Ακατανόητη δήλωση, που σοκάρει το πανελλήνιο. Θα γίνει έρευνα για τον χάκερ του λογαρισμού του Σταυρούκου μας!
Θα ζητησω συγνωμη,''αντρικεια'' και δηλωνω πως δεν ημουν καλα και πως εκανα λαθος γι'αυτο που εγραψα! Ζητω συγνωμη και σε ολα τα μελη του φορουμ που προσεβληθησαν απο τη σοδομια μου.
Καποιοι αλλοι ομως, βαφτιζουν τις Παοκτσουδες με σερνικα ονοματα, για να γλυτωσουν απο την οργη των αφηνιασμενων μελων, που χανουν την πιστη τους, σιγα σιγα(ποκο ποκο).....
Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα.
Θλίβομαι γιατί μας αφορά, αφού μια γειτονική χώρα είναι σε τέτοια εμπόλεμη κατάσταση. Θλίβομαι γιατί η αδιαφορία μας είναι σε ανώτατο επίπεδο αν ο αντίπαλος στρατός δεν φτάσει στην πατριάρχου ιωακείμ να σηκωθούμε να ασχοληθούμε. Επίσης, θλίβομαι γιατί ο συγκεκριμένος τομέας έχει και Ελληνική ταυτότητα, μια περιοχή με καλούς ανθρώπους επιπέδου και σε μια πανέμορφη περιοχή...
To Ιράν πολεμάει εδώ και καιρό ανεπίσημα στο πλευρό του Ασάντ. Το ίδιο και η Ρωσσία, Κουρδιστάν. Οι Πέρσες είναι Σιίτες οι οποίοι είναι πιο "ανοικτοί". Εχουν ένα πάρα πολύ δυνατό και αντρικό στρατό στα χαρτιά. Το κόμμα του Ασαντ είναι παρακλάδι σιιτών και κάτα κάποιο τρόπο έχουν συγγενικές σχέσεις με το Ιραν. Επίσης ο Ασαντ είναι Αλεβίτης ένας λαός της περιοχής όπου είναι συγγενικό με ένα αντίστοιχο κοσμικό/κρυπτοθρσηκευτικό λαό στην Τουρκία που αποτελεί το 1/3 περίπου του πληθυσμού του κράτους και τρώει το ξύλο της αρκούδας
Οι δυναμεις του Χότζα ο μουσουλμανικός ηγέτης του κατ ονομα ελευθερου στρατού, των κατ ονομα δυνάμεων (είναι για γέλια η δύναμη τους) είναι ο τοπικός "φυλαρχος" που έχουν βάλει μπροστά στην μαρκίζα οι ΗΠΑ και πολεμάνε τον Ασαντ.
Με τον χαλίφη(=ο μόνος θεικός διάδοχος του προφήτη) είναι περίπου 38.000 στρατιώτες και μισθοφόροι φανατικοί Σουνίτες (πιο παραδοσιακοί/δύσκολοι) από 103 χώρες, μαχητές υβριδικού χαρακτήρα και μπαρουτοκαπνισμένοι. Μαζί τους πολεμάει ανεπίσημα η Τουρκία οι οποίοι βοηθάνε ανεπίσημα και τον Χότζα. Το IS τους πολεμάει όλους για να φτιάξουν το χαλιφάτο τους
Μεσα σε αυτά πρέπει να αναφέρω ότι Βρετανία και Γαλλία τα τελευταία 100 χρόνια έχουν κάνει τέτοια εγκλήματα στην περιοχή που δεν λέγονται... Ολο και κάπου θα έχουν βάλει το χεράκι τους και τώρα
Εδώ τα καμάρια μας κοιμούνται το ύπνο του δικαίου. Διάφορες trendy ψευδο- αριστερες/αναρχικές οργανώσεις/μκο(μεγάλη πουτανιά αυτές οι οργανώσεις) τις πρώτες μέρες του πολέμου είχαν πιάσει στασίδι υπέρ των επιθετικών σχεδίων ΗΠΑ/Τουρκίας (αφού από εκεί τσιμπάνε το χρήμα). Ειχαν στήσει μέχρι και περίπτερο έξω από το μετρό στο χιπστεράδικο Γκάζι. Στην ίδια λογική και η πολιτική ηγεσία με την μεν νδ να δίνει εντύπωση της καλής και φανατικής πόρνης των δυτικών αλά σουλτάνου συμπεριφορά. Οι δε συριζίοι δεν είναι καιρός να χάσουν τα trendy τους οπότε κάνουν ότι δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν μιλάω (όχι ότι είναι απαραίτητα κακό, το τελευταίο αν γίνει με σοβαρή στρατηγική και διαφύλαξη των ελληνικών συμφερόντων)
Καμία σχέση οι αλεβιτες της Τουρκίας με τους αλαβιτες της Συρίας.
Οι Συρίοι αλαβιτες είναι παρακλάδι των σηιτων.
Οι αλεβιτες της Τουρκίας είναι κατά κόρον Κούρδοι και κάποιοι άλλοι στα παράλια της μαύρης θάλασσας.
Δεν πρόκειται για λαό αλλά για αίρεση.
Μάλλον σε μπέρδεψε το γεγονός πως σε προσπάθεια υποτίμησης οι Τούρκοι ονομάζουν τους Σύρους αλαβιτες άραβες αλεβιτες.
Οι αλεβιτες δεν χρειάζονται τεμενος και τρώνε χοιρινό, όπως και οι σηιτες.
Καμία σχέση οι αλεβιτες της Τουρκίας με τους αλαβιτες της Συρίας.
Οι Συρίοι αλαβιτες είναι παρακλάδι των σηιτων.
Οι αλεβιτες της Τουρκίας είναι κατά κόρον Κούρδοι και κάποιοι άλλοι στα παράλια της μαύρης θάλασσας.
Δεν πρόκειται για λαό αλλά για αίρεση.
Μάλλον σε μπέρδεψε το γεγονός πως σε προσπάθεια υποτίμησης οι Τούρκοι ονομάζουν τους Σύρους αλαβιτες άραβες αλεβιτες.
Οι αλεβιτες δεν χρειάζονται τεμενος και τρώνε χοιρινό, όπως και οι σηιτες.
Τωρα ανοίγεις μια μεγάλη συζήτηση. Συζήτηση που ακόμη και αν ήμασταν επιστήμονες εξιδικευμένοι μελετητές του είδους θα είχαμε θέματα
Γενικότερα τα προβλήματα ξεκινάν εδώ και πολλούς αιώνες. Εαν πρέπει να το θέσουμε στο σήμερα τα θέματα έχουν σχέση με την θρησκεία ως πολιτικό μηχανισμό του Γαλλικού επεκτατισμού/αποικιοκρατίας στην Μέση Ανατολή, του Τούρκικου επεκτατισμού/εκκαθαρίσεων και των ντόπιων λαών της περιοχής. Παράλληλα η μυστικοπάθεια της συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας είναι πάρα πολύ ευλαβική και σημαντική για την επιβίωση τους. Μάλιστα τα άρθρα στο wiki είναι από αυτά που τα τσεκάρω συχνά με σκοπό να παρατηρώ την προπαγάνδα
Η άποψη μου και με όλη την επιφύλαξη που μπορείς να πάρεις γιαυτό το θέμα είναι ότι οι Κούρδοι δεν έχουν σχέση. Ακόμη, η άποψη που αναφέρεις είναι η γνώμη της Τούρκικης πλευράς η οποία έχει κάνει όργια. Πριν μερικά χρόνια μπήκαν και έσφαξαν 700 άτομα σε μια περιοχή (οι οποίοι πολιτικά ήταν γνωστοί αριστεριστές), ενώ σε μια άλλη περίπτωση με την ανοχή της αστυνομίας περικύκλωσαν ένα ξενοδοχείο που διεξαγόταν ένα πολιτιστικό συνέδριο και έκαψαν ζωντανούς αρκετούς παρευρισκόμενους (ως επί το πλείστον καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών ο πολύ γνωστός Αζίζ Νεσίν που τραυματίστηκε). Μετά από τέτοια τρομοκρατία που υφίστανται η φανατική μυστικοπάθεια και το μπέρδεμα είναι κάτι αναμενόμενο... Μάλιστα υπάρχουν και πολλοί στην Θράκη όπου και εκεί υφίστανται μεγάλες διώξεις από το Τούρκικο προξενείο
Το ενδιαφέρον σε αυτήν την ομάδα είναι αυτά τα λίγα που βγαίνουν προς τα έξω. Οι σκληροπυρηνικοί μουσουλμάνοι δεν τους θεωρούν μουσουλμάνους, φαίνονται να είναι πιο κοντά στους Σιίτες Πέρσες. Επίσης, βλέπουμε αρκετά στοιχεία με την Χριστιανική θρησκεία (ιδιαίτερα με την Ορθόδοξη) και τον Μιθριδατισμό (Περσία πάλι). Ακόμη, εχουν ένα πολύ κοινωνικό και ειρηνικό πρόσωπο.
Για να μην εμβαθύνω περισσότερο και κουράσω: (με την όποια στρατιωτική προπαγάνδα της εκάστοτε στιγμής)
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Συρία: Οι αλεβίτες, το μυστικό όπλο του Ασαντ
Η αλεβιτική μειονότητα παραμένει πιστή στον σύρο δικτάτορα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 22/06/2012 23:12 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 22/06/2012 23:33
Συρία: Οι αλεβίτες, το μυστικό όπλο του Ασαντ
Διαδήλωση την Παρασκευή στην πόλη Ντεράα της Συρίας εναντίον του Ασαντ που μεταχειρίζεται κάθε μέθοδο για να παραμείνει στην εξουσία
7
emailεκτύπωση
Υστερα από περισσότερους από 16 μήνες εξέγερσης στη Συρία, η αλεβιτική μειονότητα παραμένει πιστή στον Μπασάρ αλ-Ασαντ. Πεπεισμένοι ότι η εξέγερση απειλεί την ίδια τους την ύπαρξη, οι αλεβίτες υποστηρίζουν όλο και πιο φανατικά το καθεστώς.
Η διεθνής κοινότητα, που δεν έχει αποφασίσει πώς να περιορίσει την βία στη Συρία, προσπαθεί να δελεάσει τους αλεβίτες για να πάψουν να πολεμούν στο πλευρό του Ασαντ. Αν το πετύχει, το καθεστώς του θα ανατραπεί αμέσως.
«Αυτές είναι οι φρούδες ελπίδες της Δύσης», δήλωσε ο Ριφάατ αλ-Εΐντ, επικεφαλής της αλεβιτικής κοινότητας του Λιβάνου, μιλώντας προς τον απεσταλμένο του βρετανικού «Observer». «Μας έχουν πλησιάσει όλες οι πρεσβείες και όλες έφυγαν απογοητευμένες. Θα πολεμήσουμε για τον Ασαντ μέχρι τέλους».
Οταν ο πατέρας του νυν προέδρου Χαφέζ αλ-Ασαντ, κατέλαβε την εξουσία στη δεκαετία του '70 ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιούσε μια «διορθωτική επανάσταση» και δημιούργησε το πιο αποτελεσματικό αστυνομικό κράτος στη Μέση Ανατολή. Αλεβίτης και ο ίδιος, λιγότερο από μια δεκαετία αφότου κατέλαβε την εξουσία οι αλεβίτες είχαν αναλάβει όλα τα ανώτατα πόστα στον στρατό και στις υπηρεσίες ασφαλείας καθώς και όλες τις νευραλγικές θέσεις στην κρατική μηχανή.
Αν και αποτελούν μόλις το 12% του πληθυσμού της Συρίας, οι αλεβίτες έχουν την απόλυτη εξουσία τα τελευταία 42 χρόνια. Αυτό είναι το μόνιμο σημείο τριβής με τους σουνίτες που αποτελούν το 75%. Το υπόλοιπο είναι χριστιανοί, δρούζοι (παρακλάδι του σιιτικού ισλάμ, όπως και οι αλεβίτες) και γεζίντι (κυρίως Κούρδοι με ινδοϊρανικές ρίζες των οποίων η πίστη είναι ένα μείγμα ζωροαστρισμού και σουφισμού. Πιστεύουν ότι ο θεός δημιούργησε τον κόσμο τον οποίο έθεσε υπό την προστασία επτά αγγέλων, με κορυφαίο τον Μελέκ Τάους. Εχουν τη φήμη σατανιστών γιατί ο Μελέκ Τάους αποκαλείται και Σατάν).
Επειδή μερικοί σουνίτες θεωρούν τους αλεβίτες αιρετικούς, η μειονότητα πιστεύει ότι θα την εξοντώσουν αν ανατραπεί το καθεστώς. Τον φόβο αυτό εκμεταλλεύεται ο 45χρονος Ασαντ για να τους κρατάει να πολεμούν στο πλευρό του εναντίον των επαναστατών.
Αρκετά χρόνια πριν από την ισλαμική επανάσταση του 1979 στο Ιράν, ένας λιβανέζος σιίτης κληρικός, ο Μούσα αλ-Σαντρ (που αργότερα χάθηκαν τα ίχνη του στον Λίβανο) συνέδεσε τους αλεβίτες με το σιιτικό ισλάμ. Οι κυριότεροι σιίτες θεολόγοι, ο αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ στο Ιράν και ο αγιατολάχ Αλί Σιστάνι στο Ιράκ, δεν έχουν έκτοτε ασχοληθεί με το θέμα.
Το Ιράν, το καθεστώς της Συρίας και η σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου διατηρούν συμμαχία από το 1982. Η εξόριστη αντιπολίτευση, που έχει ιδρύσει το Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας, αποτελείται κυρίως από σουνίτες οι οποίοι επικρίνονται διότι δεν έκαναν τίποτε για να πλησιάσουν τις μειονότητες και να τις πείσουν ότι δεν έχουν να φοβηθούν την μετά-Ασαντ εποχή.
Ο Ταουφίκ Ντόνια, αλεβίτης και μέλος του εκτελεστικού γραφείου του Εθνικού Συμβουλίου, υποστηρίζει ότι αποστέλλονται μηνύματα στους αλεβίτες. Ομως παραδέχεται ότι έχουν πολλά να χάσουν αν αλλάξουν στρατόπεδο. «Οι περισσότεροι αλεβίτες παραμένουν σιωπηλοί αυτή την περίοδο», λέει. «Μερικοί από τους γηραιότερους αναρωτιούνται "Πού μας οδηγεί ο Ασαντ;" Δεν είναι προς το συμφέρον τους να παραμείνει το καθεστώς. Επιθυμούν να το εκφράσουν αλλά υπάρχει απόλυτος έλεγχος των μέσων ενημέρωσης. Το καθεστώς τους έχει ενσταλάξει τον φόβο για να τους δέσει. Ηταν χωρικοί και τους έφερε στην εξουσία. Μεταχειρίστηκε τους αλεβίτες σαν εργαλεία, τους πλήρωσε με ψίχουλα και τους τοποθέτησε στην αστυνομία και στον στρατό. Το καθεστώς του Ασαντ μας χρησιμοποίησε για να διχάσει τις κοινότητες».
tovima.gr
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Δυσκολίες με τους Σύριους Αλεβίτες
Η αυξανόμενη δυσαρέσκεια διασπά την βάση ισχύος τού Άσαντ
Oula Abdulhamid Alrifai
04/12/2014
Print
Send to friend
Decrease font size
Text
Increase font size
Περίληψη: Από την έναρξη της συριακής σύγκρουσης, οι Αλεβίτες τής χώρας έχουν κρατήσει τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ στην εξουσία. Αλλά υπάρχουν σημάδια που δείχνουν ότι πλέον χάνει την υποστήριξή τους.
Η Oula Abdulhamid Alrifai είναι η επίκουρη ερευνήτρια για την Συρία στο Program on Arab Politics στο Washington Institute for Near East Policy. Πολιτική πρόσφυγας από την Συρία, έχει εμπλακεί στο συριακό κίνημα διαμαρτυρίας. Μπορείτε να ακολουθείτε την Alrifai στο Twitter @OulaAbdulhamid [1].
Εμφάνιση άρθρου σε μία σελίδα
previous-disabledPage 1 of 3
next
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να γράψετε το σχόλιο σας. Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε ενημέρωση από το ForeignAffairs.gr.
Μέσα στους πολιτικούς κύκλους τής Ουάσιγκτον, πολλοί αξιωματούχοι θεωρούν την μειονότητα της σέχτας των Αλεβιτών τής Συρίας ως ένα ομοιογενές κουκούλι μέσα στην Συρία. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, υπήρξαν ενδείξεις διαμάχης στο εσωτερικό των φιλικών προς τον πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσαντ, φατριών, και αυξανόμενη δυσαρέσκεια μεταξύ των Αλεβιτών, πολλοί από τους οποίους ανήκουν στην στρατιωτική και κρατική δομή ασφαλείας και στης οποίας την υποστήριξη βασίζεται η εξουσία τού Άσαντ. Στην πραγματικότητα, οι Αλεβίτες που θέλουν να δουν το τέλος τού καθεστώτος Άσαντ ίσως τελικά να έχουν ξεπεράσει τον φόβο τους μη χάσουν την εξουσία προς όφελος της σουνιτικής αντιπολίτευσης. Η Ουάσιγκτον καλά θα κάνει να δώσει προσοχή σε αυτά τα ρήγματα μεταξύ των οικογενειών τού καθεστώτος Άσαντ και των συνεργατών του στην Δαμασκό, καθώς και στις κοινότητες υπέρ και κατά τού Άσαντ που κατοικούν στην παράκτια περιοχή κατά μήκος τής Μεσογείου.
Σημάδια των αυξανόμενων εντάσεων μέσα στον στενό κύκλο τού Άσαντ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τον Αύγουστο, όταν ο Douraid al-Assad, ο ξάδελφος του προέδρου, ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Άμυνας της Συρίας, Fahd Jassem al-Freij, μετά την εκτέλεση από το ισλαμικό Κράτος τού Ιράκ και της αλ-Σαμ (ISIS) περίπου 120 Σύριων στρατιωτών [2] στην αεροπορική βάση Tabqa. Σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης, ένας άλλος εξάδελφος του Άσαντ, ο Hafez Makhlouf, ο επικεφαλής τής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην Δαμασκό, παραιτήθηκε «εθελοντικά». Εν τω μεταξύ, ακτιβιστές των Αλεβιτών κατά μήκος τής παραλιακής περιοχής τής χώρας αποκαλούν τον Freij ως «υπουργό τού θανάτου» στην καμπάνια τους #Speak Up [3] εναντίον τού Άσαντ, διαμαρτυρόμενοι για τον υψηλό αριθμό των θανάτων Αλεβιτών από την έναρξη της σύγκρουσης. Τον ίδιο μήνα, ένας δικηγόρος υπέρ τού καθεστώτος συνελήφθη αφότου ξεκίνησε το hashtag στο Twitter # وينن [4], που σημαίνει «πού βρίσκονται», ώστε να αναζητήσει τα ονόματα των 120 ή περίπου τόσων στρατιωτών που κρατά δέσμιους το ISIS. Οι Αλεβίτες ακτιβιστές κάνουν όλο και περισσότερες εκκλήσεις για αλλαγή καθεστώτος, όπως σημειώνεται σε πρόσφατη ανακοίνωση [5] από μια ομάδα που αυτοαποκαλείται το Εκκλησίασμα των Αλεβιτών τής Συρίας (Syrian Alawite Congregation).
Σύμφωνα με πληροφορίες, από την έναρξη της επανάστασης έχει σκοτωθεί στρατιωτικό προσωπικό άνω των 8.000 ατόμων που ήταν υπέρ τού καθεστώτος από την περιοχή Jableh, στην κυρίως αλεβίτικη παραλιακή περιοχή τής Λατάκειας, για να μην αναφέρουμε τις χιλιάδες ανθρώπους [6] από άλλες αλεβίτικες περιοχές οι οποίοι έχουν σκοτωθεί. Πενθούσες οικογένειες βγήκαν στους δρόμους στην Λατάκια τον Αύγουστο απαιτώντας την επιστροφή των σορών των γιων τους και φωνάζοντας, «Θεού θέλοντος, θα παραστούμε στην κηδεία τού γιου σου». Στις αρχές Οκτωβρίου, εκατοντάδες Αλεβίτες στην Χομς ζητούσαν θυμωμένα την αποπομπή τού διοικητή Talal al-Barazi αφότου εξερράγη ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο [7] κοντά στο Δημοτικό Σχολείο Akrama Αλ Makhzomi, σκοτώνοντας 17 και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους, κυρίως παιδιά. Οι διαδηλωτές έχουν κάνει παρόμοια έκκληση για την ανατροπή τού Άσαντ στην πόλη-λιμάνι Ταρτούς, και, σύμφωνα με [8] ντόπιους ακτιβιστές, επιφανείς οικογένειες από την κοινότητα των Αλεβιτών στην Λατάκεια συζητούν κρυφά την αντικατάσταση του Άσαντ.
Η διαίρεση της κοινότητας των Αλεβιτών, δεν είναι κάτι καινούργιο: Αντανακλά την αντίδραση εναντίον τής εύνοιας του Άσαντ προς την φατρία al-Kallasieh [9], στην οποία ανήκει η οικογένειά του. Αυτή η φατρία έχει προστατευθεί στον παράκτιο θύλακά της από τα βάρη τού πολέμου, ενώ άλλες κοινότητες Αλεβιτών, όπως οι Haidariya, αναγκάζονται να βγαίνουν στην πρώτη γραμμή τής μάχης και να πολεμούν την συριακή αντιπολίτευση. Αυτές οι δυσαρέσκειες υπογραμμίζουν τις εντάσεις μεταξύ των Αλεβιτών: Οικογένειες κυβερνητικών αξιωματούχων ζουν στην πολυτέλεια, ενώ οικογένειες στην υπόλοιπη κοινότητα αγωνίζονται να θρέψουν τα παιδιά τους. Επίσης, οι Αλεβίτες που ζουν στην πρωτεύουσα είναι πολύ πιο συνδεδεμένοι με την οικογένεια Άσαντ και έχουν περισσότερα προνόμια και πρόσβαση στην εξουσία. Αντίθετα, ο μέσος αγρότης ή μικρός καταστηματάρχης που κατοικεί στα βουνά τής Λατάκειας ή ακόμη και στην Qardaha, την ιδιαίτερη πατρίδα τής οικογένειας Άσαντ, διαθέτει μικρή πολιτική επιρροή, εκτός αν έχει μέλη τής οικογένειας να εργάζονται για το καθεστώς.
Κατά ειρωνικό τρόπο, οι Αλεβίτες που έχουν ζήσει στην Δαμασκό για πολλά χρόνια τείνουν να αυτοπροσδιορίζονται ως Δαμασκηνοί, εκτός όταν είναι αναγκαίο ή επωφελές να σημειώνουν την προνομιακή σχέση τους με την πολιτική ελίτ. Μια τέτοια διασύνδεση τους δίνει πρόσβαση σε προσφιλείς υπηρεσίες και μεγαλύτερη ελευθερία, σε ορισμένες δε περιπτώσεις αποφεύγουν τους νόμους και τους κανόνες τού κράτους, ακόμα και εκείνους που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Συχνά, είναι αρκετό να μιλήσουν ή να προσποιηθούν ότι μιλούν με αλεβίτικη προφορά, που θεωρείται η προφορά τής εξουσίας, στους δρόμους τής Δαμασκού για να ξεφύγουν σχεδόν από το οτιδήποτε και να τρομάξουν τους μη Αλεβίτες ώστε να τους υποτάξουν. [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Ερώτηση: Στο ζήτημα της Συρίας ποια είναι η στάση των Αλεβιτών της Τουρκίας;
Απάντηση: Ακόμα και να κάνετε αυτήν την ερώτηση σ’ εμάς, είναι άτοπο και αδιανόητο. Εμείς είμαστε Αλεβίτες. Το όνομά μας είναι ειρήνη, το επώνυμό μας ειρήνη, η θρησκεία μας ειρήνη. Όταν πεθαίνουν σε κάποιο σημείο της γης άνθρωποι, εμείς δεν περιμένουμε να μάθουμε την ταυτότητά τους για να επαναστατήσουμε. Εμείς δεν υποστηρίζουμε ούτε τον Άσαντ ούτε τον λεγόμενο Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ). Πρέπει να σημειώσουμε όμως ότι οι Νουσαϊρίτες της Αντιόχειας επηρεάζονται άμεσα από την υπόθεση αυτή. Όχι μόνο επειδή έχουν συγγενείς στη Συρία. Άρχισαν να τους συμπεριφέρονται άσχημα μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, μόνο και μόνο επειδή είναι Νουσαϊρίτες. Φοβούνται πολύ από τον ΕΣΣ. Τα δε ΜΜΕ, όταν αναφέρονται στις εξελίξεις και τα προβλήματα που προέρχονται από τα γεγονότα στη Συρία, πάντα ξεχνούν να αναφερθούν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμπατριώτες μας οι Νουσαϊρίτες. Πρέπει να σημειώσουμε το εξής: Πριν αρχίσει αυτός ο πόλεμος, το 90% των Αλεβιτών της Τουρκίας δεν γνώριζε ότι ο Άσαντ είναι Αλεβίτης. Το μάθαμε μετά, αφ’ ότου άρχισε ο πόλεμος. Τότε τα ΜΜΕ «ανακάλυψαν» ότι είναι Αλεβίτης, όταν άρχισαν να αναφέρονται στα εγκλήματά του! Όμως ο Άσαντ δεν έγινε Αλεβίτης όταν άρχισε ο πόλεμος. Ήταν και πιο πριν, όταν έκαναν στενές σχέσεις μαζί του, όταν τον παρουσίαζαν ως φίλαθλο και τον φιλοξενούσαν στους αγώνες της Φενερμπαχτσέ. Όμως εμείς τότε δεν το γνωρίζαμε. Όταν ένοιωσαν την ανάγκη να τον παρουσιάσουν ως δικτάτορα, τότε θυμήθηκαν ότι είναι και Αλεβίτης. Αυτό γινόταν πάντα σε ζητήματα που αφορούσαν εμάς τους Αλεβίτες.
συνέντευξη του Γενικού Προέδρου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Αλεβί – Μπεκτασί Σελαχατίν Οζέλ, που έδωσε στη δημοσιογράφο Εζκγί Μπασαράν, της εφημερίδας Ραντικάλ
YΓ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μια μερίδα ανθρώπων πιστεύει ότι η λέξη νουσαιρί (αντίστοιχα του αλαουίτες, αλεβήτες, αλεβήδες) προέρχεται από τον αναγραμματισμό νασρανί που στα αραβικά σημαίνει Χριστιανός
Ολυμπιακός: η καλύτερη ομάδα της δεκαετίας -στο ευρωπαικό μπάσκετ- (11/10/17, ισπανική εφημερίδα AS, 200.000+ καθημερινά αντίτυπα)
Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια και θα σας αφιερώσω ένα τραγουδάκι με μαγικό video, μαγική μουσική, μαγικούς στίχους.
Δείτε την ομορφιά γύρω σας, σε κάθε τι, κάθε πρωινό που κλείνετε πίσω σας την πόρτα του σπιτιού σας και βγαίνετε έξω στον κόσμο για να ζήσετε μια καινούρια μέρα.
Και το σπουδαιότερο, δείτε την ομορφιά μέσα σας! Είναι εκεί, κρυμμένη και σας περιμένει να την ανακαλύψετε...
Φοβερή η συζήτηση των παιδιών παραπάνω για το Συριακό πρόβλημα και για το θέμα των Αλεβιτών. Όταν σας λέω εγώ πως το επίπεδο στο Forum έχει ανέβει επικίνδυνα, εσείς με κοροϊδεύετε...
Φευγεις απο την ελλαδα απατσι,και βλεπεις την ομορφια παντου.Εμεις ακομα τραγουδαμε το "μαυρη ειναι η νυχτα στα βουνα.."
Παναχς, [MENTION=7667]panahs7[/MENTION]; μας ειχε πει οτι ειναι αρειανος απο την πρωτη στιγμη που γραφτηκε.Αλλα γραφει με τοση συχνοτητα σε ολα τα θεματα,που παμε να τον αλλαξουμε κι αυτον.
Φοβερή η συζήτηση των παιδιών παραπάνω για το Συριακό πρόβλημα και για το θέμα των Αλεβιτών. Όταν σας λέω εγώ πως το επίπεδο στο Forum έχει ανέβει επικίνδυνα, εσείς με κοροϊδεύετε...
Χάρη στο κλουπ, πολλά πράγματα και όχι μόνο το επίπεδο έχουν ανέβει επικίνδυνα...
Τωρα ανοίγεις μια μεγάλη συζήτηση. Συζήτηση που ακόμη και αν ήμασταν επιστήμονες εξιδικευμένοι μελετητές του είδους θα είχαμε θέματα
Γενικότερα τα προβλήματα ξεκινάν εδώ και πολλούς αιώνες. Εαν πρέπει να το θέσουμε στο σήμερα τα θέματα έχουν σχέση με την θρησκεία ως πολιτικό μηχανισμό του Γαλλικού επεκτατισμού/αποικιοκρατίας στην Μέση Ανατολή, του Τούρκικου επεκτατισμού/εκκαθαρίσεων και των ντόπιων λαών της περιοχής. Παράλληλα η μυστικοπάθεια της συγκεκριμένης θρησκευτικής ομάδας είναι πάρα πολύ ευλαβική και σημαντική για την επιβίωση τους. Μάλιστα τα άρθρα στο wiki είναι από αυτά που τα τσεκάρω συχνά με σκοπό να παρατηρώ την προπαγάνδα
Η άποψη μου και με όλη την επιφύλαξη που μπορείς να πάρεις γιαυτό το θέμα είναι ότι οι Κούρδοι δεν έχουν σχέση. Ακόμη, η άποψη που αναφέρεις είναι η γνώμη της Τούρκικης πλευράς η οποία έχει κάνει όργια. Πριν μερικά χρόνια μπήκαν και έσφαξαν 700 άτομα σε μια περιοχή (οι οποίοι πολιτικά ήταν γνωστοί αριστεριστές), ενώ σε μια άλλη περίπτωση με την ανοχή της αστυνομίας περικύκλωσαν ένα ξενοδοχείο που διεξαγόταν ένα πολιτιστικό συνέδριο και έκαψαν ζωντανούς αρκετούς παρευρισκόμενους (ως επί το πλείστον καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών ο πολύ γνωστός Αζίζ Νεσίν που τραυματίστηκε). Μετά από τέτοια τρομοκρατία που υφίστανται η φανατική μυστικοπάθεια και το μπέρδεμα είναι κάτι αναμενόμενο... Μάλιστα υπάρχουν και πολλοί στην Θράκη όπου και εκεί υφίστανται μεγάλες διώξεις από το Τούρκικο προξενείο
Το ενδιαφέρον σε αυτήν την ομάδα είναι αυτά τα λίγα που βγαίνουν προς τα έξω. Οι σκληροπυρηνικοί μουσουλμάνοι δεν τους θεωρούν μουσουλμάνους, φαίνονται να είναι πιο κοντά στους Σιίτες Πέρσες. Επίσης, βλέπουμε αρκετά στοιχεία με την Χριστιανική θρησκεία (ιδιαίτερα με την Ορθόδοξη) και τον Μιθριδατισμό (Περσία πάλι). Ακόμη, εχουν ένα πολύ κοινωνικό και ειρηνικό πρόσωπο.
Για να μην εμβαθύνω περισσότερο και κουράσω: (με την όποια στρατιωτική προπαγάνδα της εκάστοτε στιγμής)
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
YΓ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μια μερίδα ανθρώπων πιστεύει ότι η λέξη νουσαιρί (αντίστοιχα του αλαουίτες, αλεβήτες, αλεβήδες) προέρχεται από τον αναγραμματισμό νασρανί που στα αραβικά σημαίνει Χριστιανός
Μαλλον δεν το εθεσα σωστα.
ηθελα να πω πως υπαρχουν δυο διαφορετικα πραγματα
Οι Αλεβιτες κατα κορον Κουρδοι,
και οι Αλαβιτες Συριακη αιρεση πολυ κοντα στους Σηιτες.
Το κειμενο που παραθετεις εχει ακριβως την ανακριβια ''λοστ ιν τρασλε'ι'σιον''
Δεν ειναι ταυτοσημες ομαδες.
Αλλο θα πει Χαλικιδικη κι αλλο θα πει Χαλκιδα
''από μια ομάδα που αυτοαποκαλείται το Εκκλησίασμα των Αλεβιτών τής Συρίας (Syrian Alawite Congregation).''
Μαλλον δεν το εθεσα σωστα.
ηθελα να πω πως υπαρχουν δυο διαφορετικα πραγματα
Οι Αλεβιτες κατα κορον Κουρδοι,
και οι Αλαβιτες Συριακη αιρεση πολυ κοντα στους Σηιτες.
Το κειμενο που παραθετεις εχει ακριβως την ανακριβια ''λοστ ιν τρασλε'ι'σιον''
Δεν ειναι ταυτοσημες ομαδες.
Αλλο θα πει Χαλικιδικη κι αλλο θα πει Χαλκιδα
''από μια ομάδα που αυτοαποκαλείται το Εκκλησίασμα των Αλεβιτών τής Συρίας (Syrian Alawite Congregation).''
Αλαβίτης σαν όρο πρώτη φορά τον συναντώ όσο και αν έψαξα τώρα στο google
Στην συνέντευξη του Γενικού Προέδρου της Ομοσπονδίας Συλλόγων Αλεβί παρακάτω ο δημοσιογράφος των ρωτά για τις σχέσεις του με τους Κούρδους (δεν είχε νόημα να την βάλω παραπάνω).
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Ερώτηση: Είναι αλήθεια ότι οι Αλεβίτες είναι θυμωμένοι το τελευταίο διάστημα με το κουρδικό πολιτικό κίνημα;
Απάντηση: Θυμωμένοι όχι, πιο σωστά δυσαρεστημένοι. Εμείς δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε την αναφορά που έκανε ο Οτζαλάν σε «ισλαμική ένωση», στο μήνυμα που έδωσε στο Νεβρόζ. Εμείς έχουμε υποφέρει χρόνια τώρα από αυτό που λέγεται τουρκοϊσλαμική σύνθεση. Τώρα ακούμε για Κουρδο-Τουρκο-Ισλαμική σύνθεση, και αυτό που έχουμε να περιμένουμε απ’ αυτό, είναι πάλι καταπίεση και προβλήματα. Ως ένας λαός που υποφέραμε πολλά από πολιτικές που μας διαφοροποιούσαν και μας περιθωριοποιούσαν επί δεκαετίες, θα θέλαμε κάτι πιο περιεκτικό και κάτι πιο δημοκρατικό, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε!
Ερώτηση: Όμως πιο μετά και ο Οτζαλάν, αλλά και άλλα ηγετικά στελέχη του Κουρδικού Κινήματος, όπως ο Καραγιλάν, ο Ζουμπεΐρ Αϋντάρ και ο Ρεμζί Καρτάλ, προσπάθησαν να διορθώσουν τα πράγματα, λέγοντας ότι δεν κατανοήσατε σωστά το μήνυμα…
Απάντηση: Μάλιστα, ακούσαμε και διαβάσαμε αυτές τις εξηγήσεις, όμως αυτό δεν αρκεί. Θα δούμε με τον καιρό πόσο περιεκτικοί και πόσο ανεκτικοί είναι. Μην ξεχνάτε ότι εμείς ζήσαμε περιπτώσεις όπως ο Ιδρίσι Μπιτλίσι(=Κούρδος πολιτικοθρησκευτικός ηγέτης, που βοήθησε τον Σουλτάνο Γιαβούζ Σελίμ στον πόλεμο εναντίον του αλεβιτικού βασιλείου των Σαφαβιδών (1514). Κατηγορείται ότι μαζί με τον σουλτάνο διέπραξε απίστευτες σφαγές εις βάρος των Αλεβιτών – Μπεκτασίδων της Ανατολίας.)… Αυτά που λένε τώρα, όταν τα συνδυάσει κανείς με εκείνες τις μνήμες… Πώς να μην ανησυχούμε λοιπόν;
Alawite σημαίνει αλαουίτης
Μάλλον πρέπει να έχεις μπρερδευτεί με τους Κούρδους Γιαζίντι/Γιαζιντίτες όπου και εκεί βλέπουμε πολλά στοιχεία της πανάρχαιας θρησκείας του Ζωροαστρισμού(Περσία)
Ολυμπιακός: η καλύτερη ομάδα της δεκαετίας -στο ευρωπαικό μπάσκετ- (11/10/17, ισπανική εφημερίδα AS, 200.000+ καθημερινά αντίτυπα)
Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια και θα σας αφιερώσω ένα τραγουδάκι με μαγικό video, μαγική μουσική, μαγικούς στίχους.
Δείτε την ομορφιά γύρω σας, σε κάθε τι, κάθε πρωινό που κλείνετε πίσω σας την πόρτα του σπιτιού σας και βγαίνετε έξω στον κόσμο για να ζήσετε μια καινούρια μέρα.
Και το σπουδαιότερο, δείτε την ομορφιά μέσα σας! Είναι εκεί, κρυμμένη και σας περιμένει να την ανακαλύψετε...
[YOUTUBE]F-Mq17C3WYs[/YOUTUBE]
Love - Devotion
Feeling - Emotion
Don't be afraid to be weak
Don't be too proud to be strong
Just look into your heart, my friend
That will be the return to yourself
The return to innocence.
And if you want, then start to laugh
If you must, then start to cry
Be yourself, don't hide
Just believe in destiny.
Don't care what people say
Just follow your own way
Don't give up, and use the chance
To return to innocence.
That's not the beginning of the end
That's the return to yourself
The return to innocence.
Και κάπου εκεί... πηδάει για τζάμπολ ο Φασούλας με τον Βράνκοβιτς...
(Για τους δεινόσαυρους που θυμούνται...)
Ο θρυλικός στρατηγός Αννίβας και το ολέθριο λάθος του. Με μία κίνηση σκότωσε 25 χιλιάδες στρατιώτες. Μόνο που ανήκαν στον δικό του στρατό, που προσπαθούσε να κατακτήσει τη Ρώμη
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Ο στρατηγός Αννίβας (247 – 182 π.Χ) έμεινε στην ιστορία ως ο «παρ” ολίγον ήρωας» και εμπνευστής ενός από τα πιο παράτολμα κατορθώματα της στρατιωτικής ιστορίας.
Έχει χαρακτηριστεί ως αλαζόνας και παρορμητικός και πιστεύεται ότι εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών έχασε αυτό που επιθυμούσε περισσότερο. Την κατάκτηση της Ρώμης. Το άσβεστο μίσος του Αννίβα για τους Ρωμαίους
Γεννήθηκε το 247 π.Χ, την εποχή που η πατρίδα του η Καρχηδόνα (σημερινή Τυνησία) ταπεινωνόταν από τη Ρώμη. Οι Ρωμαίοι είχαν καταφέρει να νικήσουν του Καρχηδόνιους στη θάλασσα και τους είχαν εκδιώξει από τις νησιωτικές επαρχίες τους: Σικελία, Κορσική και Σαρδηνία. Ο στρατηγός Αννίβας
Σε ηλικία 10 ετών, με τον εμφύλιο να μαίνεται στην Καρχηδόνα, ο μικρός Αννίβας μεταφέρθηκε στα καρχηδονιακά εδάφη της Ισπανίας από τον πατέρα του, στρατηγό Αμίλκα, ο οποίος κατέκτησε νέα εδάφη στην Ισπανία, μεταξύ των οποίων και η σημερινή Καρθαγένη.
Ο Αννίβας μεγάλωσε στην Ισπανία, όπου παντρεύτηκε μια ιβηρίδα πριγκίπισσα. Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν υπεύθυνο τον Αμίλκα για το μίσος που έτρεφε ο Αννίβας για εκείνους.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, βασίλευσε ειρηνικά στα νέα εδάφη ο κουνιάδος του Αννίβα, ενώ αμέσως μετά τη δολοφονία του, ο 22χρονος Αννίβας εκλέχθηκε αρχηγός του καρχηδονιακού στρατού στην Ισπανία, ακολουθώντας τις επιθετικές τακτικές του πατέρα του. Οι πρώτες νίκες επί ρωμαϊκού εδάφους και ο Β΄ Καρχηδονιακός πόλεμος
Πολιόρκησε μια σημαντική ρωμαϊκή πόλη, τη Ζάκανθα, αναπτύσσοντας τον στρατό του γρήγορα σε όλη την ιβηρική χερσόνησο.
Με την πτώση της Ζάκανθας, οι Ρωμαίοι αν και ήταν απασχολημένοι με άλλες συγκρούσεις στα εδάφη τους, δεν είχαν πολλά περιθώρια και έτσι κήρυξαν την έναρξη των εχθροπραξιών. Ο Β Καρχηδονιακός πόλεμος είχε μόλις αρχίσει.
Ο Αννίβας επεδίωκε τις μάχες σε εχθρικό έδαφος.
Οι Ρωμαίοι γνώριζαν ότι υπήρχαν μόνο τρεις δίοδοι προς το εσωτερικό της ιταλικής χερσονήσου:
– Η θάλασσα (την οποία έλεγχαν)
– Μια μεγάλη χερσαία οδός
– Η εξαιρετικά δύσκολη διαδρομή των Άλπεων
Μια ρωμαϊκή στρατιά είχε μετακινηθεί στη Μασσαλία για να αποτρέψει τους εισβολείς. Ο Αννίβας ξεκίνησε το 218 π.Χ. από την Καρθαγένη και αποφάσισε να περάσει από τη σχεδόν άγνωστη ορεινή περιοχή των Άλπεων με 50.000 στρατιώτες, 9.000 άλογα και υποζύγια και 37 ελέφαντες.
Οι ελέφαντες ήταν πρωτόγνωρο είδος στη νότια Ευρώπη και προκαλούσαν τρόμο στους εχθρούς αν και μερικές μαρτυρίες θέλουν τα άλογα του Αννίβα να σπέρνουν τον πανικό. Το μοιραίο λάθος και το ταξίδι με το αποδεκατισμένο στράτευμα
Ήταν μια από τις πιο αμφιλεγόμενες κινήσεις στρατευμάτων στην ιστορία. Ο Αννίβας δεν γνώριζε για το τι θα συναντούσε στην πορεία και ακόμα και σήμερα δεν είναι ξεκάθαρη η διαδρομή που τελικά επέλεξε. Η παρορμητικότητα του τον οδήγησε σε μεγάλους θριάμβους και στην ολοκληρωτική αποτυχία του. Μια από τις τέσσερις σκηνές της νωπογραφίας του Τζιάκοπο Ριπάντα στην αίθουσα Αννίβα του Παλάτσο ντέι Κονσερβατόρι – Μουσείο Καπιτωλίου, Ρώμη
Ενώ προχωρούσαν έκανε ένα μοιραίο λάθος που του κόστισε τον μισό στρατό του, τα περισσότερα ζώα και τον απομάκρυνε από το βασικό του στόχο, την κατάκτηση της Ρώμης.
Ο Αννίβας βρισκόταν στην ουρά της πομπής, όταν οι πάντες σταμάτησαν να κινούνται, καθώς φοβήθηκαν τη στερότητα του εδάφους.
Τότε προσπάθησε με μπαστούνι να κατέβει το βουνό και χτύπησε με δύναμη ένα βράχο για να αποδείξει ότι το έδαφος ήταν σταθερό και ασφαλές αρκεί να το έκαναν με αποφασιστικότητα. Η «επίθεση» του Αννίβα στο βράχο στάθηκε μοιραία, αφού προκάλεσε μια θανατηφόρα χιονοστιβάδα που του κόστισε 25.000 άνδρες και τα μισά του ζώα.
Ο Αννίβας ακούσια, αλλά με δική του ευθύνη ήταν υπεύθυνος για τους περισσότερους από αυτούς τους θανάτους. Γεννημένος στην Αφρική και μεγαλωμένος στην Ισπανία, αγνοούσε πολλά για τις Άλπεις και τις περίφημες χιονοστιβάδες τους! Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Το ταξίδι, τα συνεχή λάθη και ο αποφασισμένος παρά τις δυσκολίες Αννίβας
Στη συνέχεια το ταξίδι προς τη Γαλλία μέσω των Πυρηναίων εκτυλίχθηκε σχετικά ομαλά, μέχρι που ο στρατός αντιμετώπισε την απεραντοσύνη του ποταμού Ροδανού. Ο Αννίβας επινόησε ένα σύστημα για να διασχίσουν οι ελέφαντες το ποτάμι και κατασκεύασε τεράστιες σχεδίες για να περάσει τους στρατιώτες του απέναντι – θεωρητικά- με ασφάλεια.
Με τις έξυπνες τακτικές του ο Αννίβας απέφυγε τον ολοκληρωτικό αποδεκατισμό του στρατού του από ξαφνικές επιδρομές.
Σε μια μεγάλη ενέδρα προστάτευσε αυτό που θεωρούσε εκείνος πολυτιμότερο – τα εφόδια- προτάσσοντας το πεζικό του, αλλά έχασε πολλούς άνδρες.
Η εκδοχή του Πολύβιου, στρατιώτη του Αννίβα δίνει την ξεκάθαρη εικόνα της προσπάθειας και των δυσκολιών. Η πορεία του Β΄ Καρχηδονιακού πολέμου
Τα προβλήματα όπως αφηγείται ο Πολύβιος ξεκίνησαν με την κατάβαση.
Γνωρίζοντας ελάχιστα μονοπάτια μπροστά τους και με τη βοήθεια αναξιόπιστων ντόπιων οδηγών, οι στρατιώτες δυσκολεύτηκαν πολύ περισσότερο να κατεβούν, παρά να ανεβούν τα βουνά.
Το έδαφος αποδείχθηκε θανατηφόρο μείγμα λάσπης και πάγου, ο οποίος δεν λιώνει ποτέ εντελώς.
Τα άλογα και οι ελέφαντες κολλούσαν στο έδαφος. Μια πρώιμη φθινοπωρινή χιονοθύελλα πρόσθεσε μέτρα χιονιού στο ήδη επικίνδυνο έδαφος. Και αυτή ήταν μόνο η αρχή του χειμώνα.
Παρά τις μεγάλες ικανότητες του ως στρατηγός ο Αννίβας χάνοντας το στοιχείο του αιφνιδιασμού έφτασε στην Ιταλία με λιγότερους από τους μισούς του στρατιώτες και ελάχιστους από τους διάσημους ελέφαντες του αν και ο στρατός του δεν είχε εμπλακεί σε καμία μεγάλη μάχη και είχε περάσει μόλις ένας μήνας από τότε που είχαν ξεκινήσει από την Ισπανία. H ήττα και το τέλος της διαδρομής του Αννίβα
Μετά τις Κάννες, οι Ρωμαίοι ακολούθησαν νέα τακτική.
Κατάλαβαν ότι ο Αννίβας ήταν αρκετά έξυπνος για να τον νικήσουν σε ανοιχτή μάχη.
Ήξεραν επίσης ότι είχε αποκοπεί από τις γραμμές ανεφοδιασμού και ότι θα μπορούσε να νικήσει μόνο αν έπειθε επαρκή αριθμό πόλεων-κρατών και φυλών να συμμαχήσουν μαζί του.
Ο Αννίβας ζήτησε ενισχύσεις από την Καρχηδόνα και ο αδερφός του Ασδρούβας πήγε στην Ανδαλουσία.
Εκείνος λειτουργούσε εντελώς διαφορετικά, ειδικά σε θέματα τακτικής. Γνώρισε αρκετές ήττες και χρειάστηκε τρία χρόνια για καταφέρει να φύγει από την Ισπανία. Η παγωμένη ανάβαση στις Άλπεις και η ολέθρια χιονοστιβάδα που στοίχισε το μισό του στράτευμα
Έπειτα ακολουθώντας τα βήματα του Αννίβα κατάφερε να περάσει τις Άλπεις με όλο το στρατό και πήρε μαζί του και άλλους 30.000 άντρες από γαλατικές φυλές με τις οποίες κατάφερε να συμμαχήσει με επιτυχία.
Αυτές οι δυνάμεις δεν έφτασαν ποτέ στον Αννίβα γιατί οι Ρωμαίοι είχαν προβλέψει την κίνηση αυτή και περίμεναν.
Μόλις ο Ασδρούβας μπήκε στην Ιταλία, κατέστρεψαν ολοκληρωτικά το στρατό του και για να στείλουν ένα σαφές μήνυμα στον Αννίβα, πέταξαν το κεφάλι του αδερφού του μέσα στο στρατόπεδο του.
Η τελευταία ελπίδα είχε μόλις χαθεί.
Ο νεαρός Ρωμαίος στρατηγός Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων ακολούθησε αντίθετη στρατηγική.
Απέφυγε εντελώς τον Αννίβα και άρχισε να κατακτά τα χαμένα εδάφη στην Ισπανία.
Τελικά έφτασε στην Αφρική όπου επιτέθηκε στην Καρχηδόνα.
Οι Καρχηδόνιοι κάλεσαν πίσω τον Αννίβα, που δεν είχε νικηθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος. Σκιπίων και Αννίβας
Έτσι, ο Σκιπίων παρέσυρε τον εξαθλιωμένο στρατό του Αννίβα στη Βόρεια Αφρική.
Οι Ρωμαίοι επέβαλλαν μια επαχθή ειρήνη και οι Καρχηδόνιοι εκδιώχθηκαν από την Ευρώπη οριστικά.
Αφού έχασε τη μάχη στη Ζάμα το 202 π.Χ. ο Αννίβας επέστρεψε στην Καρχηδόνα και πέρασε 20 χρόνια προσπαθώντας να συνάψει συμμαχίες και να στείλει νέο στρατό για να καταλάβει τη Ρώμη.
Ο Β΄ Καρχηδονιακός πόλεμος είναι γνωστός για τα κατορθώματα του Αννίβα. Η πορεία του στις Άλπεις προκαλεί θαυμασμό και είναι από τα διασημότερα επαληθεύσιμα γεγονότα της αρχαιότητας. Πηγή: «Οι χειρότερες αποφάσεις της Ιστορίας και οι άνθρωποι που τις πήραν» – Εκδόσεις Κλειδάριθμος
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Τα κόλπα των πολιτικών για να αποφύγουν την εξορία στην αρχαία Αθήνα. Οι πολίτες μπορούσαν να εξορίσουν μόνο όποιον έκριναν ότι απειλούσε τη δημοκρατία. Γιατί καταργήθηκε το μέτρο
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Ο οστρακισμός παρουσιάστηκε ως ένας από τους δημοκρατικούς νεωτερισμούς του Κλεισθένη και η θεσμοθέτησή του τοποθετείται στις τελευταίες δεκαετίες του 6ου αιώνα. Κάθε μέλος έπαιρνε ένα θραύσμα πήλινου αγγείου (όστρακο), πάνω στο οποίο χάραζε το όνομα εκείνου που ήθελε να εξοστρακισθεί.
Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά την επόμενη του πρώτου Μηδικού πολέμου, το 488 π.Χ.
Έκτοτε, κάθε χρόνο, κατά τη συνεδρίαση της Εκκλησίας του Δήμου της 6ης πρυτανείας, έθεταν στον συγκεντρωμένο λαό το θέμα του οστρακισμού.
Για την «αποδελτίωση» των ψήφων, έπρεπε να εναποτεθούν στην Αγορά τουλάχιστον 6.000 όστρακα, μέσα σε έναν στρογγυλό περίβολο που ήταν γι’ αυτόν τον σκοπό. Επομένως έπρεπε να είναι παρόντα τουλάχιστον 6.000 μέλη της Εκκλησίας του Δήμου, αριθμός που αντιστοιχούσε στο Ό μέχρι και το 1/8 του εκλογικού σώματος της εποχής.
Κάτι τέτοιο απέκλειε την πιθανότητα να ληφθεί οποιαδήποτε μη αντιπροσωπευτική απόφαση, από μία ασήμαντη μειονότητα των πολιτών.
Το ερώτημα ετίθετο σε μία συγκεκριμένη ημερομηνία, πάντα την ίδια, έτσι ώστε να είναι όλοι προετοιμασμένοι και να έχουν κρίνει αν είναι υπέρ ή κατά.
Με την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας, οι άρχοντες μετρούσαν τα όστρακα. Αν ήταν λιγότερα από 6.000, δεν εξοριζόταν κανείς. Η διαδικασία ήταν μελετημένη ώστε το πλήθος να μην ενεργεί με βιασύνη ή υπό την επήρεια ενός ξαφνικού θυμού.
Κατά κανόνα, δεν υπήρχε αιφνιδιαστικός οστρακισμός. [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]φωτογραφία του: Gφsta Hellner, Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθήνας (1963)
Η μοίρα του εξοστρακισμένου
Ο εξοστρακισμένος εξορίζονταν για ένα διάστημα δέκα ετών και όφειλε να εγκαταλείψει την Αθήνα άμεσα.
Από το 480 και έπειτα, έπρεπε να εξορίζεται πέρα από τα ακρωτήρια Γεραιστού και Σκύλλαιον, το πρώτο στο νότιο άκρο της Εύβοιας, το δεύτερο στο ανατολικό άκρο της Αργολίδας.
Η απόσταση μεγάλωσε, γιατί ένας άνθρωπος με επιρροή ήταν επίφοβο ότι θα συνέχιζε να επιβαρύνει τον δημόσιο βίο της Αθήνας, αν διέμενε πολύ κοντά στην πολιτειακή επικράτεια.
Αυτή όμως η εξορία δεν συνοδευόταν από στέρηση των υπόλοιπων δικαιωμάτων ή δήμευση της περιουσίας του.
Τα διαχειρίζονταν όλα τα μέλη της οικογένειάς του ή ακόμα και ο ίδιος ο εξόριστος, γιατί ο οστρακισμός δεν ήταν μία δικαστική απόφαση, αλλά πολιτική.
Δεν υπήρχε περίπτωση να εξοριστεί κανένας για λόγους που δεν ήταν πολιτικοί. Ο Αριστοτέλης επισημαίνει ότι ο οστρακισμός αποσκοπεί στη διασφάλιση της δημοκρατίας από εκείνους που την απειλούν. Ο Πλούταρχος συμφωνεί: «Ο οστρακισμός δεν απέβλεπε στην τιμωρία του εγκλήματος. Αποσκοπούσε στην ελάττωση και την καταστολή της αλαζονείας και ό,τι αποτελούσε μία εξουσία με κύρος. Ήταν στην ουσία μία παρηγοριά που παραχωρούσαν στον φθόνο, ένα πολύ ανθρώπινο μέτρο που δεν οδηγούσε σε τίποτε ανεπανόρθωτο, παρά μόνο σε μία δεκαετή εξορία». [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]Όστρακο με το όνομα του Αριστείδη «του Δίκαιου», που λέγεται ότι εξορίστηκε επειδή ο κόσμος είχε κουραστεί να ακούει πόσο δίκαιος ήταν. Στην πραγματικότητα, ήταν πολιτικός αντίπαλος του Θεμιστοκλή
Οι πολιτικές καμπάνιες
Είναι απολύτως βέβαιο ότι οι φατρίες, ή όπως τις αποκαλούσαν τότε, «οι Εταιρείες», παροτρύνουν κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας τις παρατάξεις τους, ώστε να ψηφίσουν είτε να απέχουν από την ψηφοφορία.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, οι πολίτες δεν επιτρέπεται να δώσουν το όστρακο σε οποιονδήποτε να τους το συμπληρώσει, αν είναι αγράμματοι, ούτε έγραφαν οι ίδιοι.
Τα ευρήματα στην Αρχαία Αγορά φανερώνουν ότι πολλά από τα όστρακα γράφτηκαν από το ίδιο χέρι. Τα επιφανή πολιτικά πρόσωπα όφειλαν να έχουν ήδη γραμμένα τα όστρακα ώστε να τα μοιράσουν κατόπιν στους οπαδούς τους και ενδεχομένως στους αναποφάσιστους.
Σε περίπτωση που κάποιος πολιτικός κινδύνευε να αποκλειστεί, δεν ξεσήκωνε τους οπαδούς του για να μη συμμετέχουν στην ψηφοφορία και να εμποδίσει έτσι την συμπληρώσει των 6.000 ψήφων. [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]Ο Θεμιστοκλής εξορίστηκε το 471 π.Χ.
Μερικές φορές ερχόταν ακόμα και σε συνεννόηση με τον πολιτικό του αντίπαλο, ώστε ο οστρακισμός να πλήξει κάποιον τρίτο. Κάπως έτσι θα πρέπει να συνεννοήθηκαν ο Αλκιβιάδης και ο Νικίας, το 418 ή το 417, ώστε όλοι οι οπαδοί τους να γράψουν πάνω στο όστρακο το όνομα ενός τρίτου άνδρα, του Υπέρβολου.
Η διαδικασία του οστρακισμού λήγει με επεισοδιακό τρόπο και πέφτει σε αχρηστία μετά τον οστρακισμό του Υπέρβολου.
Ο Πλούταρχος ισχυρίζεται ότι ο λαός, αγανακτισμένος από την παράδοξη σύμπραξη του Αλκιβιάδη και του Νικία, παραιτήθηκε από τον οστρακισμό και τον κατήργησε.
Ο οστρακισμός λειτούργησε μόλις έναν αιώνα και πολλοί από τους εξόριστους επέστρεψαν στην Αθήνα πριν από τη λήξη της δεκαετούς προθεσμίας.
Επέστρεψαν όσοι εξορίστηκαν στην περίοδο 488 – 181, που τους ανακάλεσαν για να αντιμετωπίσουν τη νέα περσική εισβολή.
Μπροστά στον εξωτερικό κίνδυνο, η πολιτεία αποσοβούσε τις φιλονικίες της και υπολόγιζε σε όλα τα μέλη της.
Σημείωση: Ο οστρακισμός ήταν ένας από τους πιο παράδοξους θεσμούς της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Ο όρος σημαίνει πλέον «περιθωριοποίηση», χωρίς κάποια ιδιαίτερη πολιτική συνυποδήλωση.
Στην Αθήνα, αντιθέτως, δεικνύει ένα ισχυρό μέτρο με πολιτική σημασία.
Τη διαδικασία περιγράφει ο Αριστοτέλης στο «Αθηναίων Πολιτεία», ο Πλούταρχος στον «Βίο του Αριστείδη», ενώ αρχαιολογικά ευρήματα της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας έχουν φέρει στην επιφάνεια πολύ χρήσιμες πληροφορίες.
"When I was 5 years old, my mother always told me that happiness was the key to life. When I went to school, they asked me what I wanted to be when I grew up. I wrote down "happy". They told me I didn’t understand the assignment.
I told them they didn’t understand life."
—John Lennon
Ο ανιβας έκανε ένα μεγάλο λάθος, ο καιρός δεν ήταν ο κατάλληλος για να πάρει τη Ρώμη.
Κατά τη γνώμη μου τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός για την Ελλάδα να μπορέσει να βγει απ τα μνημόνια και να διαπραγματεύτει πραγματικά με την ΕΕ.
Αν χάσεις το μομεντουμ χάνεις και την ευκαιρία ή τη μάχη αλλά όχι τον Πόλεμο
Λιγοτερο νουμερα δε μπορουσαν να βρουνε για την διαδοχη κατασταση στη ΝΔΟΥΛΑ;
Πιστεύω πως όλο αυτό το κουκλοθέατρο γίνεται ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τον Κώστα Καραμανλή jr, το γιο του Αχιλλέα, τον οποίο ετοιμάζουν για τις εκλογές που θα συμπέσουν με την ολοκλήρωση του Μνημονιου ΙΙΙ.
Απάντηση: Off Topic
Αρχική Δημοσίευση από estai
Long Text Frame - Διαβάστε αν θέλετε με το κουμπάκι 'Εμφάνιση' το κείμενο:
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση
Ο στρατηγός Αννίβας
Μια από τις τέσσερις σκηνές της νωπογραφίας του Τζιάκοπο Ριπάντα στην αίθουσα Αννίβα του Παλάτσο ντέι Κονσερβατόρι – Μουσείο Καπιτωλίου, Ρώμη
Η πορεία του Β΄ Καρχηδονιακού πολέμου
Η παγωμένη ανάβαση στις Άλπεις και η ολέθρια χιονοστιβάδα που στοίχισε το μισό του στράτευμα
Σκιπίων και Αννίβας
Bookmarks