Απάντηση με παράθεσηΗ Μπαρτσελόνα απειλεί στα δυο παιχνίδια που απομένουν για την ολοκλήρωση της περιόδου 2008-09, ένα μεγάλο ρεκόρ, ένα ρεκόρ που φάνταζε ακατάρριπτο, κυρίως λόγω της σύγχρονης φυσιογνωμίας του ποδοσφαίρου, που συνήθως ρίχνει το βάρος στην άμυνα και στην προστασία της εστίας από τους αντίπαλους επιθετικούς. Οι «μπλαουγκράνα», με αιχμή του δόρατος την τρομερή τριάδα Μέσι, Ετό και Ανρί, έχουν ήδη φτάσει τα 104 γκολ και πρέπει να σκοράρουν μόνο 4 ακόμα για να ξεπεράσουν τα 107 που είχε πετύχει η Ρεάλ Μαδρίτης την περίοδο 1989-90. Το SPORT 24 θυμάται την πρώτη ομάδα που φόρτωσε τα αντίπαλα δίχτυα με πάνω από 100 τέρματα, στηριζόμενη στη θρυλική «Σειρά του Γύπα».
Το πόσο δύσκολο είναι να πετύχει μια ομάδα σε μια σεζόν πάνω από 100 γκολ, ακόμα και αν αγωνίζεται σε ένα από τα θεαματικότερα πρωταθλήματα του κόσμου όπως η Πριμέρα Ντιβισιόν, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα – στα 81 χρόνια της ύπαρξης της ισπανικής Λίγκας – το έχουν καταφέρει μόνο δυο ομάδες: Η Ρεάλ Μαδρίτης την περίοδο 1989-90 σκόραρε 107 φορές κερδίζοντας το 5ο στη σειρά πρωτάθλημά της και η Μπαρτσελόνα την περίοδο 1996-97 σκόραρε 102 φορές, τερματίζοντας όμως τελικά δεύτερη, δυο βαθμούς πίσω από την «αιώνια» αντίπαλο.
Η καταπληκτική πορεία της Ρεάλ με το ρεκόρ των 107 τερμάτων, ξεκίνησε σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα: από τα τσικό και τη β’ ομάδα του συλλόγου, την Καστίγια, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Μεγάλοι παίκτες, ικανοί προπονητές και ένας πατέρας – πρόεδρος έστησαν με προσοχή το «οικοδόμημα» πάνω σε στέρεα θεμέλια, παρουσιάζοντας στη συνέχεια ως αποτέλεσμα, μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της ιστορίας του ποδοσφαίρου. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…
Castilla CF
Το 1982 ήταν κοινό μυστικό ανάμεσα στους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης, ότι η Castilla (τα «δεύτερα» δηλαδή της Ρεάλ), είχε μια τόσο καλή ομάδα, που έπαιζε καλύτερο ποδόσφαιρο ακόμα και από τους μεγάλους. Ήταν τέτοιο το θέαμα που πρόσφεραν οι πιτσιρικάδες, ώστε η διοίκηση τους έβαλε να δίνουν τους αγώνες τους στο «Bernabeu», όπου αρκετές φορές έκοβαν και περισσότερα εισιτήρια από την πρώτη ομάδα. Εκείνη η Καστίγια έγραψε ιστορία, αφού έγινε η πρώτη – και μοναδική μέχρι σήμερα – β’ ομάδα μεγάλου συλλόγου, που κατέκτησε το πρωτάθλημα της Segunda Division (Β’Εθνική κατηγορία) στην Ισπανία.
Η ομάδα της Καστίγια: από αριστερά προς τα δεξιά (πάνω) Χουανίτο, Οτσοτορένα, Φράνσις, Πέρεθ Ντουράν, Μαρτίν Γκονθάλεθ, Μίτσελ. (κάτω) Μπουτραγκένιο, Μαρτίν Μπάθκεθ, Σαντσίς, Ντε λα Έρας και Παρδέθα.
Στη βασική ενδεκάδα, με την οποία αγωνίστηκε η Καστίγια τη χρονιά της κατάκτησης του τίτλου (1983-84), αγωνίζονταν παίκτες που έμελλε να γράψουν ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην ιστορία όχι μόνο του ισπανικού, αλλά και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου: Οτσοτορένα, Χουανίτο, Σαντσίς, Μίτσελ, Παρδέθα, Μαρτίν Μπάθκεθ και Μπουτραγκένιο.
Ένας θρύλος γεννιέται
Ο Αλφρέδο ντι Στέφανο, ο οποίος είχε αναλάβει το καλοκαίρι του 1982 τον πάγκο της Ρεάλ και στην πρώτη του χρονιά είχε αποτύχει να κατακτήσει έστω και έναν από τους πέντε συνολικά τίτλους που είχε διεκδικήσει, γοητεύτηκε από τις εμφανίσεις της Καστίγια και αποφάσισε να φρεσκάρει λίγο την ομάδα του. Έτσι, μετά από συνεννόηση με τον προπονητή των «μικρών» και πρώην συμπαίκτη του Αμάνθιο, ο Ντι Στέφανο πήρε κοντά του τον Δεκέμβριο του 1983 τον Σαντσίς και τον Μαρτίν Μπάθκεθ. Δυο μήνες αργότερα, μια Κυριακή του Φεβρουαρίου του ’84, ο Μπουτραγκένιο έκανε το δικό του – ονειρεμένο – ντεμπούτο απέναντι στην Κάντιθ, βοηθώντας τη Ρεάλ να γυρίσει το εις βάρος της 2-0, με δυο δικά του γκολ και την ασίστ για το τρίτο. Ο θρύλος της «La Quinta del Buitre» άρχισε να γεννιέται...
Η «Σειρά του Γύπα»
Οι πέντε πιτσιρικάδες της Καστίγια που προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα, έμειναν γνωστοί με το παρατσούκλι «η Σειρά του Γύπα» (La Quinta del Buitre) και σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή στην ιστορία της Ρεάλ. Ο Εμίλιο Μπουτραγκένιο, ο Μιγκέλ «Μίτσελ» Γκονθάλεθ, ο Ραφαέλ Μαρτίν Μπάθκεθ, ο Μανόλο Σαντσίς και ο Μιγκέλ Παρδέθα (αυτός ο τελευταίος μόνο τα πρώτα χρόνια, αφού στη συνέχεια πήγε στη Σαραγόσα) πλαισίωσαν μεγάλους παίκτες, όπως οι Σαντιγιάνα, Καμάτσο, Τσέντο, Γκαγιέγο, Γκορδίγιο, Χουανίτο, Πινέδα, Ιέρο, Στίλικε, Βαλντάνο, Μαθέδα, Ούγκο Σάντσες, Γιάνκοβιτς, Τεντίγιο, Μπούγιο και Σούστερ.
Η «Σειρά του Γύπα» σε πλήρη παράταξη: Μπουτραγκένιο, Παρδέθα (με τη φανέλα της Σαραγόσα), Μίτσελ, Σαντσίς, Μαρτίν Μπάθκεθ
Από το 1984 που η «La Quinta del Buitre» άρχισε να πρωταγωνιστεί στο «Bernabeu» και στα άλλα ευρωπαϊκά γήπεδα, η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε 5 σερί πρωταθλήματα ισοφαρίζοντας το δικό της απόλυτο ρεκόρ στην ισπανική Λίγκα (1985-86, 1986-87, 1987-88, 1988-89, 1989-90), ένα Κύπελλο (1989) και δυο συνεχόμενα Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (1984-85 & 1985-86), δημιουργώντας το φαινόμενο «Bernabeu – miedo escenico» (Μπερναμπέου – ο τρόμος πάνω στο σανίδι), έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους θρύλους απίστευτων ανατροπών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, που κυρίως συνδέεται με τις δυο νικηφόρες πορείες στην Ευρώπη.
ΟΥΕΦΑ 1984-85
Στον πρώτο γύρο η Ρεάλ αντιμετώπισε την Αντμίρα Βάκερ, έχασε 2-0 εκτός και καθάρισε εύκολα στο «Μπερναμπέου» με 5-0. Στον δεύτερο γύρο οι «μερένγκες» βρήκαν απέναντί τους την Ριέκα, έχασαν με 3-1, αλλά στη Μαδρίτη επικράτησαν με 3-0. Στον επόμενο γύρο η Άντερλεχτ έριξε στο καναβάτσο τους Μαδριλένιους με το κρυστάλλινο 3-0, όμως ο νόμος του Μπερναμπέου στάθηκε αμείλικτος: 6-1 στη ρεβάνς σε μια παράσταση για ένα ρόλο, με το πρώτο χατ τρικ του «Γύπα» Μπουτραγκένιο.
Ο Μπουτραγκένιο έχει σκοράρει εναντίον της Άντερλεχτ και πανηγυρίζει την πρόκριση μαζί με τον Βαλντάνο. 1985, Ρεάλ Μ. – Άντερλεχτ 6-1 με χατ τρικ του «Γύπα»
Στον ημιτελικό η Ίντερ πήρε προβάδισμα με 2-0 μέσα στο Σαν Σίρο, όμως ο επαναληπτικός έκρυβε το δυσάρεστο 3-0 για τους Ιταλούς. Ο δρόμος προς τον πρώτο Ευρωπαϊκό τίτλο της Ρεάλ μετά την εποχή του Don Santiago Bernabeu, ήταν ορθάνοιχτος. Οι Ούγγροι της Βιντεότον δε μπόρεσαν να προβάλλουν αντίσταση και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ γέμισε την πλατεία της Κυβέλης από χιλιάδες παραληρούντες οπαδούς «ρεαλίστας». Μετά από μια στείρα πενταετία απογοητεύσεων (1980-85), με χαμένο το Πρωταθλητριών το ’81 απέναντι στη Λίβερπουλ και το Κυπελλούχων το ’83 απέναντι στην Αμπερντίν, 19 ολόκληρα χρόνια μετά τον τελευταίο θρίαμβο των θρυλικών «Ye-Yes», η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε και πάλι αισθητή την παρουσία της στην Ευρώπη.
ΟΥΕΦΑ 1985-86
Η επόμενη χρονιά ήταν ακόμα πιο δύσκολη για τη Ρεάλ. Έχασε κατά σειρά από τις ΑΕΚ, Γκλάντμπαχ, Ξαμάξ, Ίντερ και Κολονία, αλλά κατάφερε να υπερασπιστεί με επιτυχία τον τίτλο της. Απάντησε με 5 γκολ στο 1-0 της ΑΕΚ και στη συνέχεια έπεσε πάνω στην πανίσχυρη Μπορούσια του Μένχενγκλάντμπαχ, γυρνώντας από την Γερμανία με το βαρύ 5-1. Όμως στην Μαδρίτη οι «μερένγκες» παρέδωσαν μαθήματα ποδοσφαίρου και το τελικό 4-0 έκανε το γύρο του κόσμου και απογείωσε τον «μύθο» του απροσπέλαστου «Μπερναμπέου».
Με το κύπελλο ΟΥΕΦΑ στο «Μπερναμπέου». Διακρίνονται οι Γκαγιέγο, Μίτσελ, Σαντιγιάνα και Σαντσίς.
Στον ημιτελικό οι Ισπανοί βρήκαν απέναντί τους και πάλι τη μεγάλη Ίντερ των Ρουμενίγκε, Μπέργκομι, Αλτομπέλι και Λίαμ Μπρέιντι. Πρώτο παιχνίδι στο Σαν Σίρο 3-1 υπέρ των Ιταλών. Επαναληπτικός στο «Μπερναμπέου», εκεί όπου οι «μπλάνκος» ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου: 2 γκολ ο Ούγκο Σάντσες, άλλα 2 ο Σαντιγιάνα και ένα ο Ράφα Γκορδίγιο. 5-1 στην παράταση και ακόμα ένας τελικός εν όψει. Η Κολονία των Άλοφς, Λιτμπάρσκι και Σουμάχερ περίμενε. Πρώτο ματς στη Μαδρίτη και οι Γερμανοί έκαναν το «λάθος» να προηγηθούν με τον Κλάους Άλοφς 0-1. Η θύελλα της Ρεάλ ξέσπασε και τα τέρματα των Βαλντάνο (2), Σάντσες, Σαντιγιάνα και Γκορδίγιο έγραψαν το τελικό 5-1. Ο δεύτερος αγώνας στη Γερμανία ήταν διαδικαστικός (2-0 υπέρ της Κολονίας) και ο «Μπουίτρε» μαζί με τις «σειρές» του ξανάφεραν το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ στην Ισπανική πρωτεύουσα.
Don Ramón Mendoza
Ένα από τα πλέον σημαντικά κομμάτια του παζλ εκείνης της Ρεάλ, ήταν οι εκλογές του 1985. Μοναδικός υποψήφιος κατέβηκε ο Ραμόν Μεντόθα και μόλις ανέλαβε πρόεδρος, φρόντισε από την πρώτη στιγμή να ανανεώσει όλα τα συμβόλαια των χρυσών πιτσιρικάδων, ανεβάζοντας εντυπωσιακά τις οικονομικές τους απολαβές και προβλέποντας με απόλυτη επιτυχία τη σπουδαία πορεία που θα διέγραφαν. Η μόνη του «απώλεια» υπήρξε ο Μαρτίν Μπάθκεθ, που από το 1990 μέχρι και το ’92 αγωνίστηκε στην Τορίνο, επιστρέφοντας ωστόσο και πάλι στη Ρεάλ για να κλείσει την καριέρα του.
Ραμόν Μεντόθα και Μανόλο Σαντσίς συνομιλούν σε μια προπόνηση των «μερένγκες».
Το πρώτο στοίχημα του Μεντόθα ήταν η επαναφορά της ομάδας στην κορυφή της Πριμέρα Ντιβισιόν, με απώτερο στόχο την συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, το μεγάλο απωθημένο όλων των φίλων της Ρεάλ. Οι «μερένγκες» όχι μόνο κατέκτησαν τον τίτλο, αλλά έφτιαξαν μια πραγματική δυναστεία, κερδίζοντας πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα (μόνο η Ρεάλ των Πούσκας και Ντι Στέφανο έχει καταφέρει κάτι ανάλογο στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου).
Η εγχώρια κυριαρχία
Η Ρεάλ κέρδισε τα 4 από τα 5 πρωταθλήματα με μεγάλες διαφορές και μόνο το ένα από αυτά στο νήμα με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα. Το 1986 είχε +11 από τους «μπλαουγκράνα», το 1987 +1 και πάλι από τους Καταλανούς, το 1988 +11 από τη δεύτερη Ρεάλ Σοθιεδάδ, το 1989 +5 από την Μπάρτσα και το 1990 +9 από τη Βαλένθια. Σε αυτή την πενταετία, η Ρεάλ έδωσε 182 παιχνίδια, πέτυχε 437 τέρματα και δέχτηκε μόλις 163. Οι «μπλάνκος» σκόραραν δηλαδή 2,4 γκολ μέσο όρο σε κάθε ματς, ρεκόρ άπιαστο για οποιαδήποτε ισπανική ομάδα σε βάθος πενταετίας.
Το σπάσιμο του φράγματος των 100 γκολ το είχε πλησιάσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο η Μπαρτσελόνα των Κουμπάλα και Σουάρεθ, σκοράροντας 96 φορές την περίοδο 1958-59. Ήταν όμως γραφτό να το καταφέρει για πρώτη φορά η Ρεάλ στο τελευταίο πρωτάθλημα από τα 5 σερί της γενιάς του Μπουίτρε και υπό την καθοδήγηση του Τζον Τόσακ. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Ντι Στέφανο ήταν αυτός που προώθησε τους μικρούς της Καστίγια στην πρώτη ομάδα το 1984. Την επόμενη χρονιά ανέλαβε ο Αμάνθιο (1984-85), αλλά το σερί άρχισε επί Λουίς Μολόουνι (1985-86). Ακολούθησε ο Ολλανδός Λίο Μπεενάκερ με τρεις τίτλους (1986-89) και το καλοκαίρι του ’89 προσελήφθη ο Ουαλός Τζον Μπέντζαμιν Τόσακ, παλιός παίκτης της Λίβερπουλ, με πολύ καλή παρουσία – ως προπονητής πλέον – στον πάγκο της Ρεάλ Σοθιεδάδ και δυο συνεχόμενους τελικούς του Copa del Rey (1987 & 1988, με τον πρώτο κερδισμένο).
Μπουτραγκένιο και Σαντσίς πανηγυρίζουν κρατώντας το κύπελλο του Πρωταθλήματος
Η κορύφωση – τα 107 γκολ
Η Ρεάλ είχε φτάσει κοντά στην «κατοστάρα» τις δυο προηγούμενες περιόδους, σημειώνοντας 95 γκολ το 1987-88 και 91 το 1988-89. Η επίθεσή της, με τους Ούγκο Σάντσες και Εμίλιο Μπουτραγκένιο, πέταγε φωτιές, αλλά και πίσω από αυτούς, όλοι οι χαφ έβλεπαν δίχτυα: Μίτσελ, Μαρτίν Μπάθκεθ, Σούστερ, Αλντάνα, Λοσάδα. Αλλά και οι αμυντικοί είχαν τη συνεισφορά τους, κυρίως με τους Ιέρο και Σαντσίς. Στην περίοδο 1989-90, σε ένα πρωτάθλημα με 20 ομάδες, η Ρεάλ Μαδρίτης έδωσε 38 αγώνες, πετυχαίνοντας 26 νίκες και 10 ισοπαλίες, ενώ γνώρισε την ήττα μόνο σε 2 εκτός έδρας ματς, από την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Σοθιεδάδ.
Το «Μπερναμπέου» αποδείχτηκε πραγματικό φρούριο, αφού μέσα σε αυτό η Ρεάλ νίκησε 17 φορές, παραχωρώντας μόνο δυο ισοπαλίες, στις Λογρονιές και Μαγιόρκα. Οι θεατές που παρακολούθησαν αυτά τα 19 εντός έδρας ματς, χόρτασαν γκολ, αφού οι «μερένγκες» σκόραραν 78 φορές, έχοντας έναν φοβερό μέσο όρο με 4,1 τέρματα ανά παιχνίδι! Η Ρεάλ, πιο συγκεκριμένα, πέτυχε δυο εφτάρες (7-0 την Καστεγιόν και 7-2 τη Σαραγόσα), μια εξάρα (6-2 τη Βαλένθια), τέσσερις πεντάρες (5-2 την Τενερίφη, 5-2 τη Ράγιο Βαγιεκάνο, 5-2 την Οβιέδο και 5-2 τη Σεβίγια), πέντε τεσσάρες (4-0 την Αθλέτικ Μπιλμπάο, 4-1 την Οσασούνα, 4-0 τη Μάλαγα, 4-1 την Κάντιθ και 4-0 την Βαγιαδολίδ) και τέσσερις τριάρες (3-1 την Ατλέτικο, 3-2 την Μπαρτσελόνα, 3-0 την Θέλτα και 3-0 την Ρεάλ Σοθιεδάδ).
Από αριστερά προς τα δεξιά: (όρθιοι) Τσέντο, Μπούγιο, Μίτσελ, Τεντίγιο, Γκορδίγιο, Καμάτσο (καθιστοί) Γιάνκοβιτς, Μπουτραγκένιο, Ούγκο Σάντσες, Σαντσίς, Μαρτίν Μπάθκεθ
Στα εκτός έδρας ματς οι «μπλάνκος» έστειλαν 29 φορές τη μπάλα στα δίχτυα, με πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα το 1-5 επί της Λογρονιές. Πρώτος σκόρερ της ομάδας, του πρωταθλήματος αλλά και της Ευρώπης, αναδείχθηκε ο Μεξικάνος Ούγκο Σάντσες με 38 τέρματα, ενώ ακολούθησαν ο Μαρτίν Μπάθκεθ με 14, ο Μπουτραγκένιο με 10, ο Μίτσελ με 8, ο Λοσάδα με 8, ο Ιέρο με 7, ο Σούστερ με 6, ο Αλντάνα με 5, ο Σαντσίς με 3, ο Ρουγκέρι με 2 και οι Τσέντο, Γιορέντε και Πάρα με 1 ο καθένας. Σύνολο 104 γκολ συν 3 αυτογκόλ = 107 τέρματα (2,8 μέσος όρος σε κάθε ματς) σε μια χρονιά πραγματικού επιθετικού φεστιβάλ.
Το απωθημένο του Πρωταθλητριών και η κατάρα της Μίλαν
Αν κάτι έλειψε από τη μεγάλη Ρεάλ εκείνης της εποχής, αυτό δεν ήταν άλλο από το Κύπελλο Πρωταθλητριών, η περίφημη «séptima» (έβδομη), όπως την αποκαλούσαν οι φίλοι της μέχρι το 1998, όταν και την κατέκτησε τελικά απέναντι στη Γιούβε με το γκολ του Μιγιάτοβιτς. Οι πορείες που έκανε στη διοργάνωση η «σειρά του Γύπα» ήταν αντάξιες μιας πρωταθλήτριας Ευρώπης, όμως πότε οι λεπτομέρειες και πότε η Μίλαν δεν την άφησαν να κερδίσει την κούπα με τα μεγάλα αυτιά. Στην πρώτη τους συμμετοχή οι «μπλάνκος» απέκλεισαν Γιουβέντους και Ερυθρό Αστέρα, αλλά αποκλείστηκαν από την Μπάγερν. Την επόμενη χρονιά (1987-8ξεπέρασαν τα εμπόδια της Νάπολη του Μαραντόνα και της κατόχου Πόρτο, πήραν ρεβάνς από τη Μπάγερν, αλλά τελικά σκόνταψαν στην Αϊντχόφεν.
Μαλντίνι και Μίτσελ αλλάζουν φανέλες μετά το επιβλητικό 5-0 της Μίλαν μέσα στο Σαν Σίρο το 1989
Και ενώ όλα έδειχναν ότι την περίοδο 1988-89 θα έφταναν στον στόχο τους, έχοντας ήδη αποκλείσει την Αϊντχόφεν, βρήκαν απέναντί τους τη Μίλαν του Αρίγκο Σάκι, η οποία με το συνεχές πρεσάρισμα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του «Μπερναμπέου», – συν την αξέχαστη κεφαλιά του Φαν Μπάστεν – έπνιξε την όποια διάθεση για δημιουργικότητα των «ρεαλίστας», ενώ στο «Σαν Σίρο» εξαφάνισε τα όνειρα των Ισπανών για την «séptima», νικώντας τους με 5-0. Ένα χρόνο αργότερα, οι δυο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες στη φάση των «16», με τη Μίλαν να παίρνει και πάλι την πρόκριση, βάζοντας έτσι οριστικό τέλος στον ευρωπαϊκό κύκλο της «La Quinta del Buitre». Για το αντίστοιχο τέλος στον ισπανικό κύκλο μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες που ανέδειξε ποτέ το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, υπεύθυνος ήταν ο Γιόχαν Κρόιφ και η δική του «dream team», που διαδέχτηκε τη Ρεάλ Μαδρίτης στην κορυφή της Πριμέρα Ντιβισιόν για μια τετραετία.
Ποδοσφαιρική πανδαισία: τα 107 γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης, μέρος 1ο
[youtube]www.youtube.com/watch?v=5tDzwtuidPY&feature=player_embedded[/youtube]
Ποδοσφαιρική πανδαισία: τα 107 γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης, μέρος 2ο
[youtube]www.youtube.com/watch?v=2iVDGheZQn0&feature=player_embedded[/youtube]
Αρχική Δημοσίευση από Airness
Bookmarks