Παλαίμαχοι του Ολυμπιακού !

[IERO]

Ελπίζω να είσαι καλά εκεί ψηλά, κυρ-Αχιλλέα... Θα μας λείψεις...

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

Χ.Φούνες, 17 χρόνια μετά το "αντίο"

17 χρόνια μετά τον θάνατο του πρώην άσου του Ολυμπιακού του Αργεντινού Χιλμπέρτο Φούνες που έφυγε από την ζωή στα 29 του χρόνια, το SPORT 24 θυμάται τον "Εl Bufalo" και σας παραθέτει τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής και της ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1963 στο Σαν Λουΐς της Αργεντινής. Τα πρώτα του επαγγελματικά ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε σε ηλικία 18 ετών με τη φανέλα της Ουρακάν του Σαν Λουΐς το 1981, απ'την οποία μεταπήδησε στην Σαρμιέντο ντε Ζουνίν την επόμενη χρονιά.

Ακολουθούν δύο σύντομα περάσματα απ'τις Χόρχε Νιούμπερι και Χιμνάσια Υ Εσγκρίμα και το 1984 κάνει την πρώτη του καλή μεταγραφή, μεταπηδώντας στη Μιλιονάριος της Κολομβίας.

Εκεί έμεινε για 2 σεζόν, "φτιάχνοντας όνομα" και πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις. Τότε ήταν που απέκτησε και το παρατσούκλι "El Bufalo" (ο βούβαλος), καθώς ο όγκος του και η απίστευτη δύναμη του - σε συνδυασμό με την εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση - τον καθιστούσαν φόβο και τρόμο για τις αντίπαλες άμυνες.

Την πρώτη του χρονιά στην Κολομβία βοήθησε την ομάδα του να τερματίσει στη 2η θέση και την επόμενη χρονιά "έκανε όργια", πετυχαίνοντας 33 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις!

Το 1986 η Ρίβερ Πλέϊτ κινήθηκε αστραπιαία και εξασφάλισε την υπογραφή του Φούνες και αυτός αντέμειψε την επιλογή των συμπατριωτών του με την κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες και του Κόπα Ιντερκοντινεντάλ. Στο Κόπα Λιμπερταδόρες μάλιστα, σκόραρε και στα δύο παιχνίδια: Τόσο στη νίκη με 2-1 στην Κολομβία επί της Αμέρικα Κάλι, όσο και στη ρεβάνς του Μπουένος Άϊρες (1-0).

Ακόμα και η εύπορη Ρίβερ Πλέϊτ δε μπορεί να αντισταθεί στην προσφορά του Γιώργου Κοσκωτά και ο 25χρονος Φούνες παίρνει το αεροπλάνο για να πατήσει για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Αποθέωση στο αεροδρόμιο και υποσχέσεις για πολλά γκολ απ'το Φούνες.

Ο Φούνες ανοίγει το λογαριασμό του στις 24/01/1988 στο 2-2 με τη Λάρισα στο ΟΑΚΑ (έκανε το 2-1 στο 54') και τον έκλεισε ένα χρόνο αργότερα, στις 22/01/1989 με τον Απόλλωνα Αθηνών (έκανε το 2-0 στο 75΄).

Η κόντρα του με τον Γιάτσεκ Γκμοχ για τον τρόπο που του συμπεριφερόταν αλλά και για τις απάνθρωπες τακτικές προπόνησης τον είχε φτάσει στα όρια, ενώ και όσα είχαν προηγηθεί με το σκάνδαλο Κοσκωτά και την διοικητική ανισορροπία, έκαναν τον Αργεντινό να θέλει να φύγει απ'τον Ολυμπιακό. Ο κόσμος των Πειραιωτών τον αποθέωσε στον αγώνα με τον Απόλλωνα Αθηνών και ο Φούνες συγκινημένος τον χαιρετούσε για τελευταία - κυριολεκτικά - φορά...

Επόμενος σταθμός του Φούνες η Γαλλία. Εκεί περίμενε καρτερικά να λυθεί το πρόβλημα με τη "μπλε κάρτα" του, καθώς ο Ολυμπιακός τον θεωρούσε λιποτάκτη και δε τον άφηνε ελεύθερο, αξιώνοντας κάποιο ποσό απ'την επικείμενη μεταγραφή. Τελικά τα προβλήματα λύθηκαν, ο Φούνες έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε στη Γαλλική Νανσί για ένα εξάμηνο.

Το ερχόμενο καλοκαίρι διαπραγματευόταν συμβόλαιο με την Νις και ενώ όλα είχαν ρυθμιστεί, ήρθαν οι ιατρικές εξετάσεις να γκρεμίσουν τον κόσμο γύρω του : Ο Φούνες, αυτό το τέρας φυσικής δύναμης, ο "βούβαλος του Σαν Λουΐς", είχε σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του. Τόσο σοβαρό μάλιστα, που η ζωή του απειλούταν ανά πάσα στιγμή, αν συνέχιζε να αγωνίζεται. Στη Νις έμεινε μόνο λίγες εβδομάδες, πριν αναγκαστεί να επιστρέψει στην πατρίδα του.

Γυρίζοντας στην Αργεντινή, αναζήτησε την τύχη του σε κάποια ομάδα της χώρας του. Αμέσως η Μπόκα Τζούνιορς ανταποκρίθηκε και του προσέφερε συμβόλαιο, το οποίο όμως ακύρωσε άμεσα μόλις βγήκαν οι ιατρικές εξετάσεις.

Η Βελέζ Σάρσφιλντ, ασχέτως αν υπήρχε ή όχι πρόβλημα, έδωσε την ευκαιρία στον Φούνες να αγωνιστεί, όπερ και εγένετο. Το πρόβλημα του όμως τον είχε καταρρακώσει κυρίως ψυχικά και ποτέ δε θα ήταν πια ο ίδιος. Εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο το 1990, καθώς ήταν αδύνατον να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Πρόλαβε να κάνει και 4 συμμετοχές με την εθνική Αργεντινής, ενώ οι Κολομβιανοί της Μιλιονάριος τον θεωρούν εως ένα απ'τους μύθους της ομάδας, ενώ και οι οπαδοί της Ρίβερ Πλέϊτ τον έχουν μέσα στα ινδάλματα τους χάρη στο γκολ που πέτυχε στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες.

O γιος του Φούνες ξεδιπλώνει το κουβάρι...
Εν τω μεταξύ, ο γιος του μυθικού Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, Χουάν Πάμπλο, μίλησε στην ιστοσελίδα [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] στη συμπλήρωση 17 ετών από τον θάνατο του πατέρα του και αποκαλύπτοντας την λατρεία του για τον Ολυμπιακό, το μικρό παράπονο που έχει από τους πρωταθλητές και πως όνειρό του είναι να φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα!

«Ήταν σπουδαίος άνθρωπος φίλε», λέει στον δημοσιογράφο Σαντιάγο Γκόμεζ που τον συνάντησε για να μπαλώσουν τα ρετάλια των αναμνήσεων για τον επιθετικό που παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένος σαν τατουάζ στην μνήμη των οπαδών του Ολυμπιακού.

Δεν ήταν τα 14 γκολ που πέτυχε με την φανέλα των ερυθρολεύκων τα δύσκολα πέτρινα χρόνια, ούτε η φάση που κανείς από όσους βρέθηκαν στο γήπεδο στον ημιτελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ δεν θα ξεχάσει ποτέ, με το ποδοβολητό του Φούνες να αφήνει τη σκόνη του στον Μανωλά, αυτός να τον τραβά ματαιοπονώντας από τη φανέλα και ο μεγάλος Αργεντινός να τον σέρνει σαν μικρό παιδί.

Ήταν το απίστευτο πάθος αυτού του κοντόσωμου Αργεντινού που έμοιαζε να έχει βγει από τη μυθολογία των ηρώων του μεγάλου λιμανιού της Ελλάδας που έκανε τον κόσμου του Ολυμπιακού να του έχει αφιερώσει μια γωνιά της μνήμης του για πάντα. «Η μητέρα μου η Ιβάνα μου λέει συχνά ότι αγάπησε πολύ τον Ολυμπιακό.

Παρότι είχε προβλήματα κάποια στιγμή είχε πάντοτε στην καρδιά του τους οπαδούς του Ολυμπιακού και είναι θαυμάσιο που ακόμη και σήμερα οι φίλαθλοι διατηρούν καλές αναμνήσεις από τον πατέρα μου», λέει ο Χουάν Πάμπλο Φούνες, ένας επιθετικός και αυτός που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει τον πατέρα του.

Έχει επιλέξει να δώσει μεγαλύτερο βάρος στις σπουδές του στη νομική παρά στο ποδόσφαιρο. Άλλωστε η σκιά του πατέρα του θα πέφτει πάντοτε βαριά πάνω του.

«Κάθε ημέρα υπάρχει ένας άνθρωπος που κάτι θα με ρωτήσει για τον πατέρα μου. Κάποιοι θα αρχίσουν να κλαίνε, άλλοι θα ενθουσιαστούν όταν καταλάβουν ότι είμαι ο γιος του.

Έχω πλέον συνηθίσει αν και πολλές φορές είναι δύσκολο να είσαι ο γιος του Φούνες, άλλες όχι.

Αισθάνομαι ότι πολλοί άνθρωποι με βλέπουν και θυμούνται τον πατέρα μου με καλά συναισθήματα. Είμαι ο γιος του. Πολλοί νομίζουν ότι είμαι ΑΥΤΟΣ. Το είδωλο. Αλλά δεν είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι».

Η Νομική, το μικρό παράπονο και το όνειρο του μουσείου
Έχοντας αγωνιστεί και αυτός στην Ρίβερ Πλέιτ σαν τον πατέρα του, χωρίς επιτυχία θα ήθελε να ακολουθήσει το μονοπάτι του. «Προφανώς θα ήθελα να αγωνιστώ και εγώ κάποια στιγμή στον Ολυμπιακό.

Αλλά ακόμη δεν έχω αποφασίσει αν θα συνεχίζω να παίζω ποδόσφαιρο. Προσπάθησα τόσο στην Ρίβερ Πλέιτ όσο και στην Βελέζ αλλά δεν μπορείς εύκολα να το συνδυάσεις με τις σπουδές στο πανεπιστήμιο.

Είμαι στην Νομική και δεν είναι εύκολο με το διάβασμα που έχω να αφιερώσω χρόνο και στο ποδόσφαιρο».

Όπως θα ήθελε να ξαναγυρίσει και στην Ελλάδα για να ανασυνθέσει τα θραύσματα της μνήμης του. «Δεν έχω έλθει ξανά στην Ελλάδα, αν και θα λάτρευα να έχω την ευκαιρία.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που βρέθηκα εκεί εξαιτίας της ιστορίας του πατέρα μου. Γνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι τον αγαπούν και τον θυμούνται.

Θα εκτιμούσα πολύ να δω που ζούσε, πως μετακινιόταν στην πόλη, να επισκεφτώ το γήπεδο του Ολυμπιακού. Είναι πράγματα που πρέπει να κάνω».

Το μικρό του παράπονο από τον Ολυμπιακό είναι ότι «δεν έχει επικοινωνήσει ποτέ κανείς μαζί μας. Θα το ήθελα πολύ. Πολλές φορές το ονειρεύομαι.

Θα ήταν μεγάλη ικανοποίηση αν ήξερα ότι θυμούνται ακόμη των πατέρα μου. Στο Σαν Λουίς μερικοί ποδοσφαιριστές συγκεντρώθηκαν και αγωνίστηκαν σε ένα ματς προς τιμήν του.

Αρκετοί ήταν αυτοί που αγωνίστηκαν. Ο Μέσι, ο Ροναλντίνιο, ο Βερόν. Θυμάμαι ότι όλοι οι οπαδοί στο ματς άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά «Φούνες, Φούνες, Φούνες»! Αξέχαστη στιγμή.

Αυτός είναι και ο λόγος που θα ήθελα να οργανωθεί και από την πλευρά του Ολυμπιακού ένα παιχνίδι ή να δώσουν μια πλακέτα στην οικογένεια για την προσφορά του πατέρα μου.

Τίποτα παραπάνω από αυτό. Θα με βοηθήσει να αντιληφθώ τι σήμαινε ο πατέρας για τους οπαδούς του Ολυμπιακού».

Ο Χουάν Πάμπλο θα προσπαθήσει να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του πατέρα του. «Έχω ένα όνειρο. Έχω κρατήσει πολλά πράγματα από τον πατέρα μου. Φανέλες από όποια ομάδα και αν αγωνίστηκε.

Για παράδειγμα τη φανέλα του Μαραντόνα με την εθνική Αργεντινής. Αυτήν θα την κρατήσω για πάντα. Θέλω λοιπόν να δημιουργήσω ένα μικρό μουσείο στο Σαν Λουίς, όπου ο πατέρας μου γεννήθηκε.

Κάτι μικρό, ένα μέρος όπου θα μπορώ να μοιράζομαι με τους οπαδούς όλα τα πράγματα που μου άφησε».

Και φυσικά εκεί εξέχουσα θέση θα κατέχουν οι «δύο φανέλες του Ολυμπιακού. Δεν γνωρίζω σε ποια ματς ακριβώς τις φορούσε επειδή τις έλαβα και τις δύο μαζί. Τις έχω σε ένα μεγάλο κουτί και τις φροντίζω γιατί ξέρω ότι στον Ολυμπιακό πέρασε μεγάλες στιγμές. Για αυτό είναι πολύ σημαντικές για εμένα» δήλωσε στη συνέντευξή του στο [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] ο γιός του μεγάλου Φούνες.

Τα 14 γκολ του Χιλμπέρτο Φούνες με τη φανέλα του Ολυμπιακού :

24/01/1988 (Πρωτάθλημα, 16η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΛΑΡΙΣΑ 2-2 (54ο λεπτό, 2-1)
10/02/1988 (Κύπελλο, Φάση "16") - ΑΕΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-3 (76ο λεπτό, 1-3)
14/02/1988 (Πρωτάθλημα, 19η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΒΕΡΟΙΑ 2-0 (88ο λεπτό, 2-0)
13/03/1988 (Πρωτάθλημα, 23η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΕΘΝΙΚΟΣ 4-1 (22ο λεπτό 1-0, 26ο λεπτό 2-0)
27/03/1988 (Πρωτάθλημα, 25η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ 2-1 (15ο λεπτό, 1-0)
30/03/1988 (Κύπελλο, Ημιτελικός) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΟΦΗ 3-0 (4ο λεπτό 1-0, 41ο λεπτό 2-0)
24/04/1988 (Πρωτάθλημα, 28η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΡΗΣ 2-1 (56ο λεπτό, 1-0)
08/05/1988 (Κύπελλο, ΤΕΛΙΚΟΣ) - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-2 (57ο λεπτό 1-1, 96ο λεπτό 1-2)
28/08/1988 (Κύπελλο, Προκριματική Φάση Α' Γύρος) - ΚΑΒΑΛΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-2 (55ο λεπτό, 1-1)
04/09/1988 (Κύπελλο, Προκριματική Φάση "64") - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ 3-1 (48ο λεπτό, 2-1)
22/01/1989 (Πρωτάθλημα, 16η Αγωνιστική) - ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2 (75ο λεπτό, 0-2)

Δείτε σε βίντεο τις μεγάλες στιγμές και το αφιέρωμα για τον Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες
[youtube]www.youtube.com/watch?v=3EzR0V6O5ho&eurl=http://www.sport24.gr/html/ent/605/ent.269605.asp&feature=player_embedded[/youtube]
[youtube]www.youtube.com/watch?v=X1gBOMeFQFI&eurl=http://www.sport24.gr/html/ent/605/ent.269605.asp&feature=player_embedded[/youtube]
[youtube]www.youtube.com/watch?v=EMxvoyw42NA&eurl=http://www.sport24.gr/html/ent/605/ent.269605.asp&feature=player_embedded[/youtube]

[pandragon]

Πραγματοποιείται παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Καπράνου "Ο τελευταίος των πέντε – Ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος αφηγείται" (εκδόσεων Καστανιώτη) που αναφέρεται στη ζωή και την καριέρα του θρυλικού ποδοσφαιριστή Λεωνίδα Ανδριανόπουλου.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Αντώνης Σαμαράς, Ανδρέας Λοβέρδος, Σάββας Θεοδωρίδης, Αριστείδης Καμάρας, Γιώργος Στεφανάκης. Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος.

• Αίθουσα εκδηλώσεων Ελληνογαλλικής Σχολής Saint-Paul, Κουντουριώτου 229-231 & Κανθάρου, Πειραιάς
• Είσοδος Δωρεάν
• 19 Ιανουαρίου, 18:00

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[AIIZ]

Ο Σύνδεσμος Βετεράνων Ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού εξέδωσε ανακοίνωση, μία ημέρα μετά την επίσημη τοποθέτηση του Σωκράτη Κόκκαλη, αναφορικά με την αντιμετώπιση που τυγχάνουν οι παίκτες της πειραϊκής ομάδας από τους αντιπάλους, ιδιαίτερα στα εκτός έδρας παιχνίδια. Αναλυτικά η ανακοίνωση:

"Ένα ακόμα παιχνίδι του Ολυμπιακού συνοδεύτηκε με γεγονότα τα οποία προκαλούν πλέον το δημόσιο αίσθημα. Σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, μεγάλης ποιότητας, τους οποίους όλοι μας θέλουμε να βλέπουμε στα γήπεδα της χώρας μας, προσπαθούν να παίξουν ποδόσφαιρο, όπως γίνεται σε όλα τα πρωταθλήματα της Ευρώπης, όμως στο δικό μας αντιμετωπίζονται ως υπό εξολόθρευση αντικείμενο.

Το πάθος και η δύναμη που πρέπει να διακρίνει τους ποδοσφαιριστές στο παιχνίδι τους, δεν έχει κυριολεκτικά καμία σχέση με αυτό που αντιμετωπίζουν, σχεδόν σε κάθε προσπάθειά τους, κυρίως οι παίκτες του Ολυμπιακού, αλλά και ποιοτικοί ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, δυστυχώς από συναδέλφους τους ποδοσφαιριστές, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.

Ο Σύνδεσμος Βετεράνων Ποδοσφαιριστών ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Πειραιώς, σεβόμενος κάθε ομάδα και κάθε ποδοσφαιριστή που στο πλαίσιο της αγωνιστικής του δραστηριότητας προσπαθεί για την ομάδα του, κάνει αυτή την παρέμβαση με στόχο να παρθούν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα τόσο από την ΚΕΔ, όσο και από τους «άρχοντες» των αγώνων, για να μην γίνουμε μάρτυρες άλλων σοβαρών τραυματισμών, όπως στις περιπτώσεις Υφαντή - Τσερεγκόφ για τους παλαιότερους και Ζιοβάνι - Σέμου για τους νεότερους.

Το ποδόσφαιρό μας και το πρωτάθλημά μας πλήττεται σοβαρά από αυτό το φαινόμενο και είναι δεδομένο ότι το «κατς», στο οποίο προσπαθούν να το μετατρέψουν αυτοί που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν με το παιχνίδι τους ποδοσφαιριστές ποιότητας, θα λειτουργήσει ως αποτρεπτικός παράγοντας για την έλευση και άλλων μεγάλων ποδοσφαιριστών, σταματώντας έτσι την προσπάθεια για την ανάπτυξη και την βελτίωσή του Πρωταθλήματος και κατ επέκταση του ποδοσφαίρου μας.

Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε, ως βετεράνοι συνάδελφοι των σημερινών ποδοσφαιριστών, ότι μέτρα πρέπει να πάρει και ο ΠΣΑΠ, καθώς πάνω απ όλα τα αντιαθλητικά κτυπήματα, εμπεριέχουν όσο τίποτε άλλο, αυτό που όλοι μας αποκαλούμε ΑΝΤΙΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Πειραιώς".

[Airness]

Μετά τον χαμό του Αχιλλέα Γραμματικόπουλου, ο Ολυμπιακός πενθεί την απώλεια ενός ακόμα παλαιμάχου ποδοσφαιριστή. Ο λόγος για τον Πίτερ Περσίδη, ο οποίος απεβίωσε την Τετάρτη στην ηλικία των 61 ετών.

Ο Περσίδης είχε αγωνιστεί στον Ολυμπιακό την περίοδο 1971-1975, όταν και είχε κατακτήσει με τους Πειραιώτες τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (73,74,75) και δύο Κύπελλα (73,75).

Με την Εθνική της Αυστρίας είχε δώσει το παρόν στο Μουντιάλ του 1978, ενώ είχε κάνει σπουδαία καριέρα σαν αρχηγός της Αούστρια Βιέννης.

[sk12072]

ας ειναι ελαφρυ τ χωμα που τον σκεπαζει.

[nbqgr]

Μετά τον χαμό του Αχιλλέα Γραμματικόπουλου, ο Ολυμπιακός πενθεί την απώλεια ενός ακόμα παλαιμάχου ποδοσφαιριστή. Ο λόγος για τον Πίτερ Περσίδη, ο οποίος απεβίωσε την Τετάρτη στην ηλικία των 61 ετών.

Ο Περσίδης είχε αγωνιστεί στον Ολυμπιακό την περίοδο 1971-1975, όταν και είχε κατακτήσει με τους Πειραιώτες τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (73,74,75) και δύο Κύπελλα (73,75).

Με την Εθνική της Αυστρίας είχε δώσει το παρόν στο Μουντιάλ του 1978, ενώ είχε κάνει σπουδαία καριέρα σαν αρχηγός της Αούστρια Βιέννης.

Λέτε να στήνει κανένα ματσάκι ο Αχιλλέας και να βάρεσε γενικό προσκλητήριο 3ος σε λιγότερο από μήνα.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

[βαζος7]

καλο ταξιδι πιτερ

[Airness]

By Pesetero

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]Απεβίωσε προχθές 21/01/2009 σε ηλικία 61 ετών ο Δημήτρης Περσίδης, παλαιός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού μετά από πολύμηνη μάχη με την επάρατη νόσο. O Περσίδης ήταν μέλος του "Ολυμπιακού του Γουλανδρή" και αποτέλεσε βασικότατο εργαλείο της ομάδας στα 4 χρόνια που έμεινε στον Πειραιά.

Ο Δημήτρης Περσίδης (πλήρες όνομα : Πέτρος - Δημήτριος Περσίδης) γεννήθηκε στης 08/03/1947 στη Βιέννη. Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε μια μικρή ομάδα της Βιέννης ώσπου το 1967 εντάχθηκε στο δυναμικό της Φιρστ Βιέννα, σε ηλικία 20 ετών. Στη Φιρστ Βιέννα αγωνίστηκε μια τετραετία (1967-1971) ώσπου η πολύ καλή πρόταση του Νίκου Γουλανδρή τον έπεισε να αφήσει την Αυστρία για να έρθει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού.

Στον Ολυμπιακό έμεινε μια τετραετία, απ'το καλοκαίρι του 1971 μέχρι το καλοκαίρι του 1975. Αγωνίστηκε σε 95 παιχνίδια και σημείωσε 15 γκολ, ενώ πανηγύρισε και τίτλους σε αυτό το διάστημα. Το καλοκαίρι του 1975 με το Γουλανδρή να αποχωρεί απ'τα διοικητικά, ο Περσίδης θα αποχωρήσει επίσης απ'την ομάδα και θα επιστρέψει στην Αυστρία.


Μετά την επιστροφή του στην Αυστρία εντάχθηκε στο δυναμικό της Ραπίντ Βιέννης. Ο Περσίδης συνέβαλλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Αυστρίας από τη Ραπίντ το 1976 και του Πρωταθλήματος Αυστρίας το 1982, ενώ διετέλεσε αρχηγός της ομάδας από το 1978 μέχρι το 1980, συμμετέχοντας συνολικά σε 209 αγώνες της Βιεννέζικης ομάδας, σκοράροντας 6 γκολ. Μάλιστα το 1976 χρίσθηκε και διεθνής με την εθνική ομάδα, κάνοντας μάλιστα την πρώτη εμφάνιση του στο 3-0 επί της εθνικής Ελλάδας, στις 10/11/1976 στο γήπεδο της Καβάλας. Ο Περσίδης είχε συνολικά 7 διεθνείς συμμετοχές, ενώ ήταν στην αποστολή της εθνικής Αυστρίας που ταξίδεψε στην Αργεντινή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978.

Ολοκληρώνοντας την καριέρα του σαν ποδοσφαιριστής ο Περσίδης ασχολήθηκε με την προπονητική σταδιοδρομία του ως ποδοσφαιριστής, ο Περσίδης από το 1984 και επί πολλά χρόνια, διετέλεσε βοηθός προπονητής και προπονητής στη Ραπίντ μέχρι το 2005, για να αναλάβει από το 2006 μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο βοηθός του προπονητή της εθνικής Αυστρίας, Γιόζεφ Χίκερσμπεργκερ (ήταν παρών και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2008 που φιλοξενήθηκε σε Αυστρία και Ελβετία). Με το πέρας του Ευρωπαϊκού κυπέλλου, του ανατέθηκε (πήρε προαγωγή σε πρώτος προπονητής) η εθνική ομάδα των Νέων της Αυστρίας αλλά παραιτήθηκε μόλις έμαθε οτι πάσχει απ'την επάρατη νόσο.

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]Η Αυστριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου εξέδωσε ανακοίνωση, όπου τόνισε οτι "...η Αυστριακή ποδοσφαιρική οικογένεια χάνει όχι μόνον έναν κορυφαίο ειδικό, αλλά επίσης έναν εξαίρετο άνθρωπο που ζούσε πάντα για τον αθλητισμό και ο οποίος ποτέ δεν αναζήτησε τη δημοσιότητα". Στη μνήμη και προς τιμή του Περσίδη αποφασίσθηκε να τηρηθεί σιγή ενός λεπτού στον επόμενο αγώνα της εθνικής ομάδας της Αυστρίας, στις 11/02/2008 με αντίπαλο την εθνική Σουηδίας στο Γκρατς.

Θέση όπως αναμενόταν πήρε και ο Ολυμπιακός, που εξέδωσε ανακοίνωση : "Το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη του Συνδέσμου Βετεράνων Ποδοσφαιριστών ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Πειραιώς, εκφράζουν την βαθύτατη οδύνη τους για την απώλεια του Δημήτρη Περσίδη, ο οποίος έφυγε σήμερα από κοντά μας σε ηλικία 62 ετών. Ο Δημήτρης Περσίδης ήταν από τα βασικά στελέχη της ομάδας του Νίκου Γουλανδρή και έγραψε χρυσές σελίδες δόξας, τιμώντας όσο λίγοι τη φανέλα με το δαφνοστεφανομένο έφηβο. Ο Δημήτρης Περσίδης ανήκει πλέον στο πάνθεον των ηρώων της χρυσής ιστορίας του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ και του Ελληνικού ποδοσφαίρου".

Τα 15 γκολ του Δημήτρη Περσίδη με τη φανέλα του Ολυμπιακού :

1) 30/04/1973 (Πρωτάθλημα 1972-73, 29η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ 6-0 (48' Περσίδης 3-0)
2) 13/05/1973 (Πρωτάθλημα 1972-73, 31η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 4-1 (54' Περσίδης 2-1)
3) 27/05/1973 (Πρωτάθλημα 1972-73, 33η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΡΗΣ 2-1 (23' Περσίδης 1-0)
4) 11/11/1973 (Πρωτάθλημα 1973-74, 8η Αγωνιστική), ΕΘΝΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-1 (5' Περσίδης 1-1)
5) 27/01/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 17η Αγωνιστική), ΚΑΒΑΛΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2 (33' Περσίδης 0-1)
6) 30/01/1974 (Κύπελλο 1973-74, Προκριματική Φάση "32"), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ 5-2 (85' Περσίδης 5-2)
7) 03/02/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 18η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ 3-0 (13' Περσίδης 1-0)
17/02/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 20η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΙΓΑΛΕΩ 5-0 (20' Περσίδης 1-0)
9) 03/03/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 21η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΦΩΣΤΗΡΑΣ 11-0 (61' Περσίδης 7-0)
10) 10/03/1974 (Πρωτάθλημα 1973-74, 22η Αγωνιστική) ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2 (17' Περσίδης 0-1)
11) 27/03/1974 (Κύπελλο 1973-74, Προημιτελική Φάση) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ 3-0 (10' Περσίδης 1-0)
12) 02/02/1975 (Πρωτάθλημα 1974-75, 17η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ 2-1 (70' Περσίδης 1-1)
13) 23/03/1975 (Πρωτάθλημα 1974-75, 23η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΙΓΑΛΕΩ 6-1 (78' Περσίδης 6-1)
14) 13/04/1975 (Πρωτάθλημα 1974-75, 26η Αγωνιστική), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ 3-2 (60' Περσίδης 3-1)
15) 28/05/1975 (Κύπελλο 1974-75, Ημιτελική Φάση), ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ 4-0 (13' Περσίδης 1-0)

Αιωνία του η μνήμη...

[Airness]

Από την πλευρά των βετεράνων του Ολυμπιακού είχε τεθεί η πρόταση να γίνουν αλλαγές στο ιστορικό φιλικό παιχνίδι που γίνεται κάθε Μ. Παρασκευή. Οι "ερυθρόλευκοι", λοιπόν, ήθελαν από φέτος το συγκεκριμένο ματς να γίνεται στο γήπεδο "Καραϊσκάκη" και όχι σε αυτό της Προοδευτικής όπως γίνεται κάθε χρόνο. Στο διοικητικό συμβούλιο, που είχαν οι παλαίμαχοι της πειραϊκής ομάδας, το παρών έδωσαν και οι αντίστοιχοι των "βυσσινί". Αυτή με την σειρά τους ζήτησαν να μην γίνουν αλλαγές και να μείνουν όλα ως έχουν. Το αίτημα τους έγινε δεκτό από τους Πειραιώτες, οι οποίοι με την σειρά τους ζήτησαν να υπάρχει πολύ καλύτερη οργάνωση στο φετινό παιχνίδι. Και το φετινό, πάντως, Βραδυποριακός - Ταλαιπωριακός θα γίνει στο γήπεδο του Ιωνικού, το οποίο είναι μεγαλύτερο.

Στο μεταξύ την Τρίτη αντιπροσωπεία των βετεράνων ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού έκαναν διάλεξη στο 2ο Λύκειο Περάματος. Οι Γλύκας, Αμανατίδης, Ξανθόπουλος, Υφαντής και Κελεσίδης μίλησαν στα παιδιά για τον αθλητισμό, ενώ το παρών έδωσε και ο δήμαρχος Περάματος, Γιάννης Γλύκας. Πρόκειται για μία νέα προσπάθεια, η οποία θα έχει και συνέχεια με επισκέψεις και σε άλλα σχολεία του Πειραια.

[Airness]

Εκδήλωση για τον Ανδριανόπουλο

Μεγάλη εκδήλωση θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου στο Rure Red του γηπέδου Καραϊσκάκη κατά την οποία το εστιατόριο θα μετονομαστεί σε αίθουσα "Λεωνίδας Ανδριανόπουλος". Στην συγκεκριμένη εκδήλωση έχει προσκληθεί οι πολιτικές και αθλητικές αρχές της χώρας, η ΠΑΕ Ολυμπιακός, η ποδοσφαιρική ομάδα, καθώς το παρών θα δώσουν και όλα τα μέλη του συνδέσμου βετεράνων. Μετά το τέλος της θα ακολουθήσει δεξίωση.

[sk12072]

πολυ καλη κινηση αυτη.

[ΚΑΡΕΜΠΕ 7]

Οι ζωντανοί ΘΡΥΛΟΙ του Ολυμπιακού πρέπει να τιμώνται . Πολύ ωραία πρωτοβουλία. Μπράβο.

[kwstass]

Οταν ο Δεληκάρης ένα κρύο απόγευμα του Φλεβάρη αντικαταστάθηκε σ' ενα παιχνίδι (αν θυμάμαι καλά) με την Καβάλα, λίγοι περίμεναν αυτό που ακολούθησε. Ακόμη κι όταν ακολούθησαν κάποια τραγελαφικά (με τιμωρίες και περιπολικά στου Ρέντη, όπου ο κατατρεγμένος εργαζόμενος διεκδικούσε το δικαίωμά του στην εργασία) οι περισσότεροι πίστεψαν ότι παιζόταν το συνηθισμένο έργο κι ο Ολυμπικός για μια ακόμη χρονιά, θα τελείωνε την περίοδο χωρίς τον Δεληκάρη. Η τότε διοίκηση δεν ήταν και η δημοφιλέστερη που πέρασε και δεν ήταν λίγοι αυτοί που της καταλόγιζαν την ευθύνη των χειρισμών.

Και ξαφνικά η βόμβα έσκασε: Ο Δεληκάρης στον Παναθηναϊκό! Ξέρω πολύ καλά, ότι αυτοί που είχαν πάρει το μέρος του, τον πλησίασαν προσπαθώντας να τον μεταπείσουν και να μείνει στον Ολυμπιακό. Θα ήταν στο χέρι του αρνηθεί ότι έγινε κι ήταν δικαίωμά του να αρνηθεί την πρότασή τους. Ας μας εξηγήσει, όμως έστω και τώρα:

• Πώς εξηγούνται εκείνες οι οργισμένες και ειρωνικές ανακοινώσεις του Παναθηναϊκού και των οπαδών του "Ας το πάρουν Απόφαση: Παίκτης του Παναθηναϊκού είναι πλέον ο Γ.Δεληκάρης..."
• Τι τον έκανε να ενημερώσει για την συνάντηση τους Παναθηναϊκούς, αν τους θεωρούσε απλώς εργοδότες του κι όχι τη νέα του Οικογένεια;

Αν έτρεφε ψευδαισθήσεις για τη θέση που πήρε ο κόσμος του Ολυμπιακού απέναντι στη φυγή του, αυτές πρέπει να διαλύθηκαν με την πρώτη του εμφάνιση στο Καραϊσκάκη. Εχω ζήσει την αποθέωση του Ιωαννίδη στο ΣΕΦ, καθώς πήγαινε προς τον πάγκο της ΑΕΚ, τα δάκρυα του Μητρόπουλου σ' εκείνο το Super Cup, όταν το ΟΑΚΑ δονήθηκε από την ιαχή "Δώστε το Κύπελο στον Τάσο", τη σιγή που επέβαλε το παράπονο του Μάριου Γκιούρδα "Εμένα βρίζετε;", το ξέσπασμα του Στηβ Γιατζόγλου όταν εκτέλεσε τον Ολυμπιακό και τα παιδιά με τα κόκκινα κασκόλ τον σήκωσαν στους ώμους τους, όπως παλιά, τις ανάμικτες εκδηλώσεις στην επιστροφή με άλλα χρώματα του Λάκη Πετρόπουλου, του Πέτρου Καραβίτη, του Θοδωρή Παπαλουκά, ακόμη και του Βαμβακούλα και του Παπανικολάου. Τέτοια ομόθυμη καταδίκη, με το δανεικό "Κρα, κρα, κρα..." να δονεί το γήπεδο και την παραλιακή μόνο ο Δεληκάρης έζησε. Λίγα δευτερόλεπτα σταμάτησε το σύνθημα, όταν πανηγυρίσαμε το νικητήριο γκολ και ξέσπασε πιό δυνατό. Ηταν ίσως η μόνη φορά που η "10" συναγωνίστηκε σε παλμό την "7". Βοήθησε βέβαια κι ο ίδιος. Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, έστω και τώρα:

• Πώς δέχτηκε αυτός, ο ορκισμένος Ολυμπιακός, να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο κέντρο του Καραϊσκάκη;
• Ο,τι κι αν τον χώριζε με τη διοίκηση, τί τον εμπόδισε να ρίξει ένα βλέμμα έστω ή να σηκώσει μια φορά το χέρι προς τα παιδιά της θύρας 7 (όπως πήγαινε για παράδειγμα ο Γούναρης με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ένα μπουκέτο λουλούδια στη θύρα 4 της Τούμπας)
• Πώς αυτός, ο συναισθηματικός κι ευάλωτος, ήταν τόσο ψύχραιμος κι ατάραχος σ' όλη τη διάρκεια του αγώνα; (Το καυχήθηκε μάλιστα στις δηλώσεις του, στην αγαπ΄μήνη του τότε Ηχώ: "Μ'έβριζαν όλοι, αλλά έσφιξα τα δόντια κι έπαιξα σαν κύριος", όταν ακόμη κι ο "αγροίκος" Ιωαννίδης εμφανίστηκε στο ΣΕΦ με ολοφάνερο τρακ πρωτόβγαλτου ηθοποιού)

Ολα αυτά τα χρόνια, δεν έλειψαν οι φήμες για την παλιά ιστορία, φήμες που εντείνονται όσο πληθαίνουν αυτοί που δεν την έζησαν κι όσο η μνήμη εξασθενεί. Τάχα πώς τον "έδιωξαν" (μέχρι κι ότι τον έδιωξε ο Νταϊφάς, κι ας ήταν τότε απλός φίλαθλος), πως "ποτέ του δεν έπαψε να είναι Ολυμπιακός", πως "μετάνοιωσε από την πρώτη στιγμή". Μόνο που οι φήμες αυτές ξεπερνούν τον γκροτέσκο θρήνο του στην κηδεία του Μαντζεβελάκη, όταν έπεσε πάνω στο φέρετρο και ούρλιαζε: "Είσαι μεγάλος, μη φεύγεις". Ούτε ο Δομάζος με τον Σούρπη και τον Καμάρα δεν έκλαψαν τόσο εκείνη τη μέρα. Και πρέπει να ξέρει κάποιος πόσο μισητός ήταν στο λαό του Ολυμπιακού ο "βαλιτσοφόρος παράγοντας" για να εκτιμήσει το γεγονός. Κοινωνική υποχρέωση, σεβαστά ανθρώπινα συναισθήματα; Πιθανόν. Ας μας εξηγήσει, όμως έστω και τώρα:

• Ποιός άλλος οπαδός του Ολυμπιακού, επώνυμος ή ανώνυμος δεν πέρασε, εικοσιπέντε χρόνια τώρα, ούτε μία φορά από ένα μνημόσυνο της Θύρας 7, ποιός άλλος δεν έκανε ποτέ την παραμικρή δήλωση, ποιός δεν έστειλε ποτέ ένα μπουκέτο λουλούδια;
• Πώς αυτός, ο "μετανοιωμένος" ήδη, δεν γύρισε στο σπίτι "του" τις μέρες της τραγωδίας, όταν όσοι υποτίθεται πως τον έδιωξαν ήταν πιά μακριά από την ομάδα κι όταν μέσα στη φόρτιση του κοινού πόνου, όλοι θα ήταν εύκολο να συγχωρήσουν τα περασμένα;

Ανάμεσα στις πιό δημοφιλείς δοξασίες, αυτή που τον θέλει να κοντράρεται με τον Βαρδινογιάννη και να κλείνει την καριέρα του. Αγνοώ παντελώς τα εσωτερικά των τριφυλοφόρων, εν τούτοις περισσότερο πιθανή μου φαίνεται η εκδοχή που θέλει το τέλος της συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό, να αποτελεί απαίτηση του Δομάζου, προκειμένου να επιστρέψει από την ΑΕΚ. Ας μας εξηγήσει, τουλάχιστον, έστω και τώρα:

• Τι τον εμπόδισε να επιδιώξει παράλληλα τη δική του επιστροφή, καθώς ήταν κάπου δέκα χρόνια νεώτερος του Δομάζου;
• Τι τον εμπόδισε να πάει μια Μεγάλη Παρασκευή στην Νίκαια, να ζητήσει συγνώμη από τον (προπονητή του στον Αργοναύτη) Ανδρέα Μουράτη και να φορέσει τη φανέλα των παλαιμάχων;

Αντί να ζητήσει τη συγγνώμη αυτών που στα εβδομήντα τους φορούν ακόμη την ερυθρόλευκη, όπως ο Ρωσσίδης, ο Μπέμπης κι οι άλλοι που μου χρειάζεται ένα forum για να τους γράψω, ζήτησαν εκ μέρους του συγγνώμη οι διαφημιστές που τον προωθούν, από τους επιλήσμονες της Ιστορίας.
Δικαίωμά του η επιλογή.
Δικαίωμά μου η επιλογή, να θεωρώ ότι δεν υπήρξε για τον Ολυμπιακό ποδοσφαιριστής Δεληκάρης, να απαγορεύσω στα παιδιά μου την αγορά της εφημερίδας που τον φιλοξενεί και να αποστρέφω το βλέμμα από την φωτογραφία του, κάθε φορά που οι μικροί με οδηγούν στο Red Store.

Just my -not so humble- opinion.

Ρωτάω τον γερο-γαύρο και όποιον άλλον συμφωνεί με αυτόν να μου λύσετε μιά απορία. Από την ομάδα μας έφυγαν κατά καιρούς κι άλλοι παίχτες και πήγαν στον Παναθηναικό. (Γαλάκος, Βαμβακούλας,Σαργκάνης, Αποστολάκης) αλλά δεν γίνεται καμμιά αναφορά σε αυτούς.Γιατί άραγε? Μήπως ισχύει κι εδώ η λαική ρύση "το καρποφόρο δένδρο πετροβολούν όλοι''? Και άντε γέρο-γαύρε να πούμε οτι όλα όσα γράφεις δεν είναι εμπαθή αλλά είναι αντικειμενικά.Εντλαξει. Αλλά αυτό το ''δεν υπήρξε ποτέ ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού με το όνομα Δεληκάρης" τι δείχνει? Και να σου πω και κάτι άλλο? Κι εγώ μισώ τους Γερμανούς γιατί μας είχαν υποδουλώσει κάποτε και υποφέραμε τα πάνδεινα. Όμως δεν μπορώ να πω οτι δεν υπήρξε ποτε καμμία χώρα με το όνομα Γερμανία!!! Δεν έχω τη δύναμη να παραποιήσω την ιστορία. Εσύ από που αντλείς αυτή την δύναμη? Η ιστορία, όποια κι αν είναι αυτή (πολιτική, αθλητική κ.λ.π.), δεν διαγράφεται. Απορώ πως δεν το ξέρεις αυτό. Ευχαριστώ.

[Airness]

Ρωτάω τον γερο-γαύρο και όποιον άλλον συμφωνεί με αυτόν να μου λύσετε μιά απορία. Από την ομάδα μας έφυγαν κατά καιρούς κι άλλοι παίχτες και πήγαν στον Παναθηναικό. (Γαλάκος, Βαμβακούλας,Σαργκάνης, Αποστολάκης) αλλά δεν γίνεται καμμιά αναφορά σε αυτούς.Γιατί άραγε? Μήπως ισχύει κι εδώ η λαική ρύση "το καρποφόρο δένδρο πετροβολούν όλοι''? Και άντε γέρο-γαύρε να πούμε οτι όλα όσα γράφεις δεν είναι εμπαθή αλλά είναι αντικειμενικά.Εντλαξει. Αλλά αυτό το ''δεν υπήρξε ποτέ ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού με το όνομα Δεληκάρης" τι δείχνει? Και να σου πω και κάτι άλλο? Κι εγώ μισώ τους Γερμανούς γιατί μας είχαν υποδουλώσει κάποτε και υποφέραμε τα πάνδεινα. Όμως δεν μπορώ να πω οτι δεν υπήρξε ποτε καμμία χώρα με το όνομα Γερμανία!!! Δεν έχω τη δύναμη να παραποιήσω την ιστορία. Εσύ από που αντλείς αυτή την δύναμη? Η ιστορία, όποια κι αν είναι αυτή (πολιτική, αθλητική κ.λ.π.), δεν διαγράφεται. Απορώ πως δεν το ξέρεις αυτό. Ευχαριστώ.

Φιλε Κωστα θα σου απαντησω μεσω του αφιερωματος που εκανε ο φιλος Pesetero στο blog του...

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

[Airness]

Μεγάλη εκδήλωση απ' αυτές που μόνο οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού ξέρουν να διοργανώνουν πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο Καραϊσκάκη την Δευτέρα το απόγευμα. Οι άνθρωποι που δόξασαν την ερυθρόλευκη φανέλα τίμησαν δύο μεγάλες μορφές της ομάδας του Πειραιά. Τον ζωντανό θρύλο, τον Λεωνίδα Ανδριανόπουλο και τον μεγάλο Ντάρκο Κοβάσεβιτς.

Με κάθε επισημότητα όπως συμβαίνει σε κάθε εκδήλωση την οποία διοργανώνουν οι βετεράνοι η αίθουσα του εστιατορίου Rure Red μετονομάστηκε σε "Λεωνίδας Ανδριανόπουλος". Στον Ανδριανόπουλο δόθηκε το χρυσό παπούτσι και ένα χρυσό έπαθλο, αλλά και η ερυθρόλευκη με το νούμερο "11" στην πλάτη και το όνομα του. Από τον σύνδεσμο των παλαιμάχων του Ολυμπιακού τιμήθηκε και ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς.

Στην συγκινητική εκδήλωση το παρών έδωσαν εκπρόσωποι των πολιτικών και αθλητικών αρχών του Πειραιά. Συγκεκριμένα βρέθηκαν οι αθλητές της ομάδας στίβου του Ολυμπιακού, ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ, Παναγιώτης Γιαννάκης, ο μάνατζερ Νίκος Μπουντούρης, ο αρχηγός Θοδωρής Παπαλουκάς και ο δήμαρχος του Πειραιά Παναγιώτης Φασούλας.

Ο Γιώργος Δαρίβας παραδίδει την ερυθρόλευκη φανέλα στον Λεωνίδα Ανδριανόπουλο

Ο πρόεδρος των παλαιμάχων δίνει το χρυσό παπούτσι στον Ντάρκο Κοβάσεβιτς

Μεγάλη τιμή για τον ζωντανό θρύλου του Ολυμπιακού

Δύο μεγάλες μορφές του Ολυμπιακού, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς και ο Λεωνίδας Ανδριανόπουλος

"Ντάρκο από μπάσκετ πως τα πας;" φαίνεται να λέει ο Γιαννάκης στον Σέρβο.

[Airness]

Οι Βετεράνοι του Ολυμπιακού θα αντιμετωπίσουν τον Παναιτωλικό, σε ένα ακόμα φιλικό ματς φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Ένα ακόμα φιλικό παιχνίδι για φιλανθρωπικό σκοπό δίνουν τη Δευτέρα (30/3) οι Βετεράνοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού.

Οι "ερυθρόλευκοι" αστέρες του απώτερου, αλλά και του πρόσφατου παρελθόντος της ιστορίας της πειραϊκής ομάδας, θα αντιμετωπίσουν στο Αγρίνιο την ομάδα των Βετεράνων του Παναιτωλικού και τα έσοδα από τον αγώνα θα διατεθούν για την ενίσχυση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Ο αγώνας, που θα γίνει στο γήπεδο του Παναιτωλικού το οποίο αναμένεται να είναι κατάμεστο, θα αρχίσει στις 17:00, ενώ η αποστολή των Βετεράνων της ομάδας του Ολυμπιακού θα αναχωρήσει για το Αγρίνιο στις 08:30 από το Αθλητικό Κέντρο του Ρέντη.

Επικεφαλής της αποστολής είναι ο πρόεδρος του συνδέσμου Βετεράνων, Γιώργος Δαρίβας, ενώ σε αυτήν μετέχουν οι: Ρωσσίδης, Ζαντέρογλου, Κελεσίδης, Γκα&#239;τατζής, Αγγελής, Καραβίτης, Σταυρόπουλος, Τζανετουλάκος, Μπέσης, Κασδοβασίλης, Παχατουρίδης, Μητρόπουλος, Βαΐτσης, Ιωαννίδης, Τσαλουχίδης, Μπονόβας, Αμανατίδης, Παπαγγέλης, Καλογερόπουλος, Μουκέας, Βαμβακούλας, Στεφανάκος, Γλύκας, Κωττάκης, Δελλαπόρτας, Μαριόλης, Καλτσάς, Ξανθόπουλος, Μίχος, Σαββίδης, Αρζένης, Ασπρογέρακας, Δαμιανίδης, Σταμάτης, Ρούσης, Σάννης, Κτενάς, Βαζαίος, Ψύχος, Γκαβέτσος, Συρίγος, Βέλλιος και Καζάκος.

Μετά το τέλος του αγώνα, οι Βετεράνοι θα παραστούν στα εγκαίνια της Π.Ε.Φ.Ο. Παναιτωλίου.

[Airness]

[Airness]

[Airness]

Συνεπείς στο ετήσιο ραντεβού της Μεγ. Παρασκευής ήταν και φέτος οι παλαίμαχοι άσοι του Ολυμπιακού και Προοδευτικής. Για 49η χρονιά οι Βραδύποροι κοντραρίστηκαν με τους Ταλαίπωρους και αμφότεροι είχαν την ευκαιρία να αναπολίσουν το παρελθόν, αλλά και να θυμίσουν στους νεότερους πόσο σπουδαίοι ποδοσφαιριστές υπήρξαν… Το γεγονός της συνάντησης ήταν η παρουσία στο γήπεδο του Λεωνίδα Ανδριανόπουλου ο οποίος μάλιστα έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα της αναμέτρησης. Ο Βραδυποριακός νίκησε 2-1 τον Ταλαιπωριακό με τον Καλογερόπουλο να σημειώνει και τα δύο γκολ των νικητών στο δεύτερο ημίχρονο (51’ και 55’), ενώ οι Ταλαίπωροι μείωσαν στο 80’ με τον Δραγωνάκη.
Πριν από την έναρξη του αγώνα έγιναν οι καθιερωμένες βραβεύσεις. Αυτοί που παρέλαβαν τιμητικές πλακέτες ήταν οι Κώστας Πολυχρονίου, Γιάννης Γκαϊστατζής, Παναγιώτης Κελεσίδης, Στέλιος Μπέσσης και Κώστας Νεστορίδης, ο οποίος έγραψε ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τη φανέλα της ΑΕΚ και χθες αγωνίστηκε για λίγα λεπτά με τον Ταλαιπωριακό. Τιμητική πλακέτα απονεμήθηκε και στον Μπάμπη Κοτρίδη, ο οποίος όμως νοσηλεύεται αυτόν τον καιρό κι έτσι την παρέλαβε ο κουνιάδος του.

Ταλαιπωριακός: Παππάς, Ιωαννίδης, Χατζηαθανασίου, Νικολακάκος, Φουράκης, Μανδρέκας, Λαμπρινός, Σπετσαρίας, Ξανθόπουλος, Νεστορίδης. Έπαιξαν ακόμα οι Λιθόπουλος, Πυρένης, Σιγάλας, Δραγωνάκης, Χόρτσας, Αντωνάκος, Κεβρετζής και Καλαμάκης.

Βραδυποριακός: Κελεσίδης, Ρωσίδης, Πολίτης, Καλτσάς, Σταυρόπουλος, Ιωαννίδης, Αγγελής, Γεωργουδάκης, Καλογερόπουλος, Ν. Σιδέρης. Έπαιξαν ακόμα Γκαβέτσος, Παναούσης, Πασσάς, Ρούσος, Κωττάκης, Γαϊτανάρος, Βέλιος, Κουμαριάς, Αρσένης και Ασπρογέρακας.