Ένας από τους πράκτορές μου (φίλος εννοώ 
) στην Ελλάδα
μου έστειλε το παρακάτω σε μειλ, που κατά παράβαση της πρακτικής μου
να μην δημοσιεύω άρθρα τρίτων το παραθέτω ως εξαιρετικό.
Ας ξεκινήσω, λοιπόν, γράφοντας ότι ο Παναθηναϊκός αποδίδει διαστημικό ποδόσφαιρο, έχει άμυνα γρανίτη, κέντρο φωτιά, επίθεση φλογοβόλο, ο Νιόπλιας είναι αναμορφωτής και ότι πάει να πάρει το φετινό πρωτάθλημα με τη διαιτησία κόντρα και με τους πάντες να του στέκονται εμπόδιο! Από τον Ζαγοράκη μέχρι τον Μελίσση… Ποιος είμαι εγώ να πω τα αντίθετα όταν από… παντού ακούτε το ίδιο τροπάριο…
Υπάρχει όμως και μία άλλη παράμετρος: αν στον Ολυμπιακό δεν είχαν γίνει τόσα πολλά και τόσο σοβαρά εγκλήματα, και εφέτος, ο Παναθηναϊκός θα τερμάτιζε πιθανότατα στη γνώριμη για αυτόν δεύτερη θέση…
Για να μιλήσουμε και λίγο πιο σοβαρά, αυτό που λέω είναι ότι βεβαίως ο Παναθηναϊκός βρίσκεται δίκαια στην πρώτη θέση αυτήν τη στιγμή, αυτό όμως δε συμβαίνει γιατί είναι απίστευτα βελτιωμένος σε σχέση με πέρυσι αλλά γιατί ο Ολυμπιακός είναι απίστευτα χειρότερος.
Η ομάδα του Πειραιά, είχε βρει μετά από χρόνια, έναν σοβαρό προπονητή και τον έστειλε… αδιάβαστο σε μια πρωτοφανή κρίση αλαζονείας και μονομανίας, για να φέρει στη θέση του τον… Τιμούρ. Και όταν κατάλαβαν το λάθος τους, το διόρθωσαν με ένα μεγαλύτερο λάθος: έδιωξαν έναν ανύπαρκτο προπονητή για να φέρουν έναν… μη προπονητή.
Και βέβαια, τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός επιτέλους καταλάβαινε ότι καλό το παραμυθάκι για τη διαιτησία αλλά ο δρόμος για την κορυφή δεν έρχεται με την κλάψα αλλά ενισχύοντας την ομάδα με παικταράδες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Σισέ, στον Πειραιά το έριξαν στα μπαλώματα, τους δανεικούς και τους ελεύθερους από τις ομάδες της ελληνικής επαρχίας.
Χαλαρή προετοιμασία για να παντελονιάσουμε τα λεφτά της Ευρώπης, ανικανότητα να βρεθεί επί έξι μήνες έναν αριστερό χαφ πριν καταλήξουν στα μέσα Γενάρη στον ικανό (αλλά δανεικό) Ντάτολο, στη συνέχεια φουλ προετοιμασία στη μέση της χρονιάς που συνοδεύτηκε από την άδεια της ομάδας να γίνει ένα τσίρκο και να παρτάρει για δέκα ημέρες, διασκορπισμένη σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς γιατί ήρθαν οι ήττες από Άρη, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, θα ήταν απορίας άξιο αν η ομάδα με αυτές τις συνθήκες μάζευε βαθμούς από αυτά τα παιχνίδια… Τώρα πια που τα βλέπουν όλα αυτά στου Ρέντη, χτυπάνε τα κεφάλια τους στον τοίχο (και κάποιος πρέπει να χτυπάει το δικό του τις σπάνιες φορές που πηγαίνει στην πλατεία Αλεξάνδρας αλλά είναι φοβερά εγωιστής για να το παραδεχθεί).
Και βλέποντας, ότι παρά το ελλιπές ρόστερ και τα λάθη που έγιναν και ήδη αναφέραμε, το να φύγει ο μυθικός ποδοσφαιριστής και ο κατά φαντασία προπονητής και μέγιστος μπον βιβέρ, Ζίκο αρκούσε για να έρθει το διπλό στη Νέα Σμύρνη και μία πεντάρα επί του Λεβαδειακού, χτυπάνε τα κεφάλια τους ακόμη περισσότερο…
Γιατί ξέρουν ότι αν η απόλυση Ζίκο είχε έλθει πριν από το ματς από την Καβάλα, ενδέχεται τα πράγματα σήμερα να ήταν πολύ διαφορετικά. Η λαϊκή σοφία βέβαια έχει για αυτήν την περίσταση, το απόφθεγμα της: «στερνή μου γνώση…».
Η αληθινή αγωνία, όμως, των φίλων του Ολυμπιακού δεν είναι αν θα χαθεί το εφετινό πρωτάθλημα αλλά αν το πάθημα έχει γίνει μάθημα. Επιτρέψτε μου πάντως, να αμφιβάλλω ζωηρά…
Du3lisT
, 3 .
)
-
Bookmarks