Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

[Xanthos]

Εξαίρεση

Την ίδια τριετία ο Ολυμπιακός είχε μια καλή χρονιά (την περσινή, στην οποία από ένα καπρίτσιο του προγράμματος αποκλείστηκε με 10 πόντους) και δύο μέτριες παρουσίες. Πριν από τρία χρόνια κατάφερε να αποκλειστεί από την πρωτάρα Ρεάλ Σοσιεδάδ και να τερματίσει πίσω και από τη Γαλατασαράι, έχοντας δεχτεί επτά γκολ από τη Γιούβε στη χειρότερη εμφάνιση της ιστορίας του. Φέτος δέχτηκε πάλι επτά γκολ, στα δύο ματς που έδωσε στην έδρα του με τη Ρόζενμποργκ και τη Λιόν. Η περσινή χρονιά του Μπάγεβιτς είναι η κλασική εξαίρεση του κανόνα που τον θέλει από το 2000 και έπειτα να παίρνει το πολύ πέντε βαθμούς.

Κατρακύλα

Κανονικά με τέτοια κατρακύλα θα έπρεπε οι διοικήσεις των δύο να προβληματιστούν και να αναλογιστούν τι έχουν τα έρμα και ψοφούν. Αμ δε! Στον Παναθηναϊκό τηρείται πιστά το πενταετές πλάνο και στον Ολυμπιακό ξεκίνησε η ανανέωση της ομάδας με την παρουσία του Σούρερ και του Ντάνι στην αρχική ενδεκάδα. Οι δυο τους του χρόνου, έχοντας προσαρμοστεί στη δύσκολη ελληνική πραγματικότητα (Galea, Envy, Antonio στη Γλυφάδα, Μικρολίμανο μόλις ανοίξει ο καιρός κ.λπ.) θα βοηθήσουν τον Σόλιντ να φτιάξει την ομάδα που θέλει και με την παρουσία των υπόλοιπων νέων παιδιών του Ολυμπιακού θα υπάρξουν ευρωπαϊκοί θρίαμβοι χωρίς προηγούμενο: ο Θεός να μας έχει καλά!

Ευτυχισμένοι

Κι όμως, ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόση ευτυχία όσο φέτος! Οι λαοί των δύο ομάδων (ειδικά το σκληροπυρηνικό κομμάτι τους) είναι ευτυχισμένοι. Οι μεν χάρηκαν το γεγονός ότι ο ΠΑΟ δέχτηκε οκτώ γκολ εκτός έδρας και περιμένουν να τον νικήσει και η Βέρντερ, ώστε να αποδειχτεί περίτρανα ότι ο Θρύλος έξω ήταν καλύτερος. Οι δε χάρηκαν με τις ήττες-διασυρμούς των αντιπάλων τους στο κάποτε απόρθητο Καραϊσκάκη, γλέντησαν τα γκολ της Ρεάλ και της Λιόν στο τέλος των ματς και πανηγυρίζουν γιατί ο ΠΑΟ έκανε τέσσερις πόντους, ενώ ο Ολυμπιακός στα τέσσερα πρώτα ματς δεν είχε κανέναν: μιλάμε ότι και οι δύο την καταβρήκαν!

Ρητορική

Από την αρχή της χρονιάς ο ένας δεν κάνει τίποτα από το να κοιτάζει τον άλλον. Λες ότι ο Μαλεζάνι δεν έχει διδάξει ένα σύστημα και σου απαντούν «έλα, μωρέ, κι ο Σόλιντ που παίζει πάντα 4-3-3 τι κατάφερε;». Επισημαίνεις ότι μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να έχει μια σταθερή ενδεκάδα και σου αντιτείνουν περήφανα ότι και στον Ολυμπιακό, που παίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι, βλέπεις τι γίνεται! Αναρωτιέσαι πώς γίνεται ο Μπίσκαν, ο οποίος το καλοκαίρι προβαλλόταν ως η καλύτερη μεταγραφή του ΠΑΟ, τώρα δεν επιτρέπεται να αγωνιστεί ούτε δέκα λεπτά με την Ουντινέζε (που πιέζει) και σου απαντούν ότι και στον Ολυμπιακό ο Ντάνι και ο Καψής δεν παίζουν. Ρωτάς τι έγινε ο Σανμαρτεάν και σου λένε «είδαμε και τον Καστίγιο»! Για να μην παρεξηγηθώ, η ίδια ακριβώς ρητορική χρησιμοποιείται και εκ του αντιθέτου. Ρωτάς για τον Ριβάλντο και σου λένε «δες πώς περπατάει ο Κονσεϊσάο» κ.λπ.

Λογική

Το πιο ωραίο είναι ότι οι του Ολυμπιακού θεωρούν ότι όλα πάνε καλά γιατί ο Ολυμπιακός νίκησε τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ και οι του Παναθηναϊκού ισχυρίζονται ότι όλα θα στρώσουν αν ο ΠΑΟ νικήσει στο Καραϊσκάκη! Μιλάμε για φοβερή λογική.

Διάθεση

Εχω προσπαθήσει πολύ καιρό τώρα, από το ξεκίνημα της σεζόν, να μην τους τσουβαλιάζω και να εξηγώ ότι οι δυσκολίες των δύο ομάδων είναι ολότελα διαφορετικές: δεν το γουστάρουν! Αν δημοσιεύσω τα επικριτικά e-mails που έχω δεχτεί από την αρχή της σεζόν από τη φυλή των Ολυμπιακοπαναθηναϊκών, θα γελάσει κάθε πικραμένος: η δυσκολία του άλλου θεωρείται πρόοδος της ομάδας που ο οπαδός υποστηρίζει! Λες κι αν ο Ολυμπιακός έχανε από την Καλαμαριά, ο ΠΑΟ θα νικούσε την Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νου» και αντίστροφα! Ποτέ δεν υπήρξε τέτοια διάθεση να μη δει κανείς την πραγματικότητα.

Ατυχία

Αν ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ ξαναπαίξουν του χρόνου στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα είναι πάλι άτυχοι: σας διαβεβαιώνω ότι η ατυχία έχει γίνει μεταδοτική, σαν την ιλαρά. Θα είναι άτυχοι γιατί δεν θα έχουν διδαχτεί τίποτα από τα φετινά παθήματα. Η εύκολη λύση ότι για όλα φταίει η ατυχία (λύση που –καλά να είμαστε– προσφέρεται σε γενναίες δόσεις και από τον ελληνικό Τύπο) βοηθά τις διοικήσεις των δύο να περάσουν στο ντούκου τα πάντα.

Πάτος

Μπορεί τελικά οι Ολυμπιακοπαναθηναϊκοί να έχουν δίκιο. Αν τα χάλια του ενός είναι παρηγοριά για τον άλλο, μπορεί η λύση του χρόνου να είναι ακόμα περισσότερα χάλια. Ετσι κι αλλιώς, το βαρέλι δεν έχει πάτο…

----
Karpetopoulos @Sportday

[Coach]

Δηλαδή τώρα τι μας λέει ο "κύριος" ότι οι ολυμπιακοί (τσουβαλιάζοντάς μας) είμαστε ευτυχισμένοι από τη φετινή πορείας μας επειδή κερδίσαμε εκτός τον βάζελο;:p

Το να γελάς με τα χάλια του αιώνιου αντίπαλου είναι παμπάλαιο οπαδικό φαινόμενο ... φαίνεται ότι ο Κάρπετ το ανακάλυψε φέτος!!!

Αυτό που ακόμα του μένει να πιάσει είναι ότι ναι μεν χαιρόμαστε οι περισσότεροι ολυμπιακοί όταν τα σκατώνει ο βάζελος, αλλά αυτό δε συνεπάγεται ότι μας είναι αδύνατον να δούμε τα δικά μας χάλια και ότι μια Μπάρτσα ή μια Ουντινέζε ή ένας Εργοτέλης αρκούν για να ξεχάσουμε δια παντός τον πόνο μας.

[Xanthos]

Ξεκούραστοι από την απεργία της περασμένης Πέμπτης, αρκετοί συνάδελφοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στις εκδόσεις του Σαββατοκύριακου. Η συνέντευξη του Πητ Παπαδάκου στον Θέμη Σινάνογλου με τον τίτλο «ο Κόκκαλης πρέπει να κάνει αγιασμό στου Ρέντη» μου έδωσε τη δυνατότητα να οραματιστώ το μέλλον και να σας την παρουσιάσω…

Εκπληκτικό ως σύλληψη, αλλά και ως εκτέλεση-δημιουργία (πείτε το όπως θέλετε, αποκλείεται να κάνετε λάθος) το πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή» της Κυριακής. Ενα σπάνιο παιχνίδι ύφους, που λίγες εφημερίδες τολμούν και μπορούν να παρουσιάσουν. Δύο είναι τα μεγάλα θέματα που μονοπωλούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Το πρώτο θέμα, χτυπημένο στο δεξί μισό της πρώτης σελίδας, δεν είναι άλλο από την παρουσίαση του βιβλίου του Τροντ Σόλιντ «Zone Soccer». Ο τίτλος που το συνοδεύει είναι ο εξής: «Ιδού το βιβλίο του Σόλιντ», με μεγάλα γράμματα και με μικρότερα: «Η θεωρία του Νορβηγού, η φιλοσοφία, η τακτική, το σύστημα».

Καιρός ήταν κάποιος να μας εξηγήσει όλα αυτά που έχει στο μυαλό του ο Σόλιντ, γιατί η αλήθεια είναι ότι με αυτά που βλέπουμε στο γήπεδο δεν βγάζουμε άκρη –και ευχαριστούμε γι' αυτό τον «Πρωταθλητή». Ότι θα έφταναν πάντως στο σημείο να πηγαίνουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού με «οδηγίες χρήσεως» στο γήπεδο για παρακολουθήσουν τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται η ομάδα τους, αυτό για να είμαι ειλικρινής είναι κάτι που δεν το περίμενα ποτέ. Στο μοντέρνο ποδόσφαιρο, όμως, όλα γίνονται, φίλε αναγνώστη.

Ακουσα ότι στον «Πρωταθλητή», μετά την παρουσίαση του βιβλίου, σκέφτονται πολύ σοβαρά στην έκδοση της Κυριακής, αλλά και του Σαββάτου, αν χρειαστεί, να δίνουν χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση μαζί με την εφημερίδα και ένα μπλοκάκι δώρο στους αναγνώστες. Ετσι όλοι στο γήπεδο μαζί με τον προπονητή θα σημειώνουν τις παρατηρήσεις τους και μετά θα ανατρέχουν στο βιβλίο να δουν ποιος απάντησε σωστά.

Αναγνωρίζω το όλο εγχείρημα ως ρηξικέλευθο, πολύ προχωρημένο και δηλώνω με σιγουριά πως πραγματοποιήθηκε με τη σύμφωνη γνώμη της διοίκησης του Ολυμπιακού, που κοιτάζει πάντα μπροστά. Η σύλληψη του εγχειρήματος δικαιολογεί και το νέο προσωνύμιο που η εφημερίδα κόλλησε στον Τροντ Σόλιντ, που αποκαλείται πλέον «Ο μπλοκάκιας»!

Στο αριστερό μισό της πρώτης σελίδας, διπλά στο μεγάλο θέμα του βιβλίου του Σόλιντ, δίπλα κολλητά ή καλύτερα διπλοκολλητά, φίλε αναγνώστη, ξεπροβάλλει ημίγυμνη η Αναστάζια, το κορίτσι του «ΟΛΑ Χ», με ένα κόκκινο καυτό σορτσάκι που καλύπτει ό,τι δεν μας έχει δείξει ακόμα από την τηλεόραση.

Το στήσιμο της πρώτης σελίδας με τα δύο αυτά καυτά –από κάθε άποψη– θέματα έχει μια μικρή σημειολογική σημασία, που δύσκολα θα την αντιληφθεί ο αναγνώστης που δεν έχει ασκηθεί σε ανάλογες περιπτώσεις. Βάσει της ιδιότητάς μου ως σημειολόγου, μπαίνω στον κόπο να ερμηνεύσω το σκεπτικό.

Από τη μία με το βιβλίο του Σόλιντ έχουμε τη θεωρία και τη στρατηγική και από την άλλη με την Αναστάζια γυμνή έχουμε το ξεβράκωμα σε περίπτωση που η θεωρία πάει στράφι. Απλά πράγματα, φίλε αναγνώστη, υπό την προϋπόθεση να τα έχεις σπουδάσει.

Μελέτησα ενδελεχώς και τα δύο θέματα και, για να πω την αμαρτία μου, αυτό της Αναστάζια το βρήκα πιο ενδιαφέρον. Όλα αυτά που γράφει ο Σόλιντ τα είχα διαβάσει στη «SportDay» ένα μήνα πριν, όταν είχε παρουσιαστεί το ίδιο εν πολλοίς ακατανόητο βιβλίο, ενώ τις αποκαλύψεις της Αναστάζια πρώτη φορά τις ακούω και μάλιστα με τέτοια σαφήνεια. Όπως π.χ. για το πού γεννήθηκε.

«Βασικά γεννήθηκα στην Αγγλία και μεγάλωσα στον Γαλατά, ένα χωριό στον Πόρο της Τροιζηνίας».

Ωραία ξεκινήσαμε! Η λέξη «βασικά» στην αρχή της πρότασης μαρτυρά τι θα επακολουθήσει. Πάμε όμως να δούμε πώς απάντησε στη δεύτερη σκληρή ερώτηση, μέχρι πότε έμεινε στο εξωτερικό:

«Έως τα τρία μου χρόνια».

Δεν ξέρω γιατί αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό η ιστορία με τον τυπά που πήγε στο περίπτερο και με χοντρή αμερικάνικη προφορά ζήτησε ένα πακέτο «Maaarlbooorooo». Στην ερώτηση του περιπτερά αν έζησε χρόνια στην Αμερική, ο τυπάς με ύφος και σπαστά ελληνικά απάντησε: «Θρεις μήνες»!

Εν αντιθέσει όμως με τον Σόλιντ, η Αναστάζια έχει να επιδείξει τίτλους και διακρίσεις. Πιο συγκεκριμένα:

«Είχα πάρει τον τίτλο Μις Ελληνική Ομορφιά το 2003 και είχα βγει δεύτερη στα καλλιστεία Μις Πελοπόννησος, το 2002 νομίζω. Είχα διακριθεί και σε κάτι άλλους διαγωνισμούς, αλλά δεν τους θυμάμαι, για να είμαι ειλικρινής».

Κανείς δεν τους θυμάται, για να είμαστε όλοι ειλικρινείς, αλλά είμαι σίγουρος ότι η φίλη μας έχασε την πρωτιά επειδή αναγκάστηκε να εμφανιστεί ντυμένη, γεγονός που την αδικεί. Εκείνο όμως που σίγουρα δεν την αδικεί είναι η απάντηση-κορυφή, την οποία δίνει στην ερώτηση πώς φαντάζεται τα ιδανικά Χριστούγεννα.

«Με την οικογένεια, όπως κάθε χρόνο, στο χωριό. Απίστευτα, πάντως, είναι και στο Λονδίνο».

Αυτή η άποψη, ότι όλα είναι μέρη ενός πλανητικού χωριού, με ιντριγκάριζε από μικρό παιδί, αλλά ντρεπόμουν να την εξωτερικεύσω για να μη θεωρηθώ σνομπ.

[Xanthos]

Προχθές πήγα τον ανιψιό μου στο περίπτερο της γειτονιάς για να πάρει τσίχλες και προφυλακτικά και το μάτι του έπεσε σε μια συλλογή με αυτοκόλλητα της ιταλικής εταιρείας Panini, με τίτλο «Champions of Europe». Μου ζήτησε να του αγοράσω το άλμπουμ.

To έκανα με μεγάλη χαρά, αφού μια τάση παλιμπαιδισμού φούντωνε μέσα μου. Κάναμε όμως μια συμφωνία. Να κρατήσω εγώ το άλμπουμ και να τον χαρτζιλικώνω κάθε φορά που θα ήθελε να αγοράσει νέα αυτοκόλλητα. Η αλήθεια ήταν πως ήθελα όσο τίποτε άλλο να το ξεφυλλίσω. Και το έκανα παρά τις καχύποπτες ματιές του Θόδωρου, του οδηγού μου.

Η συλλογή περιελάμβανε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες που συμμετείχαν και έγραψαν ιστορία αρχικά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και κατόπιν στο Τσάμπιονς Λιγκ, πλήρη παρουσίαση των συλλόγων σε ιλουστρασιόν χαρτί, σε μια έκδοση 50 σελίδων, που κλείνει με τις ονομασίες όλων των ομάδων που κατέκτησαν από το 1955, όταν άρχισε ο θεσμός, μέχρι τις μέρες μας το βαρύτιμο τρόπαιο.

Η πρώτη ομάδα που οφείλεις να συμπληρώσεις με τα αυτοκόλλητα των παικτών είναι ο Αγιαξ, ακολουθούν η Αρσεναλ, η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερ Λεβερκούζεν, η Μπάγερν Μονάχου –στον σταθμό του οποίου ο Στράτος Διονυσίου τραγουδούσε τους καημούς του Ελληνα μετανάστη– μετά έρχονται η Σέλτικ, η Τσέλσι, η Ιντερ, η «Γηραιά Κυρία» Γιουβέντους, η Λίβερπουλ, η Λιόν, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μαρσέιγ, η Μίλαν και, όχι δεν κάνετε λάθος, ο Ολυμπιακός!

Ναι, ναι, ο δικός μας Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός Πειραιώς. Σκέφτηκα τότε, αρχίζοντας να ξεφυλλίζω το άλμπουμ πιο γρήγορα, ότι στις επόμενες σελίδες θα συναντήσω κάπου και τον Ευρωπαίο Παναθηναϊκό. Εις μάτην. Βρήκα την Πόρτο, την Αϊντχόφεν, τη Ρέιντζερς, τη Ρόμα, τη Βαλένθια και τελευταία τη Βέρντερ Βρέμης.

Κάτι ύποπτο μου μύριζε. Ξεφυλλίζοντας για μία ακόμα φορά το άλμπουμ, προς επαλήθευση της διαπίστωσής μου ανακάλυψα ότι μαζί με τον Παναθηναϊκό λείπει και η «Βασίλισσα» της Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης. Αλλά εκεί που δέχθηκα το τελειωτικό χτύπημα ήταν όταν αντιλήφθηκα ότι στο σαλόνι του ευρωπαϊκού λευκώματος φιγούραρε μεγάλη αφίσα του Ολυμπιακού 2005-06!

Δεν ξέρω ποια δύναμη από μέσα μου με έκανε τότε να φωνάξω: «Α, ρε Μένιο Σακελλαρόπουλε! Πόσο τζάμπα ταξίδευες τόσα χρόνια…».

Μετά σκέφτηκα τη φετινή πορεία του Ολυμπιακού και το μάτι μου έπεσε σε μία από τις αγγελίες της χθεσινής «SportDay». «Πωλούνται δύο διαρκείας του Ολυμπιακού, θύρα 21, 350 ευρώ»! Τραγική ειρωνεία... Ενώ ο Ολυμπιακός γνωρίζει την ευρωπαϊκή καταξίωση, οι οπαδοί του πουλάνε τα διαρκείας τους…

Αστειεύομαι. Φυσικά και ένας λόγος για τον οποίο οι οπαδοί του Ολυμπιακού οδηγούνται σε τέτοια απόγνωση είναι ο αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μία εβδομάδα μετά τη φοβερή αυτή συμφορά προσπαθώ να καταλάβω αν ο Ολυμπιακός είναι άτυχος και αν στο ποδόσφαιρο γενικά υπάρχει ατυχία.

Οταν έχω τέτοιους προβληματισμούς διαβάζω τον «Πρωταθλητή». «Κάποιοι φίλοι», γράφει την επομένη του ματς Ολυμπιακός - Ρόζενμποργκ ο Σωτήρης Πουλόπουλος, «παρεξήγησαν και... δυστρόπησαν για τον τίτλο: ΑΠΟ-ΚΛΕΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ... ΚΑΤΑΡΑ! Ηταν ευρηματικός ο τίτλος, αυτοσαρκαστικός ως προς τη δικαιολογία της... κατάρας, για την οποία έχω γράψει ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ πως δεν πρόκειται για... κατάρα, αλλά για ανικανότητα. Υπάρχει, βέβαια, η ψυχολογία της "κατάρας" κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Εχει γίνει σαράκι αυτό για τους παίκτες, τους παλαιότερους, που σημαίνει ή αποβάλλω την... κατάρα ή τελειώνω με τους "καταραμένους"».

Η θέση είναι σαφέστατη. Να τελειώνουμε τους καταραμένους που κέρδισαν τα πρωταθλήματα και να πάμε παρακάτω. Δεν υπάρχουν ούτε κατάρες ούτε τίποτα! Είναι όμως έτσι;

[Wappy]

Την μεταβίβαση του Flash96. και του flash.gr στον Σ. Κόκκαλη ανακοίνωσε το μεσημέρι ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης Σ. Πουλόπουλος. Για την εξέλιξη ήδη ο κ. Πουλόπουλος ενημέρωσε τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, της ΕΠΗΕΑ και της ΕΤΕΡ. Οι εργαζόμενοι στα δύο ΜΜΕ συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις που έχει κηρύξει η ΕΣΗΑ για την καταβολή δεδουλευμένων δύο μηνών.

[drizzt]

Την μεταβίβαση του Flash96. και του flash.gr στον Σ. Κόκκαλη ανακοίνωσε το μεσημέρι ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης Σ. Πουλόπουλος. Για την εξέλιξη ήδη ο κ. Πουλόπουλος ενημέρωσε τα ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, της ΕΠΗΕΑ και της ΕΤΕΡ. Οι εργαζόμενοι στα δύο ΜΜΕ συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις που έχει κηρύξει η ΕΣΗΑ για την καταβολή δεδουλευμένων δύο μηνών.

Τόσο καιρό δεν ήταν του Κόκκαλη ε;

[Eric]

Απο ποτε οι υπηρετες μεταβιβαζουν στα αφεντικα τους?

[drizzt]

Απο ποτε οι υπηρετες μεταβιβαζουν στα αφεντικα τους?

Διδάσκουμε management κολλητέ, έχεις κανά πρόβλημα; Έχουμε και κονέ σε αντιπροσωπείες με μηχανάκια...

[sirkostas]

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[Xanthos]

Apofasisthke oti tou xronou o Olympiakos tha exei gia prwth fora fanela xrwmatos ... xrysafi(!!!!)


Ante kai se 2-3 xronakia me roz poua...

[Coach]

Δεν ξεμέθυσες ακόμα;

[Xanthos]

Δεν ξεμέθυσες ακόμα;

Xemethysa (kai apotoma - mathima gar) alla eite ekei sto FWS grafoun me ton Johny parea eite mas kanoun plaka ;)

[Coach]

Ρε όντως λένε στο Φως ότι το κόκκινο θα γίνει χρυσαφί;
Καλά κάνω και έχω να το αγοράσω από το καλοκαίρι.

[sirkostas]

Τη δευτερη εμφανιση εννοουν. Αντι για μαυρη/μπλε θα ειναι χρυσαφί.

[Coach]

Α! ντάξει τότε ... τα σιχαίνομαι τα μαύρα ... με δαύτα έπαιξαν στο Άνφιλντ.
Βέβαια με μαύρα έπαιξαν και με τον Πανιώνιο πέρυσι στο 3-0 αλλά στας Ευρώπας χίλιες φορές χρυσαφί, ροζ, γαλάζιο ... όχι μαύρο, πράσινο, κίτρινο και Πάντο.

[sirkostas]

όχι μαύρο, πράσινο, κίτρινο και Πάντο.

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[Eric]

Apofasisthke oti tou xronou o Olympiakos tha exei gia prwth fora fanela xrwmatos ... xrysafi(!!!!)..

Ουτως ή αλλως ετσι οπως παμε στην Ευρωπη (γιατι εκει φανταζομαι θα την φορεσουμε αν χρειαστει)......την Τινα Χρυσαφη θυμιζουμε......οποτε.....τι καλυτερο απο χρυσαφι φανελα!

[Coach]

Βρε Έρικ γίνε πιο αισιόδοξος ... σκέψου και λίγο θετικά ... για να καταλάβεις ... του χρόνου θα γεμίσουν τα ταμία μας με όλο το χρυσάφι που συνεπάγεται η κατάκτηση του CL ... ε! το χρυσαφί θα ταιριάζει γάντι ... τι μάυρη μαυρίλα πλάκωσε πάλι;

[Eric]

Βρε Έρικ γίνε πιο αισιόδοξος ... σκέψου και λίγο θετικά ... για να καταλάβεις ... του χρόνου θα γεμίσουν τα ταμία μας με όλο το χρυσάφι που συνεπάγεται η κατάκτηση του CL ... ε! το χρυσαφί θα ταιριάζει γάντι ... τι μάυρη μαυρίλα πλάκωσε πάλι;

Kαι η Τινα Χρυσαφη και η Τζινα Τζέιμσον εχουν γεμισει χρυσαφι!!!.......Απλα κανουμε κακη διαχειριση των προσωντων μας! :p

Μαυριλα?.......Απο ποτε ο ρεαλισμος θεωρειται μαυριλα?

[Coach]

Kαι η Τινα Χρυσαφη και η Τζινα Τζέιμσον εχουν γεμισει χρυσαφι!!!.......Απλα κανουμε κακη διαχειριση των προσωντων μας! :p

Μαυριλα?.......Απο ποτε ο ρεαλισμος θεωρειται μαυριλα?

Για τις δυο κυρίες να με συγχωρείς και να με συγχωρούν με πιάνεις αδιάβαστη.

Όσο για το ρεαλισμό τι να σου πω πάλι;
Εγώ ξέρω οτι μην τάξεις σε παιδί και οπαδό ... κατιλαβού;

Υ.Γ. Δηλαδή λες να μην το πάρουμε του χρόνου το τσου λου ε; Με πληγώνεις και το είχα σίγουρο.