consigliere (13-10-11)
Λοιπόν, η κατάσταση είναι πιο σύνθετη, κατά την άποψή μου.
Sadi, έχεις ένα λάθος. Οι περίοδοι παρακμής και καταστροφής του ποδοσφαίρου είναι 2.
Η πρώτη όντως έχει αποκορύφωση το 90, με τους παίκτες να γίνονται ρομπότ.
Η δεύτερη όμως, κατα την άποψή μου, γίνεται στις μέρες μας, με τους παίκτες να γίνονται ΑΔΕΛΦΕΣ! Διότι με τα ρομπότ τουλάχιστον έβλεπες κάνα τάκλιν, κάποιο ξύλο, κάτι άσχημο αλλά τουλάχιστον ΑΝΤΡΙΚΟ! Ενώ τώρα, φοράει ο ένας το στρινγκ, ο άλλος την κιλότα και πάνε τσούκου τσούκου τα νομιστεράκιακαι παίρνουνε παγκόσμια. Βασική αιτία είναι φυσικά η αλλαγή των κανονισμών.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ένα ποδόσφαιρο εθνικής Ελλάδος, που είναι περισσότερο ρομποτέ- προηγούμενης γενιάς, έρχεται να πάρει αποτελέσματα. Πόσο μάλλον όταν αυτό το ρομποτέ, έχει ένα ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ.
Το ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ αυτής της ομάδος είναι πως κατάφερε ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ το αμυντικό και δυνατό παιχνίδι, μέσα από το φίλτρο της ηθικής των καινούργιων κανονισμών. Δε χρειάζεται δηλαδή τα δρεπανηφόρα άρματα με τα τάκλιν από πίσω και τις αγκωνιές. Απλά μέσω τακτικής, σύνεσης και ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ, μπορεί να κρατάει το σκορ χαμηλά, ώστε οι, λίγες, επιθετικές αρετές της ομάδας να μοιάζουν αρκετές.
consigliere (13-10-11)
επειδη διαβασα κατι για ωραιο ποδοσφαιρο της ολλανδιας, εμενα η αποψη μου ειναι οτι η περσινη ολλανδια που εφτασε τελικο μουντιαλ μετα απο 30+ χρονια, ειναι η χειροτερη ολλανδια που εχω δει ποτε. δεν εχω δει τη "μεγαλη" ολλανδια του νεεσκενς και του κροιθ, αλλα η "λουζερ" ολλανδια των προηγουμενων χρονων επαιζε απειρως καλυτερο και ποιοτικοτερο ποδοσφαιρο απο τους περσινους ξυλοκοπους.
μπορει για τους ολλανδους να ειναι επιτυχια το περσινο και να ειναι ευχαριστημενοι, δικαιωμα τους, εμενα ομως που βλεπω μουντιαλ για να δω ωραιο ποδοσφαιρο απο 32 διαφορετικες σχολες ποδοσφαιρου να ανταγωνιζονται μεταξυ τους και στο τελος να κερδιζει ο καλυτερος, δεν μου αρκει να βλεπω τους παιχταραδες της ολλανδιας να περιοριζονται σε αντιποδοσφαιρο και να μετατρεπονται σε ξυλοκοποι.
θελω οι βραζιλιανοι να κανουν "τρελες" και να εχουν αγνοια κυνδινου, να μαγευουν και ας αποκλυστουν, οι ολλανδοι να παιζουν φουλ επιθετικα, οι γερμανοι να παιζουν απο το 1' μεχρι το 90' σαν καλοκουρδισμενη μηχανη και οι ιταλοι να προσπαθουν με κατενατσιο και κλεψιες να κερδισουν. μπορει ετσι η ιταλια να κερδισει τους βραζιλιανους αλλα αν οι βραζιλιανοι κερδισουν τους ιταλους ειναι η απολυτη ποδοσφαιρικη ηδονη και δικαιωση.
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
consigliere (13-10-11), differance (13-10-11), iakov7 (14-10-11)
M' αρέσεις. Και ξέρεις τι μου λείπει περισσότερο τα τελευταία χρόνια? Η σέντρα - γιόμα μέχρι το 90'+ της Αγγλικής σχολής. Μακάρι να περάσει το ΕΪΡΕ στα τελικά του Euro γιατί η Σκωτία δεν τα κατάφερε.
«Λέγεις πασά μου να σε προσκυνήσω. Κι εγώ ρώτησα τον πούτζον μου και μου είπε να μη σε προσκυνήσω»...
Γεώργιος Καραϊσκάκης προς τον Μαχμούτ πασά, 1823
σου λειπει η γιομα ρε κοσμα?
ελληνικο πρωταθλημα δεν παρακολουθεις?
Σοβαρα τωρα αυτο με τη γιομα εχει παραγινει
και οχι απο ομαδες με περιορισμενες δυνατοτητες,αλλα και απο αυτες με πλουσιο ταλεντο
θυμαμαι χαρακτηριστικα στο μουντιαλ του 2006 η εθνικη αγγλιας με κεντρο μπεκαμ-τζεραρντ-λαμπαρντ-σκοουλς και επαιζε με γιομες του φερντιναντ και του νεβιλ προς ττον κραουτς...
και μετα τα χωνουμε στην εθνικη "που δεν παιζει ωραιο ποδοσφαιρο"...
Όχι όχι, δε μου λείπει η γιόμα. Μου λείπει η σέντρα/γιόμα από το παζλ που συνέθεσες παραπάνω. Μουντιάλ ή euro χωρίς το παραδοσιακό αγγλικό ποδόσφαιρο - της σέντρας δηλαδή, που μετατρέπεται σε γιόμα τα τελευταία λεπτά του αγώνα - είναι σαν καλομαγειρεμένο φαγητό χωρίς αλάτι: υγιεινό αλλά άνοστο.
«Λέγεις πασά μου να σε προσκυνήσω. Κι εγώ ρώτησα τον πούτζον μου και μου είπε να μη σε προσκυνήσω»...
Γεώργιος Καραϊσκάκης προς τον Μαχμούτ πασά, 1823
consigliere (13-10-11)
Eμενα μου λειπει το γιοματάρι...
Βλέπεις εκείνο το βουνό που μοιάζει με κεράσι;
Καλά εσύ είσαι γλεντζές![]()
«Λέγεις πασά μου να σε προσκυνήσω. Κι εγώ ρώτησα τον πούτζον μου και μου είπε να μη σε προσκυνήσω»...
Γεώργιος Καραϊσκάκης προς τον Μαχμούτ πασά, 1823
Γενικά υπάρχει μια παγκοσμιοποίηση στο ποδόσφαιρο. Και πιστεύω ότι θα ήταν ακόμη πιο έντονη, αν δεν υπήρχαν μορφές όπως ο Φέργκιουσον που δείχνει κάτι πιο ουσιαστικό, ή ακόμα και ο Μουρίνιο με το Ρεχάγκελ, που κρατούν τη σχολή "κατενάτσιο" ζωντανή.
Αν δεν υπήρχαν αυτοί, το πιθανότερο είναι να γινόταν κόντρα για το ποιος θα αλλάξει τις πιο πολλές μπαλιές... στο κέντρο.
Πέρα από το Μουρινιοσύστημα, που είναι εκνευριστικά αμυντικό, οι καλύτερες ομάδες ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, ήταν αυτές που πήγαιναν ΒΟΥΡ ΣΤΟΝ ΠΑΤΣΑ, είτε με κάτω την μπάλα, είτε με γιόμες, ΒΟΥΡ ΣΤΟΝ ΠΑΤΣΑ ΛΕΜΕ, γρήγορα ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΥΣ, να τους ξεφτιλίσουμε. Αυτή η αηδία το γύρω γύρω όλοι, τσούκου τσούκου 200 πάσες πριν την επίθεση για μενα είναι γυφτιά- κοτιά- Μουρινισμός του χειρίστου επιπέδου.
ρε φίλε τώρα που το είπες, ξέρεις πόσο γουστάρω να δω μια ομάδα αγγλική με 11 ΑΝΤΡΕΣ μέσα να μασάνε σίδερα, να κάνουν τάκλιν στην καρωτίδα κλπ ??? θέλω μια τέτοια ομάδα που να παίζει 4-4-2 με 2 ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ μπροστά, κι όχι Βίγια και μαλακίες. τα άκρα να γ@μ@νε μάνες και να πέφτει η σέντρα σύννεφο!!! όχι γιόμα στο πουθενά, άλλωστε κι εσύ δεν εννοείς γιόμα κι άγιος ο Θεός. πιστεύω πως μια τέτοια ομάδα θα έκανε την πολυδιαφημισμένη Μπαρτσελόνα φύλλο και φτερό...
“The fundamental cause of the trouble is that in the modern world the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”
― Bertrand Russell
consigliere (13-10-11), differance (13-10-11), Phaedra (16-10-11)
Φίλε η ManU των 90ies, με άκρα Giggs ΠΑΙΚΤΟΥΡΑ και Beckham ( η καλύτερη σέντρα όλων των εποχών), και τους ΑΝΤΡΕΣ Σκοουλς- ΚΙΝ (τάκλιν καρωτίδα) κέντρο, πιστεύω ότι σε κάλυπτε πλήρως!
Εγώ γουστάρω πάρα πολύ το 3-5-2, το θεωρώ σύστημα ΓΙΑ ΑΝΤΡΕΣ, και έχω δει αρκετές ομάδες να το παίζουν ωραία, μεταξύ αυτών και τη Ντόρτμουντ, που θα παίξουμε μεθαύριο, την εποχή 1997 με λίμπερο τον ΘΕΙΚΟ Ματίας Ζάμμερ κλπ κλπ. Παραδόξως το ΚΑΛΥΤΕΡΟ 3-5-2 το έπαιξε... η Βραζιλία το 2002, με τους παίκτες- cheatΚαφού- Ρ. Κάρλος στα Μπακ.
Red Sting (13-10-11)
Να πούμε όμως και δυο πράγματα για την Εθνική.
Καταρχάς είναι άδικο, ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΟ, να συγκρίνουμε εθνικές με συλλόγους. Οι παίκτες των συλλόγων προπονούνται ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΑΖΙ, και δεν είναι τυχαίο ότι ομάδες τύπου Ισπανίας μπορούν να παίζουν δεμένα, λόγω του ότι ο κορμός παίζει ΜΑΖΙ σε σύλλογο.
Οι εθνικές όμως δεν έχουν τέτοιες πολυτέλειες. Σε αυτές λοιπόν παίζει μεγάλο ρόλο ο ΑΝΤΡΙΣΜΟΣ, και η ΑΓΑΠΗ για το εθνόσημο, μια αγάπη που παίκτες όπως ο Τοροσίδης αλλά, γιατί όχι, και ο Καραγκούνης έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν και με το παραπάνω.
differance (13-10-11)
το βασικο μειωνεκτημα του 3-5-2 καταφερε να το αντιμετωπισει η βραζιλια λογο του οτι ειχε ακραια μπακ τοσο ποιοτικα που εκαναν πολυ καλα τη δουλεια και μπροστα. βασικα δεν ηταν 3-5-2 ομως. με ενα επιθετικο επαιζαν(ροναλντο) και πισω του ριμπο-ρονι. η ουσια βεβαια ειναι περισσοτερο τα 3 στοπερ σε αυτο που συζηταμε.
ομως οπως και να εχει, η βραζιλια ειχε απιστευτο ροστερ εκεινη την εποχη. ο σκολαρι μαλλον προτιμησε να θυσιασει ενα κεντρικο χαφ και να παιξει με ενα στοπερ παραπανω ωστε να απελευθερωσει αμυντικα τους ρ.καρλος-καφου. αν δεν εχεις ομως ακραια μπακ τετοιου επιπεδου η θυσια του χαφ πεφτει στο κενο. στον ολυμπιακο πχ αν εχεις ακραια μπακ γεωργατο-τοροσιδη ισως αξιζε να παιξεις με τρια στοπερ, ομως αν ειχες βενετιδη-μαυρογενιδη?
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Έχει πολλά θέματα το 3-5-2.
Πρώτο και κύριο είναι τα κεντρικά σου μπακ να μπορούν να καλύψουν και πλάγια, δηλαδή να είναι γρήγορα και όχι γκελαδόρικα. Μετά θέλεις ΧΑΦΑΡΕΣ, και ειδικά το 10ρι πρέπει να ΣΦΑΓΙΑΖΕΙ, και να έχει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ μακρυνή μπαλιά και γενικά να μπορεί να δώσει ρυθμό. Και βέβαια θέλεις και ΜΠΑΚΑΡΕΣ, FULL back με όλη τη σημασία της λέξεως.
Όμως, το όλο κλου είναι Ο ΛΙΜΠΕΡΟ, και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως, αν δεν έχεις λίμπερο που να γαμάει, ίσως να μην αξίζει να μπεις στη διαδικασία του 3-5-2.
η βραζιλια του 2002 παντως δεν ειχε τα τρελα χαφ ουτε στοπερ. στοπερ ειχε τους λουσιο,εντμιλσον,ζουαν και χαφ ζιλμπερτο και κλεμπερσον. ηταν ομως σαν να παιζει με 4 δεκαρια με τους ριμπο-ρονι. βασικα ηταν η καλυτερη βραζιλια που εχω δει ζωντανα. συνδιαζαν αποτελεσμα και θεαμα σχεδον απολυτα.
Αν είχα μια ευχή, θα ήταν να φτασω καποια στιγμη, να γινω τοσο Ολυμπιακός όσο ο Σάββας Θεοδωρίδης.
Τροφοδοτικό: 1200 Watt GFX: Sparkle GTX 570 1280MB
ADSL: Forthnet 2Play 24Mbit/1024 Router: Zyxel 661HW-D1
M/B: EVGA nVIDIA Classfield 3 CPU: Quand Core i7 950 3.80 GHz Hard Disks: 7=8.0TB
RAM: 3*4GB RAM 1600MHz DDR3 Sound Card: Sound Blaster X-Fi Titanium Fatal1ty SSD: OCZ Vertex II 120GB Speakers: Logitech Z5500
Ήταν όντως ιδιάζουσα περίπτωση αυτή η Βραζιλία. Ολοκληρωμένη ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, με Ρονάλντο- Ριβάλντο- Ροναλντίνιο- Ρομπέρτο Κάρλος στα ντουζένια τους. Θα μου πεις με τέτοιους παικταράδες όπως θες παίζεις, αλλά το 3-5-2 έκανε δυο μαγκές, ως συνήθως: 1ον έδωσε μεγαλύτερη σιγουριά στα μετόπισθεν αλλά και 2ον και σημαντικότερο έδωσε έμφαση ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ. Τι να τον κάνεις το Ριβάλντο και το Ροναλντίνιο να βολοδέρνουν στους ασβέστες... άστους εκεί να κάνουν ΤΟ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΤΟΥΣ στο κέντρο, βάλε τρεις πίσω να ανεβαίνουν ΟΠΟΤΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ και οι πλάγιοι Κάρλος- Καφού, και ΒΟΥΡ ΣΤΟΝ ΠΑΤΣΑ, ΒΟΥΡ ΛΕΜΕ, επάνω τους στον άξονα και γαζώστε τους.
Ωραία Βραζιλία αυτή, με ταλέντο, καμία σχέση με τα σαπάκια της σήμερον λατινικής αμερικής.
BrazHlias (13-10-11)
εγώ διαφωνώ. και τώρα θα μπορούσε να παίξει 3-5-2 η Βραζιλία!!!! και θα ήταν ακόμη καλύτερη από το 2002!!!!! ακούστε σύνθεση! λίμπερο ο Ζούλιο Σέζαρ, 2 στόπερ οι Ρολάντο Γκιάρο και Κάσιο Αλεσάντρο ντε Σόουζα (ήταν υποψήφιος και για την ομαδάρα την ΑΕΚ!!!!!). 3 κεντρικά χαφ οι Ντουντού, Σουμπίνιο και Λεοζίνιο!!!! αριστερό μπακ-χαφ Λεονάρντο ντε Χεσούς Ζεράλδο!!!!!!!!!!!! δεξί μπακ-χαφ Έντσον Ράμος Σίλβα!!!!!!!!!! και το καλύτερο για το τέλος!!! 2 σέντερ φορ οι Ντακόλ και Ντιόγκο!!!!!!!!!! αυτά για τους κακοήθεις που λένε πως το επίπεδο στην Βραζιλία έπεσε......
“The fundamental cause of the trouble is that in the modern world the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”
― Bertrand Russell
Να διορθώσω κάτι που ειπώθηκε παραπάνω. Παίχτες που έπαιζαν σε πολλές θέσεις (κυρίως ανασταλτικές) και φημίζονταν περισσότερο για τη δύναμη, την αντοχή και την αυτοθυσία τους παρά για την τεχνική τους υπήρχαν πάντα. Δηλαδή ο Μπρίγκελ τι ήταν? Ο Μητρόπουλος σε πόσες θέσεις είχε παίξει? Σεντερ φορ τον θυμάμαι, επιθετικό χαφ τον θυμάμαι, αμυντικό χαφ-φρουρό του Γκούλιτ τον θυμάμαι, μόνο τερματοφύλακας δεν είχε δοκιμαστεί. Για τον Λουκανίδη δε λενε οτι ήταν ο πληρέστερος Ελληνας όλων των εποχών επειδή έπαιζε σ' ενα σωρό θέσεις? Το Μεξικό δεν είχε εναν μουρλο (αλλά γάτο) τερματοφύλακα που κάποιες φορές αγωνιζόταν κι ως...εξτρέμ?
Bookmarks