Αντιγράφω από το contra.gr


Η εποχή που οι μεγάλες ομάδες νιώθουν να ασφυκτιούν στα μικρά, αφιλόξενα γήπεδά τους, έχει αγγίξει και τους ελληνικούς συλλόγους. Ο Ολυμπιακός γκρέμισε το «Γ. Καραϊσκάκης» και στη θέση του όρθωσε ένα ολοκαίνουριο μικρό παλάτι. Η ΑΕΚ γκρέμισε το στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας και το έκανε... οικόπεδο. Ο Παναθηναϊκός αποχαιρέτησε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και σχεδιάζει τη μετακόμισή του στον Βοτανικό. Κάτι ανάλογο ετοιμάζεται να κάνει και η Άρσεναλ.
Από τις 6 Σεπτεμβρίου του 1913 και το 2-1 επί της Λέστερ Φος, οι Κανονιέρηδες χρησιμοποιούν ως έδρα το «Χάιμπουρι». Εκεί πανηγύρισαν το πρώτο τους πρωτάθλημα την περίοδο 1930/31, το οποίο σηματοδότησε την έναρξη της κυριαρχίας τους στο Νησί την δεκαετία του '30 όπου κατέκτησαν συνολικά πέντε πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα και πέντε Σούπερ Καπ. Εκτοτε η Άρσεναλ μπήκε στο κλαμπ των ισχυρών. Σχεδόν έναν αιώνα μετά από το πρώτο της παιχνίδι στο «Χάιμπουρι» ετοιμάζεται να μετακομίσει στην υπερσύγχρονη «Emirates Arena», ωστόσο δεν θα το πράξει το ίδιο άκομψα όπως οι ελληνικές ομάδες. Η Άρσεναλ έχει ιστορία, την οποία έχτισε μέρα με την ημέρα, αγώνα με τον αγώνα, νίκη με νίκη και ήττα με ήττα. Στο ποδόσφαιρο ο θρίαμβος με την πανωλεθρία απέχει ελάχιστα, για αυτό ακόμη και οι ήττες αποτελούν μέρος της ιστορίας και όχι ανάθεμα.

Από το περασμένο καλοκαίρι έγινε γνωστό ότι η εφετινή περίοδος θα είναι η τελευταία της Άρσεναλ στο «Χάιμπουρι» και η διοίκηση των Κανονιέρηδων φρόντισε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο αυτό το γεγονός. Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με μια έκθεση φωτογραφιών που έχουν τραβηχτεί στο θρυλικό λονδρέζικο γήπεδο. Το εισιτήριο κόστιζε 4 στερλίνες (δωρεάν για τα παιδιά) και περιλάμβανε δωρεάν είσοδο και στο μουσείο της ομάδας. Οι επισκέπτες μπορούσαν να αγοράσουν οποιοδήποτε αντίγραφο φωτογραφίας ήθελαν, το οποίο μπορούσαν να το ζητήσουν ακόμη και σε μέγεθος αφίσας.
Η εφετινή έμφάνιση της Άρσεναλ, δεν είναι κόκκινη. Ούτε έχει άσπρα μανίκια, όπως την έχουν συνηθίσει οι φίλοι της από τα μέσα της δεκαετίας του '20, όταν ο θρυλικός τεχνικός της Χέρμπερτ Τσάπμαν «ζήλεψε» έναν ναυτικό στην εξέδρα που φορούσε ένα αμάνικο κόκκινο μπουφάν, πάνω από μια άσπρη φανέλα. Η εφετινή εμφάνιση των Κανονιέρηδων είναι στο ίδιο βαθύ κόκκινο χρώμα με εκείνο που φορούσε η λονδρέζικη ομάδα το 1913 όταν και πρωτοάνοιξε τις πύλες του το «Χάιμπουρι». Για καθαρά εμπορικούς λόγους, στον γιακά είναι τυπωμένο με χρυσά γράμματα «Highbury 1913-2006». Ακόμη ένα συλλεκτικό αντικείμενο για τους δεκάδες χιλιάδες φίλους της Άρσεναλ. Κάθε ένας από τους εφετινούς 19 εντός έδρας αγώνες που δίνει η Άρσεναλ, είναι μια ευκαιρία για τους φίλους της να πουν το δικό τους «αντίο» στο γήπεδο όπου έζησαν τα πιο δυνατά ποδοσφαιρικά τους συναισθήματα. Και αυτό το «εκμεταλλεύεται» η διοίκηση των λονδρέζων, βγάζοντας στην κυκλοφορία εισιτήρια αξίας ακόμη και 150 στερλινών (περίπου 280 ευρώ), στα οποία περιλαμβάνεται πλουσιοπάροχο γεύμα, μία ξενάγηση στο γήπεδο με οδηγό έναν παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, αναμνηστικά δώρα και ποτό μετά τη λήξη του αγώνα δίπλα στους παίκτες της Άρσεναλ και τον τεχνικό της Αρσέν Βενγκέρ.
Παράλληλα εκδόθηκε μια σειρά από 3.000 αριθμημένα συλλεκτικά κουτιά, τα οποία περιλαμβάνουν μια εφετινή εμφάνιση της Άρσεναλ, μια εντυπωσιακή έκδοση με την ιστορία των εμφανίσεων της ομάδας και ένα ιδιόχειρα υπογεγραμμένο από τον πρόεδρο Πήτερ Χιλ-Γουντ. Το κάθε ένα από αυτά τα κουτιά τιμάται προς 120 στερλίνες (περίπου 200 ευρώ), ωστόσο μερικά από αυτά θα πουληθούν σίγουρα πολύ πιο ακριβά! Για παράδειγμα το κουτί με τον αύξοντα αριθμό 1/3000 έχει φτάσει ήδη 550 στερλίνες και απομένουν ακόμη επτά ημέρες ωσότου λήξει ο πλειστηριασμός.

Ακριβά θα πουληθεί και το κομμάτι 1913/3000, που θυμίζει την έναρξη της ιστορίας της Άρσεναλ στο «Χάιμπουρι» (ήδη έχει φτάσει τις 460 στερλίνες), όπως και το 1971/3000 που σηματοδοτεί το πρώτο νταμπλ των Κανονιέρηδων (ήδη έφτασε τις 415 στερλίνες). Αυξημένο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα κομμάτια με αύξοντα αριθμό 2006 (το τέλος του «Χάιμπουρι»), το 9/3000 (η φανέλα θρυλικών επιθετικών όπως οι Ρέντφορντ, Σμιθ, Ντρέικ, Στέιπλετον, Μπέικερ, Λάμπερτ, Λιούις, Λότον κ.α.), το 14/3000 (η φανέλα του Τιερί Ανρί), το 1886/3000 (χρονιά ίδρυσης της Άρσεναλ), ακόμη και το 2004/3000 (η χρονιά των «Ανίκητων», η χρονιά που δεν γνώρισε ούτε μια ήττα παίζοντας μαγικό ποδόσφαιρο).
Σε πλειστηριασμό έχουν βγει και μερικές βραδιές, στις οποίες ο νικητής μπορεί να γευματίσει με την παρέα του στο κέντρο του «Χάιμπουρι», ενώ στο τέλος της περιόδου θα ξεναγηθεί μαζί με τους υπόλοιπους τυχερούς ανάλογων βραδιών, στο «Χάιμπουρι» με οδηγούς τους ζωντανούς θρύλους των Κανονιέρηδων, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να λείψουν από αυτό το «Αντίο». Τον Ιανουάριο θα πουληθούν αναμνηστικά μικρής αξίας, ενώ τον Φεβρουάριο θα ξεκινήσει πλειστηριασμός για κομμάτια από τον αγωνιστικό χώρο του «Χάιμπουρι», ο οποίος δεν έχει αλλαχθεί από τη δεκαετία του '80! Το αποκορύφωμα έχει προγραμματιστεί για το τέλος της περιόδου όταν και θα διεξαχθεί τριήμερος πλειστηριασμός όλων των αντικειμένων του γηπέδου...

Μαθήματα Ιστορίας

Για κάποιους στενοκέφαλους η ιστορία γράφεται μόνο με αποτελέσματα. Για κάποιους η Άρσεναλ είναι ομάδα μικρότερης εμβέλειας για παράδειγμα από τον Παναθηναϊκό, επειδή δεν έφτασε ποτέ σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Για κάποιους άλλους είναι μικρότερη ομάδα από τον Ολυμπιακό επειδή δεν έχει τόσους τίτλους όσους οι ερυθρόλευκοι. Και μετά ξυπνήσαμε όλοι. Οι μεν στην ολοκαίνουρια «Emirates Arena» που θα γεμίζει για τον επόμενο... αιώνα με 60.000 κόσμο διψασμένο για την ποδοσφαιρική διασκέδαση που του προσφέρει ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα του πλανήτη.
Οι δε στο μίζερο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου πρωταγωνιστούν οι παράγοντες τους οποίους ακόμη και η δικαιοσύνη δεν αγγίζει φοβούμενη μη... λερωθεί, οι διαιτητές που δεν ξέρουν ούτε τους κανονισμούς, οι χούλιγκαν που καταστρέφουν όλα τα γήπεδα, παλιά και καινούρια, ακόμη και οι άτολμοι αθλητικοί δικαστές. Όλοι οι κομπάρσοι, δηλαδή της πραγματικής ποδοσφαιρικής ιστορίας... Το τελευταίο παιχνίδι του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο ήταν κεκλεισμένων των θυρών, στο τελευταίο παιχνίδι της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια έγιναν λεηλασίες, κλάπηκαν ακόμη και τρόπαια από τις αίθουσες του συλλόγου, ενώ το τελευταίο ματς του Ολυμπιακού στο παλαιό «Καραϊσκάκη» δεν το θυμάται σχεδόν κανείς ως «αντίο» σε ένα ιστορικό γήπεδο, απλώς ως τη φιέστα για το πρωτάθλημα της περιόδου 1997/98 με αντίπαλο τη Βέροια, η οποία μάλιστα ήταν τυπικά γηπεδούχος και είχε κερδίσει εκείνο το ματς...