Πέμπτη 21/2 22:00 Ντιναμό Κιέβου – Ολυμπιακός, στο Στάδιο Ολιμπίνσκι.

[iakov7]

Για αλλη μια χρονια λεμε κριμα και μπορουσαμε, μας εμεινε παλι μονο η απογοητευση και αυτο εχει κουρασει. Ενταξει το δεχομαι οτι φετος ειναι μεταβατικη σεζον απλα εκει που η ομαδα στο ξεκινημα δεν ηταν καλη και κανεις δεν πιστευε σε διακριση στην Ευρωπη και στιο πρωταθλημα, απεκλεισε την Μιλαν και αρχισε να παιζει μπαλαρα και ολοι πιστεψαμε στο κατι παραπανω. Δυστυχως μεσα σε λιγες μερες ναυαγησαν ολα. Τα αιτια; Ισως ντεφορμαρισμα σε καποιο βαθμο, ισως να φανηκαν οι αδυναμιες της ομαδας οταν οι αντιπαλοι εγιναν πιο ισχυροι (μπαουγκ, ντιναμο) και εφοσον δεν ενισχυθηκαμε οπως επρεπε τον Ιανουαριο (πχ φορ), καπου οι τραυματισμοι και ειδικα των Ομαρ αλλα και Φορτουνη και η απουσια του Καμαρα στο κεντρο. Η ουσια παντως ειναι η ιδια.


Η προκριση χαθηκε κυριως στο Καραισκακη, οπου δεχτηκαμε 2 γκολ απο σοβαρα αμυντικα λαθη και πεταξαμε ενα ημιχρονο, που αντι να τελειωσουμε το παιχνιδι κατσαμε πισω και περιμεναμε με παθητικο τροπο και τελικα εγινε και το 2-2. Στο Κιεβο ξεκινησαμε καλα αλλα με την πρωτη φαση και παλι δεχτηκαμε γκολ απο αδρανεια της αμυνας (με 6 γκολ σε τουμπα και με ντιναμο δεν μπορει να εχεις ελπιδες για κατι καλο). Τρεχα μετα να το γυρισεις με μια επιθετικη γραμμη που εδειξε και ψες οτι δεν εχει το ευκολο γκολ. Η ντιναμο δεν ηταν κανα μεγαθηριο και αυτο ποναει περισσοτερο, μια καλη ομαδα ηταν που απλα δεν εκανε σοβαρα λαθη πισω και ηταν αποτελεσματικη μπροστα και φυσικα πηρε με χαρα τα δωρα που της δωσαμε.