζεν στην οποία αναφέρθηκες στο προηγούμενο post: η ομάδα αυτή στηρίζεται από τη γνωστή φαρμακοβιομηχανία Bayer. H πόλη στην οποία έχει την έδρα της έχει πέσει σε παρακμή μετά την αποβιομηχανοποίηση της κοιλάδας των ποταμών Rhein και Ruhr. Οι μεγάλες βιομηχανίες σιδήρου έβαλαν λουκέτο, τα ορυχεία έκλεισαν, η κλωστοϋφαντουργία έφυγε στην Αν. Ευρώπη. Παρόλα αυτά, η Bayer ακόμα κρατάει, αφού έχει ελάχιστο ανταγωνισμό στο χώρο της και - φυσικά - η ζήτηση του προϊόντος που παράγει δεν ελαττώνεται ποτέ. Η ομάδα ποδοσφαίρου είναι η ζωντανή διαφήμιση της Bayer, όπως - κακά τα ψέματα - είναι ο Ολυμπιακός για τις επιχειρήσης του Σώκρατες. Ο χορηγός, λοιπόν, χώνει αρκετό χρήμα για την ενίσχυση της ομάδας, χωρίς να μπορούν όμως να γίνουν συγκρίσεις με το budget που έχει η Bayer München ή (ακόμη περισσότερο) με το budget των μεγάλων ισπανικών σωματείων. Γενικότερα, νομίζω ακολουθούν καλή οικονομική πολιτική: έχουν αποφύγει το σκόπελο του χρηματιστηρίου στον οποίο είχε πέσει η Nτόρτμουντ και διαλύθηκε οικονομικώς (παραλίγο να υποβιβαστεί από την κατηγορία). Κάνουν διαφήμιση με ρέγουλα, έχουν πάντα γεμάτο το στάδιο, διατηρούν καλές σχέσεις με όλους σχεδόν τους γερμανικούς συλλόγους.
Τη χρονιά που έφτασε στον τελικό Ch.L., η Bayer είχε εξαιρετικό ρόστερ: Μπάλακ, Λούσιο, Μπαστούρκ, Μπρντάριτς, Νόιβιλ. Ο Λούσιο σκοράρει στον τελικό, αλλά οι Ισπανοί κερδίζουν 1-2. O γερμανικός σύλλογος ούτε καταστράφηκε ούτε το θεώρησαν καν αποτυχία. Έπαιξαν σε έναν μεγάλο τελικό, απέναντι σε έναν τεράστιο αντίπαλο και στάθηκαν όρθιοι. H επόμενη χρονιά ξεκίνησε μεν με την εξάρα από τον Ολυμπιακό νωρίς νωρίς, αλλά η Bayer έβαλε πάλι κάτω το κεφάλι, αναδιοργανώθηκε και τελικά πέρασε στον επόμενο γύρο της διοργάνωσης.
Ο συγκεκριμένος σύλλογος αποτελεί καλό παράδειγμα διαχείρισης τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και στο θέμα του τι είναι επιτυχία και τι αποτυχία.
Áñ÷éêÞ Äçìïóßåõóç áðü ÌÏÕÑÁÔÇÓ
Bookmarks