Μουσικά Θέματα

[ANDREASPROEDROS]

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Άσε με στο μεθοκόπι έτσι ειν' οι ανθρώποι
τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι τόσο άνθρωποι
όσα λάθη κι αν μου βρούνε θα συγχωρεθούνε
μα για σένα τι θα πούνε την απάνθρωπη

Νύχτωσε και ξεπαγιάζω στα σκαλιά πλαγιάζω
μ' είδανε τα νυχτοπούλια και βουρκώσανε
αν πεθάνω τι θα κάνεις να ξαναζεστάνεις
τα χλωμά σβηστά μου χείλια που παγώσανε

Άσε με στο μεθοκόπι έτσι ειν' οι ανθρώποι
τόσο αμαρτωλοί κι ωραίοι τόσο άνθρωποι
δε σου μάθανε ακόμη τι θα πει συγγνώμη
σαν γυαλί κόβει η ματιά σου η απάνθρωπη

[lefaman72]

Στην Αθηνα στις 22 Ιουνιου ελπιζω ναναι σε καλη κατασταση

[IERO]

[YOUTUBE]GPbqQOf41Qc[/YOUTUBE]

[ANDREASPROEDROS]

Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζωγράφος

Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη χαρά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί

Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια

Παιδί στα δεκατέσσερα
κλέψανε τη χαρά μου, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη φωτιά
τον ήλιο στη καρδιά μου μικρό παιδί

Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο μικρό παιδί
το γέλιο είχα συντροφιά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί

[dimace]

Μπράβο, Αντρίκο.
Καλή Ελληνική μουσική ΚΑΙ με στίχους!
Συνέχισε έτσι!
(μου αρέσει ο μέγιστος Λευτέρης Παπαδόπουλος (όχι στιχουργός
αλλά ποιητής, έτσι...) ο Γκάτσος και ο Ιωαννίδης. ο Βασίλης, έτσι...)
Από τραγουδιστές και τραγουδομάγειρους δεν έχω προτιμήσεις, αρκεί
να μην ταλαιπωρούν τ' αυτιά μου.

[PrisonBreak-7-]

[Red Sting]

[aljawn]

[YOUTUBE]317zi3CwppI[/YOUTUBE]

"The Wind That Shakes the Barley" is an Irish ballad written by Robert Dwyer Joyce (1836–1883), a Limerick-born poet and professor of English literature. The song is written from the perspective of a doomed young Wexford rebel who is about to sacrifice his relationship with his loved one and plunge into the cauldron of violence associated with the 1798 rebellion in Ireland. The references to barley in the song derive from the fact that the rebels often carried barley oats in their pockets as provisions for when on the march. This gave rise to the post-rebellion phenomenon of barley growing and marking the "croppy-holes," mass unmarked graves which slain rebels were thrown into, symbolising the regenerative nature of Irish resistance to British rule.

I sat within a valley green
I sat me with my true love
My sad heart strove to choose between
The old love and the new love
The old for her, the new that made
Me think on Ireland dearly
While soft the wind blew down the glade
And shook the golden barley

Twas hard the woeful words to frame
To break the ties that bound us
But harder still to bear the shame
Of foreign chains around us
And so I said, "The mountain glen
I'll seek at morning early
And join the bold United Men
While soft winds shake the barley"

While sad I kissed away her tears
My fond arms 'round her flinging
The foeman's shot burst on our ears
From out the wildwood ringing
A bullet pierced my true love's side
In life's young spring so early
And on my breast in blood she died
While soft winds shook the barley

I bore her to some mountain stream
And many's the summer blossom
I placed with branches soft and green
About her gore-stained bosom
I wept and kissed her clay-cold corpse
Then rushed o'er vale and valley
My vengeance on the foe to wreak
While soft winds shook the barley

But blood for blood without remorse
I've taken at Oulart Hollow
And laid my true love's clay-cold corpse
Where I full soon may follow
As 'round her grave I wander drear
Noon, night and morning early
With breaking heart when e'er I hear
The wind that shakes the barley

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[YOUTUBE]iGa9Ypj17WI[/YOUTUBE]

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[YOUTUBE]MF4TFm_WYiU[/YOUTUBE]

[nbqgr]

[YOUTUBE]3-4J5j74VPw[/YOUTUBE]

[ANDREASPROEDROS]

Άλμπουμ:Apurimac-Χωρίς Σύνορα
Μουσική:Carlos Puebla-Editora Musical De Cuba
Ελληνικοί στίχοι:Δέσποινα Φορτσέρα

Συμμετέχουν:Β.Παπακωνσταντίνου-Α.Ιωαννίδης-Λ.Μαχαιρίτσας-Χ.Θηβαίος-Μ.Πασχαλίδης-Δ.Τσακνής

Πυξίδα μέσα στον χρόνο
Κι ο μύθος να σου ανήκει
Είναι των ματιών σου οι κύκλοι
Που αγκαλιάσανε τον κόσμο

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Εσύ που ανάβεις τ'αστέρια
Της μνήμης φτιάχνεις τον χάρτη
Και περνάς μέσα απ'την στάχτη
Την ελπίδα σ'άλλα χέρια

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Σα θρύλος γύρω καλπάζεις
Σαν ευχή και σαν κατάρα
Στα στενά της Σάντα Κλάρα
Το όνειρό σου δοκιμάζεις

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Μιλάς κοιτώντας μπροστά σου
Το ποτάμι της ευθύνης
Και στην ιστορία δίνεις
Τη φωνή και τ'όνομά σου

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Γελάς και γίνεται μέρα
Η νύχτα σε συλλαβίζει
Μυστικά σου ψιθυρίζει
Hasta siempre κομαντάντε

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

[nbqgr]

Για τα "Γεννέθλια" του Μ. Αναγνωστάκη.

[YOUTUBE]F-votltL01o[/YOUTUBE]

Μαγικό κομμάτι με την "θεία" φωνή της Ζορμπαλά και στην βραβευμένη με Όσκαρ μουσική του Θεοδωράκη και την ποίηση του Μανώλη Αναγνωστάκη

ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε

[Phaedra]

Αστέρι μου φεγγάρι μου ( Φαίδρα || Αγάπη μου )


Στίχοι: [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Μουσική: [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
Πρώτη εκτέλεση: [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]

Άλλες ερμηνείες:

[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ]
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] & [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] ( Ντουέτο )
[Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] & [Μόνο εγγεγραμμένοι χρήστες μπορούν να δουν τα links. ] ( Ντουέτο )

[ANDREASPROEDROS]

Στίχοι: Apurimac
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Λουκιανός Κηλαηδόνης & Apurimac ( Ντουέτο )

Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε
η φυλή μας θα 'ταν αλλιώς θα μεσουρανούσε
Θα 'χε μαύρο πάπα, μαύρους υπουργούς
μαύρο κυβερνήτη, μαύρους ξεναγούς και πάει

Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε
η φυλή μας θα 'ταν αλλιώς θα χοροπηδούσε
Θα 'χε μαύρους παίχτες, μαύρο διαιτητή
άσπρους υπηρέτες, μαύρο πρεσβευτή και πάει

Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε
η φυλή μας θα 'ταν αλλιώς θα σας κατουρούσε

Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε
η φυλή μας θα 'ταν αλλιώς θα καλοπερνούσε
Θα 'χε μαύρους γλάρους, μαύρους βουλευτές
μαύρους μπακαλιάρους, μαύρους δικαστές και πάει

Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε
η φυλή μας θα 'ταν αλλιώς θα πρωτοπορούσε
Θα 'χε μαύρους κρίνους, μαύρους χριστιανούς
μαύρους καπουτσίνους, μαύρους Γερμανούς και πάει

Αν ήτανε μαύρος ο Θεός που μας κυβερνούσε
η φυλή μας θα 'ταν αλλιώς και θα σας πηδούσε

Αν ήτανε μαύρος, αν ήτανε μαύρος
Μαύρο το πρωί, μαύρες ασπιρίνες και μαύρο χαρτί
μαύρη κιμωλία και μαύρο το πιόνι
μαύρο το καρπούζι και μαύρο πεπόνι
μαύρος ο πουρές και μαύρος λαπάς
μαύρα και τα πάμπερς, μαύρος Κοσκωτάς
μαύρος μπακαλιάρος, μαύρος υπουργός
μαύρο-μαύρο-μαύρο Λουκιανός

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[YOUTUBE]ysBKm2bIS3k[/YOUTUBE]

[aljawn]

[YOUTUBE]YWubJKrrGNI[/YOUTUBE]

Τ' αστέρι του Βοριά

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Ριζιώτης & Γιώργος Ρωμανός

Τ' αστέρι του βοριά
θα φέρει η ξαστεριά
μα πριν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα και φωτιά
να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι και πληγή
σαν ξημερώσει σ' άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά
καινούρια μου πουλιά
διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό
για να με δείτε να περνώ
σαν αστραπή στον ουρανό.

[redHEART7]

[differance]

[YOUTUBE]ysBKm2bIS3k[/YOUTUBE]

1992, Mάης εάν θυμάμαι καλά, νεαρός φοιτητής στη Θεσσαλονίκη, περιμένω με ανυπομονησία την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ. Με το που κυκλοφορεί τρέχω και το αγοράζω (απόγευμα ήταν). Ένα ποτάκι σε κάποιο μπαρ (δε θυμάμαι σε ποιο) και σπίτι για να το ακούσω. Ξεκινάω την ακρόαση αλλά με την ένταση χαμηλά καθώς ήταν ήδη μεσάνυχτα και δεν ήθελα να ξυπνήσω την πολυκατοικία. Ακούω τα 11 πρώτα τραγούδια και φτάνω στο 12ο και τελευταίο το Fear of the Dark. Έχοντας στο νου ότι oι Maiden βάζουν συνήθως τελευταίο το καλύτερο τραγούδι τους, λέω δε θα το ακούσω βραδιάτικα, θα το ακούσω το πρωί με φουλ ένταση.

Έτσι και έγινε. Την επομένη το πρωί τέρμα τα ηχεία, Fear of the Dark, παθαίνω την πλάκα μου. Απίστευτο κομμάτι, από τα καλύτερα του συγκροτήματος ever, σε ένα κατά τα άλλα μέτριο άλμπουμ.

Up the Irons!

[ILIAS-KORLEONE <<JESUS>>]

[YOUTUBE]OYZ5oWkOfqU[/YOUTUBE]