Μουσικά Θέματα

[nbqgr]

[YOUTUBE]zSAJ0l4OBHM[/YOUTUBE]

[IERO]

Καλό βράδυ παιδιά!

[nbqgr]

30 Χρόνια από την "Μαύρη Κυριακή" του 81

31 Χρόνια χωρίς και τον Ν. Ξυλούρη

[YOUTUBE]KwWSFZFFdFU[/YOUTUBE]

[ANDREASPROEDROS]

ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΝΩΡΙΣ

[Eleni7]

30 Χρόνια από την "Μαύρη Κυριακή" του 81

31 Χρόνια χωρίς και τον Ν. Ξυλούρη

[YOUTUBE]KwWSFZFFdFU[/YOUTUBE]

8 Φλεβάρη φαίνεται πως Έβαλε ο Θεός σημάδι....

[nbqgr]

Επίτέλους έφυγε η γαμώ μέρα.

9 Φεβρουαρίου 1981 πέθανε ο Bill Halley, όποιος με το συγκρότημα του τους Comets το 1955 κυκλοφόρησε ένα τραγούδι που ο χαρακτηριστικός ήχος της κιθάρας γέννησε το κυρίαρχο μουσικό είδος για πάνω από μισό αιώνα το ROCK n' ROLL.

Ladies and gentelmen

Bill Halley and his comets Rock around the clock

[YOUTUBE]F5fsqYctXgM[/YOUTUBE]

[nbqgr]

[YOUTUBE]1_rEBxK1mPU[/YOUTUBE]

[iosif]

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[nbqgr]

35 Χρόνια χωρίς τον Κόλλια (Νίκο Καββαδία) που πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου του 1975.
(νομίζω ότι η μέρα επιτρέπει και λίγο spam).

Κλείστε τα μάτια και "δείτε" την ποίηση κινηματογράφο, απίστευτες εικόνες με κίνηση ταξίδια στην θάλασσα και στον χρόνο

[YOUTUBE]Ke1GxUDUSrM[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]Q7CCflub604[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]sOe2tYlKxT8[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]Pp2esmG3gj0[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]g9iiK7q2RC4[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]C2bS-hPWUx0[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]9017nmsw2Jw[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]lsnPbLVlaow[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]h4kvamUa0XU[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]ZEUksvy8hU0[/YOUTUBE]

[nbqgr]

72 χρονών σήμερα ο Ray Manzarek ο keyboard player των Doors



[YOUTUBE]94P8Y_etFN4[/YOUTUBE].

Επίσης το 1924 παρουσιάζεται πρώτη φορά το "Rhapsody in Blue " του Gershwin

[YOUTUBE]1U40xBSz6Dc[/YOUTUBE]

[lefaman72]

[IERO]

[YOUTUBE]NL2E3nF7Zzw[/YOUTUBE]

[DaRkSaGa79]

[Red Sting]

πο ρε Φουστέρ μου...άλλαξε η μέρα και το φατσοβιβλίο γέμισε με σιρόπια.....κατά τη γνώμη μου είναι η πιο ηλίθια γιορτή που υπάρχει.....αφιερωμένο σε όλους με rock teen spirit!!!!!

[Eleni7]

Της τρελής το πανηγύρι γίνεται; Αυτή η γιορτή είναι τουλάχιστον γελοία.
Και από άποψη αισθητικής και από άποψη ουσίας. Αλίμονο αν ο έρωτας ήταν αυτό το γλυκανάλατο, ξενέρωτο ροζ συννεφάκι
παραγεμισμένο με αρκουδάκια, σοκολατάκια και τουρτίτσες...
Ο έρωτας είναι πάθος άρα είναι και σκοτεινός και απρόβλεπτος...Του ταιριάζει καλύτερα metal μουσική ή κάτι εκτός φόρμας.....

[sadi]

[YOUTUBE]r1E8IsDmodQ[/YOUTUBE]

[sadi]

[YOUTUBE]6392Xgu3eZM[/YOUTUBE]
[YOUTUBE]bOenkGXfjBU[/YOUTUBE]

Αυτά τα δύο και το προηγούμενο ισως ειναι τα πιο αγαπημένα μου του τεράστιου Γρηγόρη. Μεγάλες κουβέντες, τότε που τα τραγούδια είχαν και νόημα και δεν γραφόταν απλα για να γραφονται.

[sadi]

Κι ένα τραγούδι που έγραψε, μελοποίησε και τραγούδησε ο ίδιος ο Μπιθικώτσης.

[YOUTUBE]gVAEw2Vi4_4[/YOUTUBE]

Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ' την αρχή,
απ' τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.

Καν' τα πηλό στα δυο σου χέρια,
καν' τα φωλιά με περιστέρια,
δως τους πνοή απ' την πνοή σου
δως τους ζωή απ' τη ζωή σου.

Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ' την αρχή,
απ' τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.

Πάρε τα χρόνια μου που πέταξαν στη δύση,
τα όνειρά μου φύλλα κίτρινα απ' τη γη,
απ' το καντήλι μου ελπίδες που 'χουν σβήσει
μάζεψ' την πίκρα μου σ' αστέρευτη πηγή.

Καν' τα πηλό στα δυο σου χέρια,
καν' τα φωλιά με περιστέρια,
δως τους πνοή απ' την πνοή σου
δως τους ζωή απ' τη ζωή σου.

Πάρε το νήμα της ζωής μου από την άκρη
και της καρδιάς μου τον παλμό απ' την αρχή,
απ' τις σταγόνες της βροχής κάθε μου δάκρυ
μάζεψε σύννεφο τη σκόρπια μου ψυχή.

[nbqgr]

[YOUTUBE]YCFXGanTx4A[/YOUTUBE]

[ANDREASPROEDROS]

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καγιαλόγλου

Άλλες ερμηνείες:
Βασίλης Λέκκας
Μάριος Φραγκούλης
Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...