Off Topic

[sk12072]

οσο ειμαστε μεσα στην οικονομικη ενωση αυτοι θα μας διαφεντευουν.ας ελπισουμε να γινει το brexit να καταρρευσει
η ευρωζωνη να γυρισουμε σε εθνικο νομισμα για να σωθουμε

[voskos_7]

οσο ειμαστε μεσα στην οικονομικη ενωση αυτοι θα μας διαφεντευουν.ας ελπισουμε να γινει το brexit να καταρρευσει
η ευρωζωνη να γυρισουμε σε εθνικο νομισμα για να σωθουμε

Και ναι και όχι, θα έλεγα...
Το νόμισμα, είναι σύμπτωμα, σοβαρότατο, για την περίπτωσή μας...
Η αλλαγή του, όμως, αυτή καθ'εαυτή, δεν είναι η σίγουρη λύση - αλλού είναι οι αιτίες και αυτές πρέπει να διορθώσουμε, εντός, εκτός, ή χωρίς ευρώ.

[estai]

Παμε σε κανονικο κουρεμα του χρεους, με ανταλλαγμα την αναγκαστικη παραμονη των μεταναστων στην χωρα, αλλα και την συνεχιση οπως λεει και ο φιλος πιο πανω ακομα πιο σκληρων μετρων. Επρεπε να βρεθει αλλοθι για να περασει απο τα ευρωπαικα κοινοβουλια το κουρεμα και ηρθε γαντι η εισροη αυτων των ανθρωπων.
Το αστειο ειναι πως αν οντως γινει, ο Τσιπρας θα βγει καβαλα στο αλογο απο εκει που βρισκεται στο καδρο του Παπανδρεικου σουρεαλισμου.

[dimace]

Αν είναι να γλυτώσουμε από την οικονομική ασφυξία ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ (άκα κούραμα ΒΑΡΒΑΤΟ και όχι αρχ...α) να μείνουνε οι μετανάστες στην χώρα. Δεν θα μας φάνε στη τελική (να μείνουν αυτοί που ήδη είναι, εννοώ. Όχι όποιος έρχεται στο μέλλον ντε και καλά να παραμένει) Αν δεν λυθεί το οικονομικό πρόβλημα είμαστε τελειωμένοι και οι μετανάστες είναι μικρό τίμημα για την επιβίωση της χώρας. (άσε που μπορεί να μας κάνουν και κανά παιδί, γιατί με την υπογεννητικότητα που έχει πέσει σε λίγα χρόνια θα είμαστε κράτος γερόντων)

[pirateeeeeee]

Αν είναι να γλυτώσουμε από την οικονομική ασφυξία ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ (άκα κούραμα ΒΑΡΒΑΤΟ και όχι αρχ...α) να μείνουνε οι μετανάστες στην χώρα. Δεν θα μας φάνε στη τελική (να μείνουν αυτοί που ήδη είναι, εννοώ. Όχι όποιος έρχεται στο μέλλον ντε και καλά να παραμένει) Αν δεν λυθεί το οικονομικό πρόβλημα είμαστε τελειωμένοι και οι μετανάστες είναι μικρό τίμημα για την επιβίωση της χώρας. (άσε που μπορεί να μας κάνουν και κανά παιδί, γιατί με την υπογεννητικότητα που έχει πέσει σε λίγα χρόνια θα είμαστε κράτος γερόντων)

υπογεννητικότητα υπάρχει γιατί οι άνθρωποι που ζουν εδώ δεν κάνουν παιδιά από άποψη αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα για να ζήσουν και η ολιγαρχία τους εκμεταλλεύεται

Από τα μέχρι τώρα στατιστικά δεδομένα οι απ έξω δεν θα μας βοηθήσουν στο οικονομικό αν δεν σηκωθούμε εμείς. 7 χρόνια πέρασαν

η αποθήκη ψυχών θα είναι κακό για όλους μας. Για τους Ελληνες, για τους πρόσφυγες, για τους μετανάστες, για τους παράνομους μετανάστες. Γιατί όταν θολώσει το μυαλό από την πείνα δεν θα υπάρχουν καλοί και και κακοί άνθρωποι αλλά ζώα που ψάχνουν για τροφή με οποιαδήποτε τρόπο. Ο υποκινούμενος από τα μεγάλα συμφέροντα πόλεμος πρέπει να τελειώνει και οι επεκτατικές βλέψεις μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσσία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ιράν, Ισραήλ, Πακιστάν, Ινδία κλπ και κυρίως ο ΟΗΕ) που άλλοι τους κάνουν άλλοι τις πληρώνουν (και εμείς εδώ τον ύπνο του δικαίου για να το θέσουμε έστω σε διπλωματικό επίπεδο)

πχ. διαβάζω από ναυτεμπορική "Στις 11 Γενάρη/13, ο γαλλικός στρατός ξεκίνησε την επέμβασή του στο Μαλί ενάντια στους αντάρτες που ελέγχουν το βορρά και προέλαυναν προς ..." εις το όνομα κατά των ισλαμιστών εξτρεμιστών και των Τουαρέγκ και υπερ της στρατιωτικής χούντας (γιατί υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα χρυσού γνωστής μαφιόζικης οικογενείας), κάνοντας το αντίθετο που έκανε στην Συρία με τα λεφτά που έδινε στους κατ ονομα αντικαθεστωτικούς. Αντίστοιχα πράγματα έκανε και στην Σομαλία, Κεντροαφρικανική δημοκρατία τα τελευταία χρόνια (τεράστια αποθέματα διαμαντιών, ουρανίου, χρυσού και σιδηρομεταλλευμάτων). Στην Συρία όμως όλα καλά και κοκοκο... διότι κανείς δεν νοιάζεται για τίποτα εκτός του χρηματικού τους όφελους και τα περί ειρήνης/ανθρωπισμού είναι λόγια του αέρια για τα πρόβατα (πχ. για την χειραγώγηση και ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, καταστολή εσωτερικών εχθρών κλπ)

[voskos_7]

Παμε σε κανονικο κουρεμα του χρεους, με ανταλλαγμα την αναγκαστικη παραμονη των μεταναστων στην χωρα, αλλα και την συνεχιση οπως λεει και ο φιλος πιο πανω ακομα πιο σκληρων μετρων. Επρεπε να βρεθει αλλοθι για να περασει απο τα ευρωπαικα κοινοβουλια το κουρεμα και ηρθε γαντι η εισροη αυτων των ανθρωπων.
Το αστειο ειναι πως αν οντως γινει, ο Τσιπρας θα βγει καβαλα στο αλογο απο εκει που βρισκεται στο καδρο του Παπανδρεικου σουρεαλισμου.

Αν δεν αλλάξουν μυαλά, στο ζήτημα της διαχείρισης της παραμονής των προσφύγων και του διαχωρισμού τους από τους μετανάστες, δε θα προλάβουμε να χαρούμε το κούρεμα...

Και έστω για μία φορά, πρέπει να σταματήσουν, έστω και για λίγο, να βλέπουν κάθε τέτοια περίσταση ως ευκαιρία διάθλασης δημοσίου χρήματος.

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[dimace]

υπογεννητικότητα υπάρχει γιατί οι άνθρωποι που ζουν εδώ δεν κάνουν παιδιά από άποψη αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα για να ζήσουν και η ολιγαρχία τους εκμεταλλεύεται

Από τα μέχρι τώρα στατιστικά δεδομένα οι απ έξω δεν θα μας βοηθήσουν στο οικονομικό αν δεν σηκωθούμε εμείς. 7 χρόνια πέρασαν

η αποθήκη ψυχών θα είναι κακό για όλους μας. Για τους Ελληνες, για τους πρόσφυγες, για τους μετανάστες, για τους παράνομους μετανάστες. Γιατί όταν θολώσει το μυαλό από την πείνα δεν θα υπάρχουν καλοί και και κακοί άνθρωποι αλλά ζώα που ψάχνουν για τροφή με οποιαδήποτε τρόπο. Ο υποκινούμενος από τα μεγάλα συμφέροντα πόλεμος πρέπει να τελειώνει και οι επεκτατικές βλέψεις μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσσία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ιράν, Ισραήλ, Πακιστάν, Ινδία κλπ και κυρίως ο ΟΗΕ) που άλλοι τους κάνουν άλλοι τις πληρώνουν (και εμείς εδώ τον ύπνο του δικαίου για να το θέσουμε έστω σε διπλωματικό επίπεδο)

πχ. διαβάζω από ναυτεμπορική "Στις 11 Γενάρη/13, ο γαλλικός στρατός ξεκίνησε την επέμβασή του στο Μαλί ενάντια στους αντάρτες που ελέγχουν το βορρά και προέλαυναν προς ..." εις το όνομα κατά των ισλαμιστών εξτρεμιστών και των Τουαρέγκ και υπερ της στρατιωτικής χούντας (γιατί υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα χρυσού γνωστής μαφιόζικης οικογενείας), κάνοντας το αντίθετο που έκανε στην Συρία με τα λεφτά που έδινε στους κατ ονομα αντικαθεστωτικούς. Αντίστοιχα πράγματα έκανε και στην Σομαλία, Κεντροαφρικανική δημοκρατία τα τελευταία χρόνια (τεράστια αποθέματα διαμαντιών, ουρανίου, χρυσού και σιδηρομεταλλευμάτων). Στην Συρία όμως όλα καλά και κοκοκο... διότι κανείς δεν νοιάζεται για τίποτα εκτός του χρηματικού τους όφελους και τα περί ειρήνης/ανθρωπισμού είναι λόγια του αέρια για τα πρόβατα (πχ. για την χειραγώγηση και ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, καταστολή εσωτερικών εχθρών κλπ)

Συμφωνώ πως τα πάντα γίνονται για το χρήμα.

Δεν βλέπεις εδώ τι έγινε με τον Παναμά; ΟΛΟΙ μέσα στο κόλπο, από πρωθυπουργοί μέχρι αθλητές, για φοροδιαφυγή και μέγιστη δυνατή κονόμα εις βάρος των ΚΟΡΟΙΔΩΝ, όπως εγώ και εσύ, που πληρώνουμε τους φόρους μας και τις υποχρεώσεις μας στο κράτος.

Τόση πλεονεξία πια; Είσαι χεσμένος στο μύριο. Δώσε και στο κράτος σου αυτά που του αναλογούν. Να πω πως δεν έχες... Τέτοιοι τύπου αξίζουν ΧΟΝΤΡΗ φυλάκα. Αλλά πώς να φυλακίσεις τοω Πούτιν; (παράδειγμα, αν είναι όπως λένε στο κόλπο...)

[vasilis-thrylos7]

[pirateeeeeee]

«Πάμε σε ένα ζήτημα αναδιάταξης των συνόρων, όχι μόνο στην Ελλάδα. Εγώ πιστεύω ότι σιγά σιγά το Αιγαίο γίνεται μια ελεύθερη ζώνη, στην Ευρώπη γίνεται ένας εποικισμός και πάμε σε μια νέα Γιάλτα. Θέλει πάρα πολύ προσοχή αυτή η πτυχή» είπε ο κ. Πανούσης από τη Λαμία όπου μίλησε σε εκδήλωση enikos.gr

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[dimace]

Ένας μέγιστος Έλληνας, ο Κρητικός Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο γνωστός σε όλους μας Ελ Γκρέκο, πέθανε σαν σήμερα 7η Απριλίου του 1614 στο Τόλέδο, πόλη που καλλιτεχνικά τον ανέδειξε και ο ίδιος αγάπησε. Παραθέτω ένα όμορφο αφιέρωμα στη ζωή και στο έργο του, που περιέργως και πολύ ευχαρίστως ανεκάλυψα σε αθλητικό σάιτ.

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[estai]

Ο Καμμενος πρεπει να καυλωσε μεσα στο κοκ...πιτ.

[celticfrost]

[voskos_7]

Δεν νομίζω να τον είχαμε για τόσο ανεπρόκοπο, να μη μπορεί να μπει ούτε σε λίστα με καταθέτες...

[dimace]

Είχα την ευκαιρία (λόγω δουλειάς και όχι ενδιαφέροντος) να γνωρίσω κάπως καλύτερα την thyssenkrupp.

Γνώριζα πως είναι η μεγαλύτερη εταιρεία παγκοσμίως στα μέταλλα και στην τεχνολογία που χρειάζεται η αξιοποίησή τους στην καθημερινή ζωή αλλά ομολογώ πως δεν περίμενα να δω ένα εργοστάσιο με έκταση 5 φορές μεγαλύτερη από το κρατίδιο του Μονακό και 27.000 εργαζόμενους συν δεν ξέρω κι εγώ πόσους διοικητικό προσωπικό να εργάζονται όπως ένας άνθρωπος σε καθημερινή βάση, τόσο αποτελεσματικό που το 2014 η εταιρεία κατέγραψε πωλήσεις 43 δις. ευρώ σε εποχές που ο ανταγωνισμός από την Κίνα είναι έντονος.

Και σκέφτηκα: Πώς στο καλό οι ξένοι (αφήνω στην άκρη τους Γερμανούς) βρίσκουν πάντα τρόπο να ξεπερνάνε τις κρίσεις (τις περισσότερες έστω φορές) ενώ εμείς σχεδόν πάντα βγαινουμε ζημιωμένοι; Είναι θέμα μόνο κυβέρνησης (διοίκηση εργοστασίου) ή και λαού; (εργαζόμενοι στη φάμπρικα) ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ! Για μένα είναι σαφές: Όσο καλή και να είναι η διοίκηση αν 27000 άνθρωποι κάνουν ό,τι τους κατεβαίνει, έκλεισε το δοβλέτι.

Κλείνω: Πριν από κάμποσα χρόνια (το είχα γράψει) έστειλαν κόσμο και λαό οι Μογγόλοι στη Γερμανία να δουν πως δουλεύουμε εδώ και να αντιγράψουν τα κόλπα μας. Κάθισαν μήνες οι άνθρωποι αυτοί και μάλλον έμαθαν αρκετά πράγματα, γιατί σήμερα η Μογγολία έχει έναν άριστο βαθμός οικονομικής ανάπτυξης και ενσωματώνει γρήγορα τεχνολογίες και σύγχρονες διαδικασίες παραγωγής. Αν δεν γουστάρουμε τους Φρίτσιδες, ας πάμε στον Καναδά. Στην Αυστραλία. Στη Ν. Ζηλανδία. Αλλά και στην Ουγκάντα πλέον να πάμε κάτι θα μάθουμε εκείς που φτάσαμε και μας έφτασαν. Αλλά να πάμε!!!

*η Ελλάδα είναι η έσχατη παγκοσμίως στην ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών στη διαδικασία παραγωγής που συστημικά βρίσκεται 50 χρόνια πίσω από τον ανταγωνισμό. Όταν δεν παραγάγεις, χρέος ΔΕΝ σβήνεις.

[pirateeeeeee]

Είχα την ευκαιρία (λόγω δουλειάς και όχι ενδιαφέροντος) να γνωρίσω κάπως καλύτερα την thyssenkrupp.

Και σκέφτηκα: Πώς στο καλό οι ξένοι (αφήνω στην άκρη τους Γερμανούς) βρίσκουν πάντα τρόπο να ξεπερνάνε τις κρίσεις (τις περισσότερες έστω φορές) ενώ εμείς σχεδόν πάντα βγαινουμε ζημιωμένοι; Είναι θέμα μόνο κυβέρνησης (διοίκηση εργοστασίου) ή και λαού; (εργαζόμενοι στη φάμπρικα) ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ! Για μένα είναι σαφές: Όσο καλή και να είναι η διοίκηση αν 27000 άνθρωποι κάνουν ό,τι τους κατεβαίνει, έκλεισε το δοβλέτι.

  Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:  

Η Βέρθα Κρουπ (1886-1957), εγγονή του Αλφρέδου, είχε πλούτη, δεν είχε τίτλους ευγενείας. Ο βαρόνος Γουσταύος φον Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ (1870 - 1950) είχε τίτλους αλλά δεν είχε πλούτη. Παντρεύτηκαν, το 1906, κι ο Γουσταύος ανέλαβε τις επιχειρήσεις Κρουπ. Έχοντας διασυνδέσεις με την οικογένεια των Χοεντσόλερν, της οποίας μέλος ήταν ο Γουλιέλμος Β’, βασιλιάς της Πρωσίας και αυτοκράτορας της Γερμανίας, προχώρησε σε νέες μεθόδους διαχείρισης:

Μη διστάζοντας να δωροδοκήσει όποιον χρειαζόταν, ουσιαστικά διηύθυνε τη γερμανική εξωτερική πολιτική και, μέσα απ’ αυτήν, κατόρθωσε να δημιουργήσει πνεύμα δυσπιστίας και φόβου στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα ήταν ένας ξέφρενος ανταγωνισμός εξοπλισμών, που έκανε τις επιχειρήσεις του να θησαυρίζουν. Συνεργάστηκε με τις πολεμικές βιομηχανίες της Γαλλίας και της Αγγλίας, ίδρυσε νέα εργοστάσια στο εξωτερικό κι έφτασε, στις παραμονές του Α’ Παγκόσμιου πολέμου, να διαθέτει εργατικό δυναμικό 80.000 ανδρών.

Η λήξη του πολέμου βρήκε τον Γουλιέλμο Β’ να ’χει χάσει και τα δύο στέμματα. Βρήκε, όμως, την Κρουπ ν’ απασχολεί 167.000 εργάτες και να καθιερώνει νέες μεθόδους. Η συνθήκη των Βερσαλλιών απαγόρευε να κατασκευάζονται όπλα στη Γερμανία. Ο Γουσταύος γύρισε τις βιομηχανίες στην παραγωγή σιδηροδρομικών και γεωργικών μηχανών, ιατρικών εργαλείων κ.λπ. Στα 1927, αγόρασε τη σουηδική πολεμική βιομηχανία Μπόφορς κι, αργότερα, δημιούργησε πολεμικές βιομηχανίες στην Ολλανδία. Στον Χίτλερ, είδε τον άνθρωπο που θα του άνοιγε κι άλλες δουλειές. Χρηματοδότησε γενναία τους ναζί και, από το 1934, ξανάγινε ο ρυθμιστής της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Πια, παρήγε βαριά άρματα μάχης, κανόνια κι ό,τι χρειαζόταν σ’ έναν ετοιμοπόλεμο στρατό. Με την ανοχή του Χίτλερ, προχώρησε στην εντατική εκμετάλλευση των εργατών χτίζοντας κατοικίες κοντά στα εργοστάσια και ιδρύοντας πρατήρια τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, ώστε να εισπράττει πίσω, με τη μορφή αγορών, τα μεροκάματα που πλήρωνε.

Στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, τα εργοστάσια Κρουπ δούλευαν ασταμάτητα για την πολεμική μηχανή του Χίτλερ. Στις αρχές του 1942, Άγγλοι και Αμερικανοί αποφάσισαν να κάνουν τους Γερμανούς να νιώσουν τον πόλεμο στη γειτονιά τους. Σχεδίασαν αεροπορικές επιδρομές με βιομηχανικούς στόχους. Ανάμεσά τους και οι εγκαταστάσεις Κρουπ, στο Έσεν. Οι επιχειρήσεις, όμως, γίνονταν νύχτα και δεν είχαν αποτέλεσμα. Κάποια φορά, αντί για το Έσεν, βομβαρδίστηκε άλλη πόλη. Τότε, ο αρχηγός της ΡΑΦ σερ Νόρμαν Χάρις σχεδίασε μια γιγάντια επιχείρηση: Την 1η Ιουνίου του 1942, χίλια αμερικανικά κι αγγλικά αεροπλάνα βομβάρδισαν το Έσεν. Η κόλαση της φωτιάς μετέτρεψε τη νύχτα σε μέρα. Ο πανικός τρέλανε τους κατοίκους. Οι Γερμανοί ένιωσαν μέσα στο σπίτι τους το παγωμένο χέρι του θανάτου. Όμως, το ξημέρωμα, τα εργοστάσια Κρουπ φάνταζαν ανέπαφα.

Το τέλος του πολέμου βρήκε τον Χίτλερ νεκρό και τη Γερμανία κατεστραμμένη. Ο Γουσταύος Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ παραπέμφθηκε να δικαστεί ως εγκληματίας πολέμου στη δίκη της Νυρεμβέργης. Γλίτωσε με ιατρική γνωμάτευση και συνέχισε να κυβερνά την αυτοκρατορία ως το θάνατό του, το 1950. Σήμερα, ο κολοσσός που λέγεται Κρουπ, κατασκευάζει προϊόντα βαριάς βιομηχανίας κι απλώνει τα παραρτήματά του σ’ όλη τη γη. έθνος

Ο Νόμος Κρουπ, επιβεβαίωνε την εξαίρεση των Κρουπ από τις κρατικοποιήσεις, ήταν η μόνη οικογένεια που εξαιρέθηκε. Στο νόμο αναφέρονταν ότι αυτό γίνεται εις αναγνώρισης «των 132 ετών ύπαρξης κατά τα οποία η οικογενειακή αυτή επιχείρηση κατόρθωσε μοναδικά αποτελέσματα προς τον εξοπλισμό του Γερμανικού λαού». Έτσι, καθώς ο Γκουστάβ είχε παρουσιάσει συμπτώματα γεροντικής άνοιας από το 1939, η αυτοκρατορία πέρασε στα χέρια του Αλφρεντ με το νομοθέτημα των χιτλερικών. Αναγνωρίστηκε ως ο μόνος κληρονόμος και του δόθηκε το 100% της ιδιοκτησίας των βιομηχανιών και άλλων επιχειρήσεων Κρουπ. Αυτό σήμαινε τον απόλυτο έλεγχο των 87 εργοστασίων όπλων, 110 εταιριών (ξενοδοχεία, τράπεζες, ορυχεία κ.α.) και τον μερικό έλεγχο ακόμη 142 γερμανικών εταιριών, στις οποίες οι Κρουπ είχαν μετοχές. Σήμαινε επίσης τον απόλυτο έλεγχο των 41 εργοστασίων των Κρουπ που βρίσκονταν σε άλλες χώρες. Και, πάνω από όλα, σήμαινε νέο, πολύ, χρήμα, με τις ευλογίες του Χίτλερ που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, άλλαξε ακόμη και τη βασική του πολιτική, αυτή των κρατικοποιήσεων, για να μη χάσει την στήριξη του Αλφρεντ. Η πολεμική μηχανή των Ναζί στηρίχθηκε στον Αλφρεντ Κρουπ όσο σε λίγους άλλους. Από τα υποβρύχια ως τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, ότι χρειαζόταν ο γερμανικός στρατός, κατασκευάζονταν από τους Κρουπ.

Οι ανάγκες της «δουλειάς», ωστόσο, καθώς νέα μέτωπα άνοιγαν συνεχώς, όλο κι αυξάνονταν. Τα παράπονα του Αλφρεντ προς τον Αδόλφο Χίτλερ για την ανάγκη φτηνότερων και περισσότερων εργατικών χεριών έφεραν, λοιπόν, τις επιχειρήσεις Κρουπ στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αν, μετά τον πόλεμο, σχεδόν ολόκληρη η Γερμανία υποστήριζε ότι, δεν γνώριζε τι συνέβαινε στα στρατόπεδα, ο Κρουπ δεν μπορούσε να το υποστηρίξει: με τις ευλογίες του Χίτλερ και την εργατική δύναμη των τραγικών αιχμαλώτων, απέκτησε γη και έχτισε εργοστάσια στις σκλαβωμένες χώρες, έφτιαξε όπλα για τον στρατό των Ναζί φτάνοντας να χτίζει βιομηχανία και στην Ουκρανία. Η ανάπτυξη της εταιρίας ήταν γι αυτόν το μόνο uber alles. Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό με τον Ρομπέρ Ροθτσίλντ: Στη Γαλλία, βρήκε αντιδράσεις, όταν για να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του ζήτησε να εξαγοράσει όλες τις μετοχές εταιριών του βαρώνου Ροθτσίλντ (Rothchild). Ο Κρουπ και πάλι ζήτησε τη βοήθεια του Φύρερ του. Ο Ροτσίλντ βρέθηκε στο Αουσβιτς όπου τον περίμενε ο θάλαμος αερίων. Λίγα μέτρα πιο πέρα από το θάλαμο αερίων, στεγάζονταν το εργοστάσιο του Κρουπ στο στρατόπεδο.

Η καταδίκη του Αλφρεντ Κρουπ στη δίκη της Νυρεμβέργης, ήταν αναμενόμενη, ίσως κι από τον ίδιο. Στην αρχή, οι αμερικανοί -οι μόνοι εκ των συμμάχων που επιθυμούσαν τη δίωξη και οικονομικών παραγόντων που στήριξαν τον Χίτλερ- θεώρησαν ότι, πίσω από την πολεμική βιομηχανία βρίσκονταν ακόμη ο Γκούσταβ, κι οι σοβαρότερες κατηγορίες ετοιμάζονταν γι αυτόν. Πολύ γρήγορα όμως έγινε αντιληπτό ότι, ο Αλφρεντ είχε τα ηνία. Συνολικά διώχθηκαν έντεκα στελέχη των επιχειρήσεων Κρουπ. Την αυστηρότερη ποινή μεταξύ τους, οι σύμμαχοι επεφύλαξαν για τον Αλφρεντ.

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε πως, κατά μία άποψη, οι διώξεις κατά οικονομικών παραγόντων, που επιζήτησαν διακαώς οι αμερικάνοι, δεν ήταν λόγω της συμμετοχής τους στον πόλεμο, στο πλευρό των Ναζί, όσο διότι, η οικονομική συγκυρία επέτρεπε, μετά την καταστροφή της Ευρώπης, στην αμερικάνικη βιομηχανία να γίνει η μονοκράτειρα του παγκόσμιου κεφαλαίου. Γι αυτό ίσως και αντιδρούσαν άγγλοι, γάλλοι και σοβιετικοί στην δίωξη των βιομηχάνων κ.α...Αν και, τελικώς, έπραξαν όπως επιθυμούσαν οι αμερικανοί.

Ο Αλφρεντ καταδικάστηκε, στη Νυρεμβέργη, σε 12ετή κάθειρξη. Μέσα στους όρους της καταδικαστικής απόφασης, ήταν κι η πώληση του 75% των επιχειρήσεων Κρουπ. Παραδόξως, κανείς δεν τις αγόρασε. Οταν ο Κρουπ βγήκε από τη φυλακή, η περιουσία του τον περίμενε ανέγγιχτη κι η αξία της υπολογιζόταν σε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Εχασε μόνον τα εργοστάσιά του στις πρώην κατεχόμενες χώρες και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που πια δεν υπήρχαν. Αλλά, δεν έχασε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι μόνο στη Γερμανική Οικονομία αλλά και την παγκόσμια αγορά. Οι σύμμαχοι που τον είχαν καταδικάσει, τώρα τον χρειάζονταν άλλωστε. Γι αυτό δεν έμεινε παρά λίγους μήνες στη φυλακή.

Οι Σύμμαχοι πλην σοβιετικών, είχαν τώρα έναν άλλο εχθρό να αντιμετωπίσουν: τον «κομμουνισμό». Η πρώτη μεγάλη σύγκρουση ήρθε στην Κορέα, το 1950-1953. Κι ο Αλφρεντ έλαβε αμνηστία (την οποία δε ζήτησε) με την προσωπική παρέμβαση του αμερικάνου αρμοστή στην κατεχόμενη Γερμανία, Τζον ΜακΚλόι. Του δόθηκε πίσω η περιουσία του. Και του ζητήθηκε να εργαστεί για τους συμμάχους. Η αυτοκρατορία των Κρουπ στήθηκε πάλι στα πόδια της κι είδε τα ταμεία της να γεμίζουν με δολάρια. Το μόνο που άλλαξε ήταν το νόμισμα -η «διακοπή των εργασιών» ήταν και πάλι σύντομη κι άνευ μεγάλης σημασίας.

Ο ομιλητής, με βαριά γερμανική προφορά, παρουσίαζε για ώρα τα επιχειρήματά του σχετικά με τη δυνατότητα της γερμανικής βιομηχανίας να κατατροπώσει τους αντιπάλους της στα πέρατα της οικουμένης. Από κάτω εκπρόσωποι βιομηχανικών κολοσσών όπως ο όμιλος Κρουπ έγνεφαν ικανοποιημένοι, καθώς ο ομιλητής τους έκανε μια πολύ δελεαστική πρόταση: αυτοί θα εξασφάλιζαν την αναρρίχηση και την παραμονή του στην εξουσία και αυτός θα χρησιμοποιούσε τη δύναμη του γερμανικού κράτους αλλά και της γερμανικού στρατού για να προωθήσει τα συμφέροντά τους. «Η μοίρα της Γερμανίας» επαναλάμβανε ο ομιλητής είναι να ηγηθεί της Ευρώπης και μέσω αυτής ολόκληρου του κόσμου».

Η πρώτη ήταν φυσικά στις 26 Ιανουαρίου του 1932, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ προσκάλεσε βιομηχάνους όπως ο Κρουπ και ο Τίσεν και τους έπεισε ότι ο ναζισμός ήταν η καλύτερη επιλογή που είχαν στη διάθεσή τους, όχι μόνο για να καθυποτάξουν τους Γερμανούς εργαζόμενους αλλά και για να ξανακερδίσουν τη θέση που κατείχαν στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στο επιβλητικό κτίριο του συνδέσμου Γερμανών βιομηχάνων στο Ντίσελντορφ ο Χίτλερ υποσχόταν να ακυρώσει στην πράξη τη συνθήκη των Βερσαλλιών και απέρριπτε οριστικά τον πασιφισμό σαν γνώμονα στην χάραξη της εξωτερικής πολιτικής.
Η δεύτερη ομιλία πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου του 2014 από τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου που διοργανώνει η εφημερίδα Σιντόϊτσε Τσάιτουνγκ. Προφανώς κανένας δεν μιλούσε σε αυτή τη συνάντηση για την ανάγκη κατάργησης της δημοκρατίας, όπως συνέβαινε το 1932 αλλά ούτε υπήρχε κάποιος υποψήφιος δικτάτορας να προβάλλει τον ρατσιστικό του παροξυσμό. Όταν όμως η συζήτηση έφτασε στην ανάγκη επικράτησης της γερμανικής βιομηχανίας επί των αντιπάλων της ένας απόηχος από το 1932 έγινε αισθητός στην αίθουσα.
Αυτή τη φορά στο ακροατήριο δεν βρισκόταν ο Τίσεν και ο Κρούπ αλλά ο διευθύνων σύμβουλος της ThyssenKrupp, της πολυεθνικής που προέκυψε από τη συγχώνευση των δυο γερμανικών γιγάντων το 1999. Και αυτό που περίμενε να ακούσει, όπως και οι περίπου 300 παρευρισκόμενοι από τις μεγαλύτερες γερμανικές βιομηχανίες, ήταν το πώς η γερμανική εξωτερική πολιτική θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους.


«Υποθέτω δεν με καλέσατε επειδή δεν βρίσκατε κάποιον άλλο» ξεκίνησε την ομιλία του ο Σταϊνμάγερ «αλλά γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία του αυτό το συνέδριο είναι προσανατολισμένο όχι στην οικονομία αλλά στην εξωτερική πολιτική». Στα χέρια του κρατούσε μια έκθεση που έγραψε για το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Κισμπόρ Μαχμπουμπάνι με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Η μοίρα της Γερμανίας: Να ηγηθεί της Ευρώπης και του Κόσμου» και υπότιτλο «Το Βερολίνο μπορεί να ηγηθεί της Ευρώπης– το Παρίσι και το Λονδίνο όχι». Κραδαίνοντας την έκθεση ο Σταϊνμάγερ φάνηκε να παρουσιάζει τη Γερμανία σαν ένα «έθνος ανάδελφο» το οποίο καλείται να επιβιώσει σε συνθήκες που θυμίζουν την περίοδο του μεσοπολέμου: «Στο δημόσιο διάλογο με τις ΗΠΑ κυριαρχούν οι διαφορές και όχι το κοινό έδαφος» επεσήμανε ο επικεφαλής της Γερμανικής διπλωματίας για να συμπληρώσει, σε άλλο σημείο της ομιλίας του ότι η Γερμανία πρέπει να εξευρωπαΐσει τη Ρωσία. Με τον «εξευρωπαϊσμό» βέβαια ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών φάνηκε να αναφέρεται περισσότερο στις κυρώσεις απέναντι στη Μόσχα τις οποίες παρουσίασε στους δυσαρεστημένους βιομηχάνους σαν αναγκαίο κακό για την δική τους επιτυχία σε βάθος χρόνου. Επιλέγοντας προσεκτικά τις εκφράσεις του καθιστούσε σαφές ότι επιθυμεί μια Ρωσία υπάκουη στις εντολές του Βερολίνου όχι όμως και τόσο περιθωριοποιημένη ώστε να χάνει την αξία χρήσης της σαν ανάχωμα στην αμερικανική επιθετικότητα.
Ο Σταϊνμάγερ κατέστησε σαφές ότι η οικονομική ευημερία δεν θα επέλθει χωρίς την επιθετική παρέμβαση του γερμανικού κράτους σε διάφορα επίπεδα: «Περισσότερες BMW στους δρόμους της Μόσχας και μεγαλύτερα εργοστάσια της VW στην Κίνα δεν εξασφαλίζουν αναγκαστικά την πολιτική συναίνεση» είπε χαρακτηριστικά.
Το μήνυμα ήταν σαφές: η μεταπολεμική, παθητική στάση της Γερμανίας στη διεθνή σκακιέρα δεν μπορεί να συνεχιστεί εάν οι μεγάλες βιομηχανίες επιθυμούν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους και να υπερισχύσουν των αντιπάλων τους. Το πρόβλημα βέβαια, όπως αναγνώρισε και ο ίδιος ο Σταϊνμάγερ είναι ότι ο Γερμανικός λαός δεν δείχνει σε καμία περίπτωση διατεθειμένος να εμπλακεί σε νέες περιπέτειες αυξάνοντας την διπλωματική και στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στο εξωτερικό. Όπως εξήγησε ο ίδιος, πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Κόρμπερ αποδεικνύει ότι μόνο το 38% των Γερμανών ζητά μια πιο ενεργή εξωτερική πολιτική ενώ το 60% ζητά περιορισμό της. «Αυτό, κυρίες και κύριοι» είπε ο Σταϊνμάγερ είναι το κενό ανάμεσα στις προσδοκίες και τη διάθεση στο εσωτερικό. Αν ήμουν μηχανικός δεν θα τολμούσα να χτίσω μια γέφυρα για να καλύψω ένα τέτοιο χάσμα. Θα το εκτιμούσα όμως εάν οι γερμανικές επιχειρήσεις έβαζαν ένα χεράκι για να το πετύχουμε». Μήπως αυτό όμως δεν ζητούσε και υποσχόταν πριν από οχτώ δεκαετίες και ένας άλλος πολιτικός; Μια μικρή βοήθεια από τη μεγάλη βιομηχανία για να φέρει τις γερμανικές οικονομικές ελίτ, μέσω της ευρωπαϊκής «ενοποίησης», στην κορυφή του κόσμου.
Άρης Χατζηστεφάνου
ΕΠΙΚΑΙΡΑ Δεκέμβριος 2014

Noμίζω ότι βοήθησα λίγο
Η απάντηση είναι άκρατος κρατικός ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟΣ υπέρ της επιχείρησης μου σε μια ψευδοελεύθερη αγορά για τα πρόβατα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει σκλάβους/στρατόπεδα συγκέντρωσης και αιματοκύλισμα 2 παγκοσμίων πολέμων και πολλών άλλων πολέμων και ένα ρεκόρ αηδίας/βαρβαρότητας/απανθρωπιας που ντρέπομαι να τις γράψω

Οπότε τα πραγματα δεν είναι τόσο "υπερέφανα" όσο κάποιοι θα ήθελαν να είναι


ΥΓ. Και κάτι λιγότερο σημαντικό

  Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:  

Το ελατωματικό υποβρύχιο που χρυσοπληρώσαμε (τζοχατζόπουλος, που γέρνει κλπ και δεν είναι και η μόνη γερμανική μίζα μιλάμε από ραντάρ μέχρι οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς. Οι υπεύθυνοι αφέθηκαν ελεύθεροι πριν λίγο καιρό γιατί τα καθίκια οι δικαστούληδες δεν είχαν μεταφραστή γερμανικών για να μελετήσουν την υπόθεση)


Σήμερα η HDW και η Α.Ε. Ελληνικά Ναυπηγεία παρουσίασαν το πρωτότυπο υποβρύχιο τύπου 214
«Παπανικολής», στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) το οποίο
κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο της HDW στο Κίελο της Γερμανίας.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση «υπεβλήθησαν ορισμένες παρατηρήσεις και αποκατεστάθησαν
όπου αυτό κρίθηκε απαραίτητο, ώστε να πληρούνται όλες οι συμβατικές υποχρεώσεις. Το
υποβρύχιο είναι έτοιμο να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Η HDW
και η Α.Ε. Ελληνικά Ναυπηγεία προτίθενται να συνεργαστούνπεραιτέρω με τη ΓΔΑΕΕ στα
εναπομείναντα ζητήματα, προκειμένου να επιτευχθεί μία φιλική επίλυση στο θέμα του υποβρυχίου
«Παπανικολής», πράγμα που τυγχάνει της απόλυτης υποστήριξης της μητρικής τους εταιρείας
ThyssenKrupp Marine Systems AG.
Το υποβρύχιο «Παπανικολής» είναι το πρωτότυπο σκάφος τύπου 214 και αποτελεί το πιο
προηγμένο συμβατικό υποβρύχιο παγκοσμίως. Τα αδελφά σκάφη, αριθμοί 2 έως 4,
κατασκευάζονται στα Ελληνικά Ναυπηγεία»

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[dimace]

To δεξιό πιπίνι ευχαρίστως το κου...α και όχι γιατί αδίκως και ηλιθίως χορεύει για το ΟΧΙ.