Μουσικά Θέματα

**ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>** · 14-01-14, 11:34

Hotel California. Ύμνος στο σατανά ή μια μουσική καταγγελία της απληστίας;

Ποιες θεωρίες κρύβονται πίσω από την ιστορία του τραγουδιού ύμνου της ροκ
To 1977, κυκλοφόρησε το τραγούδι “Hotel California” του συγκροτήματος Eagles. Είναι ένα από τα πιο γνωστά ροκ κομμάτια στον κόσμο, αλλά όταν βγήκε, είχε προβληματίσει τους ακροατές με τα ασυνήθιστους στίχους του.

Υπήρξαν διάφορες εκδοχές για το ποιο είναι το νόημα του τραγουδιού, αλλά η επικρατέστερη ήθελε τους Eagles να έχουν γράψει έναν ύμνο για το σατανισμό.
Η θεωρία ξεκίνησε από μια ομάδα Ευαγγελιστών. Είχαν παρατηρήσει τη μυστηριώδη μορφή στο εξώφυλλο του δίσκου. Το συγκρότημα βρίσκεται σε ένα ξενοδοχείο πολυτελείας και ποζάρει στο φακό, ενώ τριγύρω τους γίνεται πάρτι. Σε ένα παράθυρο στο βάθος, μπορεί κανείς να διακρίνει μία σκοτεινή μορφή που κοιτάζει το συγκρότημα.
Είπαν, λοιπόν, ότι η σκοτεινή φιγούρα στο παράθυρο ήταν ο Άντον Λαβί, ο συγγραφέας της “Βίβλου του Σατανά”. Ο Λαβί είχε αγοράσει ένα ξενοδοχείο στο Σαν Φρανσίσκο, για να στεγάσει την Εκκλησία του Σατανά, της οποίας ηγούνταν.
Στο τραγούδι ακούγεται ο στίχος “Kill the Beast”, δηλαδή “σκοτώστε το θηρίο”. Θεώρησαν ότι όταν οι Eagles έγραφαν για το θηρίο, εννοούσαν το Σατανά.

Το ξενοδοχείο απ” το οποίο δεν μπορείς να φυγεις ποτέ, όπως λέει ο στίχος “you can check out anytime you like, but you can never leave”, είναι η εκκλησία των Σατανιστών. Σύμφωνα με τους δημιουργούς, το τραγούδι δε έχει καμία σχέση με τον Λαβί και το σατανισμό.
Οι στίχοι μιλάνε για ένα ταξιδιώτη που πάει σε ένα ξενοδοχείο πολυτελείας. Αρχικά φαίνεται παραδεισένιο, αλλά αργότερα αποκαλύπτονται οι άσχημες πτυχές του. Δυστυχώς για τον ταξιδιώτη, από αυτό το ξενοδοχείο και κατά συνέπεια τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής, δεν μπορεί να φύγει ποτέ.
Το τραγούδι είναι μία αλληγορία για τον ηδονισμό, την αυτοκαταστροφή και την απληστία στη μουσική βιομηχανία στα τέλη της album δεκαετίας του ’70.
Ο Ντον Χένλεϊ, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, είπε ότι είναι η δική τους ερμηνεία για τη “μεγάλη ζωή” στο Λος Άντζελες και ότι είναι “ένα τραγούδι για το σκοτεινό υπογάστριο του αμερικανικού ονείρου και την υπερβολή στην Αμερική”.
Ο Ντον Φέλντερ, ο κιθαρίστας των Eagles, περιέγραψε το 2008, πώς εμπνεύστηκαν το τραγούδι:
“Ο Ντον Χένλεϊ και ο Γκλεν (Φρέϊ) έγραψαν τους περισσότερους απ” τους στίχους. Όλοι μας φτάσαμε στο Λος Άντζελες νύχτα, οδηγώντας. Κανείς μας δεν ήταν απ” την Καλιφόρνια και αν οδηγήσεις προς το Λ.Α. τη νύχτα… μπορείς να δεις αυτή τη λάμψη στον ορίζοντα απ” τα φώτα και οι εικόνες αρχίζουν να παίζουν στο μυαλό σου και όλα τα όνειρα που έχεις κάνει. Και το τραγούδι είναι γι” αυτό το πράγμα.

**ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>** · 14-01-14, 23:44

[YOUTUBE]SBmAPYkPeYU[/YOUTUBE]

**ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>** · 15-01-14, 18:55

[YOUTUBE]RTxDDhNoVy4[/YOUTUBE]

**ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>** · 16-01-14, 13:10

Η πρώτη περιοδεία των Rolling Stones στην Αμερική, που τους πείσμωσε. Καζούρα και αρνητικά σχόλια για τα μαλλιά και τα ρούχα τους

Στις 6 Ιανουαρίου του 1964, ξεκίνησε η πρώτη μεγάλη περιοδεία με τους Rolling Stones.
Τους συνόδευε το συγκρότημα Ronettes, που αποτελούνταν από τρεις R&B τραγουδίστριες από την Αμερική.
Το όνομα της περιοδείας ήταν “Group Scene ’64” και θα ξεκινούσε από το Λονδίνο. Μετά απο έξι συναυλίες θα έφτανε στη Σκωτία. Οι νεαροί ρόκερς ήταν πρωτόβγαλτοι σε όλα. Ακόμα και στο αεροπλάνο θα έμπαιναν για πρώτη φορά.
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]Ο Μικ Τζάγκερ τραγουδούσε, ο Κιθ Ρίτσαρνς έπαιζε κιθάρα και ο Τσάρλι Ουότς ήταν στα ντραμς. Το ίδιο τρίο έχει μείνει αναλλοίωτο μέχρι και σήμερα. Το 1964, όμως, είχαν προστεθεί και οι Μπράιν Τζόουνς και Μπιλ Ουάιμαν, στην κιθάρα και το μπάσο αντίστοιχα.

Λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο, οι Rolling Stones ξεκίνησαν την πρώτη περιοδεία τους στην Αμερική, η οποία κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία. Όσες φορές έκαναν τηλεοπτικές εμφανίσεις, οι παρουσιαστές τους κορόιδευαν για τα μαλλιά και το ντύσιμό τους.
Βέβαια, το 1964, οι Rolling Stones δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα, στο συγκρότημα που ξέρουμε σήμερα. Ελάχιστα από τα κομμάτια που έπαιζαν, ήταν δικά τους. Αντιθέτως, αρκούνταν στο να διασκευάζουν διάσημα blues και R&B μεγάλων καλλιτεχνών.
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Ένας από αυτούς τους καλλιτέχνες ήταν και ο Muddy Waters, απ” τον οποίο εμπνεύστηκαν και το όνομα του συγκροτήματος. Σύμφωνα με τον Μπράιαν Τζόουνς, ένας δημοσιογράφος τους ρώτησε ποιο ήταν το όνομα του συγκροτήματος κι εκείνοι βρέθηκαν σε αμηχανία, γιατί δεν είχαν καταλήξει ακόμα. Τότε ο Τζόουνς κοίταξε στο πάτωμα, όπου υπήρχε ένα δίσκος του Muddy Waters και ο τίτλος ενός τραγουδιού ήταν “Rolling Stones Blues”.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία των Rolling Stones κυκλοφόρησε το 1965 και ήταν το πασίγνωστο τραγούδι “I Can’t Get No Satisfaction”. Ήταν το νούμερο ένα τραγούδι σε Βρετανία και Αμερική, για τουλάχιστον τέσσερις βδομάδες και ήταν το κομμάτι που τους έκανε γνωστούς σε όλο τον κόσμο.
Η τυχαία συνάντηση, που οδήγησε στους Rolling Stones
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]Κιθ Ρίτσαρντς και Μικ Τζάγκερ.

Ο Μικ Τζάγκερ και ο Κιθ Ρίτσαρντς μεγάλωσαν σε γειτονικά σπίτια, στο Κεντ της Αγγλίας. Υπήρξαν συμμαθητές και πολύ καλοί φίλοι από τα 7 μέχρι τα 11 τους χρόνια.
Το 1954, όμως, η οικογένεια Τζάγκερ μετακόμισε και οι δύο φίλοι χωρίστηκαν.
Ίσως ένα από τα πιο διάσημα και πετυχημένα συγκροτήματα του κόσμου να μην είχε υπάρξει ποτέ, αν οι δύο παλιοί συμμαθητές δεν είχαν συναντηθεί τυχαία το 1960.
Ο Τζάγκερ και ο Ρίτσαρντς ήταν 17 χρονών, όταν έτυχε να δουν ο ένας τον άλλον στο σταθμό του τρένου στο Ντάρτφορντ. Ο Τζάγκερ κουβαλούσε μία συστάδα από δίσκους blues, τους οποίους παρατήρησε ο Ρίτσαρντς. Με το που είδε, ότι ο παλιός του φίλος είχε παρόμοια μουσικά γούστα με εκείνον, ο Ρίτσαρντς δεν άργησε να αναζωπυρώσει τη φιλία, η οποία κατέληξε σε μία από τις πιο σημαδιακές συνεργασίες, που έγιναν ποτέ.