ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Γκέκας: "Τελείωσα γρήγορα τη μεταγραφή για την Εθνική"




Στρατιώτης της Εθνικής ο Φάνης Γκέκας ο οποίος σημείωσε ότι ήθελε να τελειώσει γρήγορα τη μεταγραφή του στην Ακχισάρ ώστε να είναι έτοιμος για τη γαλανόλευκη του Ρανιέρι. Τι είπε για το μοιραίο πέναλτι με Κόστα Ρίκα.
Δυο λεπτά χρειάστηκαν [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] όπως αποκάλυψε ο Λαρισαίος επιθετικός. Ο Φάνης Γκέκας, μιλώντας στον NovaΣΠΟΡ FM 94.6, τόνισε ότι είναι πολύ ευτυχισμένος στο τουρκικό πρωτάθλημα, ενώ θέλει να ξεκινήσει γρήγορα τις υποχρεώσεις του με την Ακχισάρ ώστε να είναι διαθέσιμος στην Εθνική του Ρανιέρι.

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Φάνης Γκέκας:
Για την επιστροφή του στην Ακχισάρ: «Θέλαμε και οι δύο πολύ να γίνει αυτή η μεταγραφή. Κάτσαμε μόνο δύο λεπτά στο τραπέζι και τα βρήκαμε κατευθείαν. Πέρυσι δεν τα βρήκαμε, διότι χάλασε η συμφωνία στις λεπτομέρειες Η ομάδα δεν έχει αλλάξει, παρά ελάχιστα το ρόστερ της. Έφυγαν λίγοι παίκτες και μόνος ο προπονητής έχει αλλάξει ουσιαστικά. Μπορεί να πετύχει η ομάδα, διότι και στην περυσινή σεζόν για λίγο έχασε την έξοδο στην Ευρώπη».
Για το τι μπορεί να προσφέρει: «Η ομάδα με απέκτησε για τα γκολ, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Μπορώ να προσφέρω και σε άλλους τομείς. Όπως η Ακχισάρ θέλει να πετύχει τους στόχους της έτσι και εγώ μπορώ να βοηθηθώ για να πετύχω τους δικούς μου. Η υπόθεση εκτός από εμένα νομίζω ότι χαροποίησε και τον κόσμο. Τα τελευταία δύο χρόνια με πάει το τούρκικο πρωτάθλημα και με πάει ο κόσμος. Νιώθω πολύ καλά και είμαι ευτυχισμένος για αυτό που κάνω. Πολύ δύσκολα δίνονται τόσα λεφτά σε Έλληνα ποδοσφαιριστή από ελληνική ομάδα».


Για την Εθνική: «Είναι σημαντικό κομμάτι η Εθνική και ήθελα πολύ να τελειώσει το θέμα της μεταγραφής μου για να αρχίσω γρήγορα τις υποχρεώσεις μου με την Ακχισάρ, ώστε να είμαι έτοιμος και για την Εθνική».
Για την εποχή Ρανιέρι: «Καινούργιος προπονητής, καινούργια νοοτροπία, καινούργια πράγματα. Είναι έμπειρος σε μεγάλες διοργανώσεις ο προπονητής και έχει τις δυνατότητες η ομάδα να προκριθεί. Είναι ευκαιρία για τον προπονητή να γνωρίσει την ομάδα (μέσω των προκριματικών). Είναι σημαντικό για αυτόν να έχει όλους τους παίκτες στη διάθεση του, ώστε να ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκονται και για να κάνει τις επιλογές. Είναι προτεραιότητα για εμένα η Εθνική. Είναι σημαντικό κομμάτι για εμένα».
Για το Μουντιάλ της Βραζιλίας: «Πιστεύω πως κάθε ομάδα μπορούσε να φθάσει ψηλά. Η καθεμιά έφθασε πάνω-κάτω εκεί που άξιζε, εξαιρώντας λίγες ομάδας. Μπορούσαμε να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο, αλλά ήμασταν άτυχοι. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο και κάποιες φορές δεν σε αφήνει να κάνεις αυτό που θέλεις και για το οποίο προσπαθείς. Όποια ομάδα έφθασε μέχρι εκεί (στα νοκ άουτ) θα μπορούσε να πάει μέχρι και τον τελικό. Το σημαντικότερο ήταν για κάθε ομάδα να μην δεχθεί το γκολ και δίκαια το πήρε η Γερμανία».
Για το καθοριστικό πέναλτι που έχασε κόντρα στην Κόστα Ρίκα: «Εγώ το βλέπω πιο έντονα από τον καθένα. Αν δεν ήμουν σίγουρος δεν θα το εκτελούσα. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Ο αντίπαλος ήταν τυχερός και βρέθηκε και σε καλή κατάσταση».

[8PYLOS]

Ώρα είναι να βγει κι ο Κατσουράνης να δηλώσει τώρα:

"Έκανα λογαριασμό στο Facebook για να με καλέσει ο Ρανιέρι!"

[dimace]

Δεν ξέρω... Ο Γκέκας, παρόλη τη ζημιά που μας έκανε στο Μουντιάλ, μού είναι συμπαθής, σε αντίθεση με τον Κατσουράνη. Τον κόβω για καλό άνθρωπο...

[8PYLOS]

Δεν ξέρω... Ο Γκέκας, παρόλη τη ζημιά που μας έκανε στο Μουντιάλ, μού είναι συμπαθής, σε αντίθεση με τον Κατσουράνη. Τον κόβω για καλό άνθρωπο...

Κι εμένα μου είναι συμπαθής, αλλά όχι ως ποδοσφαιριστής! Ας τον κάνουν μασκότ!

[The Dude]

Δεν ξέρω... Ο Γκέκας, παρόλη τη ζημιά που μας έκανε στο Μουντιάλ, μού είναι συμπαθής, σε αντίθεση με τον Κατσουράνη. Τον κόβω για καλό άνθρωπο...

Για γαμπρό τον πάμε τον τύπο;

[differance]

Σούταρε τον Φύσσα από την εθνική ο Ρανιέρι. Ο επόμενος παρακαλώ.

[celticfrost]

Σούταρε τον Φύσσα από την εθνική ο Ρανιέρι. Ο επόμενος παρακαλώ.

Βοκολος?

[The Dude]

Φύσσα... φύσα... και ρούφα

[8PYLOS]

Ποτέ δεν θα ξεχάσω το αρχιδ@κι τον Φύσσα-φύσα-και-ρούφα (καλό ντιουντ!) που έκανε κωλόχερ@ στη Ριζούπολη! Όχι στη φυσούνα, σε ανύποπτη φάση στο Β' Ημίχρονο. (Άραγε να τα έχει πιάσει καμιά κάμερα? Δεν ήταν και τόσο διαδεδομένα τα σούπερ-ντούπερ κινητά τότε...)

Κωλοπαίδι. Μόνο με τον τσιμεντέν κολλάει ίσως η αρρωστημένη νοοτροπία του... Ευτυχώς ο Ρανιέρι δείχνει σοβαρός!

[kwtsios]

Δεν ξέρω... Ο Γκέκας, παρόλη τη ζημιά που μας έκανε στο Μουντιάλ, μού είναι συμπαθής, σε αντίθεση με τον Κατσουράνη. Τον κόβω για καλό άνθρωπο...

Ζημιά δε μας έκανε.
Αν ο Γκέκας δεν είχε λίγο από το γύρισμα του γκερτ μουλερ δε θα ισοφαριζαμε πότε άρα δεν θα παίζαμε πέναλτι, άρα δε θα το έχανε, άρα δε θα ήταν αυτός ο μπουμαν B-)

[ΜΟΥΡΑΤΗΣ]

Σούταρε τον Φύσσα από την εθνική ο Ρανιέρι. Ο επόμενος παρακαλώ.

άνθρωπε μου , είσαι ο μάντης Της Ελληνιστικής περιόδου και όχι μόνο , ο μάγος της φυλής των μαύρων στην Αφρική , η καφετζού χαρτομάντης ταρώ κλπ κλπ αλλά με μόνο ευχάριστες ειδήσεις.

[ΜΟΥΡΑΤΗΣ]

Βοκολος?

Ο Μένιος δε , δεν περιμένει να τα γράψω , με απαλλάσσει από τον κόπο να τα γράψω. Ολα τα ρουσφέτια στο διάτανο λοιπόν

[ΜΟΥΡΑΤΗΣ]

Ζημιά δε μας έκανε.
Αν ο Γκέκας δεν είχε λίγο από το γύρισμα του γκερτ μουλερ δε θα ισοφαριζαμε πότε άρα δεν θα παίζαμε πέναλτι, άρα δε θα το έχανε, άρα δε θα ήταν αυτός ο μπουμαν B-)

Κώστα μου σε παρακαλώ , σε παρακαλώ γονατιστός είσαι στην χώρα του μπόμπερ , ήταν υπήρξε το ίνδαλμα της δεκαετίας του 1970 , η Δυτική Γερμανία ήταν ή χώρα που έψαχνε κοινωνικά , πολιτισμικά πάρα πολλά θέματα . Η μισή Γερμανία ήταν και τότε η καρδιά της Ευρώπης σε πολλά , παρά το ότι η Γαλλία και οι Ιταλοί έψαχναν και δούλευαν επίσης πολλά .
Ο Μπομπερ ήταν ο παίκτης γκόλ . Μην κάνεις τέτοιες συγκρίσεις είναι πως να σου το πω . Σαν να ζητάς από τους Ελληνες να γίνουν βιομήχανοι . Δεν ............. και το ξέρεις ....
Ούτε για την λάτζα στην ταβέρνα ο Φάνης .....

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Έτσι έζησα τον θρίαμβο




Δεν το έχει ξεχάσει κανείς. Αλλά υπάρχουν και λεπτομέρειες που δεν τις ξέρουμε. Ο Γιάννης Τοπαλίδης, συνεργάτης τότε του Ότο Ρεχάγκελ, πάει δέκα χρόνια πίσω και αποκαλύπτει κρυφές πτυχές από το προσωπικό του ημερολόγιο

  Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:  

Το ημερολόγιο της ευτυχίας» θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ο τίτλος στο κομμάτι που ακολουθεί, και ξυπνάει μνήμες ενθουσιασμού, νωπές ακόμα, λες και ήταν χθες. Και όμως έχουν περάσει δέκα (ναι 10 !) ολόκληρα χρόνια, από το έπος της Πορτογαλίας και κανείς δεν μπορεί να το ξεχάσει.

Σε κανέναν (όχι μόνο στην Ελλάδα) δεν μπορεί να βγει εύκολα από το μυαλό του η εικόνα αυτών των υπέροχων Ελλήνων με τον Γερμανό τους, που οδήγησαν μια χώρα στην κορυφή του (ευρωπαϊκού) Ολύμπου.
Όμως το σημαντικότερο είναι ότι άφησαν και μια παρακαταθήκη όχι μόνο για τη νέα γενιά, αλλά και για την ίδια την εθνική ομάδα που άλλαξε για τα καλά επίπεδο, δεν γύρισε ποτέ το κεφάλι να κοιτάξει πίσω, και μας έφτασε όλους στο σημείο να μένει στα πέναλτι εκτός προημιτελικών ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου και να είμαστε σκασμένοι, θεωρώντας (δικαίως) ότι χάσαμε την ευκαιρία της ζωής μας.
Η ίδια η εθνική όλα αυτά τα χρόνια, με αρχή το 2004, μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορούμε όλο και πιο πάνω, όλο και καλύτερα.
Ο Γιάννης Τοπαλίδης, το δεξί χέρι και συνεργάτης του Οτο Ρεχάγκελ, μας μεταφέρει σε ένα νοσταλγικό ταξίδι στο χρόνο, δέκα χρόνια πριν και μας βάζει στα αποδυτήρια της πιο επιτυχημένης εθνικής ομάδας όλων των εποχών. Και θυμάται τα λόγια του κόουτς, την ακύρωση της πτήσης, τον εφιάλτη, την βιασύνη του να πανηγυρίσουν, μέχρι και το πιο δύσκολο αίτημα που του έχει θέσει ποτέ παίκτης από την ομάδα του, ο Γιώργος Καραγκούνης !
Ξετυλίγει μαζί μας το κουβάρι των αναμνήσεων, ενθυμούμενος στιγμές από κάθε παιχνίδι, ξεκινώντας με τη σειρά από την πρεμιέρα με την Πορτογαλία και φτάνοντας ως το φινάλε πάλι με τους (άτυχους που έπεσαν πάνω μας) Πορτογάλους.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το όμορφο ταξίδι
Σάββατο 12 Ιουνίου 2004 - Ωρα 19.00

Στάδιο «Ντραγκάο» - Πόρτο

Ελλάδα-Πορτογαλία 2-1 (7’ Καραγκούνης, 51’ Μπασινάς – 90’ Ρονάλντο).




Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός

«Δεν θα ξεχάσω τον ενθουσιασμό με τον οποίο είχαμε φτάσει όλοι στο γήπεδο. Γενικά υπήρχε από την πρώτη στιγμή που φτάσαμε στην Πορτογαλία, σε κάθε παίκτη, στον προπονητή, σε όλους και το έβλεπες σε κάθε μας εκδήλωση. Μην ξεχνάτε ότι η εθνική Ελλάδος είχε προκριθεί μετά από δέκα χρόνια και πάλι σε μεγάλη διοργάνωση και αυτό από μόνο του έλεγε πολλά.
Ακούγαμε όμως από πολλούς και όχι μόνο Έλληνες, ότι θα πάθουμε ότι και η ομάδα του 1994 στις ΗΠΑ και θα φύγουμε με τρεις ήττες. Αυτό ήταν κάτι που…τσίγκλισε τον εγωϊσμό μας και είχαμε δώσει μια υπόσχεση λίγο πριν την έναρξη των αγώνων. Να τα δώσουμε όλα για να πάμε όσο το δυνατόν καλύτερα και πιστέψτε με, ήμασταν αισιόδοξοι όχι μόνο ότι δεν θα διασυρθούμε αλλά και ότι θα κάνουμε τουλάχιστον τρία καλά παιχνίδια.
Ξεκινάει το παιχνίδι και παίρνουμε γρήγορα το προβάδισμα, ενώ φτάνουμε σε μια απίστευτη νίκη. Στα αποδυτήρια ο ενθουσιασμός είναι μεγάλος και πολύ γρήγορα από την αγωνία της πρεμιέρας και το πώς θα πάμε, είχαμε περάσει στα…κομπιουτεράκια και υπολογίζαμε πλέον ότι μπορούμε να προκριθούμε. Απίστευτο συναίσθημα».
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2004 - Ώρα 19.00

Στάδιο «Μπέσσα» - Πόρτο

Ελλάδα-Ισπανία 1-1 (66’ Χαριστέας – 38’ Μοριέντες)




Η γνωστή Ισπανία και η θεά τύχη

«Ήταν εκ των πραγμάτων από τα πιο δύσκολα παιχνίδια μας, αλλά η νίκη μας στη Σαραγόσα, στα προκριματικά λίγους μήνες νωρίτερα αποτέλεσε τον οδηγό μας. Ο προπονητής, αυτό ακριβώς επεσήμανε στους παίκτες μας, ακόμα και λίγη ώρα πριν βγούμε στο γήπεδο. «Θυμηθείτε πως τους μπλοκάραμε στην έδρα τους και δεν σκόραραν. Μπορούμε να τους κόψουμε το ρυθμό αλλά θέλει αυτοθυσία» τους είπε. Τελικά γκολ δεχτήκαμε, αλλά αποδείξαμε ότι μπορούσαμε να παίξουμε και επίθεση, γι’ αυτό και ισοφαρίσαμε. Όμως θέλω να είμαι ειλικρινής, περάσαμε ένα εξαιρετικά δύσκολο τελευταίο ημίωρο όπου δεχτήκαμε τρομερή πίεση από τους Ισπανούς και σταθήκαμε τυχεροί που δεν δεχτήκαμε δεύτερο γκολ.
Επιτίθονταν κατά κύματα από τα πλάγια και θυμάμαι ακόμα τον Χοακίμ, που είχε κάνει πάρτι και μας είχε βάλει δύσκολα. Σε αυτό το παιχνίδι όμως η ομάδα χαλυβδώθηκε ακόμα περισσότερο, εκεί πιστέψαμε εκ νέου στις δυνάμεις μας. Μην ξεχνάμε ότι ήμασταν σε έναν όμιλο φωτιά με υπερδυνάμεις».
Κυριακή 20 Ιουνίου 2004 - Ώρα 21.45

Στάδιο «Αλγκάρβε» - Φάρο Λούλε

Ρωσία-Ελλάδα 2-1 (2’ Κριτσένκο, 17’ Μπουλίκιν – 43’ Βρύζας)




Καραγκούνης: "Ρε σεις χαμογελάστε! Προκριθήκαμε..."

«Αυτό το παιχνίδι ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης και θεωρώ ότι το πρώτο εικοσάλεπτο ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι που ζήσαμε σε αυτή τη διοργάνωση. Οι Ρώσοι είχαν προηγηθεί με 2-0 στο 17’ και θα μπορούσαν να προηγούνται ακόμα και με 4-0 !
Είχαμε μπει και εμείς λίγο χαλαρά, ίσως και με λίγη υπεροψία, αλλά υπήρχε και ένα σημαντικότατο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε. Σε όλα τα παιχνίδια ήμασταν άψογα διαβασμένοι και οι παίκτες είχαν πάρει όλες τις οδηγίες μέχρι…κεραίας. Άλλωστε φαινόταν στους αγώνες. Με τη Ρωσία είχαμε κάνει τα πλάνα μας, αλλά ο τεχνικός τους δεδομένου ότι είχαν αποκλειστεί έκανε την ομάδα άνω κάτω με πολλούς αναπληρωματικούς και τα σχέδια πήγαν περίπατο.
Στο ημίχρονο, που είχαμε μειώσει το σκορ με τον Βρύζα, γνωρίζαμε ότι προκρινόμασταν με αυτό το σκορ και την ήττα της Ισπανίας, αλλά στα αποδυτήρια ο κόουτς επέμεινε ότι δεν πάμε να κρατήσουμε την ήττα με ένα γκολ, αλλά να κυνηγήσουμε την ισοφάριση. Και αν δείτε στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε χάσει σημαντικές ευκαιρίες.
Στα αποδυτήρια μετά τη λήξη όλοι είμαστε παγωμένοι, σαστισμένοι ακόμα από την εξέλιξη του αγώνα, όταν μπήκε ο Γιώργος ο Καραγκούνης με μια σημαία μέσα, καθώς δεν έπαιζε λόγω τιμωρίας.
«Τι έγινε ρε παιδιά, πως είστε έτσι ;Προκριθήκαμε στον επόμενο γύρο. Καταλάβατε τι έχουμε πετύχει, για χαμογελάστε λίγο» μας είπε και το κλίμα αμέσως άλλαξε.
Ο Οτο Ρεχάγκελ, μιλώντας στους παίκτες τους είπε χαμογελώντας : «Εδώ και μέρες η πτήση ήταν έτοιμη για την Αθήνα. Μπράβο σας γιατί ακυρώσατε αυτά τα εισιτήρια και αλλάξατε το δρομολόγιο. Αντί για την Αθήνα πάμε στη Λισαβόνα» τους είπε και έγινε ο χαμός. Αξέχαστε στιγμές πραγματικά».
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2004 - Ώρα 21.45

Στάδιο «Ζοζέ Αλβαλάντε» - Λισαβόνα

Προημιτελικός: Ελλάδα-Γαλλία 1-0 (65’ Χαριστέας)




Ρεχάγκελ: "Οι Γάλλοι θα χάσουν σήμερα"

«Μια υπερδύναμη του ποδοσφαίρου, Πρωταθλήτρια Ευρώπης και φιναλίστ μετά από δύο χρόνια στο Παγκόσμιο κύπελλο. Είχε να χάσει δύο χρόνια, αλλά δεν θα ξεχάσω στα αποδυτήρια πριν τον αγώνα την πίστη του Οτο Ρεχάγκελ.
«Λοιπόν ο αντίπαλός μας έχει να χάσει δύο χρόνια, αλλά απόψε ήρθε η ώρα να κάνει την πρώτη του ήττα. Αρκεί να παίξουμε με μυαλό» είπε στους παίκτες μας στους οποίους ζητήσαμε βασικά να μην φάμε γκολ, καθώς ήμασταν σίγουροι ότι θα σκοράρουμε. Είχαμε εστιάσει βασικά στους δύο κινητήριους μοχλούς του αντιπάλου, τον Ζιντάν και τον Ανρί, λέγοντας στους παίκτες ότι αν περιορίσουμε αυτούς τους δύο έχουμε μεγάλη τύχη όπως και έγινε.
Στο φινάλε στα αποδυτήρια, ήταν η πρώτη φορά που πλέον υπήρχε η πίστη ότι μπορούσαμε να παίξουμε ακόμα και στον τελικό αν και μας περίμενε στον ημιτελικό ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί της διοργάνωσης η Τσεχία».
Πέμπτη 1 Ιουλίου 2004 - Ώρα 21.45

Στάδιο «Ντραγκάο» - Πόρτο

Ημιτελικός: Ελλάδα-Τσεχία 1-0 (105’ Δέλλας)




Τι λες ρε Ότο; Τελείωσε!!!

«Απίστευτο παιχνίδι, από τα κορυφαία που μπορεί να παίξει κανείς σε τέτοιο επίπεδο. Ο κόουτς ήταν αισιόδοξος και στα αποδυτήρια είπε στους παίκτες: «Όταν έχετε αποκλείσει την Πρωταθλήτρια Ευρώπης, είστε ικανοί για τα πάντα. Δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτε».
Είχαμε σχεδιάσει να πάει πάνω στον Κόλερ ο Καψής και ήταν η καλύτερη επιλογή μας.
Ο Κόλερ, με τον Νέντβεντ και τον Ροζίσκι ήταν οι παίκτες που είχαμε στρέψει την προσοχή μας και σίγουρα ο τραυματισμός του Νέντβεντ μας βοήθησε σημαντικά. Όσο το σκορ έμενε στο 0-0 και περνούσε η ώρα, εμείς ανεβαίναμε ενώ η απόδοση της Τσεχίας έπεφτε. Μόλις φτάσαμε στην παράταση με τον κόουτς θα κάναμε μια αλλαγή και ήταν υποψήφιοι ο Νικολαϊδης και ο Τσιάρτας για να αντικαταστήσουν τον Βρύζα.
Αποφασίσαμε να βάλουμε τον Τσιάρτα, γιατί γνωρίζαμε ότι θα εφαρμοζόταν ο κανονισμός του ασημένιου γκολ, που αν σκοράρεις στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης και αυτό ολοκληρωθεί προκρίνεσαι.
Τελικά ο Τσιάρτας ήταν αυτός που χτύπησε το κόρνερ και ο Δέλλας πέτυχε το γκολ της πρόκρισης. Θυμάμαι ότι όλοι φύγαμε τρέχοντας μέσα στο γήπεδο ενώ ο κόουτς μας έδειχνε το ρολόι του: «Τι κάνετε, δεν έχει τελειώσει ο αγώνας. Ελάτε έξω».
Μην ανησυχείς του λέω, το γκολ μπήκε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, δεν θα κρατήσει ούτε λεπτό παραπάνω και πράγματι ο Κολίνα σφύριξε αμέσως».
Κυριακή 4 Ιουλίου 2004 - Ώρα 21.45

Στάδιο «Ντα Λουζ» - Λισαβόνα

Τελικός: Ελλάδα-Πορτογαλία 1-0 (57’ Χαριστέας)




Μπήκε ο Τζίμι Τζαμπ; Το πήραμε!

«Ημέρα τελικού, φοβερή ανυπομονησία για να παίξουμε. Πλέον εδώ που έχουμε φτάσει θέλουμε το κύπελλο, αλλά ξέρουμε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο καθώς έχουμε νικήσει την Πορτογαλία στην πρεμιέρα και είναι υποψιασμένη.
Φοβερές εικόνες στην παραμονή με τους χιλιάδες Έλληνες να είναι στο πλευρό μας, τον κόσμο να τραγουδάει, το κλίμα υπέροχο και ξαφνικά μου ζητάνε το πιο απίθανο πράγμα.
Με…δράστη ποιόν άλλο τον υπέροχο Γιώργο Καραγκούνη τον οποίο λατρεύω και είμαστε πολύ φίλοι. Πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο και κυρίως για έναν παίκτη που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση με την συμπεριφορά του εντός και εκτός γηπέδου. Έρχεται λοιπόν την παραμονή του τελικού, τον οποίο θα έχανε λόγω καρτών, και με πιάνει: «Γιάννη θα τρελαθώ, κάντε κάτι να παίξω, δεν θα αντέξω να είμαι και πάλι εκτός, ιδιαίτερα σε ένα τέτοιο παιχνίδι».
Έμεινα…άφωνος και στη συνέχεια του είπα: «Γιώργο δεν γίνεται αυτό, πώς να το κάνουμε». Ήταν σίγουρα από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του, αλλά αποζημιώθηκε στο φινάλε και ήταν πρώτος στους πανηγυρισμούς.
Όταν είδαμε τους Πορτογάλους, ιδιαίτερα μετά το πρώτο ημίχρονο, παρατηρήσαμε κάτι που είχαμε δει και στους Τσέχους στον ημιτελικό. Υπήρχε φόβος ή αγωνία αν θέλετε καλύτερα, στα μάτια τους. Το βλέπαμε, αλλά το νοιώθαμε κιόλας. Μετά την πρόκρισή μας επί της Γαλλίας όλοι μας έβλεπαν με άλλο μάτι. Αντίθετα οι Γάλλοι δεν είχαν αυτό το φόβο και ήταν μάλιστα και σίγουροι για την πρόκριση.
Ο Χαριστέας σκοράρει και πλέον αρχίζουμε να πιστεύουμε περισσότερο στην κατάκτηση του τροπαίου. Που βεβαιωθήκαμε ; Όταν έκανε την είσοδό του στο γήπεδο, αυτός ο άνθρωπος που το έχει συνήθειο να εισβάλει σε αγωνιστικούς χώρους (σ.σ. ο Τζίμι Τζάμπ). Εκεί γύρισα και κοίταξα τον κόουτς και είπαμε: «Τελείωσε είμαστε Πρωταθλητές Ευρώπης».
Μας βοήθησε και ο Σκολάρι άθελά του, καθώς ενώ εμείς μετά το γκολ οπισθοχωρήσαμε ολοκληρωτικά αυτός δεν έβαλε δεύτερο επιθετικό και έκανε αλλαγή απλά σε ίδια θέση. Το κάνει αν το προσέξετε και τώρα με τη Βραζιλία στο Μουντιάλ.
Αυτό ήταν βούτυρο στο ψωμί μας και μας βοήθησε να βγάλουμε με άνεση το τελευταίο ημίωρο του αγώνα χωρίς να νοιώσουμε καθόλου πίεση.
Στα αποδυτήρια ο χαμός, με πανηγυρισμούς, γέλια, φωνές για τον θρίαμβο, όταν μας χτύπησαν την πόρτα και ρώτησαν τον κόουτς εάν μπορεί να μας επισκεφτεί στα αποδυτήρια ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Ευγενέστατος, έβαλε να ρωτήσουν και δεν…μπούκαρε μόνος του. Μας έδωσε συγχαρητήρια μαζί με τη σύζυγό του και αποχώρησε.
Μετά επιστροφή στο ξενοδοχείο, αποθέωση και γενικότερα από τότε, ζήσαμε και άλλες μαγικές στιγμές με την τρομερή υποδοχή και πορεία μαζί με χιλιάδες Έλληνες προς το Παναθηναϊκό Στάδιο»
Ως επίλογο, ο Γιάννης Τοπαλίδης, συνεργάτης και φίλος του Οτο Ρεχάγκελ, θυμίζει πως ότι έγινε πριν από δέκα χρόνια: «Στη μνήμη μας είναι τόσο φρέσκο λες και έγινε χθες. Ο κόσμος μας το υπενθυμίζει παντού, όπου βρεθούμε κάθε μέρα και κάθε στιγμή και αυτό δείχνει το πόσο σημαντική ήταν αυτή η επιτυχία, για μια χώρα σαν την Ελλάδα. Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ όσο ζούμε».
Ούτε εμείς κόουτς και σας ευχαριστούμε θερμά όλους για τις μαγικές στιγμές που μας χαρίσατε.

[differance]

Απίστευτες στιγμές, μοναδικές. Μακάρι να τις ζήσουμε κάποια στιγμή και με τον Ολυμπιακό.

[sirkostas]

Mε Διαμαντάκο οι πρώτες επιλογές του Ρανιέρι


Τους εκλεκτούς του για το παιχνίδι με τη Ρουμανία ανακοίνωσε την Πέμπτη ο Κλαούντιο Ρανιέρι.





















Στην αποστολή μετέχουν οι: Καρνέζης, Γλύκος, Καπίνο, Τοροσίδης, Βύντρα, Μανωλάς, Μόρας, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Παπασταθόπουλος, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Χολέμπας, Καράμπελας, Σαμαράς, Χριστοδουλόπουλος, Μανιάτης, Σάμαρης, Σιόβας, Ταχτσίδης, Κονέ, Φορτούνης, Σαλπιγγίδης, Διαμαντάκος, Μήτρογλου, Αθανασιάδης.
To νέο πρόσωπο είναι ο Δημήτρης Διαμαντάκος ο οποίος ξεχώρισε στην προετοιμασία του Ολυμπιακού και βρήκε δίχτυα στο παιχνίδι της πρεμιέρας με τη Νίκη Βόλου.
Δεν κλήθηκε ο Κώστας Κατσουράνης ο οποίος παραμένει χωρίς ομάδα και φυσικά ο Γιώργος Καραγκούνης ο οποίος έχει ανακοινώσει ότι δεν θα ξαναπαίξει στην Εθνική.
Το παιχνίδι με τη Ρουμανία είναι προγραμματισμένο για τις 7 Σεπτεμβρίου (21:45) στο Καραϊσκάκη και είναι το πρώτο για τα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2016.

[castillo7]

εχω να πω παρα πολυ καλη ομαδα...λειπει μονο ο φετφα. στα επομενα χρονια δεν θα απορησω αν φερουν κανενα τιτλο.
ευτυχως φυγανε οι καραβανες....γκεκας...καρα και κατσουρ.

[Reds]

Δεν ξέρω πως θα τα πάει η νέα εθνική όμως βλέπω αμυντικά πρέπει να είμαστε σε πολυ καλό επίπεδο με πολλές λύσεις ειδικά στα σέντερ μπακ.

Μανωλάς-Σιόβας-Αβραάμ παπαδόπουλος -Παπασταθόπουλος-Κυριακος Παπαδόπουλος-Βυντρα-Μόρας .Πολύ καλοί αμυντικοί όλοι.


Edit: Μέχρι το Euro ίσως εχουν εξελιχθεί και η Μπουχαλάκης-Κολοβός-Αυλωνίτης που μπορούν να προσφέρουν.

[sirkostas]

Η κλήση του Μήτρογλου που έχει να παίξει μπάλλα από πέρσι σχεδόν, πραγματικά δεν έχει λογική. Από κει και πέρα, στην άμυνα θα παραμείνουμε δυνατοί. Αλλά λείπει τρομερά ένας επιτελικός παίχτης καθώς και κάποιος που να έχει τη διείσδυση. Στα μονοπάτια του Οττο και του Σάντος θα περπατήσει κι ο Ρανιέρι.

[SOLID]

Έχει κάνει υποτυπώδη προετοιμασια λόγω της κόντρας με τον Μαγκατ.

Ποιον να έπαιρνε Κώστα? τον Γκέκα?