
Αρχική Δημοσίευση από
voskos_7
Σπύρο, οπωσδήποτε η Ρεάλ είχε σχεδόν πάντα μεγάλα ονόματα, αλλά η διαφορά ήταν ότι τα περισσότερα τα έκανε αυτή μεγάλα.
Η τελευταία φουρνιά που τις απέφερε τίτλους, μπορεί να κατέληξε την τελευταία χρονιά να έχει σημαντικές προσθήκες όπως του Φίγκο και του Ζιντάν, αλλά οι βασικοί πυλώνες της ήταν παίκτες που, όταν ήρθαν, δεν ήταν τόσο μεγάλη η εμβέλειά τους που να μπορεί να δικαιολογήσει καμώματα παρόμοια με του Κ. Ρονάλντο.
Πέραν των Ιέρο, Ραούλ, Γκούτι, Κανιθάρες, Κασίγιας (που ήταν δικά της παιδιά), Μοριέντες (Σαραγόσα) είχε παίκτες όπως ο Σούκερ (από Σεβίλλη), ο Σέεντορφ (από Σαμπντόρια), ο Μιγιάτοβιτς (από Βαλένθια), ο Ρεδόντο (Τενερίφη), ο Ρομπέρτο Κάρλος (Ίντερ), ο Ίλγκνερ (Κολωνία), μετέπειτα ο Καρεμπέ (Σαμπντόρια), ο Μακελελέ (Ναντ), ο Μακμάναμαν, ακόμα και ο Ζιντάν που προήλθαν είτε από ομάδες που δεν κάνανε τίποτε το αξιόλογο, ή φύγαν σαν αποτυχημένοι από τις ομάδες τους, ή και τα δύο.
Τώρα, τελευταία, αγοράζει παίκτες που προέρχονται από σούπερ χρονιές και είτε είναι υπερτιμημένες οι δυνατότητές τους (Μόντριτς - Πέπε) ή και επηρμένους (Κ. Ρονάλντο, Ράμος) στους οποίους δίνουν, μάλιστα και την εντύπωση ότι μπορούν να κάνουν κουμάντο στο σύλλογο. Είναι φως - φανάρι, ότι αυτή η ομάδα κρατιέται στην ζωή από τα δάνεια των τραπεζών τα οποία χορηγούνται προφανώς από την προσδοκία των εμπορικών και τηλεοπτικών εσόδων που εμφανίζει ο σύλλογος από την αγορά της Ασίας.
Κάποια στιγμή, όμως, η έλλειψη τίτλων και η πελατειακή σχέση που τείνει να δημιουργήσει με τις Γερμανικές ομάδες, θα στρέψει το ενδιαφέρον του πληθυσμού σε εκείνη την αγορά - Καθώς, το μόνο γωνιακό ποδοσφαιρικό μαγαζί στον κόσμο, έχει Αγγλική σημαία (λόγω διαχείρησης του όλου προϊόντος τους, οι Άγγλοί, μιά ζωή θα πουλάνε) και όλοι οι υπόλοιποι, είναι μόδα.
Bookmarks