Προσωπικά το ποδόσφαιρο που έπαιξε ο βάζελος χθες δεν το βρήκα ούτε αποκαρδιωτικό, ούτε απωθητικό. Συνεχές πρέσινγκ, αλληλοκάλυψη και πάθος, από μια ομάδα που ένα μήνα πριν παρουσίαζε τριτοκοσμική εμφάνιση και την είχανε (είχαμε) στείλει αδιάβαστη...τουλάχιστον στην Ευρώπη, γιατί το πρωτάθλημα είναι άλλη περίπτωση.
Κι ο μεγαλύτερος οπαδός του βάζελου να ήμουνα, δε θα είχα ποτέ την απαίτηση μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να δω την ομάδα μου να πατάει την Μπαρτσελόνα παίζοντας διαστημικό ποδόσφαιρο, ικανό να μείνει ορόσημο στα παγκόσμια χρονικά (δεν αποκλείεται να μη γίνει και ποτέ αυτό). Το σημαντικό ήταν πως εξάντλησαν τη δεδομένη τους δυναμική κι επεδίωξαν να υπερβούν τα όριά τους, κάνοντας αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά...και σε αντιδιαστολή με άλλες περιπτώσεις, δε θεωρώ πως είδαμε καταστροφικό ποδόσφαιρο, βγαλμένο από τα κιτάπια της ιστορίας.
Όταν ξέρεις τις αδυναμίες σου, προσπαθείς να εκμεταλλευθείς τα όποια διαθέσιμα όπλα σου παίζοντας έξυπνα. Δυστυχώς ο Ολυμπιακός ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει πως μεγάλη κυρία στα ευρωπαϊκά σαλόνια δεν είναι, για να βγαίνει με τον αέρα της γαλλικής μπουρζουαζίας και να σνομπάρει παράλληλα ως μπας κλάς οτιδήποτε ουσιαστικά είναι συμβατό με την "ταπεινή" του καταγωγή. Ο αρχοντοχωριατισμός μονάχα θυμηδία μπορεί να προκαλέσει, ειδικά όταν αποπειράται να προσποιηθεί πως κατέχει τους καλούς τρόπους και δεν μπορεί καν να ξεχωρίσει τα διαφορετικά είδη κουταλιών. Αυτά περί παραβολών...
Τα βαζέλια μονάχα κερδισμένα βγήκαν από το χθεσινό παιχνίδι. Ανέδειξαν παίχτες νεαρής ηλικίας, τσίμπησαν το βαθμουλάκο τους και κυρίως έστειλαν αισιόδοξα μηνύματα ποδοσφαιρικής ανάτασης και βελτίωσης, που στο χέρι τους είναι να τα συνεχίσουν. Το φρόνημα όμως είναι υψηλό και δικαίως. Αυτό το ελάχιστο, όπως γράφω και στο σχετικό thread, ζητάω κι από τον Ολυμπιακό...ένα σημάδι πως προς κάπου πάμε, γιατί κι απ' το πουθενά, το αντιποδόσφαιρο είναι προτιμητέο και μια βάση για να παίξεις κάποια στιγμή και ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον στη δική μου συνείδηση...
Bookmarks