ΠΑΟ

[Reds]

Τι εγινε δεν διαλυσαν ακομα?

[ttg_red]

ευτυχως που υπαρχουν και τετοια εξωφυλλα και σου φτιαχνουν την μερα...!!!

Ποσο κομπλεξικοι ειναι ρε?? Ακομα και την δικια τους ομαδα χεσ..νη την εχουν..Μας αφιερωσαν και ολοκληρο εξωφυλλο....!!

Πωπω τι τιμη...!!

Και βαριεμαι να παω να παρω χαρτι για την τουαλετα....Θα εκτυπωσω αυτο....!!!

[nbqgr]

Για το τσιμπού"σ"ι στο Βόλλευυ άκουσαν τίποτα;

[Rena]

Παλι τις νικες αλλων πανηγυριζαν?
Παντως τα λενε μονοι τους.Δυο χρονια περιμεναν να χαρουν.Μερες μετρανε για να δουν τον Ολυμπιακο να χανει ακομα και σε φιλικο.

[sk12072]

καλα κανουν παιδια.τα μαλακισμενα τα δικα μας εδωσαν λαβη για σχολια.

[Red Sting]

για άλλη μια φορά φαίνεται πως η πούτσα στο παρασκήνιο τους πονάει πιο πολύ από την πούτσα εντός γηπέδου. καλοφάγωτη και καλοφόρετη παιδιά. και του χρόνου με υγεία!

[Coach]

ευτυχως που υπαρχουν και τετοια εξωφυλλα και σου φτιαχνουν την μερα...!!!

Ποσο κομπλεξικοι ειναι ρε?? Ακομα και την δικια τους ομαδα χεσ..νη την εχουν..Μας αφιερωσαν και ολοκληρο εξωφυλλο....!!

Πωπω τι τιμη...!!

Και βαριεμαι να παω να παρω χαρτι για την τουαλετα....Θα εκτυπωσω αυτο....!!!

Μα αυτό είναι το ζουμί της αποτυχίας τους ... "χαίρομαι" που είναι τόσο κουτορνίθια και δεν το πιάνουν ... το πιο εύκολο & αδερφίστικο είναι να κατακρίνεις τον αντίπαλο τρέμοντας να ψάξεις τις δικές σου ευθύνες. Πάντα άμοιροι ευθυνών, πάντα αδικημένοι & κατατρεγμένοι. Όχι ότι οι φυλλάδες που δανείζονται το όνομα του Ολυμπιακού, έχουν διαφορετική φιλοσοφία, απλά μας βολεύουν τα αποτελέσματα. Όλες οι αντίστοιχες φυλλάδες ούτε για κωλόχαρτο δεν κάνουν.

[sadi]

Μπραβο αρχίδα χοντρέ, ανάστησέ τους, δώσ' τους δικαιολογίες. Ολυμπιακάρα της φακής.

[PrisonBreak-7-]

Λοιπον νομιζω απο την συμπεριφορα του Διαμαντιδη έπρεπε να αποβληθει απο το παιχνίδι..!!!

[consigliere]

Η «σφαγή» του Άνφιλντ (video)
Στις 10 Απριλίου 1985, το όνειρο του Παναθηναϊκού για την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έσβησε βίαια.

Του Ευάνθη Γκόγκουλη

Και μην πει κανείς "κάτσε, 4-0 έληξε το ματς". Σίγουρα η Λίβερπουλ ήταν ανώτερη ως ομάδα σε όλους τους τομείς, αλλά αν το κανονικότατο γκολ του Ρότσα στο 12' είχε μετρήσει και είχε γίνει το 0-1, κανείς δεν ξέρει πως θα εξελισσόταν ο πρώτος ημιτελικός στο Άνφιλντ.

Δυστυχώς, όμως, ακόμα κι ένας πολύπειρος διαιτητής όπως Ολλανδός, Γιαν Κάιζερ, είχε τρομάξει από το κλίμα που είχε δημιουργήσει ο αγγλικός Τύπος. Με αφορμή το -ανύπαρκτο πράγματι- πέναλτι με το οποίο μπήκε το γκολ της νίκης επί της Γκέτεμποργκ στη Σουηδία, οι εφημερίδες της "Γηραιάς Αλβιόνας" δημιούργησαν την εντύπωση ότι όλη η πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι τα ημιτελικά οφειλόταν σε διαιτητική εύνοια! Κάτι που φυσικά δεν ίσχυε. Να πεις ότι υπήρχε ρέντα, ειδικά στα ματς με τη Λίνφιλντ, ναι. Τα υπόλοιπα ήταν υπερβολές.

Ωστόσο, ο Κάιζερ "λύγισε" και έπαιξε έδρα από το πρώτο λεπτό. Και εκτός από το κανονικό γκολ που ακύρωσε (για δήθεν οφσάιντ του Θ. Δημόπουλου, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν επηρέαζε τη φάση), αρνήθηκε κι ένα πέναλτι στον Παναθηναϊκό, σε καθαρή ανατροπή του Σαραβάκου από τον Λόρενσον στο 78'. Έστω αυτό να είχε δοθεί και να είχε γίνει το 3-1, η ρεβάνς θα ήταν διαφορετική.

Και το σκορ, όμως, διαμορφώθηκε περίεργα. Τα δύο "κολλητά" γκολ του Ίαν Ρας στο ξεκίνημα του β' μέρους, πριν ακόμα ο Παναθηναϊκός συνειδητοποιήσει ότι έχανε με 1-0 (με ένα “κρύο” γκολ που δέχθηκε από τον Γουόρκ στο 36'), δημιούργησαν μία εικόνα που δεν είχε σχέση με αυτό που βλέπαμε στο παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός “σταυρώθηκε” (το ματς διεξήχθη Μ. Τετάρτη) όχι μόνο από τη διαιτησία, αλλά και από την γκαντεμιά του εκείνο το βράδυ.

Κάπως έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία. Και θυμάστε όλοι τι συνέβη στον τελικό του “Χέιζελ”, εξαιτίας των οπαδών της Λίβερπουλ...


Λίβερπουλ - Παναθηναϊκός 4-0
(36' Γουόρκ, 45', 49' Ρας, 84' Μπέγκλιν)

Λίβερπουλ (Τζο Φέιγκαν): Γκρόμπελααρ, Νιλ, Μπέγκλιν, Λόρενσον, Λι, Χάνσεν, Νταλγκλίς, Γουίλαν, Ρας, Μακ Ντόναλντ.

Παναθηναϊκός (Γιάτσεκ Γκμοχ): Λαφτσής, Γεροθόδωρος, Καρούλιας, Κυράστας, Ζάετς, Δοντάς, Σαραβάκος, Αντωνίου (54' Λιβαθηνός), Μαυρίδης, Ρότσα, Θ. Δημόπουλος (77' Κάβουρας).

[consigliere]

Εντάξει, κάθε οπαδική κάλυψη για γέλια και για κλάμματα είναι. Αλλά να χάνεις 4-0 και να εξακολουθείς να το παίζεις ως τάχαμου "σφαγή", μόνο σε βαζέλια μπορείς να το πουλήσεις!


Ειδικά η κατακλείδα.... Για το πώς αν είχε περάσει (όπως φαντάζομαι θα ήταν το σωστό...) ο βαζελάκος δεν θα υπήρχε Χέιζελ;;;

[differance]

To θυμάμαι το παιχνίδι. Εκείνη η Λίβερπουλ δεν παιζόταν στο γήπεδο. Ενάμιση μήνα αργότερα βέβαια έσβησε σαν ομάδα, μαζί με τους 39 οπαδούς της Γιουβέντους, στο Χέιζελ των Βρυξελλών.

[consigliere]

Ήταν η "μεγάλη πορεία" του βαζέλα απέναντι στην Λίνφιλντ, το ιρλανδικό μεγαθήριο, και στο ομολογημένο μούφα πέναλτυ στην Γκέτεμποργκ...




(Εδώ που τα λέμε, οπαδικά αναγνώσματα. Πάντα κάποιο θηρίο βρίσκουμε όλοι και σκοτώνουμε και τρέμει η υφήλιος. Εμάς πάντως "τρέμει στ'άκουσμα" κι "ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ"....!)

[chainsaw]

Ήταν η "μεγάλη πορεία" του βαζέλα απέναντι στην Λίνφιλντ, το ιρλανδικό μεγαθήριο, και στο ομολογημένο μούφα πέναλτυ στην Γκέτεμποργκ...




(Εδώ που τα λέμε, οπαδικά αναγνώσματα. Πάντα κάποιο θηρίο βρίσκουμε όλοι και σκοτώνουμε και τρέμει η υφήλιος. Εμάς πάντως "τρέμει στ'άκουσμα" κι "ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ"....!)

Eπαιξε μονο τρια νοκ-αουτ(πρωτα ειχε παιξει με την φεγενορντ) με καφενεια και εφτασε στα ημιτελικα της κορυφαιας διοργανωσης; Ημαρτον,τι συστημα ηταν αυτο;

[kolimenos]

Eπαιξε μονο τρια νοκ-αουτ(πρωτα ειχε παιξει με την φεγενορντ) με καφενεια και εφτασε στα ημιτελικα της κορυφαιας διοργανωσης; Ημαρτον,τι συστημα ηταν αυτο;

Ποιο δίκαιο ήταν φίλε σε σχέση με τώρα που για να φτάσεις στους 4 σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση πρέπει να παίξεις πάνω από 12 ματς
άσε που στο πρωταθλητριών παίζανε μόνο οι πρωταθλητές και τα χρήματα δεν ήταν τόσο πολλά όπως τώρα που οι ομάδες παίζουν στους ομίλους ξεκινάνε απευθείας με 15Μ+ οικονομικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους τους στο εγχώριο πρωτάθλημα

[sirkostas]

Εγώ θυμάμαι όλη τη πορεία της βαζέλας τότε. Βασικά Γκέτεμποργκ (κάτοχος του κυπέλου Ουέφα) και Φέγενορντ (πρωταθλήτρια Ολλανδίας) δεν ήταν καθόλου με καθόλου καφενεία.

Ας δούμε λίγο και πως η διαιτησία "καταβαράθρωσε" τον μεγάλο παναθηναικο, οπως τα θυμάμαι.

Μεγάλη φίρμα της Φέγενορντ ήταν ο πιτσιρικάς τότε Γκούλιτ, που αγωνιζόταν ως δεξιος εξτρέμ εκείνη την εποχή. Στο ένα ματς τον μάρκαρε ο Δοντάς και στο άλλο ο Καρούλιας και στη κυριολεξία του έδωσαν τα πόδια στο χέρι. Και οι δυο έχασαν το επόμενο ματς από κείνο που μάρκαραν τον Ολλανδό λόγω καρτών!

Η αντίστοιχη φίρμα των σουηδών ήταν μια σεντερφοράρα της εποχής, ο Τόρμπιορν Νίλσον. Την εξολόθρευσή του ανέλαβε ο "τερμινέιτορ" Καρούλιας. Απλά θα σας πω ότι κι ο Τρομάρας λιγότερο ξύλο θα έριχνε του φουκαρά σουηδού, αν ήταν αυτός ο φρουρός του. Αλλά οι διαιτητές "γατόνια", άφησαν το κατς ατιμώρητο σχεδόν, από μια κίτρινη μόνο έφαγε ο Καρούλιας και στα δυο ματς. Ειδικά αυτός που σφύριξε και τη πεναλτάρα πάνω στον Δημόπουλο πρέπει να κόστισε αρκετά στην οικογένεια Κάρρινγκτον. Οταν τέλειωσε το δεύτερο ματς, ο Καρούλιας είχε και το θράσος να ζητήσει από τον Νίλσον να αλλάξουν φανέλες κι ο σουηδός μόνο που δεν τον πυροβόλησε!

Αυτή ήταν η ιστορία της "αδικίας" εις βαρος του Παναθηναικού εκείνη τη χρονιά. Για να είμαι ακριβοδίκαιος πάντως, οφείλω να πω πως είχαν μια εξαιρετική ομάδα τη περίοδο που αναφερόμαστε. Είχαν κάνει νταμπλ τη προηγούμενη σαιζόν και στο καπάκι πέτυχαν δυο σούπερ μεταγραφές, τους Ζάετς και Σαραβάκο, που τους ανέβασαν πολύ.

[Reds]

Η «σφαγή» του Άνφιλντ (video)
Στις 10 Απριλίου 1985, το όνειρο του Παναθηναϊκού για την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έσβησε βίαια.

Του Ευάνθη Γκόγκουλη

Και μην πει κανείς "κάτσε, 4-0 έληξε το ματς". Σίγουρα η Λίβερπουλ ήταν ανώτερη ως ομάδα σε όλους τους τομείς, αλλά αν το κανονικότατο γκολ του Ρότσα στο 12' είχε μετρήσει και είχε γίνει το 0-1, κανείς δεν ξέρει πως θα εξελισσόταν ο πρώτος ημιτελικός στο Άνφιλντ.

Δυστυχώς, όμως, ακόμα κι ένας πολύπειρος διαιτητής όπως Ολλανδός, Γιαν Κάιζερ, είχε τρομάξει από το κλίμα που είχε δημιουργήσει ο αγγλικός Τύπος. Με αφορμή το -ανύπαρκτο πράγματι- πέναλτι με το οποίο μπήκε το γκολ της νίκης επί της Γκέτεμποργκ στη Σουηδία, οι εφημερίδες της "Γηραιάς Αλβιόνας" δημιούργησαν την εντύπωση ότι όλη η πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι τα ημιτελικά οφειλόταν σε διαιτητική εύνοια! Κάτι που φυσικά δεν ίσχυε. Να πεις ότι υπήρχε ρέντα, ειδικά στα ματς με τη Λίνφιλντ, ναι. Τα υπόλοιπα ήταν υπερβολές.

Ωστόσο, ο Κάιζερ "λύγισε" και έπαιξε έδρα από το πρώτο λεπτό. Και εκτός από το κανονικό γκολ που ακύρωσε (για δήθεν οφσάιντ του Θ. Δημόπουλου, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν επηρέαζε τη φάση), αρνήθηκε κι ένα πέναλτι στον Παναθηναϊκό, σε καθαρή ανατροπή του Σαραβάκου από τον Λόρενσον στο 78'. Έστω αυτό να είχε δοθεί και να είχε γίνει το 3-1, η ρεβάνς θα ήταν διαφορετική.

Και το σκορ, όμως, διαμορφώθηκε περίεργα. Τα δύο "κολλητά" γκολ του Ίαν Ρας στο ξεκίνημα του β' μέρους, πριν ακόμα ο Παναθηναϊκός συνειδητοποιήσει ότι έχανε με 1-0 (με ένα “κρύο” γκολ που δέχθηκε από τον Γουόρκ στο 36'), δημιούργησαν μία εικόνα που δεν είχε σχέση με αυτό που βλέπαμε στο παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός “σταυρώθηκε” (το ματς διεξήχθη Μ. Τετάρτη) όχι μόνο από τη διαιτησία, αλλά και από την γκαντεμιά του εκείνο το βράδυ.

Κάπως έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία. Και θυμάστε όλοι τι συνέβη στον τελικό του “Χέιζελ”, εξαιτίας των οπαδών της Λίβερπουλ...


Λίβερπουλ - Παναθηναϊκός 4-0
(36' Γουόρκ, 45', 49' Ρας, 84' Μπέγκλιν)

Λίβερπουλ (Τζο Φέιγκαν): Γκρόμπελααρ, Νιλ, Μπέγκλιν, Λόρενσον, Λι, Χάνσεν, Νταλγκλίς, Γουίλαν, Ρας, Μακ Ντόναλντ.

Παναθηναϊκός (Γιάτσεκ Γκμοχ): Λαφτσής, Γεροθόδωρος, Καρούλιας, Κυράστας, Ζάετς, Δοντάς, Σαραβάκος, Αντωνίου (54' Λιβαθηνός), Μαυρίδης, Ρότσα, Θ. Δημόπουλος (77' Κάβουρας).

Αυτη η οαμδα τις λιβερπουλ ηταν δημιουργημα του Μπομπ Παισλι του ποιο πετυχημενου προπονητη που περασε απο την λιβερπουλ!

[sabar77]

Ειχε καλη ομαδα ο βαζελος τοτε.
Και οπως τοσα χρονια ειχε και σουφρα.
Αλλα ενταξει απο κεινη την Λιβερπουλ τον ειχε αρπαξει μεσα εξω,η διαιτησια του φταιγε...

[sadi]

Εγώ θυμάμαι όλη τη πορεία της βαζέλας τότε. Βασικά Γκέτεμποργκ (κάτοχος του κυπέλου Ουέφα) και Φέγενορντ (πρωταθλήτρια Ολλανδίας) δεν ήταν καθόλου με καθόλου καφενεία.

Ας δούμε λίγο και πως η διαιτησία "καταβαράθρωσε" τον μεγάλο παναθηναικο, οπως τα θυμάμαι.

Μεγάλη φίρμα της Φέγενορντ ήταν ο πιτσιρικάς τότε Γκούλιτ, που αγωνιζόταν ως δεξιος εξτρέμ εκείνη την εποχή. Στο ένα ματς τον μάρκαρε ο Δοντάς και στο άλλο ο Καρούλιας και στη κυριολεξία του έδωσαν τα πόδια στο χέρι. Και οι δυο έχασαν το επόμενο ματς από κείνο που μάρκαραν τον Ολλανδό λόγω καρτών!

Η αντίστοιχη φίρμα των σουηδών ήταν μια σεντερφοράρα της εποχής, ο Τόρμπιορν Νίλσον. Την εξολόθρευσή του ανέλαβε ο "τερμινέιτορ" Καρούλιας. Απλά θα σας πω ότι κι ο Τρομάρας λιγότερο ξύλο θα έριχνε του φουκαρά σουηδού, αν ήταν αυτός ο φρουρός του. Αλλά οι διαιτητές "γατόνια", άφησαν το κατς ατιμώρητο σχεδόν, από μια κίτρινη μόνο έφαγε ο Καρούλιας και στα δυο ματς. Ειδικά αυτός που σφύριξε και τη πεναλτάρα πάνω στον Δημόπουλο πρέπει να κόστισε αρκετά στην οικογένεια Κάρρινγκτον. Οταν τέλειωσε το δεύτερο ματς, ο Καρούλιας είχε και το θράσος να ζητήσει από τον Νίλσον να αλλάξουν φανέλες κι ο σουηδός μόνο που δεν τον πυροβόλησε!

Αυτή ήταν η ιστορία της "αδικίας" εις βαρος του Παναθηναικού εκείνη τη χρονιά. Για να είμαι ακριβοδίκαιος πάντως, οφείλω να πω πως είχαν μια εξαιρετική ομάδα τη περίοδο που αναφερόμαστε. Είχαν κάνει νταμπλ τη προηγούμενη σαιζόν και στο καπάκι πέτυχαν δυο σούπερ μεταγραφές, τους Ζάετς και Σαραβάκο, που τους ανέβασαν πολύ.

Καπως έτσι τα θυμόμουν κι εγώ. Με την επισήμανση ότι (αν θυμάμαι καλα) με το πέναλτι του Δημόπουλου μπήκε στη ζωή μας ο όρος "πέτσινο".

[VALVERDES_7]

Η «σφαγή» του Άνφιλντ (video)
Στις 10 Απριλίου 1985, το όνειρο του Παναθηναϊκού για την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών έσβησε βίαια.

Του Ευάνθη Γκόγκουλη

Και μην πει κανείς "κάτσε, 4-0 έληξε το ματς". Σίγουρα η Λίβερπουλ ήταν ανώτερη ως ομάδα σε όλους τους τομείς, αλλά αν το κανονικότατο γκολ του Ρότσα στο 12' είχε μετρήσει και είχε γίνει το 0-1, κανείς δεν ξέρει πως θα εξελισσόταν ο πρώτος ημιτελικός στο Άνφιλντ.

Δυστυχώς, όμως, ακόμα κι ένας πολύπειρος διαιτητής όπως Ολλανδός, Γιαν Κάιζερ, είχε τρομάξει από το κλίμα που είχε δημιουργήσει ο αγγλικός Τύπος. Με αφορμή το -ανύπαρκτο πράγματι- πέναλτι με το οποίο μπήκε το γκολ της νίκης επί της Γκέτεμποργκ στη Σουηδία, οι εφημερίδες της "Γηραιάς Αλβιόνας" δημιούργησαν την εντύπωση ότι όλη η πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι τα ημιτελικά οφειλόταν σε διαιτητική εύνοια! Κάτι που φυσικά δεν ίσχυε. Να πεις ότι υπήρχε ρέντα, ειδικά στα ματς με τη Λίνφιλντ, ναι. Τα υπόλοιπα ήταν υπερβολές.

Ωστόσο, ο Κάιζερ "λύγισε" και έπαιξε έδρα από το πρώτο λεπτό. Και εκτός από το κανονικό γκολ που ακύρωσε (για δήθεν οφσάιντ του Θ. Δημόπουλου, ο οποίος ούτως ή άλλως δεν επηρέαζε τη φάση), αρνήθηκε κι ένα πέναλτι στον Παναθηναϊκό, σε καθαρή ανατροπή του Σαραβάκου από τον Λόρενσον στο 78'. Έστω αυτό να είχε δοθεί και να είχε γίνει το 3-1, η ρεβάνς θα ήταν διαφορετική.

Και το σκορ, όμως, διαμορφώθηκε περίεργα. Τα δύο "κολλητά" γκολ του Ίαν Ρας στο ξεκίνημα του β' μέρους, πριν ακόμα ο Παναθηναϊκός συνειδητοποιήσει ότι έχανε με 1-0 (με ένα “κρύο” γκολ που δέχθηκε από τον Γουόρκ στο 36'), δημιούργησαν μία εικόνα που δεν είχε σχέση με αυτό που βλέπαμε στο παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός “σταυρώθηκε” (το ματς διεξήχθη Μ. Τετάρτη) όχι μόνο από τη διαιτησία, αλλά και από την γκαντεμιά του εκείνο το βράδυ.

Κάπως έτσι, όμως, γράφεται η ιστορία. Και θυμάστε όλοι τι συνέβη στον τελικό του “Χέιζελ”, εξαιτίας των οπαδών της Λίβερπουλ...


Λίβερπουλ - Παναθηναϊκός 4-0
(36' Γουόρκ, 45', 49' Ρας, 84' Μπέγκλιν)

Λίβερπουλ (Τζο Φέιγκαν): Γκρόμπελααρ, Νιλ, Μπέγκλιν, Λόρενσον, Λι, Χάνσεν, Νταλγκλίς, Γουίλαν, Ρας, Μακ Ντόναλντ.

Παναθηναϊκός (Γιάτσεκ Γκμοχ): Λαφτσής, Γεροθόδωρος, Καρούλιας, Κυράστας, Ζάετς, Δοντάς, Σαραβάκος, Αντωνίου (54' Λιβαθηνός), Μαυρίδης, Ρότσα, Θ. Δημόπουλος (77' Κάβουρας).

Και γω το θυμάμαι αυτό το ματς.Και λίγα είχαν φάει. Στον επαναληπτικό χάσανε 1-0. Ο Παναθηναικός την περίοδο 85-89 ήταν πράγματι πολύ καλή ομάδα, ποτέ άλλοτε δεν μπόρεσε να φτιάξει εκείνη την ομάδα.Είχανε κάνει και μια μεγάλη εμφάνιση με Γιουβέντους μέσα εξω. 1-0 στην Αθηνα και 3-2 χάσανε στο Τορίνο με τον Σαραβάκο να κάνει όργια.