Δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Τον Ολυμπιακό τον γνώρισα από τα πέντε μου, κάπου 36 χρόνια πριν.Και τους οπαδούς του. Αυτή την κατάρα...
Μιλάμε για το φάιναλ φορ της ευρωλίγκας και χτυπιόμαστε που δεν είμαστε, λες και παίζαν τοπικό πειραιά και δε μας κάλεσαν.
Είχαμε ατυχίες, γαμήθηκε το πλάνο, τέλος. Αλλά ο γκάμπρο εκεί... να χτυπιέται που δεν πήγε σε ένα θεσμό που ο ζελεδένιος πχ έχει 6 χρόνια να πάει, η Μπάρτσα με το υπερδιπλάσιο μπατζέτι, εφαγε νταπίπα...
Ο γκάμπρο λοιπόν, όταν θα κατακτήσει 10 στη σειρά, θα γκρινιάξει που θα χάσει το 11ο. Τι; Οχι; Και στη μπάλα αυτό ακτιβώς δεν έκανε;
Ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού, πλέον πέρα από τα αιώνια κόμπλεξ που έχει ως οπαδός, έχει και μιαν αλαζονεία που δε βοηθάει καθόλου.
Αποκαθηλώσαμε μέσα σε 24ωρα την ομάδα που μας χάρησε απίστευτες συγκινήσεις, ακόμα και φέτος. Προέδρους, προπονητές, παίκτες, ιατρους... όλους. Γιατί ο γκάμπρο ξέρει.
Εχω συμβιβαστεί με αυτό το δεδομένο. Με ενοχλεί όλο και λιγότερο. Ανίατη περίπτωση, τι σκας.
Bookmarks