«Ολυμπιακός με πράσινα»
Το πρώτο πρωτάθλημα μετά από εφτά χρόνια και το 20ο, συνολικά, στην ιστορία της κατέκτησε η Ομόνοια και ο Τάκης Λεμονής μοιράστηκε με την «Εξέδρα» τις σκέψεις του για τον ένατο τίτλο της ποδοσφαιρικής του καριέρας (και τέταρτο στους πάγκους) και πρώτο με ομάδα που φέρει... τριφύλλι στο στήθος!
Στην πρώτη συγκέντρωση της Ομόνοιας ενόψει της νέας σεζόν, πέρσι το καλοκαίρι, ο καυτός ήλιος δεν φάνηκε ικανός να «κάψει» την πιο σημαντική φράση που είχε πει τότε στους παίκτες του ο Τάκης Λεμονής. «Μια ομάδα είναι σαν μια αλυσίδα που έχει αρκετούς κρίκους και το σημαντικό είναι να μη σπάσουν αυτοί οι κρίκοι», τους επισήμανε ο τεχνικός, ο οποίος λίγους μήνες αργότερα απολαμβάνει τους καρπούς της δουλειάς και της υπομονής του. Δεν ήταν, άλλωστε, μία και δύο οι φορές που αρνητικά αποτελέσματα έφεραν σχεδόν τελειωμένη τη θητεία του Λεμονή στον πάγκο της ομάδας από τη Λευκωσία.
«Θα με συγχωρούσε ο πατέρας μου»
Στην αρχή της σεζόν, μάλιστα, είχε πει αστειευόμενος ότι «αν ζούσε ο πατέρας μου και του έλεγα ότι θα δουλέψω σε ομάδα που φοράει πράσινα και έχει το τριφύλλι στο στήθος, δεν θα μου το συγχωρούσε ποτέ. Αν του διευκρίνιζα, όμως, ότι είναι 'αριστερή', θα με συγχωρούσε»!
- Αλήθεια, δεν νιώσατε περίεργα εργαζόμενος σε μια ομάδα που παραπέμπει στον παραδοσιακό αντίπαλο του Ολυμπιακού;
«Αν εξαιρέσουμε το σήμα, η πλειονότητα των φίλων της Ομόνοιας υποστηρίζει τον Ολυμπιακό, οπότε ένιωθα ότι βρισκόμουν σε γνώριμο έδαφος. Η αλήθεια είναι ότι η Ομόνοια μου θυμίζει σε πολλά τον Ολυμπιακό, αφού αποτελεί τρόπο ζωής για παίκτες και φιλάθλους. Δεν είναι απλώς μια ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά κάτι παραπάνω».
- Μια «κάτι παραπάνω» από ομάδα που αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στον δρόμο προς τον τίτλο...
«Αυτό ήταν και το κλειδί της επιτυχίας μας. Στις δύσκολες καταστάσεις που μας προέκυψαν, κατορθώσαμε να είμαστε ψύχραιμοι και ενωμένοι. Δεχθήκαμε πολλές επικρίσεις, αλλά βγήκαμε πιο δυνατοί. Είναι χαρακτηριστικό πως δεν χάσαμε κανένα ντέρμπι, γυρίσαμε επτά αγώνες (σ.σ.: τρεις εκ των οποίων ήταν ντέρμπι) και το μεγάλο κέρδος είναι πως η Ομόνοια απέκτησε ξανά ταυτότητα».
- Η Ομόνοια σας θυμίζει Ολυμπιακό. Το κυπριακό πρωτάθλημα, όμως, πόσο μοιάζει με το ελληνικό;
«Στις μεγάλες ομάδες η πίεση είναι ίδια. Η Ομόνοια είχε το ντεζαβαντάζ των επτά χρόνων χωρίς τίτλο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει υπομονή από τον κόσμο αλλά και να λείπει η αυτοπεποίθηση από την ομάδα. Οπως και ο Ολυμπιακός, έτσι και η Ομόνοια έχει πολλούς οπαδούς, αφού περίπου η μισή Κύπρος είναι Ομονοιάτες, τους οποίους χαίρομαι που κάναμε περήφανους το βράδυ της Κυριακής».
- Και τώρα... Champions League; Τα κατάφερε η Ανόρθωση, μετά ο ΑΠΟΕΛ. Μήπως ήρθε η σειρά της Ομόνοιας;
«Η πρόκληση της επόμενης σεζόν είναι το νταμπλ και μια καλή πορεία στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να λέμε πολλά λόγια και να μην πέσουμε στην παγίδα να συγκριθούμε με άλλους συλλόγους. Χτίζουμε μια ομάδα, είμαστε σε καλό δρόμο, αλλά δεν πρέπει να μας παρασύρει ο ενθουσιασμός του τίτλου. Πέρυσι έγιναν πολλές αλλαγές, αλλά φέτος θα στηριχθούμε στην υπάρχουσα βάση για να ολοκληρωθεί η δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας και χωρίς σκαμπανεβάσματα. Για την Ευρώπη, θα δούμε».
Bookmarks